Jak przekazać swoją opinię o otaczającej rzeczywistości w totalitarnym państwie, w którym każdy opozycyjny głos naraża jego wyraziciela na długoletni pobyt w obozie karnym?
Bracia Strugaccy zastosowali zabieg stosowany również przez innych pisarzy. Spróbowali swoje myśli zakamuflować otoczką fantastyki. W przypadku „Bajki o trójce”, satyryczna krytyka radzieckiego systemu społecznego nie zdołała jednak przebić się przez mur cenzorski i książka trafiła do szerszego grona czytelników dopiero w czasach pierestrojki.
Akcja książki toczy się w rzeczywistości wykreowanej wcześniej w powieści „Poniedziałek zaczyna się w sobotę”, z którą łączą ją również postaci bohaterów. Nie dorównuje jednak, niestety, pierwowzorowi. Brak tu wcześniejszego polotu i lekkości pióra. Pomysły autorów również nie są równie oryginalne.
Nie ulega wątpliwości, że wydźwięk dzieła Strugackich był zdecydowanie mocniejszy w czasach, gdy książka powstała, a dziś może stanowić jedynie satyryczny zapis dawno minionych czasów państwa radzieckiego. Dla młodego czytelnika nieznającego komunistycznej rzeczywistości może być wręcz niezrozumiała.
„Bajka o trójce” znajdzie uznanie w oczach miłośników prozy Strugackich i wszystkich tych, którzy chcieliby wczuć się w atmosferę realiów ZSRR lat sześćdziesiątych XX wieku pokazaną w baśniowym, fantastycznym wydaniu. Tej grupie czytelników książkę zdecydowanie polecam.

Jak przekazać swoją opinię o otaczającej rzeczywistości w totalitarnym państwie, w którym każdy opozycyjny głos naraża jego wyraziciela na długoletni pobyt w obozie karnym?
Bracia Strugaccy zastosowali zabieg stosowany również przez innych pisarzy. Spróbowali swoje myśli zakamuflować otoczką fantastyki. W przypadku „Bajki o trójce”, satyryczna krytyka radzieckiego systemu...

Kontynuacja książki "Poniedziałek zaczyna się w sobotę" musi być siłą rzeczy prześmiewcza, ironiczna i absurdalna. Strugaccy mistrzowsko potrafili ukazać rozpasanie i zepsucie ówczesnej władzy Związku Radzieckiego. Pod płaszczykiem fantastyki przemycają gorzkie i zjadliwe refleksje, tworząc indywidua na wskroś nieznośne i antypatyczne. Być może niektóre sensy współczesnemu czytelnikowi umkną, ale i tak do dzieł rosyjskich pisarzy warto powracać.

Kontynuacja książki "Poniedziałek zaczyna się w sobotę" musi być siłą rzeczy prześmiewcza, ironiczna i absurdalna. Strugaccy mistrzowsko potrafili ukazać rozpasanie i zepsucie ówczesnej władzy Związku Radzieckiego. Pod płaszczykiem fantastyki przemycają gorzkie i zjadliwe refleksje, tworząc indywidua na wskroś nieznośne i antypatyczne. Być może niektóre sensy współczesnemu...

"Poniedziałek..." podobał mi się bardzo....i to tak bardzo, że chyba tylko dzięki temu wytrwałam do końca "Bajki..." . Rozumiem o co w tym wszystkim chodzi, ale cóż..."Bajka.." zwyczajnie jest mmm....pisze to z bólem serca....niezbyt udana.
Choć ją doceniam na swój sposób.

"Poniedziałek..." podobał mi się bardzo....i to tak bardzo, że chyba tylko dzięki temu wytrwałam do końca "Bajki..." . Rozumiem o co w tym wszystkim chodzi, ale cóż..."Bajka.." zwyczajnie jest mmm....pisze to z bólem serca....niezbyt udana.
Choć ją doceniam na swój sposób.

Komisja, władza i zabetonowane środowisko naukowe. Albo nie tylko naukowe. Kopalnia odniesień do "czerwonej" rzeczywistości zalana absurdem i abstrakcją.
Niestety, czyta się to źle. Pierwsze posiedzenie komisji dot. maszyny do pisania jest zabawne. Potem jest straszenie nudno. Zupełnie jak na posiedzeniu prawdziwej komisji, wypełnionej naukowym bełkotem i żartami zrozumiałymi jedynie dla ludzi nauki.

Komisja, władza i zabetonowane środowisko naukowe. Albo nie tylko naukowe. Kopalnia odniesień do "czerwonej" rzeczywistości zalana absurdem i abstrakcją.
Niestety, czyta się to źle. Pierwsze posiedzenie komisji dot. maszyny do pisania jest zabawne. Potem jest straszenie nudno. Zupełnie jak na posiedzeniu prawdziwej komisji, wypełnionej naukowym bełkotem i żartami...

Generalnie ciekawe uniwersum, zwłaszcza z początku motyw z tą windą. Później jest dość ciekawie. Ciągle jednak towarzyszyło mi wrażenie, że za piękną historią kryje się sen. Sen człowieka, który zasnął czekając w kolejce jakiegoś urzędu w ZSRR.

Generalnie ciekawe uniwersum, zwłaszcza z początku motyw z tą windą. Później jest dość ciekawie. Ciągle jednak towarzyszyło mi wrażenie, że za piękną historią kryje się sen. Sen człowieka, który zasnął czekając w kolejce jakiegoś urzędu w ZSRR.

Kontynuacja mojej ulubionej książki "Poniedziałek zaczyna się w sobotę". Ale wygląda na to, że Bracia zarzucili ten projekt po napisaniu pierwszych rozdziałów, jakby trochę z braku świeżych pomysłów - więc powieść kończy się nagle i jakoś tak bez sensu. To okrojone "coś" warte jest jednak przeczytania dla tych oparów absurdu i surrealistycznego humoru tkwiącego korzeniami w socrealistycznej zbiurokratyzowanej rzeczywistości ZSRR lat siedemdziesiątych.

Kontynuacja mojej ulubionej książki "Poniedziałek zaczyna się w sobotę". Ale wygląda na to, że Bracia zarzucili ten projekt po napisaniu pierwszych rozdziałów, jakby trochę z braku świeżych pomysłów - więc powieść kończy się nagle i jakoś tak bez sensu. To okrojone "coś" warte jest jednak przeczytania dla tych oparów absurdu i surrealistycznego humoru tkwiącego korzeniami w...