W "Istotach chaosu" nic nie ma sensu! Bohaterowie miotają się jak kukiełki, a najczęstszym wyjaśnieniem ich działań jest "bo tak czuję". Więcej logiki znajduje się w podręczniku "Logika 0%". Kolejne wydarzenia nie tworzą mającego przyczynę i skutek łańcucha, a motywacje bohaterów są zamiatane pod dywan i beznadziejnie uzasadniane.
Ciekawym zabiegiem jest pozbawienie Gatlin atmosfery spokoju. Dzięki temu czytelnik może się identyfikować z miejscem akcji, gdyż prawdopodobnie wolałby zostać obsadzony szarańczą niż kontynuować czytanie tej powieści. No i oczywiście sporą część treści stanowi nikogo nie interesujące życie szkolne. Na szczęście w dalszej części tomu jego rola jest znacznie ograniczona, jakby autorzy zrozumieli, że nikogo nie obchodzą panny Asher i Snow.
Zakończenie jest bardzo fajnym cliffhangerem. Tak naprawdę to nie. Jest słabe, nic nie wyjaśnia, nie zamyka żadnego wątku. Istnieje tylko dlatego, że ktoś na szczęście uznał, że "Istoty chaosu" muszą się kiedyś skończyć.
Nie polecam, lepiej przeczytać książkę telefoniczną z 1980 roku.

W "Istotach chaosu" nic nie ma sensu! Bohaterowie miotają się jak kukiełki, a najczęstszym wyjaśnieniem ich działań jest "bo tak czuję". Więcej logiki znajduje się w podręczniku "Logika 0%". Kolejne wydarzenia nie tworzą mającego przyczynę i skutek łańcucha, a motywacje bohaterów są zamiatane pod dywan i beznadziejnie uzasadniane.
Ciekawym zabiegiem jest pozbawienie Gatlin...

Podsumowując całą serię:
Pomysł 5/10,
Rozwijanie się akcji 2/10,
Romans 3/10,
Zaskoczenie finałem 0/10,
Irytujące rzeczy, zdecydowanie za wiele jak na mój gust, zbyt często się powtarzało jaki to jestem smutny i jak ja ją kocham. Nie spodobał mi się również opis na okładce mówiący: I tym razem nie będzie happy endu, to jak sprzedanie całej historii bez potrzeby jej czytania, więc automatycznie książką straciła na motywie "łał ale dlaczego".

Podsumowując całą serię:
Pomysł 5/10,
Rozwijanie się akcji 2/10,
Romans 3/10,
Zaskoczenie finałem 0/10,
Irytujące rzeczy, zdecydowanie za wiele jak na mój gust, zbyt często się powtarzało jaki to jestem smutny i jak ja ją kocham. Nie spodobał mi się również opis na okładce mówiący: I tym razem nie będzie happy endu, to jak sprzedanie całej historii bez potrzeby jej...

Koniec (nie koniec?) serii, szkoda:( Bardzo dobrze napisany i pomyślany cykl dla młodzieży (i nie tylko:),ciekawy, trzymający w napięciu, z zaskakującą końcówką...polecam!

Koniec (nie koniec?) serii, szkoda:( Bardzo dobrze napisany i pomyślany cykl dla młodzieży (i nie tylko:),ciekawy, trzymający w napięciu, z zaskakującą końcówką...polecam!

Autor skupił tok akcji na poszukiwaniu osoby mogącej uratować świat, a trochę pogubił wątek miłosny (za to minus jedna gwiazdka). Zaskakujące zakończenie, w którym pokazane jest jak różne mogą być nasze motywacje.

Autor skupił tok akcji na poszukiwaniu osoby mogącej uratować świat, a trochę pogubił wątek miłosny (za to minus jedna gwiazdka). Zaskakujące zakończenie, w którym pokazane jest jak różne mogą być nasze motywacje.

No i co dalej jak tak można , nastepna super ksiażka która nie ma polskiego tłumaczenia wrrrrrrr

No i co dalej jak tak można , nastepna super ksiażka która nie ma polskiego tłumaczenia wrrrrrrr

Swoją przygodę z Kronikami Obdarzonych zaczęłam na początku roku 2016. Przeczytałam wówczas pierwszą część - "Piękne Istoty". Później wydarzyło się coś, przez co nie sięgnęłam po kolejne części. Jednak w ciągu ostatnich 3 tygodni przeczytałam serię od początku. I nie żałuję.
Chylę czoła przed autorkami za stworzenie tak magicznego - w każdym tego słowa znaczeniu - świata. To jedna z tych powieści, w których nie sprawdzasz ile stron zostało do końca rozdziału; po których przeczytaniu, żałujesz, że mimo wszystko nie jest to Twoje życie, Twoja historia.
Książka kompletnie nieprzewidywalna. Zakończenie drze serce na milion kawałków, jak nie więcej. Fantasy połączone z romansem - czy istnieje coś lepszego? Jestem przekonana, że Lena i Ethan oraz Ridley i Link na zawsze pozostaną jednymi z moich ukochanych par literackich.
Całe Gaitlin, wszystkie postacie i cała seria na zawsze pozostaną w moim sercu i z całą pewnością jeszcze kiedyś do niej wrócę.
Przyznaję, że historia Leny i Ethana bardziej się spodoba dziewczętom niż chłopcom, ale kto wie, może przedstawicielom płci męskiej też trafi w gust?

Swoją przygodę z Kronikami Obdarzonych zaczęłam na początku roku 2016. Przeczytałam wówczas pierwszą część - "Piękne Istoty". Później wydarzyło się coś, przez co nie sięgnęłam po kolejne części. Jednak w ciągu ostatnich 3 tygodni przeczytałam serię od początku. I nie żałuję.
Chylę czoła przed autorkami za stworzenie tak magicznego - w każdym tego słowa znaczeniu - świata....

No to przepadłam... grrr tylko dlaczego czwarta część nie jest przetłumaczona!!!???

No to przepadłam... grrr tylko dlaczego czwarta część nie jest przetłumaczona!!!???

Co to za koniec :(

Co to za koniec :(

Wow wow wow co za zakończenie :o bohaterowie ciągle mają pod górkę aż nie można tego czytać obojętnie :( wielka szkoda jeśli ktoś skończył czytać na tej części w ostatnia jest chyba najlepsza.

Wow wow wow co za zakończenie :o bohaterowie ciągle mają pod górkę aż nie można tego czytać obojętnie :( wielka szkoda jeśli ktoś skończył czytać na tej części w ostatnia jest chyba najlepsza.

Uwielbiam tą historię, nic innego nie mogę powiedzieć :)
Pokochałam Ethana, jego oddanie, wiarę i bezinteresowność.
Uwielbiam Linka, jego roztrzepanie, poświęcenie i miłość.

Wspaniali są Ci moi bohaterowie, a to jedna z moich ulubionych książkowych serii :)

Uwielbiam tą historię, nic innego nie mogę powiedzieć :)
Pokochałam Ethana, jego oddanie, wiarę i bezinteresowność.
Uwielbiam Linka, jego roztrzepanie, poświęcenie i miłość.

Wspaniali są Ci moi bohaterowie, a to jedna z moich ulubionych książkowych serii :)