Z wywiadami Remigiusza Grzeli zetknęłam się, kiedy współpracował z miesięcznikiem "Zwierciadło", ale dopiero ten tom dał mi większy wgląd w jego podejście i kunszt. Jest to zbiór rozmów z ciekawymi postaciami świata kultury z Polski i Europy. Niektóre z tych osób były mi dobrze znane, z innymi zetknęłam się po raz pierwszy. Ale czuć było, że autor jest żywo zainteresowany swoimi rozmówcami i stara się czytelnikowi przybliżyć ich jak najpełniej. Choć czasami nie była to prosta sprawa. Równie ciekawe, co same wywiady, są podsumowania tychże, zamieszczone przez Grzelę na końcu każdej rozmowy, odsłaniające kulisy spotkania, interesujące szczegóły i wrażenia autora związane z daną osobą.

Z wywiadami Remigiusza Grzeli zetknęłam się, kiedy współpracował z miesięcznikiem "Zwierciadło", ale dopiero ten tom dał mi większy wgląd w jego podejście i kunszt. Jest to zbiór rozmów z ciekawymi postaciami świata kultury z Polski i Europy. Niektóre z tych osób były mi dobrze znane, z innymi zetknęłam się po raz pierwszy. Ale czuć było, że autor jest żywo zainteresowany...

Od kilku miesięcy podczytuję blog autora tej książki, który dzieli się w bardzo przystępny, ciepły sposób swoimi wrażeniami ze spotkań i rozmów z ludźmi świata kultury i nie tylko, inspirując mnie do dalszych poszukiwań, zwłaszcza tych literackich. Kiedy dowiedziałam się, że tworzy książkę temu poświęconą, której treści nie zdradzał, ale za to wymieniał bohaterów swoich rozmów, opowiadał o okolicznościach jej powstawania, wiedziałam, że muszę ją mieć, że ta książka będzie jak spotkanie z przyjacielem, który opowie mi co widział i słyszał w świecie, którego już nie ma i tym, który mnie współcześnie otacza i ciekawi, ale z różnych względów, nie jest mi dostępny. Byłam tak niecierpliwa, że nie czekałam aż pojawi się w Empiku. Zamówiłam ją w księgarni wysyłkowej i kiedy trzymałam ją już w dłoniach, pięknie wydaną, w dostojnym formacie B5, w twardej oprawie, w eleganckiej, kremowo-beżowej szacie graficznej, czując w jej dopracowaniu niezwykły szacunek dla mnie, czytelnika i dla jej bohaterów, cieszyłam się tak samo jak autor, gdy otrzymał pierwsze egzemplarze. Też ją pogłaskałam, jak długo wyczekiwaną znajomą, która przyniosła ze sobą 24 wielkiego formatu osobowości i klucz do ich świata emocji, poglądów, marzeń, wspomnień, utworów i dzieł. I o ile dla autora ten symboliczny klucz otwierał hotelowe pokoje, z oczekującymi w nich rozmówcami, o tyle dla mnie był to klucz do szkatułki pełnej najlepszych pralinek, bo starannie przygotowanych, precyzyjnie dopracowanych, estetycznie podanych, opatrzonych z jednej strony (na początku) krótką, encyklopedyczną informacją o danej osobie (w kilku przypadkach bardzo przydatną),a z drugiej strony (na końcu) niezwykle interesującymi, czasami dramatycznymi opisami okoliczności przeprowadzania wywiadu. Te osobiste refleksje odautorskie okazywały się cennymi uzupełnieniami, często pokrywającymi się z moimi odczuciami pojawiającymi się w trakcie śledzenia toku rozmowy.
Kusiło mnie rozpoczęcie od najbliższych, znanych mi postaci z literatury (Irvine Welsh),ze świata muzyki (Urszula Dudziak) czy teatru (Andrzej Seweryn). Jednak zaufałam autorowi i przyjęłam od niego klucz do systemu w jakim ułożył wywiady w książce.
Nie czytałam ich jednak ciurkiem, jednego po drugim. Czułam, że sprofanowałabym pracę autora. Każda z tych postaci była tak indywidualna, niepowtarzalna czy charyzmatyczna, pozostawiająca mnie po spotkaniu w zamyśleniu ( Gustaw Holoubek),rozkojarzeniu ( Zdzisław Beksiński),wzruszeniu (Wanda Wiłkomirska),podziwu dla dziennikarza ( Charlotte Gainsbourg),podziwu dla rozmówcy (Kinga Baranowska),zażenowaniu (Anna Prucnal),rozbawieniu (Cesaria Evora) bądź niechęci (Norma Bosquet),a nawet szoku (Vedrana Rudan),że wprowadziłam limit.
Jedną rozmowę dziennie!
Z trudem mi to przychodziło, bo na każdą cieszyłam się jak dziecko i każdą pochłaniałam jak ulubiony deser z niespodzianką i chciałam natychmiast następną porcję, kryjącą w sobie dla mnie novum, nawet w tych spotkaniach, których bohaterów niby znałam już dobrze.
Trudna to sztuka umieć się odnaleźć przy wszystkich tak różnorodnych osobowościach, tak poprowadzić rozmowę, żeby wzbudzić zaufanie i chęć podzielenia się swoim intymnym światem, wiedząc, że świat zewnętrzny będzie to czytał i w swojej reakcji na te wynurzenia, będzie nieprzewidywalny.
To, co czynił autor, na jakie wpadał pomysły rozwiązywania sytuacji patowych, wręcz beznadziejnych, to jakie cechy musi posiadać dziennikarz i jakim człowiekiem trzeba być, żeby przyznać się do błędów, niepowodzeń i porażek zaowocowało w sumie kopalnią wiedzy nie tylko dla mnie, przeciętnego czytelnika, do której stale wracam, doczytuję, ale i źródło wiedzy stosowanej dla przyszłych dziennikarzy.
http://naostrzuksiazki.pl/

Od kilku miesięcy podczytuję blog autora tej książki, który dzieli się w bardzo przystępny, ciepły sposób swoimi wrażeniami ze spotkań i rozmów z ludźmi świata kultury i nie tylko, inspirując mnie do dalszych poszukiwań, zwłaszcza tych literackich. Kiedy dowiedziałam się, że tworzy książkę temu poświęconą, której treści nie zdradzał, ale za to wymieniał bohaterów swoich...

Książka o tym, że niezwykli ludzie są zwykli. Tak samo jak inni mają kłopoty, troski i radości. Bardzo mądre i ciepłe rozmowy z przedstawicielami kultury naszych czasów. Każdy wywiad jest jak otwarcie kolejnych drzwi w pokoju hotelowym, za którymi na początku nie wiadomo co nas czeka, a potem okazuje się, że znajdziemy za nimi zwykłego człowieka, który ma proste marzenia, ciche nadzieje i dużo pokory w sobie. Polecam.

Książka o tym, że niezwykli ludzie są zwykli. Tak samo jak inni mają kłopoty, troski i radości. Bardzo mądre i ciepłe rozmowy z przedstawicielami kultury naszych czasów. Każdy wywiad jest jak otwarcie kolejnych drzwi w pokoju hotelowym, za którymi na początku nie wiadomo co nas czeka, a potem okazuje się, że znajdziemy za nimi zwykłego człowieka, który ma proste marzenia,...

Ciekawy wgląd w życie ciekawych ludzi. Warto.

Ciekawy wgląd w życie ciekawych ludzi. Warto.