brakuje dzis pisania o historii w taki sposob

brakuje dzis pisania o historii w taki sposob

Właśnie skończyłam książkę, która jest bardzo na czasie, książkę Pawła Jasienicy, dot. powstania styczniowego, a jak wiemy właśnie obchodzilismy 160 rocznicę wybuhu tegoż powstania. Początkowo książka wydawała mi się trochę chaotyczna, ale czytając dalej, coraz bardziej stawała się ciekawsza.
Paweł Jasienica nawiązał do ówczesnych działaczy niepodległościowych, szerzej omawiając życie i działalność Stefana Bobrowskiego, naczelnika Warszawy.
Autor zwraca uwagę na dwa wówczas działające stronnictwa, białych i czerwonych, którzy mieli odmienne zapatrywania, co do wybuchu, jak i przebiegu powstania styczniowego.
Zainteresowanych zachęcam do sięgnięcia po lekturę.

Właśnie skończyłam książkę, która jest bardzo na czasie, książkę Pawła Jasienicy, dot. powstania styczniowego, a jak wiemy właśnie obchodzilismy 160 rocznicę wybuhu tegoż powstania. Początkowo książka wydawała mi się trochę chaotyczna, ale czytając dalej, coraz bardziej stawała się ciekawsza.
Paweł Jasienica nawiązał do ówczesnych działaczy niepodległościowych, szerzej...

swietna książka, nawet dla laika z wiedzą na poziomie historii z liceum. Autor na początku buduje fundamenty wiedzy, opisuje sytuację przed wybuchu, co później pozwala zupełnie inaczej potrzeć na wydarzenia z samego powstania. Książka burzy powielany stereotyp o powstaniu jako ostatecznym akcie bezmyślnej brawury oraz jego wymiarze czysto narodowowyzwoleńczym.

swietna książka, nawet dla laika z wiedzą na poziomie historii z liceum. Autor na początku buduje fundamenty wiedzy, opisuje sytuację przed wybuchu, co później pozwala zupełnie inaczej potrzeć na wydarzenia z samego powstania. Książka burzy powielany stereotyp o powstaniu jako ostatecznym akcie bezmyślnej brawury oraz jego wymiarze czysto narodowowyzwoleńczym.

Tym razem Paweł Jasienica „wziął na warsztat“ Powstanie Styczniowe, a konkretnie okres poprzedzających jego wybuch oraz jego pierwsze trzy miesiące. Jak to zwykle u niego bywa jest to publicystyka historyczna z pewnymi, z góry założonymi tezami. Można się z nimi zgadzać, lub nie, ale nie sposób odmówić autorowi ani umiejętności zajmującego pisania, niemal fabularyzowanego, okraszonego ciekawostkami.
Jasienica nie kryje, że spośród dwóch obozów przygotowujących powstanie jego sympatia pozostała po stronie „czerwonych“. Ale potrafi wyjaśnić dlaczego i przekonywająco uzasadnić swoje stanowisko, przedstawiając swoich bohaterów i ich środowisko oraz wydarzenia lat 1860-1863, nie tylko w Warszawie. Nie sposób nie zgodzić się też z Jasienicą do do znacznie kwestii zniesienia pańszczyzny i uwłaszczenia chłopów, które uważał niewątpliwy pozytywny dorobek powstania.
Wreszcie warto zaznaczyć, że praktycznie głównym bohaterem książki jest Stefan Bobrowski. Młody, lecz nad wiek inteligentny człowiek, który mógł uratować zryw insurekcyjny – jak twierdzi autor – jednakże padł ofiarą wartości, jakie przyświecały „białym“ i ich środowisku. I w tej ostatniej kwestii Jasienica niewątpliwie miał rację. Niestety dla siebie, dla powstania i dla historii Bobrowski okazał się za mało „czerwony“, podobnie jak jego polityczni koledzy, którzy dopuścili do prywaty w załatwianiu spraw publicznych.
Natomiast w pozostałych sprawach - generalnie potępienie „białych“, Wielopolskiego, dopatrywanie szans na sukces powstania w negocjacjach „czerwonych“ z caratem – wnioski Jasienicy noszą piętno czasów, w których zostały sformułowane i panujących wówczas oficjalnych poglądów na ten temat. Wbrew stanowisko autora – dróg było więcej niż dwie i nie tylko jedna była polska.

Tym razem Paweł Jasienica „wziął na warsztat“ Powstanie Styczniowe, a konkretnie okres poprzedzających jego wybuch oraz jego pierwsze trzy miesiące. Jak to zwykle u niego bywa jest to publicystyka historyczna z pewnymi, z góry założonymi tezami. Można się z nimi zgadzać, lub nie, ale nie sposób odmówić autorowi ani umiejętności zajmującego pisania, niemal fabularyzowanego, ...

Jak każda książka Pawła Jasienicy - wprost się połyka. Płynność przekazu, forma po prostu idealne. Tematyka również ciekawa.

Jak każda książka Pawła Jasienicy - wprost się połyka. Płynność przekazu, forma po prostu idealne. Tematyka również ciekawa.

Jak zwykle u Jasienicy, książka czyta się szybko, nie nudzi, pisana lekkim i przystępnym językiem. Sporo mało znanych faktów dotyczących Powstania. Polecam.

Jak zwykle u Jasienicy, książka czyta się szybko, nie nudzi, pisana lekkim i przystępnym językiem. Sporo mało znanych faktów dotyczących Powstania. Polecam.

Książka nierówna, czasami nudnawa, jednak tezy autora ciekawe. Porównywanie Powstania Styczniowego z Rewolucją Francuską moim zdaniem zbyt daleko idące. Mimo wszystko warta przeczytania.

Książka nierówna, czasami nudnawa, jednak tezy autora ciekawe. Porównywanie Powstania Styczniowego z Rewolucją Francuską moim zdaniem zbyt daleko idące. Mimo wszystko warta przeczytania.

Ta ksiazka jasienicy najmniej mi odpowiadała. Może dlatego, że spodziwałem się ksiażki o Powstaniu Styczniowym. Tymczasem ksiażka jest analizą przyczyn i skutków powstania oraz analizą poltycznych działań srodowisk "Białych" i "Czerwonych".

Ta ksiazka jasienicy najmniej mi odpowiadała. Może dlatego, że spodziwałem się ksiażki o Powstaniu Styczniowym. Tymczasem ksiażka jest analizą przyczyn i skutków powstania oraz analizą poltycznych działań srodowisk "Białych" i "Czerwonych".

Dla mnie książki tego autora są po prostu rewelacyjne.

Dla mnie książki tego autora są po prostu rewelacyjne.