Antologia jakich wiele. Są momenty słabsze, są też i lepsze. Wśród nich można jednak znaleźć parę perełek.

Mój top 5 (kolejność przypadkowa):

- "The Legend of Alexandra & Rose" Jona Klassena
Jedna ilustracja + krótka legenda = świetna, mrożąca krew w żyłach opowieść o zazdrości, determinacji oraz bezwzględnej, darwinowskiej walce o byt. Swoją skrajnie lakoniczną strukturą przypomina mi nieco sześciosłowne opowiadanie Hemingwaya, te o dziecięcych bucikach.

- "An Easy Gig" M. T. Andersona
To, że dziecko nie płacze, nie musi wcale oznaczać, że śpi sobie spokojnie w swoim łóżeczku... Zastanów się nad tym, a ja tymczasem zjem sobie trochę lazanii.

- "Trick" Adama Rexa
Znów tylko jedna plansza komiksowa. Jak dobrze widać w tych kilku skromnych kadrach, frazę "cukierek albo psikus" można interpretować naprawdę bardzo różnie.

- "Krüger’s Sausage Haus" Marka Crilleya
Kolejny komiks i kolejna znakomita historia zamknięta w raptem paru kadrach. Klasyczny już temat o zemście zwierząt, przy czym ta wersja niesie w sobie nienarzucające się, sprytnie ujęte ostrzeżenie. Nie da się nie zauważyć inspiracji "Czarnym kotem" Poego, zwłaszcza w ostatnim kadrze.

- "Inventory" Jonathana Lethema
Zgrabnie przedstawiony spis posiadania z niezwykle pomocnym komentarzem. Myślę, że podobny mogła znaleźć policja w domu Eda Geina.

Antologia jakich wiele. Są momenty słabsze, są też i lepsze. Wśród nich można jednak znaleźć parę perełek.

Mój top 5 (kolejność przypadkowa):

- "The Legend of Alexandra & Rose" Jona Klassena
Jedna ilustracja + krótka legenda = świetna, mrożąca krew w żyłach opowieść o zazdrości, determinacji oraz bezwzględnej, darwinowskiej walce o byt. Swoją skrajnie lakoniczną...

Kiedy byłam młodsza, uwielbiałam czytać straszne historyjki. Serie "Szkoła przy cmentarzu", "Miasteczko z piekła rodem" albo "Krąg ciemności" były czymś, co uwielbiałam. Miło (a może raczej strasznie) było wrócić do takich historii.
Sam koncept jest bardzo fajny. Przeczytanie jednej historyjki zajmuje tylko jakieś pół minuty. Chociaż widać jak trudno napisać jest dobrą historyjkę, która zmieści się w tym kryterium. Były opowieści straszne, wywołujące dreszcz albo zdziwienie, ale nie zabrakło też historyjek słabych i nieprzemyślanych. Wewnątrz znaleźć można też kilka komiksów. Ogólnie myślę, że jest to świetna lektura dla młodego czytelnika, który ma ochotę na dreszczyk przebiegający po plecach.

Kiedy byłam młodsza, uwielbiałam czytać straszne historyjki. Serie "Szkoła przy cmentarzu", "Miasteczko z piekła rodem" albo "Krąg ciemności" były czymś, co uwielbiałam. Miło (a może raczej strasznie) było wrócić do takich historii.
Sam koncept jest bardzo fajny. Przeczytanie jednej historyjki zajmuje tylko jakieś pół minuty. Chociaż widać jak trudno napisać jest dobrą...

Zbiór jednostronicowych arcydzieł, kopalnia geniuszu i pomysłowości. Autorzy potrafią przestraszyć lub zadziwić mając do dyspozycji zaledwie skrawek papieru- coś niesamowitego! Robią to zarówno pisarze jak i rysownicy (''The lLegend of Alexandra and Rose'' to tylko jeden rysunek, a opowiada nam całą historię grozy! Niebywałe). Jedna z najlepszych książek, jakie czytałem w życiu.

Zbiór jednostronicowych arcydzieł, kopalnia geniuszu i pomysłowości. Autorzy potrafią przestraszyć lub zadziwić mając do dyspozycji zaledwie skrawek papieru- coś niesamowitego! Robią to zarówno pisarze jak i rysownicy (''The lLegend of Alexandra and Rose'' to tylko jeden rysunek, a opowiada nam całą historię grozy! Niebywałe). Jedna z najlepszych książek, jakie czytałem w...

Bardzo chciałam przeczytać ten zbiorek już od dawna, ale powiem szczerze, że trochę się zawiodłam. Szybko się czyta, ale żadna z historyjek nie zapada specjalnie w pamięć, a niektóre są wręcz słabiutkie.

Bardzo chciałam przeczytać ten zbiorek już od dawna, ale powiem szczerze, że trochę się zawiodłam. Szybko się czyta, ale żadna z historyjek nie zapada specjalnie w pamięć, a niektóre są wręcz słabiutkie.