Dziś mało kto kwestionuje traumę jednakże książka na swoich pierwszych stronach pozwala nam cofnąć się do czasów, kiedy trauma borykała się z brakiem należytej powagi a przeważnie nawet wrogością. Przez pryzmat współczesności, może być nam ciężko wyobrazić sobie jak dyskredytowany był to temat i jak wiele odwagi wymagało poświęcenie się badaniom, by go zgłębić.

Autorka z dumą piszę też o roli feminizmu w rozwój społecznego podejścia do kwestii traumy. Całkowicie zasadnie, gdyż książka pomaga zrozumieć jak bardzo feminizm przyczynił się do tego, by trauma kobiet zaczęła być zauważana, by to co traumatyczne było określane jako właśnie takie, a nie jako element pokrętnie rozumianej „normalności”.

W książce doświadczymy tematów trudnych. Przeczytamy o krzywdach jakie doznają dzieci, dorośli mężczyźni i dorosłe kobiety. Pomoże nam to zrozumieć jak często sprawca swoim obrzydliwym działaniem może doszczętnie zniszczyć osobę do tego stopnia, aby ta była zmuszona później starać się odbudować siebie kawałek po kawałku przez resztę życia.

Uzyskamy tu też jednak nadzieje na to, że można traumę, a co za tym idzie – siebie, uleczyć. Szczegółowo przeczytamy o metodach jakie mogą temu służyć.

Książka ma formę akademicką. Czasami posługuje się sytuacjami różnych osób, ale to nie na nich głównie buduje narracje. Są one raczej przykładami, które pomagają wzbogacić przedstawioną treść, zwizualizować dane zagadnienie.

W kwestii terapii jest to absolutny „must have”. Polecam!

Dziś mało kto kwestionuje traumę jednakże książka na swoich pierwszych stronach pozwala nam cofnąć się do czasów, kiedy trauma borykała się z brakiem należytej powagi a przeważnie nawet wrogością. Przez pryzmat współczesności, może być nam ciężko wyobrazić sobie jak dyskredytowany był to temat i jak wiele odwagi wymagało poświęcenie się badaniom, by go zgłębić.

Autorka z...

Każdy z nas zderzył się w życiu z jakąś traumą. Nawet jeśli nie osobiście to w każdej chwili jesteśmy bombardowani różnymi historiami o przemocy, wykorzystaniu, maltretowaniu. Czytamy o wojnach, o PTSD, o wspomnieniach ludzi, którzy przetrwali obozy koncentracyjne. Jesteśmy świadkami krzywd i cierpień psychicznych. Ale zastanawialiście się kiedyś co ci ludzie tak naprawdę przeżywają?

Byłam mega ciekawa tej lektury tym bardziej że autorka wykorzystała w niej wspomnienia różnych ofiar - weteranów wojennych, zgwałconych kobiet, więźniów przesłuchiwanych przez KGB czy osób skrzywdzonych w dzieciństwie.

Bałam się trochę gadki psychologicznej i rozważań filozoficznych, które często pojawiają się w takich książkach jednak tutaj tego nie było. Autorka sporo wspomina o Freudzie ale używa takiego stylu, że strona dosłownie leci za stroną. Jest to niezwykłe kompendium wiedzy o traumie i bólu jaki doświadczają osoby, które się z nią zetknęły. Jak również metody procesu zdrowienia, uporania się z przeżyciami i budowania "siebie" od nowa.

Zdecydowanie najważniejszą częścią książki są przeżycia osób, które doświadczyły traumy. I jest ich tu dużo. Ale znajdziecie też wiele ciekawych rzeczy, które otwierają oczy na ludzi np. jak skrzywdzone dziecko potrafi stworzyć alternatywną osobowość żeby poradzić sobie z przerażającymi doświadczeniami. Tworząc kawałek po kawałku odrębne fragmenty świadomości...

Książka należy do serii Terapia Traumy, która prezentuje wybitne pozycje światowej literatury na temat traumy i różnych metod terapii. Stanowi praktyczną pomoc w terapii i autoterapii.
Bardzo dobra lektura, która momentami nieźle wstrząsa.

Każdy z nas zderzył się w życiu z jakąś traumą. Nawet jeśli nie osobiście to w każdej chwili jesteśmy bombardowani różnymi historiami o przemocy, wykorzystaniu, maltretowaniu. Czytamy o wojnach, o PTSD, o wspomnieniach ludzi, którzy przetrwali obozy koncentracyjne. Jesteśmy świadkami krzywd i cierpień psychicznych. Ale zastanawialiście się kiedyś co ci ludzie tak naprawdę...

Trauma.

Trudne wydarzenia z życia czasami się za nami wloką. Zdarza się, że nie pozwalają ruszyć dalej, kładą się cieniem na naszych relacjach i na naszej codzienności. Zwykliśmy nazywać to zjawisko traumą. Nazewnictwo jest jak najbardziej na miejscu, trauma to jednak - niestety - coś więcej, co jako czynnik nieraz w dużym stopniu dysfunkcyjny kwalifikuje się do "naprawy". Ową naprawą jest nic innego jak terapia. Niniejsza książka jej właśnie dotyczy.

Seria Terapia traumy wydana nakładem Wydawnictwa Czarna Owca doczekała się właśnie kolejnej wartościowej i interesującej pozycji. Dla przypomnienia - wcześniej w serii ukazały się m.in. "Strach ucieleśniony. Mózg, umysł i ciało w terapii traumy", "Trauma i pamięć. Mózg i ciało w poszukiwaniu autentycznej przeszłości" oraz "Głos wnętrza. Jak ciało uwalnia się od traumy i odzyskuje zdrowie". Lista pozycji imponująca. Co więc takiego oferuje omawiany właśnie tytuł żeby przekonać nas do sięgnięcia właśnie po niego?

Niniejsza publikacja to de facto zapis wielkiego osiągnięcia psychologii, którym jest wykazanie powiązań między traumą i terapią jednostki, a kontekstem społecznym w jakim ta jednostka funkcjonuje. W książce ukazano perspektywę kliniczną oraz społeczną, skupiając się w dużej mierze na ukazaniu metod pracy i leczenia ofiar przemocy. Judith Lewis Herman bazuje na dotychczas znanej literaturze dotyczącej zjawiska traumy, a także na zeznaniach ofiar, na dziennikach więziennych oraz na własnych badaniach i ich owocach wynikających z prowadzonej praktyki terapeutycznej.

Lekturę podzielono na rozdziały poświęcone zaburzeniom traumatycznym oraz etapom powracania ich ofiar do zdrowia. Autorka w kontekście z jednej strony jednostkowym, a z drugiej społecznym omawia zjawisko traumy, jego powiązanie z uczuciem przerażenia, ze zjawiskiem zerwania więzi z otoczeniem przez osobę skrzywdzoną, a następnie wskazuje na metody pracy terapeutycznej, w której skupia się na odbudowaniu poczucia bezpieczeństwa, na odpowiednim przeżywaniu mentalnej żałoby oraz - docelowo - na odbudowaniu przez jednostkę zerwanych bądź nadszarpniętych więzi społecznych, bez których ofiara nie jest w stanie prawidłowo funkcjonować w codziennym życiu. Całość przedstawiono w możliwie prosty, obrazowy sposób, często powołując się na świadectwa pacjentów i konkretne przykłady.

Książka jako pozycja psychologiczna jest publikacją cenną przede wszystkim z uwagi na wskazanie roli, jaką pełni związek traumy jednostki z jej społecznym otoczeniem. Ten element - takie można odnieść wrażenie po lekturze - nie był we właściwy sposób doceniany w dotychczasowej literaturze dotyczącej problemu traumy. Nie był także dostatecznie brany pod uwagę w praktycznej pracy z pacjentami. Książka rzuca więc nowe spojrzenie na całość problemu.

"Trauma. Od przemocy domowej do terroru politycznego" to pozycja ciekawa, lecz chyba przeznaczona głównie dla osób praktycznie związanych ze zjawiskiem traumy; mam na myśli głównie terapeutów, ewentualnie pacjentów, do pewnego stopnia pasjonatów tematu i szeroko pojętych zagadnień psychologicznych. Laikowi może się ta pozycja spodobać... lub nie - wszystko zależy od tego, jakie czytający ma zainteresowania. Jeśli jednak kwestia traumy się w kręgu owych zainteresowań czytającego znajduje, to lektura powinna być co najmniej zadowalająca.

Dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca za egzemplarz recenzencki.

https://cosnapolce.blogspot.com/2020/02/trauma-od-przemocy-domowej-do-terroru.html

Trauma.

Trudne wydarzenia z życia czasami się za nami wloką. Zdarza się, że nie pozwalają ruszyć dalej, kładą się cieniem na naszych relacjach i na naszej codzienności. Zwykliśmy nazywać to zjawisko traumą. Nazewnictwo jest jak najbardziej na miejscu, trauma to jednak - niestety - coś więcej, co jako czynnik nieraz w dużym stopniu dysfunkcyjny kwalifikuje się do...

Ładnie, wizualnie wykreowana okładka przyciąga wzrok. Poza tym, jest to kolejna książka z terapii traumy, język podobny do autora Peter. Levine.

Ładnie, wizualnie wykreowana okładka przyciąga wzrok. Poza tym, jest to kolejna książka z terapii traumy, język podobny do autora Peter. Levine.