Kontynuacja książki "Psy Pana".
1633
W purytańskiej, nudnej Lejdzie, Katarzyna studiuje (w tajemnicy) eteromancję (dziedzina alchemii). Towarzyszy jej Blanche Fleur, która bawi się, namiętnie romansuje i uzyskuje informacje. Dziewczęta przyjaźnią się i razem mieszkają. Gdy nadarza się okazja, Katarzyna nawiązuje kontakty, które mogą jej się przydać.

Schenk próbuje rozwikłać pochodzenie tajemniczej bani (bariery) oraz możliwość wejścia do jej środka, na zlecenie księcia Wilhelma. Gdy udało mu się tam dostać znalazł się w Księstwie Różanego Krzyża.

Erquicia w towarzystwie brata Alberta, różnymi sposobami poszukuje natomiast Katarzyny. Trafia do Niderlandów.

Politycy, szpiedzy, arystokracja, tajemnice, zdrady, planowanie, rozgrywanie, interesy.
Katarzyna ma swój plan, który skrupulatnie realizuje, wykorzystując swą wiedzę i znajomości oraz zdolności. Chce odzyskać rodzinny zamek i ziemie.
Czy to się uda?
Tego dowiem się... kiedyś. Może w kolejnej części.

Kontynuacja książki "Psy Pana".
1633
W purytańskiej, nudnej Lejdzie, Katarzyna studiuje (w tajemnicy) eteromancję (dziedzina alchemii). Towarzyszy jej Blanche Fleur, która bawi się, namiętnie romansuje i uzyskuje informacje. Dziewczęta przyjaźnią się i razem mieszkają. Gdy nadarza się okazja, Katarzyna nawiązuje kontakty, które mogą jej się przydać.

Schenk próbuje...

Księstwo Różanego Krzyża" czyli tom drugi (i znacznie lepszy niż pierwszy) serii Psy Pana.

Od razu zaczniemy miłym akcentem- dużo lepiej wyszedł autorowi ten tom, wręcz tak zupełnie szczerze, podobał mi się. Nie wiem czy jest to kwestia obniżonych standardów po rozczarowaniu jakie miałam przy Psach Pana, ale tutaj nastawiłam się znów na mnóstwo wątków polityczno-wojennych, a dostałam naprawdę wciągającą akcję i tylko miejscami autor przytłaczał nas mnóstwem nowych nazwisk i stanowisk.

Kasieńka jest moją absolutną ulubienicą, dziewczyna wyrosła, nabrała charakteru i przykuwa uwagę czytelnika. Dziewczyna jest naturalna, pomysłowa i bystra, o takich bohaterkach to ja mogę czytać. Podobało mi się również, że towarzyszy jej Fleur dziewczyna, którą poznajemy pod koniec pierwszej książki, ale przykuła ona moją uwagę od razu i nie zawiodłam się. Jest idealną bohaterką drugoplanową, dopracowaną i kiedy się pojawia to wręcz kradnie scenę dla siebie. Schenk i Dominik również pozwolili nam się bliżej poznać, a Dominik to aż nazbyt dokładnie, kiedy to umierający zaczyna spowiedź i dostajemy w zamian wiele kartek jego historii życiowej, które mnie znudziły zamiast porwać. Jednak, nie mogę się czepiać tempa akcji jak w przypadku poprzedniej recenzji. W "Księstwie Różanego Krzyża" dzieje się według mnie więcej, jest ciekawiej, akcja owszem momentami zwalnia, ale nie wybija nas z rytmu, którego nabieramy w trakcie tych bardziej porywających rozdziałów.

To o czym na koniec chcę jeszcze wspomnieć to humor w książce. Jest on owszem zauważalny już od Psów Pana i nie zabrakło go również tutaj. Jest to często humor sytuacyjny, raz zdarzyło się nawet nawiązanie do klasyki You Tuba. Te często sytuacyjne żarty wypadają bardzo naturalnie, szczególnie w dialogach, ale bywały momenty, gdzie śmiałam się po prostu na głos, szczególnie kiedy pojawili się Polacy. Kończąc, jak "Psy Pana" zrobiły na mnie no powiedzmy wrażenie mieszane i trochę wynudziły tak "Księstwo Różanego Krzyża" zasłużyło na wszystkie pozytywne recenzje jakie zbierze, a zbierze :D

Księstwo Różanego Krzyża" czyli tom drugi (i znacznie lepszy niż pierwszy) serii Psy Pana.

Od razu zaczniemy miłym akcentem- dużo lepiej wyszedł autorowi ten tom, wręcz tak zupełnie szczerze, podobał mi się. Nie wiem czy jest to kwestia obniżonych standardów po rozczarowaniu jakie miałam przy Psach Pana, ale tutaj nastawiłam się znów na mnóstwo wątków polityczno-wojennych,...

Książka była równie ciekawa jak pierwszy tom.. a może nawet bardziej 🤭. Teraz czekam na kolejną część, gdyż ciąg dalszy nastąpi.. zakończenie zostawiło mnie z ciarkami na plecach i z szokiem na twarzy. Mimo wszystko nie spodziewałam się tego..

Książka była równie ciekawa jak pierwszy tom.. a może nawet bardziej 🤭. Teraz czekam na kolejną część, gdyż ciąg dalszy nastąpi.. zakończenie zostawiło mnie z ciarkami na plecach i z szokiem na twarzy. Mimo wszystko nie spodziewałam się tego..

Kontynuacja Psów Pana wypadła w mojej opinii równie dobrze, co pierwszy tom, choć jest w nim mniej akcji, a więcej planowania i strategii.

Podobał mi się przede wszystkim rozwój postaci Katarzyny, jej inteligencja, zaradność i cięty język, choć można odnieść wrażenie, że niektóre rzeczy przychodziły jej za łatwo. Dwórka von Barbie i szpiegini też wypadły świetnie.

Gdy akcja przenosiła się do Schenka również było ciekawie. Trafienie za magiczną barierę i poznanie fanatyków, z którymi nie miał ochoty się bratać dało lepszy pogląd na charakter najemnika, który jednak skrywa głęboko raczej dobre serce. Dominikanin z kolei dostał najmniej miejsca, i mam wrażenie, że jego potencjał nie jest jeszcze w pełni wykorzystany.

Ten tom to takie planowanie, zbieranie, sił, nowych umiejętności i zasobów przed czymś poważniejszym, to także ukazanie różnych spojrzeń na magię, w zależności z jakim bohaterem akurat jesteśmy, więc będę bardzo rozczarowana jeśli w którym momencie cała trójka nie spotka się ponownie.

Czekam na kolejny tom.

Kontynuacja Psów Pana wypadła w mojej opinii równie dobrze, co pierwszy tom, choć jest w nim mniej akcji, a więcej planowania i strategii.

Podobał mi się przede wszystkim rozwój postaci Katarzyny, jej inteligencja, zaradność i cięty język, choć można odnieść wrażenie, że niektóre rzeczy przychodziły jej za łatwo. Dwórka von Barbie i szpiegini też wypadły świetnie.

Gdy...

Całkiem niezła powieść w odcinkach

Całkiem niezła powieść w odcinkach

Całkiem dobra kontynuacja Psów Pana i opis dalszych losów bohaterów z pierwej części. Jak dla mnie zabrakło mi w tym tomie akcji i walki, co było moncym atutem pierwszego tomu. Niemniej przyjemna historia i czekam na dalsze części.

Całkiem dobra kontynuacja Psów Pana i opis dalszych losów bohaterów z pierwej części. Jak dla mnie zabrakło mi w tym tomie akcji i walki, co było moncym atutem pierwszego tomu. Niemniej przyjemna historia i czekam na dalsze części.

drugi tom na pewno lepszy niż pierwszy Nawet jakoś lepiej i szybciej się to czyta A to w jaki sposób ewoluowała postać Katarzyny mistrzostwo

drugi tom na pewno lepszy niż pierwszy Nawet jakoś lepiej i szybciej się to czyta A to w jaki sposób ewoluowała postać Katarzyny mistrzostwo

Całkiem przyjemna pozycja – czy to wystarczy by sięgnąć po kolejny tom? Pewnie tak
Mam jednak uwagi do ostatecznej edycji tekstu – jak można nie zauważyć powtórki prawie całego zdania w tekście które dzieli około pół strony? Ja rozumiem, że autor czytając swoją pracę kolejny raz może tego nie zauważyć ale czy naprawdę nikt inny tego nie czyta przed wydaniem?
Lubię SQN za to jakie książki wydają / pozycje jakich autorów mają w swojej ofercie ale od jakiegoś czasu mam wrażenie, że idą na ilość kosztem jakości.

Całkiem przyjemna pozycja – czy to wystarczy by sięgnąć po kolejny tom? Pewnie tak
Mam jednak uwagi do ostatecznej edycji tekstu – jak można nie zauważyć powtórki prawie całego zdania w tekście które dzieli około pół strony? Ja rozumiem, że autor czytając swoją pracę kolejny raz może tego nie zauważyć ale czy naprawdę nikt inny tego nie czyta przed wydaniem?
Lubię SQN za to...

Książka z gatunku tych "przyjemnych" Może niczym nie zachwyca ale przyjemnie się czyta. Ogólnie na plus.

Książka z gatunku tych "przyjemnych" Może niczym nie zachwyca ale przyjemnie się czyta. Ogólnie na plus.

Kontynuacja losów bohaterów, których poznajemy w „Psach Pana”.

Katarzyna dociera do Lejdy, gdzie rozwija swoje zdolności i poznaje wpływowych ludzi, którzy są zaintrygowani jej osobą. Dziewczyna jednak nie zamierza siedzieć bezczynnie i czekać na to, aż ktoś inny zadecyduje o jej przyszłości. Postanawia odzyskać swoje ziemie, ale dobrze wie, że nie będzie to proste.

W tym samym czasie najemnik Schenk bada sprawę Bani – tajemniczej bariery, która powstała na terenie Cesarstwa Niemieckiego. Nie można do niej wejść, a przynajmniej teoretycznie. Schenk znajduje jednak ślady osób, które do Bani się dostały. Postanawia ich znaleźć, ale nie spodziewa się tego, że oni znajdą go pierwsi.

Kontynuacja „Psów Pana” to książka, w której zdecydowanie mniej jest akcji, pościgów i walki. Katarzyna poznaje życie w Lejdzie, zawiązuje nowe znajomości, a także dużo planuje. I głównie na tym skupia się ten tom; na planach, opracowywaniu taktyki, zawieraniu sojuszy. Bohaterzy rozwijają się, szukając swojej drogi i rozliczając z błędami przeszłości. Marcin Świątkowski bardzo dobrze oddaje ich emocjonalne rozterki, ale także przypomina sukcesy. W „Księstwie Różanego Krzyża” można lepiej utożsamić się z postaciami, gdyż są one bardziej ludzkie i naturalne w swoich działaniach.

Z pewnością ciekawym motywem jest bariera i kult, który utworzono na jej terenie. Autor ukazuje nam podejście różnych środowisk do systemu magicznego, który występuje w powieści. Bardzo ciekawe jest to, jak postacie podchodzą do tej tematyki zależnie od tego, skąd pochodzą. Dla niektórych jest to szansa, dar od Boga, a dla innych zagrożenie i sprawka szatana. Marcin Świątkowski ukazuje nam reakcje ludzi ze wsi, miasta, drobnej szlachty, ale także kapłanów i koronowanych głów. Dzięki temu możemy obserwować całe spektrum działań, które są tu realistycznie opisane.

Ponadto widoczny jest progres w stylu pisania. Opisy akcji nie są tak bardzo chaotyczne, jak miało to miejsce w pierwszej części. Poza tym Marcin Świątkowski pozwala sobie na kilka elementów komediowych, a bohaterom nie brak ciętego języka i sarkazmu. Nadaje to charakteru oraz pewnej lekkości tej historii.

„Księstwo Różanego Krzyża” to fantastyka, która ma wiele dobrych cech. Podobała mi się bardziej niż pierwsza część, a zakończenie zostawiło mnie z zamętem w głowie i sercu. Czekam na kolejną książkę autora, bo naprawdę jestem ciekawa, jak skończy się ta opowieść! Polecam.

Współpraca barterowa z wyd. SQN

Kontynuacja losów bohaterów, których poznajemy w „Psach Pana”.

Katarzyna dociera do Lejdy, gdzie rozwija swoje zdolności i poznaje wpływowych ludzi, którzy są zaintrygowani jej osobą. Dziewczyna jednak nie zamierza siedzieć bezczynnie i czekać na to, aż ktoś inny zadecyduje o jej przyszłości. Postanawia odzyskać swoje ziemie, ale dobrze wie, że nie będzie to proste.

W...