Psy Pana

Magia. Inkwizycja. Przygoda. Te trzy słowa „przekonały mnie” do sięgnięcia po debiutancką powieść Marcina Świątkowskiego o intrygującym tytule Psy Pana. Oczywiście, postanowiłam przeczytać ją w ramach wyzwania #polskafantastykafajnajest.

Rok 1633.
Ogarnięte wojną trzydziestoletnią Niemcy. Katarzyna von Besserer, nastoletnia szlachcianka utalentowana w dziedzinie czarów, musi uciekać przed dominikanami-inkwizytorami. Celem dziewczyny jest uniwersytet w Lejdzie, gdzie obiecano jej schronienie.
Równolegle dominikański zakonnik, Dominik Erquicia, poszukuje magicznych manuskryptów. Jego wyprawa obfituje w przygody, w wyniku których niejednokrotnie wpada on w poważne tarapaty. Rozmaite sploty okoliczności sprawiają, że Katarzyna i Dominik spotykają się w trakcie wielkiej bitwy między protestantami a katolikami. Wskutek działań tych dwojga starcie przybiera nieoczekiwany obrót. A historia zmienia swój bieg…

No i gdzie ta przygoda?
Przyznaję, że jestem odrobinę zawiedziona samą konstrukcją powieści, a może raczej powinnam utyskiwać na sposób jej „reklamowania”.

Oczekiwałam naprawdę fantastycznej przygody, napakowanej magią pod wieloma postaciami, a otrzymałam w zasadzie niezłą powieść historyczną, z ciekawie poprowadzonym wątkiem politycznym, która gdzieś tam „po kropelce” wydzieli spragnionemu ociupinkę przygody i magii.

Przez co mogę napisać, iż powieść sama w sobie nie jest zła. Historię czyta się przyjemnie, choć autor chyba wziął udział w jakimś challang-u, w którym sprawdzi, jak szybko zniechęci czytelników do swojej książki poprzez wprowadzenie „tylko na minutkę” do fabuły ludzi różnych imion i stanowisk.

Oczywiście takie momenty oraz to, że powieść naszpikowana jest różnymi detalami czy to politycznymi, czy wojennymi znacznie spowalnia akcję. Nie zmienia to jednak faktu, że historia sama w sobie (jak na debiut) nie jest zła. Szczególnie iż Katarzynę von Besserer, najemnika Schenka czy nawet dominikańskiego zakonnika Dominika Erquicia da się lubić i chce się towarzyszyć im w podróży.

Dlatego z pewną dozą ciekawości sięgnę po tom drugi, który pod względem intryg i politycznych zawirowań zapowiada się „soczyście”. I po cichutku liczę na to, że magia i przygoda znajdą w kolejnej odsłonie swoje zasłużone miejsce.

https://unserious.pl/2024/09/psy-pana/

Magia. Inkwizycja. Przygoda. Te trzy słowa „przekonały mnie” do sięgnięcia po debiutancką powieść Marcina Świątkowskiego o intrygującym tytule Psy Pana. Oczywiście, postanowiłam przeczytać ją w ramach wyzwania #polskafantastykafajnajest.

Rok 1633.
Ogarnięte wojną trzydziestoletnią Niemcy. Katarzyna von Besserer, nastoletnia szlachcianka utalentowana w dziedzinie czarów,...

Wojna 30-letnia w tych mniej więcej czasach rozpoczynamy naszą historię. Otrzymujemy świat w którym pojawia się magia jak mówią jedni lub boskie błogosławieństwo no co mogą powiedzieć posługujący się eterem Dominikanie. Mało znaczący zameczek w Niemczech gdzie nagle zjeżdżają się główni gracze a celem jest córka właściciela. Świetna powieść z wciągającym światem w którym fikcja miesza się z prawdą historyczną. Czekam na następny tom.

Wojna 30-letnia w tych mniej więcej czasach rozpoczynamy naszą historię. Otrzymujemy świat w którym pojawia się magia jak mówią jedni lub boskie błogosławieństwo no co mogą powiedzieć posługujący się eterem Dominikanie. Mało znaczący zameczek w Niemczech gdzie nagle zjeżdżają się główni gracze a celem jest córka właściciela. Świetna powieść z wciągającym światem w którym...

Kurcze mam problem z tą książką.

Intryga i pomysł? Spoko
Wrzucenie tego w wojnę 30-letnią? Spoko
Dodanie "magii" - naaaawet spoko

Ale kurde
Postaci - płytkie, oczywiste, przewidywalne.
Katarzyna? - bez jaj. Żadna wysoko urodzona dama w XVII wieku by się tak nie zachowywała. Wczoraj księżna dzisiaj oswojona z gościńcem rezolutna Basieńka. No nie. To się nie klei.

Wszystko tu jest naiwne, proste. Jakoś mi nie siedzi.


Książka generalnie na poziome fantasy dla późnej podstawówki/wczesnego liceum.

5/10 bo zła nie jest ale szału też nie ma.

Kurcze mam problem z tą książką.

Intryga i pomysł? Spoko
Wrzucenie tego w wojnę 30-letnią? Spoko
Dodanie "magii" - naaaawet spoko

Ale kurde
Postaci - płytkie, oczywiste, przewidywalne.
Katarzyna? - bez jaj. Żadna wysoko urodzona dama w XVII wieku by się tak nie zachowywała. Wczoraj księżna dzisiaj oswojona z gościńcem rezolutna Basieńka. No nie. To się nie...

Do Trylogii Husyckiej to daleko, ale ma zadatki na niezłą serię czasem zaskakującą z przygodami i odrobiną magii

Do Trylogii Husyckiej to daleko, ale ma zadatki na niezłą serię czasem zaskakującą z przygodami i odrobiną magii

Jak dla mnie marna podróbka "Inkwizytora" Piekary i "Narrenturm" Sapkowskiego. Ja jestem na nie.

Jak dla mnie marna podróbka "Inkwizytora" Piekary i "Narrenturm" Sapkowskiego. Ja jestem na nie.

Katarzyna bardzo fajna. Dosc silna kobieta, ktora potrafi wziąćć w swoje rece swój los. Ale trochę za bardzo jeszcze nienrawa. Mam nadzieje, że w kolejnym tomie będzie więcej silnych kobiet, nie tak zalezych o d facetów.

Katarzyna bardzo fajna. Dosc silna kobieta, ktora potrafi wziąćć w swoje rece swój los. Ale trochę za bardzo jeszcze nienrawa. Mam nadzieje, że w kolejnym tomie będzie więcej silnych kobiet, nie tak zalezych o d facetów.

Opis mnie nieco zmylił, bo magii w tej książce są śladowe ilości.

Jest to debiut, ale napisany w taki sposób, że byłam przekonana, iż jest to już kolejna książka w dorobku autora.

Opis mnie nieco zmylił, bo magii w tej książce są śladowe ilości.

Jest to debiut, ale napisany w taki sposób, że byłam przekonana, iż jest to już kolejna książka w dorobku autora.

Jak na debiut - nieźle. Na plus poziom wiedzy autora i sprawny warsztat pisarski. Na minus niepotrzebny i dłużący się niemiłosiernie wstęp oraz multum postaci, z których główni bohaterowie krystalizują się na dobre dopiero w dalszej części historii. W sytuacjach, gdy jestem rozdarty pomiędzy poleceniem lub nie poleceniem jakiejś pozycji, daję po prostu 5/10, ale jako że jest to nad wyraz sprawnie uszyty debiut, +1 gwiazdka.
P.S. Sądzę, że p. Marcin ma zadatki, aby wstrząsnąć polską sceną fantasy, choć na razie Jego talent pisarski jest jeszcze diamentem dość nieoszlifowanym.

Jak na debiut - nieźle. Na plus poziom wiedzy autora i sprawny warsztat pisarski. Na minus niepotrzebny i dłużący się niemiłosiernie wstęp oraz multum postaci, z których główni bohaterowie krystalizują się na dobre dopiero w dalszej części historii. W sytuacjach, gdy jestem rozdarty pomiędzy poleceniem lub nie poleceniem jakiejś pozycji, daję po prostu 5/10, ale jako że...

Wciąga, wkurza jedynie, że kończy się cięciem i trzeba lecieć do 2 części

Wciąga, wkurza jedynie, że kończy się cięciem i trzeba lecieć do 2 części

Mogło być dużo lepiej. Ale czegos brakuje. Najważniejsze ze trzymało do końca, ale jednak sama nie wiem dlaczego. Troche bohaterowie słabi. I nadmiar historycznych smaczkow.

Mogło być dużo lepiej. Ale czegos brakuje. Najważniejsze ze trzymało do końca, ale jednak sama nie wiem dlaczego. Troche bohaterowie słabi. I nadmiar historycznych smaczkow.