Hannah Kaner
"Bogobójczyni"
@wydawnictwojaguar

* " - Ból to cześć życia - stwierdziła."

* "Ludzie o najsurowszej powierzchowności skrywali czasami najgłębsze rany."

* " - To, co nas spotkało, nie określa nas, liczy się to, co będzie dalej."

Zabiorę Was do krainy, w której oddawanie czci bogom jest zabronione, a bogobójcy i bogobójczynie mają co robić. To tutaj poznamy Kissen, która jest bezwzględną łowczynią złych bóstw. Na jej drodze stanie Elogast weteran wielkiej bitwy z bogami. Oraz pewna dziewczynka i jej przyjaciel bóg niewinnych kłamstwek. Co czeka każdego z nich?

Fabuła oplata niczym dzikie pnącza, które powoli oplatają się wokół naszego ciała, zaciskają się powoli, ale skutecznie, bo nie łatwo jest się z nich wyrwać, a po czasie nawet nie ma się an to chęci. Zaczynasz akceptować to, że nie wyrwiesz się i przepadasz. Najpierw ciało odmawia posłuszeństwa, bo już wyruszyło w wyobraźni w podróż, a za chwilę Twój umysł jest opleciony i nawet nie wiesz kiedy to się stało!

Akcja jest niczym jazda na rolkach, niby masz pewność, że potrafisz jeździć i wywrotka Ci nie straszna, ale tutaj nigdy nie wiesz co, jak i kiedy się wydarzy. Masz domysły, które nie zawsze się sprawdzają. Przez co upadasz, podnosisz się mimo bólu, jedziesz dalej i znowu! To jest niesamowite uczucie, kiedy akcja jest nie tylko dla bohaterów, ale i dla samej siebie, bo żyjesz w tej historii.

Bohaterowie są wykreowani rewelacyjnie! Poznamy swoje bratnie duszę i takie, z którymi nie chcemy mieć do czynienia. Każda z postaci ma swój charakter, swoją przeszłość z którą się zmaga. Nie spotkacie dwóch podobnych sobie ludzi tak jak jest to w życiu. Tutaj każdy jest indywidualny. Stworzony od serca do serca, aby żył nie tylko w wyobraźni, ale również w rzeczywistości!

Opisy są dopracowane, realistyczne wręcz rewelacyjne. Nie trudno jest nie przenieść się do środka książki, przeżywać wszystkiego w raz z bohaterami. Doświadczać chociaż nie zawsze byśmy chcieli. Zobaczymy piękne widoki, jaki i te smutne, pełne bólu.

Emocje jakie czułam podczas czytania są nie do opisania. Pod tym względem ta historia jest cudowna!

Autorka utkała świetna fabułę, w której zatraciłam się od samego początku. Sama wizja bogów i wykreowanego świata jest po prostu przepiękna. A do tego czyta się z zapartym tchem! I ciężko jest się oderwać. Autorka stworzyła fantastyke na miarę fantastyki! Tą powieścią się żyje.

Dodatkowym plusem jest narracja, ponieważ historie poznamy z kilku perspektyw. Do tego dodajmy jeszcze rozwój psychologiczny postaci, który jest na wysokim poziomie.

Podsumowanie jeżeli lubicie historie z przesłaniem, pełną emocji, świetnie wykreowanych bohaterów. Pełną magii, zwrotów akcji oraz fabuły, która tylko bardziej przyciąga to jest to historia dla Was. Do tego dodajmy klimat, który jest ciężki oraz świat, który bywa okrutny. Fani fantastyki będą zachwyceni.

Hannah Kaner
"Bogobójczyni"
@wydawnictwojaguar

* " - Ból to cześć życia - stwierdziła."

* "Ludzie o najsurowszej powierzchowności skrywali czasami najgłębsze rany."

* " - To, co nas spotkało, nie określa nas, liczy się to, co będzie dalej."

Zabiorę Was do krainy, w której oddawanie czci bogom jest zabronione, a bogobójcy i bogobójczynie mają co robić. To tutaj poznamy...

Przeczytałem, bo polecali w prasie wszelakiej, no i okazałem się debilem.

Okazałem się debilem podwójnym, bo obiecywałem sobie, że nie będę wiecej kończył kiepskich książek. No ale dokończyłem, głównie, że w miarę sie nadawało do czytania w poczekalni przychodzni ortopedycznej.

Niby ciekawy pomysł, ale ewidentnie young adult z całym bagażem pretensjonalności, infantylności, kiepskiego języka i płaskich bohaterów.

Przeczytałem, bo polecali w prasie wszelakiej, no i okazałem się debilem.

Okazałem się debilem podwójnym, bo obiecywałem sobie, że nie będę wiecej kończył kiepskich książek. No ale dokończyłem, głównie, że w miarę sie nadawało do czytania w poczekalni przychodzni ortopedycznej.

Niby ciekawy pomysł, ale ewidentnie young adult z całym bagażem pretensjonalności,...

"Bogobójczyni" to książka, która całkowicie mnie zauroczyła! Historia Hannah Kaner jest niesamowicie wciągająca i przemyślana. Autorka stworzyła świat, który wciąga czytelnika od pierwszych stron i nie pozwala mu oderwać się od lektury. Bohaterowie są wyjątkowo dobrze wykreowani, a główna bohaterka, Hannah, to postać, z którą łatwo się utożsamić i którą polubiłam od pierwszego spotkania. Książka porusza wiele ważnych tematów, takich jak przyjaźń, miłość, zdrada czy przyjęcie siebie takim, jaki się jest. Polecam "Bogobójczynię" wszystkim miłośnikom literatury fantastycznej, ale także tym, którzy szukają inspirującej i głębokiej opowieści o sile przetrwania i odwadze. To niezwykle wciągająca i mądra lektura, którą z przyjemnością polecam każdemu!

"Bogobójczyni" to książka, która całkowicie mnie zauroczyła! Historia Hannah Kaner jest niesamowicie wciągająca i przemyślana. Autorka stworzyła świat, który wciąga czytelnika od pierwszych stron i nie pozwala mu oderwać się od lektury. Bohaterowie są wyjątkowo dobrze wykreowani, a główna bohaterka, Hannah, to postać, z którą łatwo się utożsamić i którą polubiłam od...

Nigdy nie czytam opisów książek, żeby niczego się nie spodziewać. Do „Bogobójczyni” miałam wysokie oczekiwania może przez wzmiankę, że jest to seria dla fanów „Wiedźmina”. Faktycznie jest pewna analogia, Geralt zabijał potwory, a Kissen (główna bohaterka) – bogów, te dwa zajęcia są przedstawione podobnie, lecz wiele je różni. Myślę, że śmiało można kierować się taką referencją jeśli uwielbicie białowłosego wiedźmina.

Prawda jest taka, że tytułowa bogobójczni nie jest jedyną główną bohaterka, w książce znajdziemy 4 różne narracje, początkowo wprowadza to niewielki chaos, szczególnie, że w tekście mamy do czynienia z narracją 3 osobową gdzie narrator czasem jest wszechwiedzący, a czasem ukierunkowany na myśli jednej osoby. Po czasie zaczęłam doceniać, że możemy zajrzeć do myśli naszych postaci, każdy miał inną perspektywę, autorka ani trochę nie gubiła charakteru bohaterów i ich celu.

Pomimo, że książka nie jest długa, to całkiem dużo czasu zajmuje przedstawienie jak żyją postacie przed połączeniem się w drużynę pierścienia. Z jednej strony to doceniam, bo żadna głębia bohatera nie została pominięta, jednak nie byłam w stanie przeczytać naraz więcej niż jeden rozdział. Ostatnie 100 stron jest genialne, wreszcie zaczęło się coś dziać, no i jest wątek romantyczny, który jest delikatny i nie natarczywy. Niestety, odniosłam wrażenie, że przez całą książkę dostajemy na tacy to co mamy zauważyć, dlatego zakończenie jest troszkę przewidywalne.

To za co jednak trzeba docenić „Bogobójczynie” to dobrze napisany wątek osób niepełnosprawnych, dla mnie to był lekki szok, że coś takiego się tam znajduje (patrz początek postu),autorka nie słodzi, że w magicznym świecie jest jakaś szansa przeciwdziałać trudnością związanych z niepełnosprawnością i to mi się podoba!

Ładne zdjęcie na instagramie
https://instagram.com/marlene.books?igshid=ZDdkNTZiNTM=

Nigdy nie czytam opisów książek, żeby niczego się nie spodziewać. Do „Bogobójczyni” miałam wysokie oczekiwania może przez wzmiankę, że jest to seria dla fanów „Wiedźmina”. Faktycznie jest pewna analogia, Geralt zabijał potwory, a Kissen (główna bohaterka) – bogów, te dwa zajęcia są przedstawione podobnie, lecz wiele je różni. Myślę, że śmiało można kierować się taką...

Czy człowiek zawsze musi wierzyć w jakiegoś boga? Sama wiele razy zastanawiam się nad tym i nie umiem znaleźć odpowiedzi.

Za to świetnie mi się czytało o bóstwach w "Bogobójczyni" autorstwa Hannah Kaner, wydanej przez wydawnictwo Jaguar . Bóstwa przedstawione przez autorkę były bytami chytrymi i zachłannymi. Mogły szafować błogosławieństwami i darami jednak w zamian wymagały danin i nieskończonej miłości i uwielbienia, a wymagały coraz więcej i gwałtowniej. Zdarzało się, że wręcz okradały swoich wyznawców, lub w zamian za przychylne spojrzenie żądały ostatnio kęsa pożywienia. W końcu król Arren wypowiedział bogom wojnę. Po krwawej rzezi zabronił ludziom czcić jakichkolwiek bogów, a w miejscach, gdzie uchowała się jakaś świątynia wkraczali do akcji bogobójcy. Bogobójczynią jest też cyniczna, rudowłosa Kissen, nieulękła, jednonoga wojowniczka. Jej życie zmienia się o 180⁰ gdy pod jej opiekę trafia nastolatka z wysokiego rodu, której towarzyszy nierozerwalnie bóg niewinnych kłamstewek, a na koniec dołącza do nich rycerz, który jest piekarzem. Ta dziwna grupa musi dotrzeć do miasta będącego kiedyś ostoją bogów, a dziś znajdującego się w ruinie by znaleźć odpowiedzi a gnębiące ich pytania. Czy im się uda? Czy oszalałe ze smutku i opuszczenia bóstwa wpuszczą ich do swej ostoi? Czy znajdą odpowiedzi?

Bardzo, bardzo dobrze czytało mi się tę historię! Przygodowo- fantastyczna powieść drogi z dobrze rozwiniętą warstwą emocjonalną i świetnie wykreowanymi postaciami, podszyta dozą cynicznego humoru. Dodatkowego smaczku dodają bogate opisy świata wykreowanego przez autorkę, dzięki czemu widziałam dokładnie każde miejsce, czułam zapachy. Mnogość bogów w tym świecie zaskakuje, bo ą tam bogowie od wszystkiego, przewija się nawet bóstwo zniszczonych sandałów. Istoty te trochę przypominają mi te z dawnej mitologii greckiej. Nie brakuje też klątw i mrocznych demonów. Jednym słowem jest tu wszystko, co powinna mieć dobra fantastyka, choć nie narzekałabym gdyby tych demonów było ciut więcej 😉.

Czy człowiek zawsze musi wierzyć w jakiegoś boga? Sama wiele razy zastanawiam się nad tym i nie umiem znaleźć odpowiedzi.

Za to świetnie mi się czytało o bóstwach w "Bogobójczyni" autorstwa Hannah Kaner, wydanej przez wydawnictwo Jaguar . Bóstwa przedstawione przez autorkę były bytami chytrymi i zachłannymi. Mogły szafować błogosławieństwami i darami jednak w zamian...

"Bogobójczyni" to debiut fantasy, w którym autorka przedstawia czytelnikom ciekawą wizję świata, gdzie między ludźmi a bogami panuje zaogniony konflikt.

Główna bohaterka, Kissen, to tytułowa bogobójczyni, która tropi i poluje na bogów. Jej koncepcja bardzo mi się spodobała - trudne dzieciństwo, sztuczna noga, złoty ząb, a do tego ciekawy fach w ręku. Nie przepada za innymi ludźmi i bywa opryskliwa... Aż za bardzo niestety. Przez dialogi z jej udziałem czar jaki osnuwa jej postać mocno przygasa i wydaje się bardzo pretensjonalną osobą.

Oprócz Kissen mamy tu jeszcze trójkę innych wiodących postaci - Elogasta, rycerza piekarza, Inarę, dziedziczkę rodu trzymaną w ukryciu przed światem oraz Skediego, bóstwo niewinnych kłamstewek. Tak jak w przypadku powyżej - koncepcja każdej z tych postaci jest niezwykle ciekawa i zwyczajnie dobra, lecz ich kreacja w trakcie książki traci na uroku,głównie są sprawą dialogów i relacji

Sama fabuła, choć bywa przewidywalna i można w niej wyczuć dużą, momentami aż przesadną inspirację Wiedźminem, może mimo wszystko zapewnić sporo frajdy. Jednak ja bym ją poleciła osobom, które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z fantasy lub tym, którzy poszukują czegoś lżejszego w przerwie od mocniejszych lektur. Wyjadacze gatunku mogą być tym tytułem nieco zawiedzeni.

To co jednak urzekło mnie najbardziej to klimat tej powieści i przedstawiony tutaj świat. Dzięki motywowi drogi można go dość dobrze poznać i ma wszystko to, co klasyczny świat fantasy powinien oferować, moim zdaniem robi to naprawdę dobrze. Chętnie wybrałabym się na wycieczkę po krainach z "Bogobójczyni" 😁

Nie jest to najlepszego rodzaju fantasy, lecz debiut, który mimo swoich wad, może zyskać wielu fanów za sprawą bardzo dobrych i ciekawych koncepcji - zarówno na świat, postaci jak i samą fabułę.

"Bogobójczyni" to debiut fantasy, w którym autorka przedstawia czytelnikom ciekawą wizję świata, gdzie między ludźmi a bogami panuje zaogniony konflikt.

Główna bohaterka, Kissen, to tytułowa bogobójczyni, która tropi i poluje na bogów. Jej koncepcja bardzo mi się spodobała - trudne dzieciństwo, sztuczna noga, złoty ząb, a do tego ciekawy fach w ręku. Nie przepada za innymi...

DNF.
Ostatnio staram się szanować swój czas i chcę czytać to, czego czytanie wnosi cokolwiek dobrego do mojego życia. Dałam tej książce szansę o kilka rozdziałów więcej niż moment, w którym poczułam, że ta opowieść jest dla mnie zbyt chaotyczna, nudna i odpychająca, żeby chciało mi się ją kończyć. Wiem, że to wszystko to są sprawy mocno indywidualne, może po prostu nie jestem targetem wiekowym i to dlatego? Nie wiem. Widzę tu w komentarzach, że nie byłam jedyna. Przykro mi, bo bardzo liczyłam na tę opowieść, jednak się rozminęłyśmy.

DNF.
Ostatnio staram się szanować swój czas i chcę czytać to, czego czytanie wnosi cokolwiek dobrego do mojego życia. Dałam tej książce szansę o kilka rozdziałów więcej niż moment, w którym poczułam, że ta opowieść jest dla mnie zbyt chaotyczna, nudna i odpychająca, żeby chciało mi się ją kończyć. Wiem, że to wszystko to są sprawy mocno indywidualne, może po prostu nie...

Bardzo obiecujący początek, ale im dalej tym napięcie spada.

Bardzo obiecujący początek, ale im dalej tym napięcie spada.

W krainie, w której nie można oddawać czci bogom, Kissen, bogobójczyni ma pełne ręce roboty. Dzięki towarzystwu pewnego rycerza oraz małej dziewczynki, bogobójczyni udaje się na wyprawę pełną przygód. Podczas podróży bohaterowie będą walczyć nie tylko o życie z ludźmi, bogami, czy demonami. Będą przełamywać również własne słabości. Świat stworzony przez autorkę jest dość ciekawy, oparty na mitologii. Brakowało mi jednak emocji. Mam wrażenie, że porównanie książki do „Wiedźmina” z automatu narzuciło czytelnikowi duże wymagania, których - niestety, w mojej ocenie - ta lektura nie spełnia. Jest dość ciekawie, są sympatyczni bohaterowie, jest pomysł, ale to wszystko wydaje się być niewystarczające.

Ciąg dalszy recenzji na:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=898802765375843&set=a.530574228865367

W krainie, w której nie można oddawać czci bogom, Kissen, bogobójczyni ma pełne ręce roboty. Dzięki towarzystwu pewnego rycerza oraz małej dziewczynki, bogobójczyni udaje się na wyprawę pełną przygód. Podczas podróży bohaterowie będą walczyć nie tylko o życie z ludźmi, bogami, czy demonami. Będą przełamywać również własne słabości. Świat stworzony przez autorkę jest dość...

Jestem zachwycona, super książka

Jestem zachwycona, super książka