Depresja jest jedną z poważniejszych chorób wpływających na sposób funkcjonowania społeczeństw. Istnieje przekonanie, że coraz więcej osób na nią choruje. Czy tak faktycznie jest? Trudno stwierdzić. Na pewno jest coraz częściej diagnozowana, ponieważ więcej osób zdaje sobie sprawę, że są chorzy i mogą otrzymać pomoc. Otrzymanie wsparcia zmienia nie tylko jakość życia i relacje z otoczeniem, ale też przekłada się na to, co my możemy dać od siebie innym i jak oceniamy to, co inni dają nam. Depresja to podstępne zaburzenie sprawiające, że czarne macki odbierają chorym siły do życia. Uświadomienie sobie tego i wskazanie źródła własnego bezwładu to połowa sukcesu. Drugą połową będzie ciężka praca nad sobą, które czasami będzie potrzebowało wsparcia farmakologicznego. Jedną z ciekawszych lektur dla każdego odbiorcy wprowadzających w tematykę depresji jest „Wszystko w porządku” Debbie Tung. Wielkim plusem jest to, że jest to osobista historia autorki, dlatego lepiej pokazuje, z czym musi mierzyć się osoba chora.
„Zachowuj się łagodnie wobec innych. Ale nie zapominaj o łagodności również wobec siebie”.
Historia zaczyna się od wchodzenia młodej kobiety w dorosłe, samodzielne życie. To sprawia, że musi pracować, zdobywać doświadczenie, mieć czas na bliskich, zdobywać uznanie. W świecie, w którym wszyscy pędzą nie jest to łatwe. Zwłaszcza, kiedy włącza się nam mechanizm porównywania. Autorka pokazuje nam, że często innych traktujemy dobrze, ale wobec siebie jesteśmy niesamowicie krytyczni. Inni zawsze wypadają lepiej: mają ładniejsze zdjęcia w mediach społecznościowych, lepszą i stabilniejszą pracę, szczęśliwsze życie, większe sukcesy, brak porażek (bo kto o nich publicznie mówi?),więcej robią. Każdy jest lepszy z czegoś innego, ale kiedy ciągle się porównujemy to nie skupiamy się na tym, że często te cechy różnych osób tylko jak my wypadamy na ich tle. To prowadzi do zaniżenia samooceny. I tak jest też w przypadku przepracowującej się Debbie, która ma coraz bardziej negatywne myśli na swój temat, przejmuje się zdaniem innych oraz sama bardzo surowo się ocenia.
„Nie zdawałam sobie sprawy, że kiedy cierpisz na chorobę psychiczną i za długo wszystko w sobie tłamsisz… w końcu się rozpadasz.”
Widzimy jak z każdą stroną, która może być odzwierciedleniem procesów trwających miesiące, bohaterka traci siły i dopadają ją różnorodne zmory w postaci lęków, złego samopoczucia. Później śledzimy diagnozę i kolejne kroki pracy z psychologiem poznawczym zmieniającym jej nastawienie do wielu rzeczy. Praca nie jest łatwa. Wychodzenie z depresji trwa wiele tygodni. Na szczęście Debbie wcześnie zauważyła niepokojące symptomy i mogła zwrócić się po pomoc do specjalisty.
Cała historia jest bardzo osobista i ciepła. Autorka opowiada o sobie i swoich doświadczeniach z empatią. Pięknie opisuje kolejne etapy wchodzenia w depresję, zagubienia, a później wychodzenia. Przyglądamy się jej mozolnej pracy z terapeutką. Pokazuje, w jaki sposób samodzielnie zacząć pracę nad sobą. Przyglądamy się jej trybowi życia i mamy okazję przemyśleć czy i my nie popełniamy podobnych błędów.
„Wszystko w porządku” to historia szukania równowagi między pracą, rozrywkami, czasem poświęconym bliskim i odpoczynkowi. Emocjonalne blokady i spadek formy pokazany jest tu jako coś normalnego, efekt uboczny kumulujących się negatywnych czynników. Krok po kroku prześledzimy zmianę nawyków. Jedną z ważnych rzeczy jest tu rozwinięcie umiejętności doceniania siebie.
Debbie Tung podsuwa nam nie tylko estetyczny i ładny komiks, ale też wartościową opowieść o tym, dlaczego warto szukać pomocy, jak leczenie przekłada się na poprawienie jakości naszego życia, jak trudnym procesem jest zdrowienie i jak dużego zaangażowania osoby chorej potrzebuje.
Ten komiks jest nie tylko świetny treściowo, ale zwyczajnie bardzo ładny. Chociaż kreska Debbie Tung jest prosta, to równocześnie widać w niej łagodność, a także dziecięcość pozbawioną infantylności. Z pewnością jest przyjemna dla oka, ale też daje jakieś nieuchwytne poczucie spokoju. Do tego mamy ważne przesłanie: sięgnij po pomoc, bo warto sobie pomóc.
Ze względu, że sam proces popadania w depresję i leczenia jest bardzo uproszczony do kilku tygodni lub miesięcy może wydawać się, że to łatwy proces. Trzeba sobie uświadomić, że między poszczególnymi wydarzeniami pokazanymi w komiksie mijają tygodnie i miesiące, a pokazane scenki są reprezentacyjne do określonego okresu. Właśnie ten powolny proces zmian sprawia, że na początku chory nie jest w stanie zauważyć, że coś jest nie tak. Po prostu ma mniej energii i czuje się przepracowany, ma mniejszą koncentrację. Debbie Tung pokazuje, że dostrzeżenie tego to pierwszy krok ku zmianom. Później trzeba zwrócić się do dobrego specjalisty i intensywnie nad sobą pracować. Nie ma tu obietnicy, że będzie szybko, łatwo. Za to mamy pokazane jak praca z psycholożką zmienia postrzeganie siebie i pomaga w wypracowaniu innych zachowań.
Na końcu lektury znajdziemy wskazówki, gdzie szukać pomocy. Są to ważne numery, więc znajdziecie je poniżej:
- 112 – Numer alarmowy
- 800 12 12 12 – Dziecięcy telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka (działa całodobowo/7dni)
- 116 111 – Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży (działa całodobowo/7 dni)
- 801 120 002 – Ogólnopolski telefon dla ofiar przemocy w rodzinie „Niebieska Linia”
- 800 199 990 – Ogólnopolski Telefon Zaufania (codziennie od 16 do 21)
- Życie warte jest rozmowy (https://zwjr.pl/)
Zapraszam na stronę wydawcy

Depresja jest jedną z poważniejszych chorób wpływających na sposób funkcjonowania społeczeństw. Istnieje przekonanie, że coraz więcej osób na nią choruje. Czy tak faktycznie jest? Trudno stwierdzić. Na pewno jest coraz częściej diagnozowana, ponieważ więcej osób zdaje sobie sprawę, że są chorzy i mogą otrzymać pomoc. Otrzymanie wsparcia zmienia nie tylko jakość życia i...

„Mogłaś zrobić więcej. Inni dają radę, a ty tylko użalasz się nad sobą. Jesteś beznadziejna. Lepiej byłoby, gdybyś…”

Według danych statystycznych na depresję choruje 280 milionów ludzi. W Polsce jest to około 1,2 miliona. Naukowcy twierdzą, że do 2030 roku depresja będzie najczęściej występującą chorobą na świecie.
„Wszystko w porządku” to autobiografia autorki, która choruje na depresję. W formie komiksu ukazuje swoje codzienne przeżycia, w tym terapię i rozmowy z najbliższymi. Jej historia nie jest linearna, a sama Debbie przyznaje, że nadal mierzy się z epizodami depresyjnymi. Jednak każdego dnia stara się pamiętać o tym, że jest wartościową, dobrą osobą, która zasługuje na troskę i miłość swoich bliskich.
Ta opinia będzie trochę inna od tych, które piszę zazwyczaj. Nie zamierzam w niej oceniać treści, kreski, sposobu prowadzenia narracji… Ponieważ ta powieść graficzna dała mi coś więcej. Gdy ją czytałam, miałam wrażenie, że autorka otula mnie kocykiem i zapewnia „naprawdę, jesteś wystarczająca”. Debbie Tung uświadomiła mi to, że moje emocje, blokady i lęki są czymś naturalnym. Nawet sobie nie wyobrażacie, ile razy czytałam tekst z dymku komiksowego, a potem stwierdzałam „tak, to jestem ja!”. I nawet jeśli nie choruję na depresję, to nie ukrywam tego, że czasem dopada mnie zniechęcenie, irracjonalny strach, a także zwykłe zmęczenie. Wtedy mam wrażenie, że moje życie jest bezsensowne, a to uczucie nigdy się nie skończy.

Dzięki „Wszystko w porządku” wiem już, że nawet najgorszy moment kiedyś przemija. A jeśli pojawia się za często, warto udać się do psychologa lub psychiatry. Ta powieść graficzna dobrze pokazuje też to, jak zmieniało się podejście autorki wraz z kolejnymi wizytami u specjalisty. Również kolorystyka działa na emocje, pokazując momenty dobre i złe, a także te pomiędzy w procesie zdrowienia.

Ten komiks jest nie tylko świetny treściowo, ale zwyczajnie bardzo ładny. Chociaż kreska Debbie Tung jest prosta, to równocześnie widać w niej łagodność, a także dziecięcość pozbawioną infantylności. Z pewnością jest przyjemna dla oka, ale też daje jakieś nieuchwytne poczucie spokoju.

Rzadko piszę o tym, że jakiś tytuł „trzeba przeczytać”. Powodów jest kilka, ale najważniejszy to ten, że każdy z nas ma inny gust. Jednak w przypadku tej powieści graficznej zaryzykuję: musicie ją przeczytać! Dlaczego?

Bo „Wszystko w porządku” działa trochę jak balsam, po który warto sięgnąć w chwili, kiedy świat nas przytłacza. I kiedy sami sobie nie potrafimy pokochać tak, jak na to zasługujemy. Debbie przekonuje nas o tym, że z każdej sytuacji jest wyjście, a porażki niekoniecznie muszą być czymś złym. Może są po prostu nowym doświadczeniem…

„Zachowuj się łagodnie wobec innych.
Ale nie zapominaj o łagodności również wobec siebie”.

„Mogłaś zrobić więcej. Inni dają radę, a ty tylko użalasz się nad sobą. Jesteś beznadziejna. Lepiej byłoby, gdybyś…”

Według danych statystycznych na depresję choruje 280 milionów ludzi. W Polsce jest to około 1,2 miliona. Naukowcy twierdzą, że do 2030 roku depresja będzie najczęściej występującą chorobą na świecie.
„Wszystko w porządku” to autobiografia autorki, która...

Już wiem, że przeczytam ją jeszcze milion razy. Cudowna, ważna, potrzebna i poruszająca.

Odnalazłam się w niej w 100%, w każdym zdaniu, czułam, że Debbie to ja…

Pokochałam ją i zapewne popłaczę sobie do niej jeszcze nie raz ❤️

Już wiem, że przeczytam ją jeszcze milion razy. Cudowna, ważna, potrzebna i poruszająca.

Odnalazłam się w niej w 100%, w każdym zdaniu, czułam, że Debbie to ja…

Pokochałam ją i zapewne popłaczę sobie do niej jeszcze nie raz ❤️

„Nie zdawałam sobie sprawy, że kiedy cierpisz na chorobę psychiczną i za długo wszystko w sobie tłamsisz… w końcu się rozpadasz.”
Dzisiaj będzie trochę inny post niż zazwyczaj. Zarazem będzie to recenzja pięknej powieści graficznej, ale przy okazji chciałabym poruszyć temat zdrowia psychicznego.
Czym jest depresja?
Zgodnie z definicją, depresją nazywamy poważne zaburzenie psychiczne, które objawia się głównie obniżeniem nastroju, zmniejszeniem aktywności oraz energii. Ten stan często uniemożliwia normalne funkcjonowanie oraz pogarsza jakość życia.
Źródło: chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://www.akademiamedycyny.pl/wp-content/uploads/2017/10/Geriatria_2_2017_5.pdf
Powieść graficzna, którą dostałam do recenzji porusza temat choroby psychicznej jaką jest depresja. „Wszystko w porządku” Debbie Tung jest oparta na osobistych doświadczeniach autorki. Jest ona narysowana piękną kreską i okraszona wieloma ważnymi informacjami. W prosty i zrozumiały sposób przedstawia zmagania autorki z zaburzeniem psychicznym i przede wszystkim nie romantyzuje tego stanu. Dzięki tej powieści graficznej możemy częściowo wejść do głowy osoby chorej na depresję i zobaczyć jak wygląda świat jej oczami. Niesie ona ze sobą bardzo ważny przekaz: sięgnij po pomoc, bo warto; nie poddawaj się etc. Pozycja jest bardzo dobrym rodzajem wsparcia dla osób zmagających się z depresją, dla ich bliskich i każdego, kto chce zobaczyć, jak może wyglądać świat osoby chorej. Mam jednak pewne zastrzeżenia do tej pozycji, mianowicie pokazuje ona bardzo prostą i łatwą drogę. Może się wydawać, że autorce bardzo łatwo walczyło się z wewnętrznymi demonami. Przekaz jest zbyt uproszczony. Jako osoba zmagająca się z zaburzeniami psychicznymi, będąca w terapii oraz lecząca się, mogę powiedzieć, że to nie wygląda tak łatwo i szybko, jak wynika z komiksu. Droga diagnozy, sięgnięcia po pomoc i leczenia jest trudna. Często osoby nie zdają sobie sprawy z choroby, bądź bagatelizują problem, dopóki nie dochodzi do zagrożenia życia. Autorka sama w porę zauważyła, że dzieje się coś złego i sięgnęła po pomoc, którą otrzymała. Przy czytaniu i analizie warto zwrócić uwagę, że Debbie Tung mieszka w Anglii, gdzie realia otrzymywania pomocy są inne niż u nas. Nasza rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej. Bardzo trudno trafić na odpowiedniego psychiatrę, a dostanie się na terapię refundowaną przez państwo wymaga często długiego oczekiwania. Wielu osób nie stać na leczenie prywatne, a na NFZ trudno o dobrego specjalistę będącego psychoterapeutą, a nie psychologiem.
Tutaj może wyjaśnijmy sobie różnicę między psychologiem a psychoterapeutą, ponieważ jest ona znacząca. Psychologiem jest osoba, która ukończyła pięcioletnie studia psychologiczne i ma tytuł magistra. Zajmuje się on diagnozą psychologiczną określonego obszaru lub zaburzeń, co pozwala mu wystawić opinię, zaświadczenie etc. Psycholog nie prowadzi terapii, natomiast pomaga i edukuje. Psychoterapeuta to osoba, która posiada wyższe wykształcenie i dodatkowo ukończyła 4-letnie szkolenie z zakresu psychoterapii w wybranym przez siebie nurcie. Taka osoba może prowadzić skuteczną terapię.
Prawda jest taka, że mogłabym się rozpisać na ten temat, jednak nie o to chodzi. Podsumujmy zatem, powieść graficzną bardzo polecam dla każdego. Warto się z nią zapoznać i zobaczyć z czym zmaga się osoba chora na depresję. Jest to ważna i pouczająca lektura, jednak należy pamiętać, że każdy przypadek jest inny. Sięgajcie po pomoc i nie bójcie się tego!
Jeżeli czujesz, że potrzebujesz pomocy, możesz zgłosić się tutaj:
- 112 – Numer alarmowy
- 800 12 12 12 – Dziecięcy telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka (działa całodobowo/7dni)
- 116 111 – Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży (działa całodobowo/7 dni)
- 801 120 002 – Ogólnopolski telefon dla ofiar przemocy w rodzinie „Niebieska Linia”
- 800 199 990 – Ogólnopolski Telefon Zaufania (codziennie od 16 do 21)
- Życie warte jest rozmowy (https://zwjr.pl/)

„Nie zdawałam sobie sprawy, że kiedy cierpisz na chorobę psychiczną i za długo wszystko w sobie tłamsisz… w końcu się rozpadasz.”
Dzisiaj będzie trochę inny post niż zazwyczaj. Zarazem będzie to recenzja pięknej powieści graficznej, ale przy okazji chciałabym poruszyć temat zdrowia psychicznego.
Czym jest depresja?
Zgodnie z definicją, depresją nazywamy poważne zaburzenie...

Dużo siebie widziałam w tym komiksie. Nie utożsamiałam się z każdą stroną, ale jednak co chwilę znajdowałam rzeczy, które tak jak u bohaterki są obecne i w moim życiu.

To jednocześnie miód na serce, ale i trudna lektura. Przeczytałam ją na raz mając ciarki (i płacząc dwa razy),poczułam się bardzo zrozumiana i odsłonięta.

Na pewno wielokrotnie będę wracać do tych stron, do moich znaczników oraz swoistej kombinacji komfortu i smutku, które dają.

To jedna z tych książek, które zostają w głowie na zawsze, coś w nas poruszają i jednocześnie dają motywację do pozytywnych zmian.
Każdy powinien to przeczytać i dać sobie szansę na lepsze i bardziej komfortowe życie albo też na zrozumienie najbliższych, którzy być może zmagają się z trudnościami chorób psychicznych.

Współpraca reklamowa z @wydawnictwo_nasza_ksiegarnia dziękuję wam za to, że wydaliście tę książkę!

Dużo siebie widziałam w tym komiksie. Nie utożsamiałam się z każdą stroną, ale jednak co chwilę znajdowałam rzeczy, które tak jak u bohaterki są obecne i w moim życiu.

To jednocześnie miód na serce, ale i trudna lektura. Przeczytałam ją na raz mając ciarki (i płacząc dwa razy),poczułam się bardzo zrozumiana i odsłonięta.

Na pewno wielokrotnie będę wracać do tych stron,...

Super książka

Super książka

Depresja cai się w ukryciu, skrada powoli i wkrada podstępnie w życie. A potem nie daje o sobie zapomnieć. I choć człowiek się stara trzymać od niej z daleka, ukrywa przed innymi, a czasami nawet wstydzi, ona zabiera te radosne chwile i powoduje, że kolejne dni są walką o przetrwanie.

Choć o depresji mówi się coraz więcej i coraz częściej, choć rośnie świadomość ludzi, że to jest choroba i potrzebna będzie pomoc, to jednak jest jeszcze wiele takich miejsc, w których depresja jest wstydliwym tematem, a osoba zmagająca się z nią czuje się winna, że "nie daje rady".

Cieszę się ogromnie, że powstają książki, które w przystępny sposób pokazują czym jest depresja. Bardzo lubię nietypowe rozwiązania. Tak jest w przypadku komiksu Debbie Tung. Autorka postawiła na rysunki, na odbiór wizualny, uzupełniając go niewielką ilością treści. Ten pomysł jest fantastyczny. Obrazem pokazuje nam to, z czym zmaga się osoba z depresją.

Książka skierowana jest do nieco starszych odbiorców - głównie nastolatków i młodych dorosłych. Autorka bazując na własnych doświadczeniach sprawia, że czytelnik zaczyna czuć się rozumiany, nie jest sam w tych trudnych momentach. Jednocześnie sprawia, że zaczyna patrzeć na siebie trochę inaczej - łagodniej. A wtedy poprosić o pomoc jest znacznie łatwiej.

Komiksowa oprawa tej książki to był rewelacyjny pomysł. Prostota przekazu i budowanie świadomości jest tutaj na pierwszym planie.

Pamiętajcie, że depresja to nie wstyd. I czasami trzeba poprosić o pomoc.

Depresja cai się w ukryciu, skrada powoli i wkrada podstępnie w życie. A potem nie daje o sobie zapomnieć. I choć człowiek się stara trzymać od niej z daleka, ukrywa przed innymi, a czasami nawet wstydzi, ona zabiera te radosne chwile i powoduje, że kolejne dni są walką o przetrwanie.

Choć o depresji mówi się coraz więcej i coraz częściej, choć rośnie świadomość ludzi, że...

Książka to powieść graficzna, z pięknymi ilustracjami. Jest napisana w przystępnym językiem. Opowiada o dziewczynie chorej na depresję i stany lękowe. Dobrze, że są takie książki. Są bardzo pomocne. Nie trzeba się bać prosić o pomoc. To nie jest wstyd iść po pomoc profesjonalna. Polecam książkę jak najbardziej.

Książka to powieść graficzna, z pięknymi ilustracjami. Jest napisana w przystępnym językiem. Opowiada o dziewczynie chorej na depresję i stany lękowe. Dobrze, że są takie książki. Są bardzo pomocne. Nie trzeba się bać prosić o pomoc. To nie jest wstyd iść po pomoc profesjonalna. Polecam książkę jak najbardziej.

Ktoś mi ostatnio powiedział, że "depresja często ma szeroki uśmiech", to smutne, ale niestety sporo w tym prawdy, bo w przypadku osób borykających się z depresją często na wydaje się, że "Wszystko w porządku".

Świetna książka napisana przez Debbie Tung, a wydana przez Wydawnictwo Nasza Księgarnia porusza temat depresji.
Bohaterka jest artystką, rysowniczką pracującą zarówno w bezpiecznej pracy na etacie jak i jako freelancerka. Przyjmuje dużo zleceń, ma sporo na głowie, więc ucieka w pracę, ale w głowie wciąż pojawiają się ciemne myśli, brak wiary we własne możliwości,zniechęcenie, przygnębienie. I mimo, że z zewnątrz wydawać by się mogło, że wszystko w porządku, to samopoczucie dziewczyny jest coraz gorsze, aż dochodzi do ataku paniki. Na szczęście nasza bohaterka odnajduje w sobie siłę, aby poszukać pomocy, gdy sama przestaje nad tym panować. Rozpoczyna terapię, dzięki której uczy się oswajać swoje lęki, przed nią długa i wyboista droga, ale jest światełko w tunelu. Na uwagę zasługuje także godna pochwały postawa Męża, który jest obok i wspiera.
Czarno-białe, a nawet powiedziałabym, że utrzymane w kolorach szarości ilustracje robią ogromne wrażenie. Pojawiające się od czasu do czasu kolory potęgują to wrażenie, ale też niosą nadzieję. Swoją drogą to Autorka ma ogromny talent, a komiks ten czyta się i ogląda z ogromną przyjemnością estetyczną.

Bardzo mnie cieszy, że powstają i że są u nas wydawane książki dotykające problemu depresji, lęków i zdrowia psychicznego. Mam wrażenie, że u nas to wciąż jednak jest jeszcze temat trudny, trochę tabu, a przecież strzaskane uczucia dużo trudniej uleczyć niż strzaskane kolano. Warto wiedzieć jak i gdzie szukać pomocy i przede wszystkim uświadomić sobie, że ta pomoc jest konieczna.

Ktoś mi ostatnio powiedział, że "depresja często ma szeroki uśmiech", to smutne, ale niestety sporo w tym prawdy, bo w przypadku osób borykających się z depresją często na wydaje się, że "Wszystko w porządku".

Świetna książka napisana przez Debbie Tung, a wydana przez Wydawnictwo Nasza Księgarnia porusza temat depresji.
Bohaterka jest artystką, rysowniczką pracującą...

Bardzo potrzebny komiks - porusza delikatne tematy dotyczące zdrowia psychicznego w taki ciepły, kochany sposób, jednocześnie szczerze i bez ogródek. Czytało mi się ją komfortowo, jakbym mogła poznać kogoś, kto mnie rozumie. Może to głupie, ale chciało mi się płakać. W każdym razie ogromnie się cieszę, że po nią sięgnęłam. Takie wsparcie też jest ważne.
Poza tym uwielbiam styl rysowania Debbie ♥

Bardzo potrzebny komiks - porusza delikatne tematy dotyczące zdrowia psychicznego w taki ciepły, kochany sposób, jednocześnie szczerze i bez ogródek. Czytało mi się ją komfortowo, jakbym mogła poznać kogoś, kto mnie rozumie. Może to głupie, ale chciało mi się płakać. W każdym razie ogromnie się cieszę, że po nią sięgnęłam. Takie wsparcie też jest ważne.
Poza tym uwielbiam...