Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Trzeba się od tego odciąć - mówił dalej Pierre. - Od rodziców i całego tego gówna. Trzeba się wymyślić od nowa, stać się kimś osobnym.

- Trzeba się od tego odciąć - mówił dalej Pierre. - Od rodziców i całego tego gówna. Trzeba się wymyślić od nowa, stać się kimś osobnym.

Choćbyś nie miał z czym wyjść przeciw swemu nieszczęściu, wynijdź z niczym, z samą tylko śmiałością i z samym twym sercem człowieczym.

Choćbyś nie miał z czym wyjść przeciw swemu nieszczęściu, wynijdź z niczym, z samą tylko śmiałością i z samym twym sercem człowieczym.

Zdarzą się chwile osamotnienia. Ale samotność też może być cudowna. Człowiek samotny należy do samego siebie.

Zdarzą się chwile osamotnienia. Ale samotność też może być cudowna. Człowiek samotny należy do samego siebie.

Desperacja popycha dobrych ludzi do złych uczynków... a ludzi o wątpliwej moralności do naprawdę paskudnych.

Desperacja popycha dobrych ludzi do złych uczynków... a ludzi o wątpliwej moralności do naprawdę paskudnych.

Dziwna rzecz, ale gdyby krewni troszczyli się o niektórych zmarłych za życia chociaż w połowie tak, jak się o nich troszczą po śmierci, kiedy im się to już na nic nie zda, nieboszczycy z pewnością rezygnowaliby chętnie z najdroższych mauzoleów. Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego nie ma.

Dziwna rzecz, ale gdyby krewni troszczyli się o niektórych zmarłych za życia chociaż w połowie tak, jak się o nich troszczą po śmierci, kied...

Kocham park, ponieważ jest cichy i nie potrzebuję tu z nikim rozmawiać o wojnie, polityce i inflacji. Mogę spokojnie siedzieć i oddawać się tak staromodnym czynnościom, jak słuchanie szumu wiatru, świergotu ptaków i obserwowanie światła, przesączającego się przez jasną zieleń koron drzew.

Kocham park, ponieważ jest cichy i nie potrzebuję tu z nikim rozmawiać o wojnie, polityce i inflacji. Mogę spokojnie siedzieć i oddawać się ...

Samotność nie ma nic wspólnego z brakiem towarzystwa.

Samotność nie ma nic wspólnego z brakiem towarzystwa.

(...) nie ma pod słońcem nic prawdziwie naturalnego ani nienaturalnego.

(...) nie ma pod słońcem nic prawdziwie naturalnego ani nienaturalnego.

- Dlaczego wszyscy ludzie nie są po prostu szczęśliwi, Rudolfie? - szepcze. - Nie wiem. Może dlatego, że wtedy Bóg by się nudził. - Nie - odpowiada szybko. - Nie dlatego. - A więc dlaczego? - Bo on się boi. - Boi się? Czego? - Gdyby wszyscy byli szczęśliwi, nie potrzebowano by Boga. (...) - On jest tylko od nieszczęść - mówi. - Wtedy go ludzie potrzebują i modlą się. Dlatego to robi. - Są również ludzie, którzy modlą się do Boga dlatego, że są szczęśliwi. - Tak? - Izabella śmieje się z powątpiewaniem. - W takim razie modlą się, bo się boją, że ich szczęście minie. Wszystko jest strachem, Rudolfie. Nie wiesz o tym?

- Dlaczego wszyscy ludzie nie są po prostu szczęśliwi, Rudolfie? - szepcze. - Nie wiem. Może dlatego, że wtedy Bóg by się nudził. - Nie - od...