Mam dla Was prawdziwą perełkę. Zawsze fascynował mnie czas krucjat organizowanych przez państwa europejskie. Fascynował, ale pod względem psychologicznym, bo nie umiałam zrozumieć, co takiego sprawiało, że kwiat rycerstwa europejskiego, pielgrzymi i niewinni ludzie, byli gotowi rzucić wszystko, by ratować ziemię świętą z rąk niewiernych. I Sabine Ebert próbuje w swojej serii o tym szaleństwie walki o władze i wpływy opowiedzieć. A to, co najważniejsze, autorka nie zapomina o kobietach, żyjących w cieniu swoich mężów, czy ojców, ale potrafiących sobie świetnie radzić w świecie zdominowanym przez mężczyzn.
„Młody sokół” to drugi tom serii „Miecz i Korona”, ale ja nie czytałam pierwszej części i w zasadzie dopiero po zakończeniu książki zorientowałam się, że to cała seria. A to dlatego, że książka jest tak rewelacyjnie napisana, że wciąga od pierwszej strony.
Rok 1147, charyzmatyczny mnich francuski Bernard z Clairvaux namawia władców europejskich do przyjęcia krzyża i wyruszenia na krucjatę, która ma na celu wygnanie niewiernych z ziemi Świętej. Jedni możni decydują się na wyprawę, bo zostają im anulowane długi i nadane przywileje, inni ślepo wierzą w idee głoszone przez mnicha. Wbrew woli ojca do Ziemi Świętej wyrusza Fryderyk ze Szwabii, znany na kartach historii z przydomku Barbarossa. Zostawia świeżo poślubioną żonę i wyrusza u boku króla Konrada po chwałę, sławę i bogactwa. Król Konrad również wierzy w idee krucjat i z bólem serca oddaje władzę w ręce swojego małoletniego i chorowitego syna. Tymczasem Rzesza, pozbawiona władzy musi stawić czoła sąsiadującym plemionom Słowian, którzy pragną zachować prawo do wiary w swoich bogów, jak i wewnętrznym sporom pomiędzy księstwami Miśni, Saksonii i Anhaltu. Najbardziej jednak na niebezpieczeństwo narażone są pozostawione bez opieki swoich mężów, ojców, czy braci kobiety. Czy uda im się przetrwać? Po wielu miesiącach do kraju wraca król Konrad wraz z niedobitkami, jest umierający. Rzeszę więc czeka kolejna walka o władzę…
Autorka stworzyła fascynującą opowieść o czasach pełnych niepokoju, walki o władzę i o bogactwa. I niesamowicie realnie oddała tego ducha średniowiecza, zacofanego, pełnego zabobonów i przesądów, tłumaczącego wszystko wiarą i działaniem w imię Boga, a jednocześnie przesyconego żądzą pieniądza, władzy i niesprawiedliwości społecznej. Na szczególne uznanie zasługują jednak wykreowane przez nią portrety kobiece. Jej bohaterki muszą się zmierzyć nie tylko z samotnością, wynikłą z wyprawy ich mężów na Ziemię Świętą, ale przede wszystkim z czasami, w których przyszło im żyć. Wydawane za mąż jako dzieci, bite, poniżane, wykorzystywane, mają dwa wyjścia, albo poddają się panującym w społeczeństwie i podyktowanym przez kościół katolicki zasadom, albo walczą o siebie i o swoje prawo do szczęścia i do prawdziwej miłości. Cudowna pozycja, idealna nie tylko dla wielbicieli powieści historycznych, ale właściwie świetna dla każdego😊
Dla mnie Sabine Ebert to kobiece wydanie Kena Folleta. Genialna!

Mam dla Was prawdziwą perełkę. Zawsze fascynował mnie czas krucjat organizowanych przez państwa europejskie. Fascynował, ale pod względem psychologicznym, bo nie umiałam zrozumieć, co takiego sprawiało, że kwiat rycerstwa europejskiego, pielgrzymi i niewinni ludzie, byli gotowi rzucić wszystko, by ratować ziemię świętą z rąk niewiernych. I Sabine Ebert próbuje w swojej...