W sidłach miłości...

RECENZJA PATRONATU MEDIALNEGO
Premiera: 03.06.2023 r.

Twórczość Karoliny Kasprzak — Dietrich znam już dość dobrze, jednak Autorka w dalszym ciągu nie przestaje mnie zaskakiwać umiejętnością odnalezienia się w tak różnych gatunkach i w dalszym ciągu tworzenia bardzo dobrych historii. Tym razem oddaje w ręce Czytelnika stosunkowo krótkie opowiadanie walentynkowe, związane z serią "Truciciel", które można czytać przez cały rok.

Historia skupia się na życiu Zoi Wiśniewskiej, która po tragicznej śmierci brata nie może odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Dwudziestolatka wie, że sprawca wypadku samochodowego, w którym zginął Brunon, pozostaje bezkarny i nie poniósł za ten czyn żadnej odpowiedzialności. Zoja dochodzi do wniosku, że jedyną możliwością, by zacząć żyć na nowo względnie normalnie jest zemsta na Olafie Zamojskim. Kobieta postanawia więc zatrudnić się w rezydencji Zamojskich jako pomoc domowa i dokonać morderstwa. Czy Zoi uda się zrealizować plan? Czy młoda kobieta odzyska wolność i względnie normalne życie?

Opowiadanie to krótka, ale pełna emocji historia, która momentami zmusza do refleksji. Autorka wbrew pozorom nie skupia się wyłącznie na planie zemsty, który wymyśliła Zoja. Zwraca również uwagę na to, co dzieje się w głowie kobiety — jej myśli, pytania, które sobie zadaje. Właśnie przez to w tak krótkiej formie, jaką jest opowiadanie, Czytelnik zetknie się z ciekawym portretem psychologicznym bohaterki. Dodatkowym atutem jest narracja prowadzona w trzeciej osobie, która pozwala na spojrzenie na całą historię z zewnątrz, z perspektywy niezaangażowanego obserwatora.

Sama fabuła jest dość tajemnica, praktycznie do końca nie wiadomo jak zakończy się ta historia i czy plan bohaterki się powiedzie. Karolina Kasprzak — Dietrich umie trzymać Czytelników w napięciu i zdecydowanie z tego korzysta. Zwroty akcji, długo nierozwianie wątpliwości, pytania pozostawione bez odpowiedzi oraz wiele emocji — z tym zdecydowanie spotkacie się w "Niedojrzałych".

Według mnie opowiadanie jest zdecydowanie warte uwagi. Krótka forma sprawia, że to lektura dosłownie na jeden wieczór, jednocześnie zapewniająca wiele wrażeń. Pozycję czytało mi się bardzo dobrze i spędziłam miły czas na lekturze.

Za możliwość przeczytania ebooka i objęcia "Niedojrzałych" patronatem medialnym bardzo dziękuję Autorce.

W sidłach miłości...

RECENZJA PATRONATU MEDIALNEGO
Premiera: 03.06.2023 r.

Twórczość Karoliny Kasprzak — Dietrich znam już dość dobrze, jednak Autorka w dalszym ciągu nie przestaje mnie zaskakiwać umiejętnością odnalezienia się w tak różnych gatunkach i w dalszym ciągu tworzenia bardzo dobrych historii. Tym razem oddaje w ręce Czytelnika stosunkowo krótkie opowiadanie...

Dziś przychodzę do Was z patronacką opinią walentynkowego opowiadania związanego z serią Truciciel. I teraz mam do Was takie pytanie : czy lubicie czytać opowiadania czy tylko powieści? Jaki macie stosunek do krótkich form? Ja bardzo lubię czytać niewielkie objętościowo pozycje, a to opowiadanie trafiło się w dobrym momencie. A co w nim znajdziemy i jakie są moje wrażenia po lekturze? Zapraszam do zapoznania się z moją opinią.

Zoja Wiśniwska to dwudziestoletnia dziewczyna, która została bardzo brutalnie doświadczona przez los. Najpierw straciła obojga rodziców w wypadku. Potem miała już tylko młodszego brata, Bruna. Jednak przewrotny los i go postanowił jej odebrać. Młody chłopak zginął pod kołami pędzącego samochodu. Zoja nie potrafi się z tym pogodzić. W związku z tym, jest opętana chęcią zemsty na osobie, która w jej mniemaniu zabiła jej ukochanego brata. Uważa, że tylko śmierć Olafa Zamojskiego jest w stanie ukoić jej ból i pozwoli jej ostatecznie pomścić brata. Zoja do popełnienia zbrodni doskonałej przygotowała się niemal wzorowo. Najpierw śledziła swoją ofiarę, a w końcu zatrudniła się w jego domu jak nowa gosposia. Plan był prosty. Zabić Olafa i poczuć upragnioną satysfakcję. Czy jednak praktyka okaże się równie prosta co teoria? Jakie przeciwności na swojej drodze napotka młoda dziewczyna? I kto tak naprawdę okaże się ofiarą, a kto zostanie złapany w pułapkę? Czy mimo wszystko, ta historia ma jakiekolwiek szanse na szczęśliwe zakończenie? Odpowiedzi na te pytania poznacie, jak sami to opowiadanie walentynkowe przeczytacie! :) Nawet nie czuję, jak czasem rymuję 😁

Bardzo mi się podoba to opowiadanie. Znajdziemy tutaj i wątki kryminalne i miłosne. A także momentami uśmiechniemy się podczas czytania. Tak naprawdę wszystko jest z góry zaplanowane a życie i tak pisze własne scenariusze. Kto tak naprawdę okaże się ofiarą? Kto zostanie złowiony jak ta przysłowiowa ryba? Przekonajcie się sami.

Opowiadanie jest lekkie, przyjemne, a przy tym nieco przewrotne i zaskakujące. Idealnie nada się na wolne popołudnie lub wieczór. Da nam chwilę relaksu, sprawi, że się przy nim odprężymy i miło spędzimy z nim czas. Jak wspomniałam, do mnie przyszło ono w odpowiednim momencie. Potrzebowałam chwili wytchnienia. Podczas czytania tej historii, oderwałam się na chwilę od smutnych spraw, a po lekturze humor mi się poprawił.

Cieszę, się, że miałam możliwość poznać tę historię. Dziękuję również Autorce, że po raz kolejny postanowiła mi zaufać i powierzyła swoje papierowe "dziecko" pod moje patronackie skrzydła. To naprawdę wiele dla mnie znaczy 💕 Słowem, jeśli lubicie opowiadania, potrzebujecie chwili relaksu lub chcecie się przyjrzeć nieco bliżej innym bohaterom z serii Truciciel, to polecam Wam tę opowiastkę. ❤ Ja jestem z niej bardzo zadowolona, dlatego przyznaję 10 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10 punktów! 😃

Dziś przychodzę do Was z patronacką opinią walentynkowego opowiadania związanego z serią Truciciel. I teraz mam do Was takie pytanie : czy lubicie czytać opowiadania czy tylko powieści? Jaki macie stosunek do krótkich form? Ja bardzo lubię czytać niewielkie objętościowo pozycje, a to opowiadanie trafiło się w dobrym momencie. A co w nim znajdziemy i jakie są moje wrażenia...