Jest fantastyczna! Przeszłość i teraźniejszość połączone w opowieść o normalnym życiu. Polecam wszystkim gorąco!

Jest fantastyczna! Przeszłość i teraźniejszość połączone w opowieść o normalnym życiu. Polecam wszystkim gorąco!

Fabuła książki tak mnie zaciekawiła, że ją dosłownie pochłonęłam! Autorka ma bardzo lekkie pióro i świetną wyobraźnię. Czyta się lekko i przyjemnie. Polecam!

Fabuła książki tak mnie zaciekawiła, że ją dosłownie pochłonęłam! Autorka ma bardzo lekkie pióro i świetną wyobraźnię. Czyta się lekko i przyjemnie. Polecam!

Mama zostawiła Zosię, gdy ta skończyła 18 lat, uznała ją za dorosłą i pojechała, by zająć się tym, co kocha. Gdy łączność telefoniczna i listowna nagle się urywa, Zosia zaczyna się martwić. Do tego wokół niej pojawiają się obcy ludzie, a w głowie pytania.
Ta historia skupia się nie tyle na zaginięciu archeolożki, a na uczuciach głównych bohaterów. Każda nowa sytuacja destabilizuje nasze życie, niepewność wprowadza uczucie zagrożenia, a obecność i pomoc przyjaciół jest po prostu nieoceniona. Czasem źle interpretujemy wysyłane do nas sygnały, a czasem sami wysyłamy fałszywe, by ochronić tych, których kochamy. Ale kłamstwo nie jest najlepszym narzędziem. Prawda rozwiewa niepewność i daje wybór, bo każdy powinien sam zdecydować o tym, co jest dla niego dobre, a co będzie ciężarem, czy lepiej zostać czy odejść.
Z pomocą przyjaciół Zosia rozwiązuje zagadkę zniknięcia mamy, ale chyba cenniejsze jest to, że zagląda w głąb siebie, a poznając historię matki, odnajduje swoją tożsamość, ale i siłę, by zawalczyć o swoje zagubione jakiś czas temu szczęście.

Mama zostawiła Zosię, gdy ta skończyła 18 lat, uznała ją za dorosłą i pojechała, by zająć się tym, co kocha. Gdy łączność telefoniczna i listowna nagle się urywa, Zosia zaczyna się martwić. Do tego wokół niej pojawiają się obcy ludzie, a w głowie pytania.
Ta historia skupia się nie tyle na zaginięciu archeolożki, a na uczuciach głównych bohaterów. Każda nowa sytuacja...