Rzadko sięgam po książki z polskimi imionami, jednak te były naprawdę ciekawe.
Pomysł na tą część okazał się interesujący. Główny bohater opisany bezbłędnie, jego zachowanie i dlaczego tak oraz nie inaczej postępuje.
Coś innego, zdecydowanie polecam :)

Rzadko sięgam po książki z polskimi imionami, jednak te były naprawdę ciekawe.
Pomysł na tą część okazał się interesujący. Główny bohater opisany bezbłędnie, jego zachowanie i dlaczego tak oraz nie inaczej postępuje.
Coś innego, zdecydowanie polecam :)

To było świetne! Lekko i spójnie napisane aż chciało się czytać! POTRZEBUJE TRZECIEGO TOMU !!
Czuje niedosyt.

To było świetne! Lekko i spójnie napisane aż chciało się czytać! POTRZEBUJE TRZECIEGO TOMU !!
Czuje niedosyt.

Myślę że będą kolejne tomy

Myślę że będą kolejne tomy

„Bezsilność zawsze boli najbardziej. Wcale nie przegrana. Nawet jeśli przegrywasz, wiesz chociaż, że próbowałeś walczyć. Z tym można się pogodzić. Nie można z kolei przetrawić tego, że walka odbywa się bez ciebie, że nic nie jesteś w stanie zmienić.”

Robert miał powody, aby zgodzić się na ślub z Anne-Lise. A kiedy w trakcie przyjęcia ślubnego ona ginie, wydaje się tym nie przejmować. Ale nikt nie wie, że Robert skrywa tajemnice, która dotyczy Anne-Lise. A jej udało się przechytrzyć niemal wszystkich. Jednak decyzje, które podjęła, aby być wolną sprawiły, że znów wpadła w sidła…

„[…] byłam pewna, że ani ja, ani on nie przestaniemy się obwiniać. Słowo to jedno. Ale bicie serca wypełnione wyrzutami sumienia – drugie.”

Pierwszy tom cyklu Odcienie był dla mnie pierwszym spotkaniem z piórem i twórczością autorki. I wtedy przepadałam. Dosłownie. Zatraciłam się w tej historii i wyczekiwałam kolejnej części z nadzieję, że będzie ona równie dobra, a nawet lepsza niż poprzednia. I zdecydowanie nie zawiodłam się. A autorka podniosła sobie w tej serii poprzeczkę naprawdę wysoko.
Muszę przyznać, że tutaj autorka równie dobrze wykreowała bohaterów. Poznajemy tutaj Roberta, który w pierwszej części wydawał mi się dość specyficzną osobą. Jednak tutaj mamy go przedstawionego jako takiego mrocznego, pewnego siebie bohatera. Powiedziałabym nawet, że jest on tutaj taką prawdziwą definicją zagrożenie i niebezpieczeństwa. A kiedy wybuchał… Cóż, nie było czego zbierać. Jednak muszę przyznać, że w tej części również polubiłam główną bohaterkę. Anne-Lise wykazała się nie lada odwagą i zdecydowanie pokazała, że potrafi się postawić. Jednak miałam wrażenie, że nieco skruszała, kiedy nie była pewna tego, co ją czeka. Moim zdaniem, na równi z bohaterami stawiany jest Hades. Pies Roberta, który według mnie odgrywa tutaj naprawdę ważną rolę, a mnie osobiście on całkowicie kupił.
„Odcienie czerni” to książka,, która jest przepełniona emocjami. Nie brakuje ich tutaj. Magdalena Szponar zawarła w tej historii gniew i poczucie zdrady, niepewność i strach, ale nie zapomniała również o tyc bardziej pozytywnych emocjach Ponieważ czytelnik znajdzie tutaj również wychodzące na światło dzienne pożądanie, ale również poczucie troski i ochrony, które widać u Roberta, jak też to poczucie bezpieczeństwa, które Anne-Lise mimo wszystko zaczyna przy nim czuć. A to wszystko scala się w jedną całość sprawiając, że są to połączenia idealne.

„Ja bałam się tylko jednego - rozczarowania. [...] Siła rozczarowania jest ogromna. Potrafi ono zniszczyć człowieka, a tym bardziej kogoś, komu przez całe życie udowodniano, że nie może na nic liczyć, o niczym decydować. Że ma biernie przyjmować to, co dostaje, marne ochłapy, i jeszcze być za nie wdzięcznym.”

Podsumowując. „Odcienie czerni” to bardzo dobra kontynuacja cyklu Odcienie. Nie brakowało tutaj mafii i mafijnych porachunków, ale mamy tutaj również pokazaną naprawdę fajnie relację człowieka z czworonogiem, które mnie zauroczyła. Sporo emocji, tak równych od tych, które wcześniej narastały w bohaterach. Mnie osobiście historia bardzo się podobała!

„Bezsilność zawsze boli najbardziej. Wcale nie przegrana. Nawet jeśli przegrywasz, wiesz chociaż, że próbowałeś walczyć. Z tym można się pogodzić. Nie można z kolei przetrawić tego, że walka odbywa się bez ciebie, że nic nie jesteś w stanie zmienić.”

Robert miał powody, aby zgodzić się na ślub z Anne-Lise. A kiedy w trakcie przyjęcia ślubnego ona ginie, wydaje się tym nie...

Mocna, dlatego taka wciągająca

Mocna, dlatego taka wciągająca

Wstępy będą jakby dwa.
1)
No nie mogę ! Potrzebuję NA-TEN-TYCH-MIAST tom trzeci
Najlepiej na wczoraj! Zabrakło mi skali do ocenienia tomu drugiego!
2)
A teraz już normalniej
Nie jestem jakąś wielką fanką, a tym bardziej znawczynią tematyki mafijnej. Czemu ? Bo wszystko co do tej pory trafiło w moje ręce i dotyczyło tego środowiska, to za każdym razem była jedna wielka, polukrowana, ugłaskana , ugrzeczniona i wymuskana wielka, naiwna bzdura.
Drażniło mnie to niemiłosiernie, więc omijałam te klimaty, bo wściekliznę aż w nadmiarze zapewnia mi codziennie moja praca. Nie muszę sobie dodatkowo dowalać podczas relaksu w czasie wolnym.
Bez większego przekonania sięgnęłam po tą serię ( będąc zresztą święcie przekonaną, że biorę się za dylogię ) Grrrrr.. No to mam taką dylogię że hohoho..
Pierwszy tom był po prostu bardzo dobrze napisany, ale niestety znowu nie pozbawiony wyidealizowanego „złego” bohatera, u którego tak jak wszędzie bycie złym, przejawiało się głównie w gadaniu.
Ponieważ jednak nie było to skrajnie i obrzydliwie polukrowane, a do tego dobrze rozpisane i z wciągającą akcją, nie zniechęcona sięgnęłam po tom drugi, który jak miałam trafne przeczucie , okazał się o niebo lepszy.
Rany.
Szkoda że nie można zacząć czytać tego od tomu drugiego bo obie części są ze sobą ściśle powiązane. Co to była za historia ! Co to była za książka !
Nie mogę do teraz ochłonąć i wyjść z podziwu. Okrucieństwo, wręcz bestialstwo, wymieszane z chęcią ochrony bliskich, bezduszność i zezwierzęcenie , połączone z przejawami troski . Niekiedy sceny były tak straszne, że aż mi włosy stawały dęba na rękach i dreszcze chodziły po kręgosłupie.
Robert ( bo to on jest bohaterem tej części ) kupił mnie całkowicie. Był tak nieprawdopodobnie prawdziwy. Bałabym się go. Poważnie. Z drugiej strony, mieć takiego człowieka po swojej stronie – to móc spacerkiem przejść przez najgłębsze czeluści piekieł. Wzbudził we mnie huragan sprzecznych uczuć i odczuć. Nie wiem co bardziej.. boję się go ? Podziwiam? Potępiam? Współczuję? Żałuję ? Pogardzam? No sama już się z kretesem pogubiłam we własnych emocjach.
Z ręką na sercu polecam, bo nie znajdziecie niczego prawdziwszego o mafii.
Pamiętajcie jednak że to książka dla osób o żelaznych nerwach i żołądkach.

Wstępy będą jakby dwa.
1)
No nie mogę ! Potrzebuję NA-TEN-TYCH-MIAST tom trzeci
Najlepiej na wczoraj! Zabrakło mi skali do ocenienia tomu drugiego!
2)
A teraz już normalniej
Nie jestem jakąś wielką fanką, a tym bardziej znawczynią tematyki mafijnej. Czemu ? Bo wszystko co do tej pory trafiło w moje ręce i dotyczyło tego środowiska, to za każdym razem była jedna wielka,...

Fantastyczna napisana mroczna historia mafijna. Bez przesady powiem, ze Magda Szponar popisala się kunsztem literackim i wiedzą.
To trzeba czytać!!!

Fantastyczna napisana mroczna historia mafijna. Bez przesady powiem, ze Magda Szponar popisala się kunsztem literackim i wiedzą.
To trzeba czytać!!!

Lubię sięgać po tematykę mafijną, ale nie każdy potrafi pisać o niej. Pani Magdalena Szponar zdecydowanie należy do niewielkiej grupy, która potrafi. Jest w tym świetna.
Zazwyczaj drugi tom jest gorszy, ale nie tym razem. Nie rozczarowałam się... Ba, ponownie rozpływałam się od pierwszego do ostatniego słowa.
Robert Bystrzycki to skomplikowany mężczyzna. Bystry, inteligentny, nie pokazujący emocji.
Anne Lise - na początku mnie denerwowała, ale później... zaczęła walczyć, walczyć o siebie i swoją przyszłość.

Lubię sięgać po tematykę mafijną, ale nie każdy potrafi pisać o niej. Pani Magdalena Szponar zdecydowanie należy do niewielkiej grupy, która potrafi. Jest w tym świetna.
Zazwyczaj drugi tom jest gorszy, ale nie tym razem. Nie rozczarowałam się... Ba, ponownie rozpływałam się od pierwszego do ostatniego słowa.
Robert Bystrzycki to skomplikowany mężczyzna. Bystry,...

"- Nigdy nie pozwolę ci odejść, żono. I nie myśl sobie, że cokolwiek leży w twoich rękach. Nawet twój los. Jesteś moja i czas, żebyś to pojęła."
.
"Odcienie czerni" to druga część serii mafijnej - Odcienie.
.
Magda na koniec pierwszej części zostawiła mnie z takim mindfuckiem, że jeszcze dobre kilka dni siedziało mi to zakończenie w głowie. Kompletnie się tego nie spodziewałam, a na pewno nie tego, że Jaskółka (uwaga spoiler) żyje. Autorka nieźle sobie to wymyśliła.
.
"Odcienie czerni" to romans mafijny, który posiada wszystko to co historia tego typu powinna posiadać. Ja się od tej książki nawet na chwilę nie mogłam oderwać. Zostałam wepchnięta w sam środek mrocznego, brutalnego i zagadkowego świata mafii, czyli świata głównych bohaterów. To co się w tej książce wydarzyło już od samego prologu spowodowało, że czytałam ją wyprostowana jak struna, z oczami większymi od pięciozłotówki, z bijącym sercem. I tak mnie trzymało, aż do samego końca. Ale to wszystko przez Roberta, ponieważ bałam się na jaki pomysł wpadnie, ponieważ doskonale wiedziałam do czego jest zdolny. W sumie to, on nie ma żadnych zahamowań, więc ciężko było stwierdzić co mu siedzi w głowie.
.
Jak się możecie już domyślić, Robert jest bezwzględny i dla niego nie istnieje takie słowo jak "granice". On nie boi się ich przekroczyć, a zwłaszcza wtedy gdy ma doczynienia ze zdrajcami. Nie chcę Wam za bardzo zdradzać, ale nie sądziłam, że nawet facet jego pokroju będzie wstanie skuć lód, którym jest otoczone jego serce. W sumie ten lód skuła Jaskółka, która ostro namieszała w jego życiu.
Robert to zdecydowanie bohater, którego na początku się nienawidzi, ale później się go kocha, a jak nie to chociaż bardzo lubi.
I jak Artur skradł moje serce, tak Robertowi udało się to chyba bardziej.
.
Już Wam to pisałam, ale Odcienie, to najlepsza seria jaką do tej pory autorka napisała! Serio! Wszystkie książki przez nią napisane mi się podobały, ale ta seria przebija tamte w każdym aspekcie. Jest w niej wszystko co lubię najbardziej. Emocje, akcja, tutaj nie ma sielankowej miłości, jest pikantnie, seksownie i przede wszystkim brutalnie.
.
Emocje, akcja, tutaj nie ma sielankowej miłości, jest pikantnie, seksownie i przede wszystkim brutalnie.
Fani powieści mafijnych koniecznie muszą poznać Odcienie. Polecam!
Nie mogę się doczekać kolejnej części 😍.
.
PS Ta okładka również jest piękna i pasuje do całości 🖤.

"- Nigdy nie pozwolę ci odejść, żono. I nie myśl sobie, że cokolwiek leży w twoich rękach. Nawet twój los. Jesteś moja i czas, żebyś to pojęła."
.
"Odcienie czerni" to druga część serii mafijnej - Odcienie.
.
Magda na koniec pierwszej części zostawiła mnie z takim mindfuckiem, że jeszcze dobre kilka dni siedziało mi to zakończenie w głowie. Kompletnie się tego nie...

Bardzo fajna. Polecam

Bardzo fajna. Polecam