UWIELBIAM 😍😍😍😍 Soraya chwilami mnie wkurzała i centralnie miałam ochotę dać jej w pysk za to jak traktowała Michelego (az mi go było szkoda) nonale z drugiej strony czasem ktos musi upasc na samo dno zeby umiec sie w koncu ogarnać.

UWIELBIAM 😍😍😍😍 Soraya chwilami mnie wkurzała i centralnie miałam ochotę dać jej w pysk za to jak traktowała Michelego (az mi go było szkoda) nonale z drugiej strony czasem ktos musi upasc na samo dno zeby umiec sie w koncu ogarnać.

Seria Krwawe obowiązki zbiera coraz więcej rzesze fanów. Pani Amelia stworzyła bardzo dobry romans mafijny, który bardzo lekko się czyta. Soraye mieliśmy okazję poznać już w wcześniejszych częściach. Tam przedstawiała się, jako zimna i niedostępna s**a. Lecz tak naprawdę możemy teraz poznać jej historię i co w jej w życiu wydarzyło się, że tak zachowywała się a nie inaczej. Nie to, że ją bronię, lecz przybierając stalową zbroję broniła się przed krzywdą i stratami, jakimi musiała znosić. Kiedy jej capo postanawia znów wydać ja za mąż nie wie tylko, że już ktoś ma ją na oku. Lecz jej uzależnienie powoduje, że z dnia na dzień coraz bardziej się zapada w sobie. Tylko może jej pomóc jej jedna osoba. Pytanie tylko czy Soraya będzie chciała przyjąć pomocną dłoń?
Książkę czyta się lekko i przyjemnie. Po przeczytaniu tej książki potrzebowałam chwili, aby pozbierać się po tym, co zaserwowała nam tym razem autorka. Język i styl autorki jest przyjemny w odbiorze a postacie i fabuła jest tak niesamowita, że nie sposób odłożyć książki dopóki nie skończy się czytać do ostatniej kropki. Zakończenie powieści jest tak zachwycające, którego tak naprawdę się nie spodziewałam.
„Krwawy obowiązek. Soraya” jest to książka, po którą jeszcze nie raz sięgnę do czytania. Cała ta historia jest tak niesamowicie tajemnicza i mroczna, że sama zapada w pamięci. Pani Amelia po raz kolejny funduje nam emocjonujące opowieści, które są tak dobre, że powinny być zakazane. Autorka zachwyciła mnie swoim piórem i spowodowała, że czytając doświadczyłam wielu emocji, dzięki czemu książka ma u mnie naprawdę wysoką notę. Gorąco polecam.

Seria Krwawe obowiązki zbiera coraz więcej rzesze fanów. Pani Amelia stworzyła bardzo dobry romans mafijny, który bardzo lekko się czyta. Soraye mieliśmy okazję poznać już w wcześniejszych częściach. Tam przedstawiała się, jako zimna i niedostępna s**a. Lecz tak naprawdę możemy teraz poznać jej historię i co w jej w życiu wydarzyło się, że tak zachowywała się a nie inaczej....

❤️Opinia❤️

📖
Tytuł: Krwawy obowiązek. Soraya.
Seria: Krwawy obowiązek
Autor: @ameliaa_sowinskaa
Wydawnictwo: @wydawnictwoniezwykle
📖

❤️Moja ocena❤️
⭐️8,5/10

Soraya po śmierci męża i odkryciu prawdy o nim jest w ciężkim stanie psychicznym i popada w uzależnienie od alkoholu.
Na jednym z rodzinnych przyjęć wdaje się w sprzeczkę z prawą ręką obecnego Capo Cosa Nostry - Michelem Zino.
Jej cięty język i ognisty temperament zdają się doprowadzać go do coraz większej furii przy każdym kolejnym spotkaniu.
Sytuacja zaognia się jeszcze bardziej, gdy Soraya odkrywa jego sekret i postanawia go szantażować, nie mając pojęcia jak wszystko się skomplikuje. Ich relacja przeistacza się w sekretny układ. Zaczynają ze sobą sypiać.
Wkrótce Franco Callaro, jej brat mając już dość wybryków siostry postanawia znaleźć jej nowego męża, mając nadzieję na to, że to postawi ją na nogi.

Soraya to postać bezwzględna i nie cofająca się przed niczym w staraniach do osiągnięcia wyznaczonego sobie celu.
Po śmierci męża dowiaduje się, że ten który miał ją kochać i wspierać w trudnych chwilach, przyczynił się do jej cierpienia.
Po tych wydarzeniach nie potrafi nikomu ufać, ciężko jej uwierzyć w szczerość zachowań Zino i nie chce dopuszczać do siebie myśli, iż ktoś byłby w stanie pokochać takiego potwora jakim ona się stała.

Michele to przystojny mężczyzna będący jednocześnie przyjacielem i prawą ręką Franca - Capo Cosa Nostry.
Błędem tego inteligentnego i troskliwego mężczyzny było ulokowanie swoich uczuć w niewłaściwej, bo niedostępnej dla niego kobiecie.
Gdy z czasem trwania układu zaczęły rodzić się w nim uczucia do Sarayi kłóciło się to z jego lojalnością względem najlepszego przyjaciela.

Przyszedł czas na czwarty tom serii Krwawe obowiązki opowiadający historię Sorayi i Michela.
Od pierwszego tomu Soraya była dla mnie postacią, której nie polubiłam, ze względu na jej sukowatość. I tutaj należy postawić pytanie czy po poznaniu jej historii jestem w stanie zmienić swoje zdanie, które sobie o niej wyrobiłam?
Co takiego stało się w jej życiu iż, całkowicie zatraciła się alkoholu i pałała względem wszystkich niechęcią?
Michele to ten typ bohatera, którego chyba nie da się nie lubić. Jest prawą ręką Capo więc bierze czynny udział w działaniach mafii i konsekwentnie wykonuje otrzymane rozkazy, a co za tym idzie jest twardym i pewnym siebie mężczyzną należącym do tych z kategorii niebezpiecznych. Z drugiej zaś strony jest troskliwy i rodzinny. Skrywa również pewien sekret, który gdyby ujrzał światło dzienne mógłby nieść śmierć.
No i jak tu takiego bohatera nie lubić?
Soraya to kobieta o ognistym temperamencie, której cięty język oraz fakt iż, woli przejść od razu do ataku zamiast najpierw porozmawiać są raczej mechanizmem obronnym, który uruchomiła po wydarzeniach, które odcisnęły piętno na jej zdrowiu psychicznym. Ta waleczna i twarda na zewnątrz kobieta w środku jest tak naprawdę krucha i zniszczona.
A co się stanie gdy na horyzoncie pojawi się Michele, mężczyzna, który tak samo jak ona nie chce odpuścić? Co się stanie gdy oboje będą chcieli postawić na swoim?
Razem tworzą mieszankę wybuchową, która swoim ogniem mogłaby spalić całe miasto.
W tym tomie autorka skupiła się bardziej na Sorayi, jej traumatycznych przeżyciach i relacji z Michele, a mafia to tło do tej historii, jej wątek jest bardziej poboczny niż w przypadku poprzednich części tej serii.
To opowieść o pragnieniach, które czasem nie są możliwe do spełnienia, a choć nie są one czymś złym i mogą dać poczucie spełnienia w życie, chorobliwe dążenie do ich spełnienia może zniszczyć człowieka i doprowadzić do utraty czegoś lub kogoś kto był kimś ważnym.
Odpowiadając na pytanie zadane na początku: tak śmiało mogę powiedzieć, iż poznając historię Sorayi moje zdanie o niej się zmieniło.
Nienawiść przeradzająca się w miłość, skrywane sekrety, ból i cierpienie, cięty język i przepychanki oraz pożądanie i namiętność przeradzające się w ostry seks, pobudzający czytelnika. To wszystko i o wiele więcej znajdziecie w tej książce.

#krwawyobowiązeksoraya #krwawyobowiązek #ameliasowińska #wydawnictwoniezwykłe #bookstagram #polskiebookstagramy #ksiazka_i_dobre_wino #romansowelove #mojaopinia

❤️Opinia❤️

📖
Tytuł: Krwawy obowiązek. Soraya.
Seria: Krwawy obowiązek
Autor: @ameliaa_sowinskaa
Wydawnictwo: @wydawnictwoniezwykle
📖

❤️Moja ocena❤️
⭐️8,5/10

Soraya po śmierci męża i odkryciu prawdy o nim jest w ciężkim stanie psychicznym i popada w uzależnienie od alkoholu.
Na jednym z rodzinnych przyjęć wdaje się w sprzeczkę z prawą ręką obecnego Capo Cosa Nostry -...

Seria KRWAWE OBOWIĄZKI to jedna z najlepszych serii mafijnych jakie kiedykolwiek czytałam i z każdym kolejnym tomem jeszcze bardziej utwierdzam się w tym przeczuciu.

SORAYA totalnie powaliła mnie na łopatki. Przez większość książki miałam ochotę wymazać z niej główną bohaterkę, ale pod koniec zdecydowanie zmieniłam zdanie.
Ta część łamie serducho, ale warto tego doświadczyć, bo potem jest już tylko lepiej.

Soraya straciła męża i odkryła, że wszystko co uznawała za swoją codzienność okazało się chorą mistyfikacją.
Dzień w dzień zapadała się w sobie i w czarnych myślach doprawiając wszystko alkoholem.
I wtedy do jej życia znów wkroczył Michele Zino, a wraz z nim powróciła furia.
Ale Soraya ponownie została obiecana innemu mężczyźnie.
Czy to się jakoś rozwiąże?

OMG...jakież to było piekielnie dobre. Przyznaję, przeczytałam kilka recenzji, w których ten tom został nisko oceniony. Ale w ogóle się tym nie przejmowałam, ponieważ napisała go Amelia Sowińska, a wszystko co ta osóbka pisze jest niewyobrażalnie genialne. Nie było więc opcji, że ta czwarta już część mi się nie spodoba.
I miałam rację, historia Sorayi i Michele jest bolesna jak diabli, momentami wręcz krzywdzi tak jakby ktoś wyrywał nam serce na żywca, ale Kochani, zakończenie wszystko tak wynagradza, że nie sposób nie pokochać tej dwójki.

Soraya to bohaterka bardzo trudna. Ja ogólnie mam problem z kobiecymi postaciami, bo mało która przypada mi do gustu. I tak na pierwszy rzut oka Sorayę również mogłabym skreślić, bo ta kobieta nosiła w sobie takie pokłady okrucieństwa, że aż brak mi słów. Ale coś w niej sprawiło, że dałam jej szansę i wierzcie mi, było warto. To jak ta postać przechodzi przemianę idealnie pokazuje, że w rękach Sowińskiej każdy bohater ma jakiś cel i jest pięknie dopracowany. Ja jestem tym zachwycona.
Michele to drugi główny bohater, który również musiał wiele wycierpieć. Ten facet jest tak kochany, cudowny i jak na członka mafii pełen dobra, że jeny 🥺. Uwielbiam go. Jego po prostu musicie poznać!

KRWAWE OBOWIAZKI. SORAYA to piekielnie dobra książka. Bez dwóch zdań polecam Wam ją z całego serca, jednak przygotujcie się, załóżcie zbroję na swoje serducha i zdejmijcie ją dopiero pod koniec lektury. Jeszcze mi za to podziękujecie 😉

Seria KRWAWE OBOWIĄZKI to jedna z najlepszych serii mafijnych jakie kiedykolwiek czytałam i z każdym kolejnym tomem jeszcze bardziej utwierdzam się w tym przeczuciu.

SORAYA totalnie powaliła mnie na łopatki. Przez większość książki miałam ochotę wymazać z niej główną bohaterkę, ale pod koniec zdecydowanie zmieniłam zdanie.
Ta część łamie serducho, ale warto tego...

Ojj ... dobra. Nic więcej nic mniej. 6/10
Jak do tej pory najmniej podobała mi się właśnie ta książka z całej serii. Soraya jest tak denerwująca nawet irytująca jak cholera. Miałam ochotę trzepnąć ją kilka razy w łeb. Ale Michael... cudny. Facet z charakterem.

Ojj ... dobra. Nic więcej nic mniej. 6/10
Jak do tej pory najmniej podobała mi się właśnie ta książka z całej serii. Soraya jest tak denerwująca nawet irytująca jak cholera. Miałam ochotę trzepnąć ją kilka razy w łeb. Ale Michael... cudny. Facet z charakterem.

🌼 "Krwawy obowiązek. Soraya" autorstwa Amelii Sowińskiej, to romans mafijny, oraz czwarta część serii pod tytułem "Krwawy obowiązek".

🌼 Soraya po śmierci męża zyskuje wolność, ale jest w kiepskim stanie psychicznym, i nie pozawala nikomu sobie pomóc, co powoduje, że odsuwa się od rodziny i popada w uzależnienie.
Jej brat Franco nie mogąc już dłużej tolerować jej zachowania postanawia ponownie wydać ją za mąż. Soraya nienawidzi wszystkich, a w szczególności Michele, który jest prawą ręką jej brata. Poznając jego sekret zaczyna go szantażować, ale nie zdaje sobie sprawy, jak to wszystko skomplikuje. Dziewczyna wdaje się w romans z Michele, którego szczerze nienawidzi, i robi wszystko, aby spełnić swoje największe pragnienie, chęć posiadania dziecka.

Czy Soraya upora się z demonami przeszłości?
Co takiego ukrywa Michele?
Czy ich układ ma szansę przerodzić się w coś poważniejszego?

🌼 Uwielbiam książki autorki, a ta seria jest jedną z moich ulubionych serii mafijnych.
Każdą z części możecie czytać oddzielnie, ale zachęcam was do zapoznania się ze wszystkimi tomami, gdyż dzięki temu będziecie mieli lepsze rozeznanie w fabule, gdyż niektóre wątki łączą się ze sobą, ale poza tym ta seria jest świetna, także na pewno nie będziecie tego żałować.
Muszę przyznać, że postać Sorai była wykreowana po mistrzowsku. Rzadko kiedy bohaterka i jej zachowanie wywołuje we mnie aż tyle emocji.
Czasami chciałam nią mocno potrząsnąć. To jak traktowała Michele naprawdę mnie irytowało, nie mam pojęcia jak on mógł to tolerować. Mafia jest tu tylko tłem, wszystko skupia się na Sorai i Michele, oraz ich burzliwej relacji. Akcja przedstawiona z perspektywy obojga bohaterów pomaga nam ich lepiej poznać, oraz dowiedzieć się, co tak naprawdę czują, i o czym myślą. Jest to naprawdę fantastyczna książka, i choć niejednokrotnie w trakcie czytania chciałam nią rzucić o ścianę, to zakończenie mnie usatysfakcjonowało, i koniec końców świetnie się przy niej bawiłam.

🌼 "Krwawy obowiązek. Soraya" autorstwa Amelii Sowińskiej, to romans mafijny, oraz czwarta część serii pod tytułem "Krwawy obowiązek".

🌼 Soraya po śmierci męża zyskuje wolność, ale jest w kiepskim stanie psychicznym, i nie pozawala nikomu sobie pomóc, co powoduje, że odsuwa się od rodziny i popada w uzależnienie.
Jej brat Franco nie mogąc już dłużej tolerować jej zachowania...

Oj ale momentami mnie ta Polina wkurzała :) cieszę się, że pokonała swoje demony i zawalczyła o szczęście :)

Oj ale momentami mnie ta Polina wkurzała :) cieszę się, że pokonała swoje demony i zawalczyła o szczęście :)

Wciągająca historia. Miło było ponownie wrócić w świat Callaro

Wciągająca historia. Miło było ponownie wrócić w świat Callaro

Za mało! Za krótko! Taka była moja reakcja na koniec historii, która trafiła w moje ręce. Uwielbiam książki tej autorki, bo gdy po nie sięgam, mogę się cieszyć cudownym stylem pisania ❤️‍🔥

Do postaci Sorayi od pierwszego tomu podchodziłam z pewną rezerwą. Już od początku ta dziewczyna wydawała się nie tyle nieprzyjemna i sukowata, co po prostu zagubiona i nieszczęśliwa. Bo nikt nie staje się zły ot tak. Za złością zazwyczaj stoi jakaś sprawa z przeszłości, która kształtuje człowieka. Soraya nie chciała być zła. Najgorsze cechy charakteru uwypukliły się poprzez zdradę człowieka, który miał ją kochać, a nie powoli zabijać. Nie na taką miłość liczyła. I nie na takie traktowanie sobie zasłużyła. Człowiek po takich przejściach, ma ochotę rzucić wszystko i niech się dzieje co chce.

Autorka nie pozostawi żadnego swojego bohatera, bez możliwości opowiedzenia swojej historii. Czy to zła, czy dobra osoba, możemy zobaczyć co kryje się w jej duszy i dlaczego postępuje tak, a nie inaczej. To jest najlepsza droga do tego, aby skraść wszystkie serca czytelników. Bo nie tylko miłe i słodkie historie potrzebują opowiadania. Życie nie jest łatwe, nie jest piękną, słodka historią, która ma rozgrzać serca. Życie to ciężka sprawa. Ta historia to potwierdza. Bo człowiek nie zasługuje na takie traktowanie. Nie zasługuje na to, co go spotyka. Tym bardziej osoba, taka jak Soraya.

Michele jest tutaj bohaterem, którego typ lubię. Nie chce zbliżyć się do kobiety, bo nie może i nie chce, a mimo to chemia między bohaterami nie pozwala mężczyźnie się powstrzymać. Szkoda tylko, że w jego głowie jest inna kobieta, bo to, co się dzieje pomiędzy, nim a Sorayą, może albo wzniecić pożar, albo ugasić wszystko wokół. Soraya i Michele są jak ogień, im więcej ze sobą przebywają, tym robi się bardziej gorąco. Ale zostają tylko znajomymi do łóżka… i nic więcej. W mafii nic nie jest pewne… nic!

Czy Soraya się zmieni? A może Michele doprowadzi do załamania kobiety?

Za mało! Za krótko! Taka była moja reakcja na koniec historii, która trafiła w moje ręce. Uwielbiam książki tej autorki, bo gdy po nie sięgam, mogę się cieszyć cudownym stylem pisania ❤️‍🔥

Do postaci Sorayi od pierwszego tomu podchodziłam z pewną rezerwą. Już od początku ta dziewczyna wydawała się nie tyle nieprzyjemna i sukowata, co po prostu zagubiona i nieszczęśliwa. Bo...

Nie dotrwałam do końca, a naprawdę rzadko mi się to zdarza. Główna postać Soraya była niesamowicie męcząca i irytująca, przez co książka zupełnie mnie nie wciągnęła.

Nie dotrwałam do końca, a naprawdę rzadko mi się to zdarza. Główna postać Soraya była niesamowicie męcząca i irytująca, przez co książka zupełnie mnie nie wciągnęła.