Chyba to moja pierwsza przeczytana powieść dotycząca ewakuacji ludności niemieckiej z terenów Prus Wschodnich. Bardzo dobrze napisana i opatrzona wieloma przypisami, które są niemal drugą książką. Akcja dzieje się wokół dworku rodziny von Globig, do którego docierają echa frontu styczniowej ofensywy z 1945 roku. Przez dom przewijają się różne osoby, które w przedstawiają aktualną sytuację na froncie. Propaganda utrzymuje jedna społeczeństwo w niewiedzy. Sprzeczne informacje uwidaczniają różne postawy przez prezentowane sylwetki bohaterów. Pojawiają się osoby bezgranicznie wierzące, że nic strasznego się nie stanie i na potwierdzenie podają analogiczne wydarzenia z czasów I wojny światowej. Jednak wielu jest realistami i starają się ewakuować jak najszybciej. Sama ewakuacja mimo planowanego porządku, staje się chaotyczna i dramatyczna. Wszystko opisane oczami młodego chłopaka, który w trakcie ucieczki na traci swoich najbliższych. Książka bez specjalnie budowanego efekciarstwa, skromna oszczędna w słowach. Przede wszystkim godna polecenia.

Chyba to moja pierwsza przeczytana powieść dotycząca ewakuacji ludności niemieckiej z terenów Prus Wschodnich. Bardzo dobrze napisana i opatrzona wieloma przypisami, które są niemal drugą książką. Akcja dzieje się wokół dworku rodziny von Globig, do którego docierają echa frontu styczniowej ofensywy z 1945 roku. Przez dom przewijają się różne osoby, które w przedstawiają...

Największą zaletą książki jest, że w ogóle powstała. To unikat. Żaden inny niemiecki pisarz nie dał świadectwa realiów 1945 roku na niemieckiej ziemi.

Największą zaletą książki jest, że w ogóle powstała. To unikat. Żaden inny niemiecki pisarz nie dał świadectwa realiów 1945 roku na niemieckiej ziemi.

Rzecz w teorii totalnie nieefekciarska, zdystansowana i bardzo skupiona na spokojnym, niespiesznym kreowaniu obrazów codzienności - ale w praktyce wywierająca ogromne wręcz wrażenie efektem końcowym. Powoli, sukcesywnie zagęszcza atmosferę, aż do momentu, w którym nawet ze spokojnej, mieszczańskiej perspektywy nie da się już bagatelizować postępującej pożogi. Świetna robota autora, który nawet na moment nie wychodzi z narzuconej sobie ramy i powoli drąży skałę zgodnie z wyznaczonym planem. Cel osiągnięty z wyróżnieniem.

Rzecz w teorii totalnie nieefekciarska, zdystansowana i bardzo skupiona na spokojnym, niespiesznym kreowaniu obrazów codzienności - ale w praktyce wywierająca ogromne wręcz wrażenie efektem końcowym. Powoli, sukcesywnie zagęszcza atmosferę, aż do momentu, w którym nawet ze spokojnej, mieszczańskiej perspektywy nie da się już bagatelizować postępującej pożogi. Świetna robota...

Odważna w swojej tematyce i światopoglądzie powieść Waltera Kempowskiego to wysublimowana fikcja historyczna. Akcja powieści rozgrywa się w Prusach Wschodnich w styczniu 1945 roku i szczegółowo opisuje życie mieszkańców Georgenhof, odizolowanego dworu należącego do zamożnej rodziny von Globig. W miarę jak sytuacja polityczna staje się coraz bardziej napięta, a uchodźcy masowo uciekają z okupowanych terytoriów, bezpieczeństwo rodziny i jej służby zostaje zagrożone, a ich dom przechodzi coraz większa liczba nieznanych osób. Kiedy Katharina von Globig zgadza się przenocować nieznajomego, ich wspaniała izolacja powoli zaczyna się pogarszać. To, co zaczyna się od spojrzenia na zamęt wojny opowiadany z peryferii, schodzi do wciągającego rozważenia statusu uchodźcy w czasie wojny z punktu widzenia bezbronnych jednostek, uwięzionych pomiędzy rywalizującymi napięciami konfliktu.
W scenerii początkowo uznanej za nieoczekiwanie „normalną” czytelnicy szybko wkraczają w groźny świat przemocy i radykalizacji, rosnącej częstotliwości i intensywności „Heil Hitler” – to tylko jeden z symptomów narastającego niebezpieczeństwa. Mocna i przemyślana narracja Kempowskiego kończy się - słusznie - niepewnością, a ostatnie wersy stawiają raczej pytania niż odpowiedzi. Dlatego też czytelnicy pozostają z pytaniami, między innymi: czy możemy sobie pozwolić na czytanie takich fikcji historycznych i ignorować niepokojące podobieństwa z naszym własnym światem?

Odważna w swojej tematyce i światopoglądzie powieść Waltera Kempowskiego to wysublimowana fikcja historyczna. Akcja powieści rozgrywa się w Prusach Wschodnich w styczniu 1945 roku i szczegółowo opisuje życie mieszkańców Georgenhof, odizolowanego dworu należącego do zamożnej rodziny von Globig. W miarę jak sytuacja polityczna staje się coraz bardziej napięta, a uchodźcy...

"Wszystko na darmo" należy do nielicznych książe, o których mam dwie równoległe opinie. Jedna osobista - książka nie pokazała mi nic nowego i nie zainteresowała bohaterami Forma zdystansowana i rozproszona także nie jest moja ulubioną. Ale druga opinia dotyczy poczucia jak wartościowa jest to książka i jak ważną rolę spełnia. W każdym narodzie potrzebni są pisarze, którzy w historycznym procesie rozliczeniowym potrafią dostrzec- bez zaangażowania politycznego- procesy mentalne i społeczne. Potrafią pokazać współodpowiedzialność ludzi, którzy pozornie i prawnie nie byli winni. Potrafią, tak jak Kempowski ,opisać glebę z której wyrastają trujące rośliny a nie tylko tych, którzy je sadzą.

"Wszystko na darmo" należy do nielicznych książe, o których mam dwie równoległe opinie. Jedna osobista - książka nie pokazała mi nic nowego i nie zainteresowała bohaterami Forma zdystansowana i rozproszona także nie jest moja ulubioną. Ale druga opinia dotyczy poczucia jak wartościowa jest to książka i jak ważną rolę spełnia. W każdym narodzie potrzebni są pisarze, którzy...

Porażająca lektura. Autor beznamiętnie relacjonuje kolejne akty końca pruskiego świata, zachwycając się jednocześnie pięknem natury i cytując niemieckich klasyków. Nic nam tak nie wychodzi, jak niedostrzeganie rzeczywistości wokół.

Porażająca lektura. Autor beznamiętnie relacjonuje kolejne akty końca pruskiego świata, zachwycając się jednocześnie pięknem natury i cytując niemieckich klasyków. Nic nam tak nie wychodzi, jak niedostrzeganie rzeczywistości wokół.

"Nie uronić ani jednego wspomnienia, nie zapomnieć ani jednego losu"
Brawa dla Małgorzaty Gralińskiej za pracę nad tłumaczeniem i wszystkie przypisy.

"Nie uronić ani jednego wspomnienia, nie zapomnieć ani jednego losu"
Brawa dla Małgorzaty Gralińskiej za pracę nad tłumaczeniem i wszystkie przypisy.

IIWŚ, Prusy Wschodnie w przededniu sowieckiej ofensywy w styczniu 1945 roku. Spora część książki przedstawia moment zawieszenia pomiędzy końcem starego porządku a nadchodzącą nawałą, która zetrze go na proch. Jako że ten stary porządek to III Rzesza, trudno powiedzieć, żeby jego zniszczenie wzbudzało w czytelniku żal. Autor absolutnie go nie idealizuje. Prezentuje galerię bohaterów nieświadomych uwikłania w Wielką Historię. Tkwiących w swej ignorancji, naiwności i banalności zła. Czytelnik ma tę przewagę nad nimi, że wie, czym to się skończy. Czy daje mu to satysfakcję? Absolutnie nie. Raczej wzbudza niepokój.

IIWŚ, Prusy Wschodnie w przededniu sowieckiej ofensywy w styczniu 1945 roku. Spora część książki przedstawia moment zawieszenia pomiędzy końcem starego porządku a nadchodzącą nawałą, która zetrze go na proch. Jako że ten stary porządek to III Rzesza, trudno powiedzieć, żeby jego zniszczenie wzbudzało w czytelniku żal. Autor absolutnie go nie idealizuje. Prezentuje galerię...

Urzekła mnie ta książka! Tak eklektycznie napisana, niby fraszka, igraszka, a ciężar gatunkowy wyjątkowo, dobitnie zostawiający piętno.. Wiem - z niezdawkowego posłowia tłumaczki, - że to niestety jedyna powieść Waltera Kempowskiego przetłumaczona na nasz język. Ogromna szkoda, bo chętnie poczytałabym tego autora jeszcze. Jego specyficzny sposób pisania - wplatane w narrację fragmenty pieśni - patriotycznych, religijnych, marszowych - popularnych szlagierów, wierszy, rymowanek i przemówień propagandowych, a także naśladowanie języka mówionego, nadawanie mu literackiej formy; stosowanie nietypowej składni i interpunkcji, szczególny zapis dialogów, przerywających niekiedy wypowiedzi bohaterów, zacierające granice między tym co wypowiedziane, a tym co pomyślane - nadaje tej powieści finezji i polotu. Pisarz chętnie posługuje się elipsą, w nietypowych miejscach umieszcza znaki interpunkcyjne np. znaki zapytania znajdujące się bardzo często tam, gdzie wydaje się, że mamy do czynienia ze zdaniem oznajmującym, i gdzie spodziewalibyśmy się kropki. Nieraz umieszczenie na końcu wypowiedzi pytajnika zupełne odwraca sens wypowiedzi np. we fragmentach propagandowych przemówień - zmusza czytelnika do innego spojrzenia na intencję wypowiedzi. Te znaki zapytania to najważniejsze znaki w zdaniu. Postawa krańcowo przeciwna nazistowskiej, upartej pewności siebie.
Walter Kempowski (uparcie powtarzam jego nazwisko) niezwykle obrazowo opisuje zagładę niemieckiego świata w Prusach Wschodnich, jego moralną, kulturalną i materialną klęskę. Czyni to bez patosu i sentymentalizmu, nieraz z sarkastycznym poczuciem humoru, wciąż pytając o winę, odpowiedzialność, stopień uwikłania przedstawicieli elit - mieszczan, posiadaczy ziemskich, urzędników, nauczycieli, duchownych - w narodowy socjalizm. Nie jest to jednak szeroka panorama w stylu dziewiętnastowiecznej powieści, to raczej zbiór wycinków i migawek łączących rodzinną indywidualną historię z doświadczeniem zbiorowym.

Urzekła mnie ta książka! Tak eklektycznie napisana, niby fraszka, igraszka, a ciężar gatunkowy wyjątkowo, dobitnie zostawiający piętno.. Wiem - z niezdawkowego posłowia tłumaczki, - że to niestety jedyna powieść Waltera Kempowskiego przetłumaczona na nasz język. Ogromna szkoda, bo chętnie poczytałabym tego autora jeszcze. Jego specyficzny sposób pisania - wplatane w...

To bardzo dobra książka. Prusy Wschodnie 1945 rok zbliża się front ale to nie jest książka o wojnie . to książka o człowieku. Autor jest kronikarzem losów ludzkich. Upada III Rzesza, a my obserwujemy upadek moralny społeczeństwa- a może to jest tak że w każdym z nas tkwi to jądro ciemności i w sprzyjających /ekstremalnych warunkach ujawnia się. Wszystko opisane w sposób niezmiernie plastyczny, opowieść wciąga chce się czytać dalej... Bardzo polecam, warto przeczytać.

To bardzo dobra książka. Prusy Wschodnie 1945 rok zbliża się front ale to nie jest książka o wojnie . to książka o człowieku. Autor jest kronikarzem losów ludzkich. Upada III Rzesza, a my obserwujemy upadek moralny społeczeństwa- a może to jest tak że w każdym z nas tkwi to jądro ciemności i w sprzyjających /ekstremalnych warunkach ujawnia się. Wszystko opisane w sposób...