Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fascynująca książka. Autorka przedstawia historię Irlandii Pd. od momentu uzyskania przez nią niezależności od Wielkiej Brytanii. Niestety, Irlandczycy wprawdzie uzyskali niepodległość polityczną, jednak w swojej konstytucji zapisali, że są narodem katolickim. Tym sposobem dostali się pod dominację instytucji nie mniej zniewalającej jak korona brytyjska.
Lektura książki sprawia wrażenie, że w XX wieku w Europie powstało państwo wyznaniowe na wzór dzisiejszych — niektórych — państw muzułmańskich. Po prostu państwa religijne niewiele różnią się od siebie podejściem do praw człowieka. Nadrzędność doktryny jest ważniejsza niż postęp nauki, techniki i swobody obywatelskie. We wszystkich tego typu państwach władze duchowne mają jedną wspólną cechę, uważają wyższość praw religijnych, które interpretują wtajemniczeni kapłani. Pamiętać trzeba o tym, że w KK. obowiązywała w liturgii łacina, a większość wiernych nie miała stosownego wykształcenia. Autorka już w słowie wstępnym napisała, że jednym z celów napisania książki było ponownie Irlandii do Polski. Dlatego też pojawia się wiele polskich akcentów, omawiając pontyfikat Jana Pawła II, przypomina jego niechlubną postawę podczas Soboru Watykańskiego II. Warto zagłębić się w lekturę i nawet pobieżne śledzenie co dzieje się obecnie w polskim KK., aby zauważyć wiele paraleli. Może skandale w Kościele w Polsce nie są takiej miary jak w Irlandii, ale tylko dlatego, że wiele instytucji nie dostało się w ręce KK.
Książka omawia jak traktowane, były osoby LGBT, ciąż pozamałżeńskich, podejścia do antykoncepcji — system prawny, jaki panował w Irlandii, niektóre środowiska chciały zafundować to Polakom, a przede wszystkim polskim kobietom.
Bardzo polecam, aby sięgnąć po książkę, abyśmy w Polsce nie musieli wstawać z kolan, tak ku przestrodze.

Fascynująca książka. Autorka przedstawia historię Irlandii Pd. od momentu uzyskania przez nią niezależności od Wielkiej Brytanii. Niestety, Irlandczycy wprawdzie uzyskali niepodległość polityczną, jednak w swojej konstytucji zapisali, że są narodem katolickim. Tym sposobem dostali się pod dominację instytucji nie mniej zniewalającej jak korona brytyjska.
Lektura książki...

Bardzo dobra książka. Autorka podejmuje w niej kilka tematów. Opresyjnych rodziców, chcących w dziecku widzieć zrealizowanie swoich marzeń. Poszukiwania własnej tożsamości, tak seksualnej, jak i osobowościowej. Przedstawia jak społeczeństwo, wymaga od nas przyjmowania różnych ról, a co za tym idzie przywdziewanie różnych masek. Relacje w rodzinie, w pracy, a także wymagania co do własnej osoby, nierzadko różnią się od siebie radykalnie. Melissa Broder w książce przedstawia też obyczajowość ortodoksyjnych Żydów.
Jednak głównym wątkiem jest spotkanie głównej bohaterki żydowskiej ateistki z Miriam pochodzącej z rodziny chasydzkiej. Jedna i druga chce wyrwać się spod opiekuńczego spojrzenia matek. Rachel odrzucić nieustanne liczenie kalorii przez matkę. Miriam od ograniczeń, jakie nakłada na nią religijna rodzina. Jednej do pewnego stopnia się to udaje drugiej nie. Jedna i druga musi zapłacić pewną cenę, w życiu niestety nie ma nic za darmo. Nasuwa się pytanie, które postawił już John Irving w „Regulaminie tłoczni win”: czy okaże się bohaterem własnego życia, czy też rolę te odegra ktoś inny? Niektórych może szokować w książce liczne szczegółowe opisy seksu. Jednak jest jednak książko o wyzwalaniu siebie, a cóż bardziej niż seks jest poddany opresji społecznej?
Polecam książkę napisaną dosadnym, ale i ironicznym pełnym swoistego humoru językiem.

Bardzo dobra książka. Autorka podejmuje w niej kilka tematów. Opresyjnych rodziców, chcących w dziecku widzieć zrealizowanie swoich marzeń. Poszukiwania własnej tożsamości, tak seksualnej, jak i osobowościowej. Przedstawia jak społeczeństwo, wymaga od nas przyjmowania różnych ról, a co za tym idzie przywdziewanie różnych masek. Relacje w rodzinie, w pracy, a także wymagania...

Mimo daty wydania "Pismo. Magazyn opinii" się nie starzeje. Najbardziej zainteresowały mnie następujące teksty:
Opowiadanie "Po pracy" Daniela Odija;
Rozmowa Katarzyny Kazimierowskiej z Dorotą Masłowską "Rzeczywistość jest niedoinwestowana";
Reportaż "Darz bóbr" Adama Robińskiego, który przybliżył życie bobrów i ich pozytywny wpływ na środowisko człowieka;
Eseje Leszka Jażdżewskiego "Zachód, czyli zmierzch" i Przemysława Wielgosza "Wyleczmy się z kapitalizmu".

Mimo daty wydania "Pismo. Magazyn opinii" się nie starzeje. Najbardziej zainteresowały mnie następujące teksty:
Opowiadanie "Po pracy" Daniela Odija;
Rozmowa Katarzyny Kazimierowskiej z Dorotą Masłowską "Rzeczywistość jest niedoinwestowana";
Reportaż "Darz bóbr" Adama Robińskiego, który przybliżył życie bobrów i ich pozytywny wpływ na środowisko człowieka;
Eseje Leszka...