Drugi tom podobał mi się znacznie bardziej niż pierwszy. Przeczytałam jednym tchem. Przygoda nabrała tempa, a cała historia balansu, którego brakowało w pierwszej części, gdzie za dużo było, w moim odczuciu, romansów, a za mało przygody i Wereldy.
Druga część to o wiele więcej magi, wojny, owianego tajemnicą przeznaczenia i odniesień do bogów. Świat jest pełniejszy, bogatszy, a Amber dojrzalsza (choć nadal bywa naiwna).
Na duży plus zasługuje wątek maga Argosa - czytelnik jednocześnie ma go dosyć i jest mu go żal.
Poza nadużyciem słowa "zgrabnie", językowo bez zarzutu.

Drugi tom podobał mi się znacznie bardziej niż pierwszy. Przeczytałam jednym tchem. Przygoda nabrała tempa, a cała historia balansu, którego brakowało w pierwszej części, gdzie za dużo było, w moim odczuciu, romansów, a za mało przygody i Wereldy.
Druga część to o wiele więcej magi, wojny, owianego tajemnicą przeznaczenia i odniesień do bogów. Świat jest pełniejszy,...

Tak jak "Iskra" podobała mi się fabularnie bardzo mocno, tak "Płomień" pochłonął mnie na całego i z jednej strony chciałam wiedzieć co dalej, jednak z drugiej... Nie chciałam podróży z Amber kończyć zbyt szybko. Z każdą kolejną stroną książka podobała mi się bardziej.

"Płomień" to bezpośrednia kontynuacja "Iskry", gdzie w dalszym ciągu śledzimy losy wojowniczej elfki, a wojna staje się coraz bardziej realna.
Książkę czyta się naprawdę dobrze, wciąga, a lekki język autorki sprawia, że czyta się ją bardzo szybko i treść jest zrozumiała od samego początku. W tekście znalazły się powtórzenia, jednak nie jest to nic co negatywnie wpływa na odbiór całości. Książka otula czytelnika cudownym ciepłem i magią elfich krain i lasów pozwalając na naprawdę fajny odpoczynek po całym dniu. "Kwiat Datury" to lekka, przyjemna fantastyka, w której wielu znajdzie swoją strefę komfortu.

To, co szczególnie przypadło mi w serii do gustu to postać głównej bohaterki: elfki Amber. Uważam że jest naprawdę bardzo mocną stroną, a jej losy śledzi się z nieskrywaną przyjemnością. Podejrzewam, że w życiu realnym z kimś o takim właśnie charakterze zakumplowałabym się z ochotą.

W serii znajdziemy też doskonale wykreowane relacje romantyczne, które nie zawsze są słodkie i kolorowe. Nie są również w żaden sposób wymuszone. Również na słowa uznania zasługuje dynamika podczas wszelkich walk.

Kamila Goszczyńska stworzyła piękny świat elfów a opisy zasługują tutaj na ogrom uwagi, bowiem dzięki nim czytelnik poczuje zapach lasu i przyjemne mrowienie, które gwarantuje spacer wśród drzew.

Jestem tym światem i historią szczerze zauroczona, a do pióra Kamili mam swoistą słabość. Polecam Waszej uwadze!

Tak jak "Iskra" podobała mi się fabularnie bardzo mocno, tak "Płomień" pochłonął mnie na całego i z jednej strony chciałam wiedzieć co dalej, jednak z drugiej... Nie chciałam podróży z Amber kończyć zbyt szybko. Z każdą kolejną stroną książka podobała mi się bardziej.

"Płomień" to bezpośrednia kontynuacja "Iskry", gdzie w dalszym ciągu śledzimy losy wojowniczej elfki, a...

Drugi tom przygód wychowanej przez ludzi eflki Amber – moim zdaniem jeszcze lepszy niż otwierająca trylogię „Iskra”. Wartka akcja, dobre proporcje pomiędzy scenami walk a wątkami romansowymi, które – co ważne – nie są przesłodzone, delikatna ironia. Kolejne przygody sprawiają, że główna bohaterka dojrzewa do swojego przeznaczenia. Osobiście bardzo podoba mi się misja Amber, w której wyprawia się ona na terytorium wrogiego Ivardu, by uratować porwaną rusałkę – ukochaną maga Argosa. Świetny opis ataku harpii!

Trylogia „Kwiat datury” rozgrywa się w klasycznym uniwersum fantastyki, pełnym skłóconych ras i magii. Autorka nie udziwnia tego świata, nie próbuje przekroczyć granic gatunkowych, ale wykorzystuje w 100% możliwości, jakie daje fantasy. Delikatnie przemyca swoją ponadprzeciętną wiedzę, m.in. dotyczącą zachowań zwierząt, co nadaje fikcyjnej z założenia całości rysu realności. Czytelnik trafiający do świata Wereldy szybko zatapia się w nim, daje porwać narracji i o to przecież chodzi.

Książka jest starannie zredagowana i ładnie wydana – przyjemnie bierze się ją do ręki. Na pewno będę chciała przeczytać trzeci tom.

Drugi tom przygód wychowanej przez ludzi eflki Amber – moim zdaniem jeszcze lepszy niż otwierająca trylogię „Iskra”. Wartka akcja, dobre proporcje pomiędzy scenami walk a wątkami romansowymi, które – co ważne – nie są przesłodzone, delikatna ironia. Kolejne przygody sprawiają, że główna bohaterka dojrzewa do swojego przeznaczenia. Osobiście bardzo podoba mi się misja Amber,...

To już drugi tom historii Amber, odważnej elfki, która pragnie pomóc ludziom w starciu z Ivardem.
W tej części kobieta dalej próbuje poznać kim jest i podąża ona ku swojemu przeznaczeniu.

Jednak nic nie będzie takie proste, a osoby spotkane na jej drodze wcale nie będą chciały jej pomóc. Na początku podejmuje się misji uratowania rusałki Mildy. Jednak nic nie idzie zgodnie z planem. Teraz już nie wiadomo komu można ufać.

Muszę przyznać, że ciężko czytało mi się ten tom przez to, że minęło naprawdę sporo czasu i sporo książek odkąd czytałam pierwszy. Jednak dałam radę się połapać i poprzypominać sobie niektóre fakty.

Dobrze stworzony świat, a książka nie nuży. Historia Amber to wcale nie jedna z tych cukierkowych, a bohaterka będzie musiała stawiać czoła coraz to nowszym wyzwaniom.

Zdecydowanie spodoba się czytelnikom, którzy lubią fantastykę, dużo akcji i bitwy.

Trochę nudziło mnie to, że ciągle ktoś wspominał kim tak naprawdę jest Amber, mimo że czytelnik o tym wie i pamięta. Wiadomo jednak, że każdy był w szoku, że okazała się tym kim jest.

Była to bardzo ciekawa część, a końcówka zapowiada 3 tom!

⭐⭐⭐⭐/5

To już drugi tom historii Amber, odważnej elfki, która pragnie pomóc ludziom w starciu z Ivardem.
W tej części kobieta dalej próbuje poznać kim jest i podąża ona ku swojemu przeznaczeniu.

Jednak nic nie będzie takie proste, a osoby spotkane na jej drodze wcale nie będą chciały jej pomóc. Na początku podejmuje się misji uratowania rusałki Mildy. Jednak nic nie idzie zgodnie...

Amber, znana także jako Ireth z Leatien, podąża drogą ku swojemu przeznaczeniu. Poznaliśmy ją w pierwszym tomie z cyklu „Kwiat datury” pod tytułem „Iskra”. Droga elfki nie jest jednak usłana różami, gdyż nad krainą Wereldy zbierają się czarne chmury. Królowa Ivardu Nefri i służący jej mag Yefa próbują siłą zagarnąć coraz to nowe tereny. Tytułowy kwiat datury to znak, który noszą na sztandarach żołnierze królowej Nefri. Ich zapędy może powstrzymać tylko zjednoczenie się ludzi, elfów i krasnoludów w walce przeciwko wspólnemu wrogowi.
Amber podejmuje się misji mającej na celu odzyskanie porwanej ukochanej maga Argosa. Aby odnaleźć rusałkę Mildę, musi przedostać się na terytorium wrogiego królestwa Ivardu. Jej misja nie idzie jednak zgodnie z planem, gdyż okazuje się, że nie wszyscy, którzy podawali się za sojuszników, są nimi w rzeczywistości. Rozpoczyna się gra, w której stawką będzie nie tylko życie dzielnej elfki, ale także przyszłość całego świata.
„Płomień” to drugi tom serii „Kwiat datury” i mimo licznych nawiązań, można czytać go autonomicznie, bo autorka pomaga domyślić się kontynuowanych wątków z „Iskry”. Znajdziemy tu bohaterów znanych z pierwszej części, jak i całą gamę nowych twarzy. Bliżej poznamy również losy rodziny głównej bohaterki. Pomimo, że świat wykreowany w książce zamieszkują „klasyczne” rasy charakterystyczne dla gatunku fantasy, czyli elfy, krasnoludy i ludzie, autorce udało się stworzyć uniwersum, które jest oryginalne, co wcale nie jest takie proste ponieważ może wydawać się, że w tym gatunku zostało stworzone już wszystko. Opisy świata, w którym dzieje się akcja są bardzo plastyczne i pozwalają wczuć się w klimat książki. Sprawiają, że czytelnik ma ochotę zagłębić się w opisywanej przyrodzie i czuje ją wszystkimi zmysłami. Duże wrażenie robią też sceny batalistyczne, których kulminacją jest wielka bitwa zjednoczonych ras z wojskami królowej Nefri.
Los bohaterki nie jest łatwy. Co chwila spotykają ją przygody, które w większości nie należą do przyjemnych. Spotyka na swojej drodze bandytów przeróżnej maści, przyjaciele stają się wrogami, a wrogowie okazują się sprzymierzeńcami. Na szczęście z większości tarapatów Amber wychodzi obronną ręką jednak losy innych bohaterów nie zawsze są tak oczywiste.
Autorka pozostawia nas z dużą dawką niepewności co dalszych losów Amber. Czekam z niecierpliwością na trzecią część, aby zagłębić się w świecie wykreowanym przez Kamilę Goszczyńską i przeżywać smutne i radosne chwile z jej bohaterami, z którymi udało mi się zżyć i zaprzyjaźnić. Autorka zapowiada, że „Kwiat datury” to trylogia, zatem można się spodziewać, że po „Iskrze” i „Płomieniu” pojawi się kolejna, ostatnia cześć, której tytułu na razie nie udało mi się znaleźć.
Książka napisana jest bardzo interesująco i stanowi wciągającą lekturę. Nie ma tu nic, do czego można by się przyczepić. Sporo słyszałem, o tym, że książki wydane w tzw. self - publishingu są złe i że roi się w nich błędów. Po przeczytaniu kilku takich książek, w tym także „Płomienia” śmiało mogę stwierdzić, że nie zawsze jest to prawdą. Zaryzykuję nawet stwierdzenie, że książki Kamili Goszczyńskiej są wydawane bardziej starannie niż te w niektórych wydawnictwach tradycyjnych. Trylogia „Kwiat datury” jest debiutem autorki. Nie zdradza ona jednak, jakie są jej dalsze plany literackie.

Amber, znana także jako Ireth z Leatien, podąża drogą ku swojemu przeznaczeniu. Poznaliśmy ją w pierwszym tomie z cyklu „Kwiat datury” pod tytułem „Iskra”. Droga elfki nie jest jednak usłana różami, gdyż nad krainą Wereldy zbierają się czarne chmury. Królowa Ivardu Nefri i służący jej mag Yefa próbują siłą zagarnąć coraz to nowe tereny. Tytułowy kwiat datury to znak, który...

2 cześć historii Amber jest świetną kontynuacją. Fabuła pochłania bez reszty, czyta się z dużym zainteresowaniem. Przygody Amber nabierają rozpędu pomimo mentalnej przemiany jaką przechodzi główna bohaterka. My natomiast możemy jej w tej przemianie wiernie towarzyszyć. Wciąż jestem pod wrażeniem specjalistycznej i wszechstronnej wiedzy, jaką wykazała się autorka.

Myślę, że historia Amber może spodobać się nie tylko fanom fantasy. Może wprowadzić do świata fantastyki osoby, które być może wczesniej nie sięgały po tego typilu pozycje.

Gorąco polecam i czekam na 3 cześć!

2 cześć historii Amber jest świetną kontynuacją. Fabuła pochłania bez reszty, czyta się z dużym zainteresowaniem. Przygody Amber nabierają rozpędu pomimo mentalnej przemiany jaką przechodzi główna bohaterka. My natomiast możemy jej w tej przemianie wiernie towarzyszyć. Wciąż jestem pod wrażeniem specjalistycznej i wszechstronnej wiedzy, jaką wykazała się autorka.

Myślę,...

Drugi tom książki "Kwiat datury" - "Płomień" czytałam z równym zainteresowaniem, jak tom pierwszy. Wielu bohaterów poznaliśmy już wcześniej w pierwszym tomie i nadal śledzimy ich losy.. Autorka wprowadza również nowe postaci, które intrygują i sprawiają, że powieść jest wielowątkowa, a bohaterowie zróżnicowani charakterologicznie. Każdy z nich to jakaś ciekawa historia. Podczas czytania nie można się nudzić, wciąż zaskakują nas niespodziewane zwroty akcji. Na uwagę zasługują świetnie opisane sceny batalistyczne, które przeplatają się z różnorodnymi przygodami bohaterów . Z dużą subtelnością kontynuowany jest wątek romantyczny, nie tylko w odniesieniu do głównej bohaterki, ale również postaci drugoplanowych Argosa i Mildy. Szkoda, że nie zawsze jest to szczęśliwa miłość... Po mistrzowsku została opisana walka z drapieżnymi i bezwzględnymi harpiami, dla mnie rewelacja1 Nie bez powodu scena z harpiami została uwieczniona na okładce książki. W fabule powieści nie zabrakło wzruszeń. Łezka zakręciła się w oku, kiedy bliscy nam bohaterowie giną w walce i w obliczu śmierci odsłaniają skrywane przez lata sekrety. Atmosferę wykreowanego przez autorkę świata fantastyki dopełniają trafnie i pomysłowo dobrane nazwy krain, postaci bohaterów, a także flory i fauny. Tom drugi, podobnie jak pierwszy czytałam z zapartym tchem. Z żalem stwierdzam, że zakończenie pozostawia pewien niedosyt, ponieważ przed Amber jeszcze wiele nierozstrzygniętych zagadek i wyzwań ... Mam nadzieję, że trzeci tom przyniesie odpowiedź na wiele nurtujących pytań. ja osobiście nie mogę się już doczekać.

Drugi tom książki "Kwiat datury" - "Płomień" czytałam z równym zainteresowaniem, jak tom pierwszy. Wielu bohaterów poznaliśmy już wcześniej w pierwszym tomie i nadal śledzimy ich losy.. Autorka wprowadza również nowe postaci, które intrygują i sprawiają, że powieść jest wielowątkowa, a bohaterowie zróżnicowani charakterologicznie. Każdy z nich to jakaś ciekawa historia....

“Płomień” to kontynuacja serii fantastycznej o przygodach młodej elfki Amber czy też Ireth, posługuje się ona dwoma imionami, ponieważ połowę swojego życia mieszkała wśród ludzi.

Elfy od zawsze ukazywane są jako samolubne i wywyższające się istoty. Nie inaczej było w tej książce. Zaraz na początku gdy dotarła do nich prośba o pomoc ludziom w wojnie, stwierdzili, że w sumie co ich to obchodzi? To ich nie dotyczy, niech się ludzie powybijają. Dopiero gdy zło zapukało do granic puszczy Leathien stwierdzili, że to również ich wojna. Jak to mówią "mądry (..) po szkodzie"… Jedynie Amber martwił los ludzi, tylko ona przeczuwała, że Ivard wkrótce wyciągnie łapy, również po ziemie Elfów.
Ta część serii jest wypełniona akcją, znajdujemy odpowiedzi na wiele nurtujących pytań, jednak na ich miejsce pojawia się około miliona nowych. Opisy natury nie są już tak nużące jak w pierwszej części, a i rozwiązłość Amber się zmniejszyła, jej życie uczuciowe umarło, wraz z odejściem Orfena. Co się stanie gdy mężczyzna znów stanie na drodze młodej elfki, czy tym razem okaże się przyjacielem, wrogiem, czy stęsknionym kochankiem. Akurat na te pytania odpowiedź mam, chociaż cały czas gdzieś z tyłu głowy pali mi się czerwona lampka związana właśnie z postacią Orfena i jego intencjami…
Czuję się dopieszczona, to idealna kontynuacja serii, ta część dała mi wszystko czego oczekuje od powieści fantasy.
Polecam, obie części choć pierwsza nie zrobiła na mnie takiego wrażenia, jednak ten tom to idealne uzupełnienie pierwszego. Po takich książkach wiem, że warto poznawać historię dalej, i osobiście bardzo czekam na kolejny “Kwiat Datury”, być może wtedy rozwiążą się wszystkie zagadki, i Amber wreszcie odpocznie.

“Płomień” to kontynuacja serii fantastycznej o przygodach młodej elfki Amber czy też Ireth, posługuje się ona dwoma imionami, ponieważ połowę swojego życia mieszkała wśród ludzi.

Elfy od zawsze ukazywane są jako samolubne i wywyższające się istoty. Nie inaczej było w tej książce. Zaraz na początku gdy dotarła do nich prośba o pomoc ludziom w wojnie, stwierdzili, że w...

"Wtedy zostawiła za sobą ludzki świat, który szczerze pokochała, teraz jednak wydawał się jej on jeszcze okrutniejszy niż ten, w którym się narodziła..."

"Płomień" to drugi tomu cyklu fantasy Kwiat Datury autorstwa Kamili Goszczyńskiej, w którym poznajemy dalsze losy elfki Amber. Bohaterki, rozdartej między światem ludzi, gdzie dorastała, a światem elfów, do którego przynależy.
Który z nich jest jej bliższy?
Myślę, że na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi.

"... ale dochodziła do mglistego przekonania, że pełen cierni jest tak naprawdę jej los, nie światy ludzi czy elfów."

Nad Wereldą zbierają się czarne chmury. Napad ze strony Ivardu staje się coraz bardziej realnym zagrożeniem.
Czy zamieszkujące Wereldę ludy będą w stanie zjednoczyć się, mimo trwających nieporozumień i stanąć ramię w ramię, w obliczu wspólnego wroga?
A może okaże się to dla nich barierą nie do przeskoczenia?

"Była taka, jaką ukształtowało ją jej życie, jej unikatowe doświadczenia i pragnienia."

Lektura powieści "Płomień" już od pierwszych stron dostarcza nam wielu wrażeń. Zbliżający się nieuchronnie atak Ivardu wprowadza uczucie lęku i niepokoju. Z drugiej strony, uczestniczymy w wędrówce Amber, którą kieruje pragnienie zgłębienia wiedzy na swój temat. Elfce trudno uwierzyć we własną wyjątkowość; rozdarta między dwoma światami, niepewna własnej przynależności, nigdy nie widziała w sobie niczego nadzwyczajnego.
Czy odpowiedzi jakie uzyska Amber pozwolą jej odzyskać upragniony spokój ducha?

"Najpierw wzdłuż dróżki wiły się groszki wiosenne o głębokiej fioletowej barwie, potem wystrój zmienił się na kolor biały, za sprawą rozsianych tu gwiazdnic (...)"

"Płomień" Kamili Goszczyńskiej to powieść drogi, w której autorka za pośrednictwem Amber przeprowadza nas przez poszczególne części Wereldy. Jednak, poza dosłownym tego słowa znaczeniem, odnajdujemy tu też metaforyczną wędrówkę elfki w głąb siebie. Każde kolejne miejsce odwiedzone przez bohaterkę pozwala jej dowiedzieć się o sobie nowych rzeczy, z których istnienia nie zdawała sobie wcześniej sprawy. Dokonane odkrycia mocno wpływają na nią samą oraz na sposób postrzegania przez nią otaczającej ją rzeczywistości.

"Nigdy nie rozumiała, dlaczego ludzie tak się krzywdzą nawzajem."

Druga część cyklu Kwiat Datury to historia napisana z rozmachem, w której odnajdujemy zarówno świetne opisy magicznych krain, które przemierza Amber, jak i rozgrywających się tam bitew. To także duża dawka emocji, zwłaszcza w momentach trudnych dla głównej bohaterki. "Płomień" to dobrze skrojona powieść fantasy, a także książka, w której odnajdujemy cenne wskazówki dotyczące człowieka i jego moralności.

"- Nie bądź cyniczna. Kwiryna była kiedyś piękną kobietą. Lubiłem korzystać z jej usług, mówiła do rzeczy.
- No, chyba nie tylko mówiła?"

Na uwagę zasługuje warstwa językowa powieści, bogata, pełna wielu specjalistycznych dookreśleń. Opisy stworzone orzez autorkę są plastyczne i mocno pobudzające wyobraźnię, a zapisane sceny żywe i pełne dramaturgii. Dodatkowo, obecność komizmu słownego wprowadza nutkę świeżości i indywidualizmu, zwłaszcza w odniesieniu do Amber, której sposób wysławiania się idealnie oddaje jej charakter.

"Tamta zima była jak z bajki, która nie skończyła się dobrze."

Los nie obchodzi się zbyt łaskawie z Amber. Na każdym kroku na elfkę czekają trudności, które piętrzą się w zatrważającym tempie. Chwila szczęścia, której doświadczyła w ubiegłym roku (wydarzenia te opisane zostały w powieści "Iskra") jest niczym kpina, żart bogów, którzy postanowili sobie z niej zadrwić.
Ale czy na pewno?
Czy wbrew przykrym doświadczeniem Amber otworzy się na miłość i odnajdzie upragniony szczęście? A może elfce przeznaczone jest zupełnie coś innego?

Przyznam, że po lekturze powieści "Płomień" z niecierpliwością wyglądam finałowego tomu serii. Mam nadzieję, że nie będziemy musieli czekać na niego zbyt długo.

Moja ocena 9/10.

"Wtedy zostawiła za sobą ludzki świat, który szczerze pokochała, teraz jednak wydawał się jej on jeszcze okrutniejszy niż ten, w którym się narodziła..."

"Płomień" to drugi tomu cyklu fantasy Kwiat Datury autorstwa Kamili Goszczyńskiej, w którym poznajemy dalsze losy elfki Amber. Bohaterki, rozdartej między światem ludzi, gdzie dorastała, a światem elfów, do którego...

Z niecierpliwością czekałem na 2 tom kwiatu datury i cieszę się że Pani Kamila nie zawiodła moich oczekiwań. Jest super i gorąco polecam kolejną wycieczkę w świat elfów. Z żalem się wraca do rzeczywistości po tej lekturze.

Z niecierpliwością czekałem na 2 tom kwiatu datury i cieszę się że Pani Kamila nie zawiodła moich oczekiwań. Jest super i gorąco polecam kolejną wycieczkę w świat elfów. Z żalem się wraca do rzeczywistości po tej lekturze.