Na wstępie chciałabym przeprosić kilka osób, że zbiorczą oceną za antologię obniżę im średnią ocen w portalu, ale niestety jest jak jest.

Przyznam, że temat antologii z tęczowymi tekstami intrygował mnie od jakiegoś czasu. Sama chciałam wysłać do tego projektu tekst, ale niestety nie zdążyłam rozgrzebanych notatek do kupy zebrać. Happens. Może następnym razem.

Gdy dostałam do ręki tę książkę, od razu ją przekartkowałam. Odniosłam wrażenie, że teksty są krótkie (10 opowiadań upchniętych na 212 stronach) i miałam pewne obawy, że nie wszystkim autorom uda się oddać głębię relacji międzyludzkich na (uśredniając) 21 stronach. I nie wszystkim niestety się udało.

Na plus utwory: Alex Sand, Agaty Kasiak, Sil Ky, Kamila Zinczuka. Każdy z tych tekstów chętnie bym przeczytała, gdyby został rozciągnięty do rozmiarów książki. Dlatego też za każdy utwór daję po gwiazdce i nie będę "rąbać" z całokształtu.

Na minus... Niestety, ale słaba redakcja, czasami rażący brak korekty, męczące oczy wielkie bloki tekstu i deus ex machina próbująca nadrabiać braki w researchu.
Niemiłosiernie wkurzyły mnie 2 teksty. Pierwszy: "Tęcza i miód", który tu po prostu nie pasuje. Oberwałam jakimś bełkotem z żartem o austriackim akwareliście (serio?!) i światem w stylu "My little pony", tylko z elfami i krasnoludami. Jeśli to miała być parodia czegoś, nie załapałam.
Drugi - "Motyl", w którym niestety widać, że debiutantem nie zajął się dobry redaktor. Ogólnie opowiadanie sili się na pokazanie miłości w ujęciu kryminalnym. Jeden gość zaciukał drugiego, przez co teraz jest przesłuchiwany przez policjanta. O ile przy złym glinie złoczyńca nie jest się w stanie otworzyć, to przy "dobrym glinie" wibruje mu gejdar. I wyciąga z dobrego gliny opowieść o chłopie dobrego gliny, a w zamian sam rzuca monolog o zabójstwie. Naciągane to jak stringi w rozmiarze S na mój zad (dla bezpieczeństwa takich praktyk nie stosuję). Akcja opowiadania rozpoczyna się na nieistniejącym posterunku na Kruczej 14 (w prawdziwej Warszawie funkcjonuje adres Krucza 6/14 i nie ma tam posterunku. Adres jest pod opieką dzielnicowego z KRP I z Zakroczymskiej). Złol zostaje skazany na karę śmierci (której nie wykonuje się w naszym kraju od 1988 roku, a prawnie tę praktykę zniesiono 9 - 10lat później),ciamka na ostatni posiłek kubełek z KFC (kurczaki w wiadrze pojawiły się w Polsce w 1995 roku, gdy już kary śmierci się nie wykonywało),a policjanci korzystają z telefonów komórkowych (które też pojawiły się w Polsce w tej luce, gdy nikogo nie skazali na karę śmierci). Wiem, można to podciągnąć pod "licentia poetica", ale łyknęłabym to w wersji amerykanopolo (czyli akcja dziejąca się w jakimkolwiek miasteczku w USA). Opowieść z miastem, w którym mieszkam i z instytucją, w której pracowałam powinna jednak być skonstruowana staranniej.

Po książkę sięgnęłam z nastawieniem, że poprawię sobie humor, może zaznam katharsis. I to nie zagrało. Po książki Samowydawców dalej będę sięgać, bo podziwiam tych ludzi i ich upór w promowaniu literatury wydawanej poza głównym nurtem, ale "Tęczową" ciężko mi polecić jako całość.

Na wstępie chciałabym przeprosić kilka osób, że zbiorczą oceną za antologię obniżę im średnią ocen w portalu, ale niestety jest jak jest.

Przyznam, że temat antologii z tęczowymi tekstami intrygował mnie od jakiegoś czasu. Sama chciałam wysłać do tego projektu tekst, ale niestety nie zdążyłam rozgrzebanych notatek do kupy zebrać. Happens. Może następnym razem.

Gdy...

Miłość, bez względu na to czy jest odwzajemniona, czy nie, niejedno ma imię. I tak właściwie każda jest jedyna w swoim rodzaju. Można się więc zastanawiać, dlaczego związki inne niż monogamiczne i damsko-męskie są piętnowane…
Przecież gdyby była wbrew naturze, to by nie powstała. Czyż nie?
Ale, że według niektórych wszystko, włącznie z uczuciami, musi być ujęte w ramki i reguły, to mamy później rozmaite tragedie. Tragedie, których można było uniknąć, gdyby tylko nie pchać się tam, gdzie nie jest się zaproszonym…
Tylko niektórzy, z tych „niepasujących” do szablonu są wystarczająco silni, by być w szczęśliwych związkach, a jeszcze mniej tych szczęśliwców nie musi się kryć ze swoimi uczuciami.
Odbicie moich słów znajdziecie w dziesięciu historiach i to nie tylko o ludziach. Spotkacie tu bowiem również elfy, smoki, jednorożce i odrobinę magii.
Każde z opowiadań jest inne, tak samo jak każda miłość jest inna i ciężko mi wybrać to, które przypadło mi najbardziej do gustu.
Za pośrednictwem Alex Sand mogłam poznać nieśmiałą i pechową Maję
Dzięki Agacie Kasiak spotkałam Kamila o kasztanowych włosach chodzącego z tęczową siatką.
Mateusz R. M. Rogalski zaprosił (nie tylko) mnie na spotkanie z jednorożcem.
U Bartosza Brzezińskiego znajomość Floriana i Wiktora zaczyna się od bukietu herbacianych róż.
Kamil Zińczuk i Michał Widomski pokazali mi, że prawdziwa miłość nie patrzy na PESEL.
Za pośrednictwem Jacka Fleiszfresera, Kamili Goszczyńskiej i Sil Ky trafiłam do światów zamieszkanych nie tylko przez ludzi, ale również przez elfy, smoki i/lub zmiennokształtne demony.
Zaś Anna Jarocka w piękny sposób porównała miłość do motyla.
Jak to wszystko wyglądało oczami bohaterów opowiadań?
Czy wszystkim parom się uda?
Czy komuś uda się przełamać tabu?
Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie właśnie w tej książce.

Na wstępie chciałabym zaznaczyć, że ja nie należę do osób, które zaglądają innym ludziom do (symbolicznie mówiąc) sypialni i portfela. Nie mam też absolutnie problemu z innymi orientacjami seksualnymi. No bo niby dlaczego?
Tylko dlatego, że ktoś znalazł szczęście u boku osoby tej samej płci, albo dlatego, że jest otwarty na rozmaite eksperymenty? Nic mi do tego… to jej/jego życie i jej/jego wybór,
Ta różnorodność chwilami zmusza do zastanowienia, czy gdzieś, kiedyś nie zrobiło się o ten jeden krok za dużo w czyjeś prywatne życie. i czy nie ocenia się kogoś, przez pryzmat jej/jego orientacji, a nie za to jaki jest na co dzień.
Mam jednak pewien niedosyt. Zabrakło mi kilku… hmm… odcieni tęczy, ale których konkretnie? To już musicie sprawdzić sami…
Gorąco polecam!

Miłość, bez względu na to czy jest odwzajemniona, czy nie, niejedno ma imię. I tak właściwie każda jest jedyna w swoim rodzaju. Można się więc zastanawiać, dlaczego związki inne niż monogamiczne i damsko-męskie są piętnowane…
Przecież gdyby była wbrew naturze, to by nie powstała. Czyż nie?
Ale, że według niektórych wszystko, włącznie z uczuciami, musi być ujęte w ramki i...

Tytuł : Tęczowa - Antologia Samowydawców. Tom 5.
Autorzy : Alex Sand, Agata Kasiak, Mateusz R.M. Rogalski, Kamil Zinczuk, Jacek Fleiszfreser, Bartosz Brzeziński, Kamila Goszczyńska, Sil Ky, Anna Jarocka, Michał Widomski
Wydawnictwo Samowydawcy
Data premiery : 14.02.2024r.
#współpracareklamowa
#współpracabarterowa
#współpracarecenzencka

"„Tęcza – kochaj każdym kolorem”. Neonowy napis wisiał tuż nad wejściem do starej kamienicy. Choć jarzył się we wszystkich siedmiu kolorach tęczy, to Majce zawsze zdawało się, że jeden wyróżnia się jakby bardziej.
Czerwień – symbol miłości, siły, gniewu, pasji. Czyli wszystkich tych uczuć, których nie czuła już od tak dawna. A dokładnie od roku. " - Przekleństwo jednorożca.

Zbiór 10 różnorodnych opowiadań, gdzie każdy znajdzie coś dla siebie. Opowiadania są krótką historią związków LGBT.
W Polsce to wciąż kontrowersyjny temat, Polacy są uprzedzeni do takich związków i mało tolerancyjni. Chociaż nie wiem dlaczego, każdy zasługuje na miłość.
Każde opowiadanie jest wyjątkowe.
Każde opowiadanie ma inne motywy i przekazuje inne emocje.
Są opowiadania z humorem, z fantastyką czy nostalgią i wiele innych.
Każde opowiadanie ma dobrze wykreowanych bohaterów, aż chciałoby się przeczytać ciąg dalszy ich historii.
Gorąco polecam.
#książkoweimpresje

Tytuł : Tęczowa - Antologia Samowydawców. Tom 5.
Autorzy : Alex Sand, Agata Kasiak, Mateusz R.M. Rogalski, Kamil Zinczuk, Jacek Fleiszfreser, Bartosz Brzeziński, Kamila Goszczyńska, Sil Ky, Anna Jarocka, Michał Widomski
Wydawnictwo Samowydawcy
Data premiery : 14.02.2024r.
#współpracareklamowa
#współpracabarterowa
#współpracarecenzencka

"„Tęcza – kochaj każdym kolorem”....

Byłam naprawdę ciekawa tej analogi tym bardziej, że znajduje się tu opowiadanie autora, którego książkę kocham nad życie. A po pierwszym opowiadaniu, które bardzo mi się spodobało byłam pozytywnie nastawiona również do reszty z nich.

Jednak odrobinę zaczęło się psuć.

Niektóre opowiadania totalnie nie przypadły mi do gustu. Nie rozumiałam ich, wszystko, nawet jak na krótkie opowiadanie, działo się dla mnie za szybko, a przez styl pisania nie mogłam się wciągnąć w opisywane historię.

Ale znalazły się też opowiadania, które całkowicie skradły mi serce ("Emotek", "Kwiaty i pięści", "Motyl", "Plon"). W które byłam naprawdę wciągnięta i zafascynowana tym jak to wszystko się rozwinie. I nie powiem. Z chęcią poczytałabym więcej na temat niektórych bohaterów.

To było moje trzecie podejście do jakiejkolwiek analogi opowiadań i z każdym kolejnym razem było odrobinę lepiej. Ta analogia to była najlepsza analogia jaką przeczytałam do tej pory. Może nie była idealna, ale była nietuzinkowa. Opowiadania się wyróżniały i na swój sposób zostały w mojej pamięci. Bohaterowie byli ciekawi i barwni, a akcja poza tym, że nie zawsze przypadła mi do gustu to była ciekawa. Jestem pewna, że każdy znalazł by tu coś dla siebie, bo znajdziemy tu opowiadania z przeróżnych gatunków.

[Współpraca reklamowa]

Byłam naprawdę ciekawa tej analogi tym bardziej, że znajduje się tu opowiadanie autora, którego książkę kocham nad życie. A po pierwszym opowiadaniu, które bardzo mi się spodobało byłam pozytywnie nastawiona również do reszty z nich.

Jednak odrobinę zaczęło się psuć.

Niektóre opowiadania totalnie nie przypadły mi do gustu. Nie rozumiałam ich, wszystko, nawet jak na...

uż sam tytuł sugeruje, że opowiadania dotyczą osób spod znaku tęczy - czyli społeczności LGBTQ. Mamy tu 10 krótkich form, które przedstawiają różne odcienie tęczowej miłości.
Na zbiór składają się
"Emotka" Alex Sand
"DDB. Dorosłe Dzieci Boga" Agaty Kasiak
"Przekleństwo jednorożca" Mateusza RM. Rogalskiego
"Plon" Kamila Zinczuka
"Tęcza o miod" Jacka Fleiszfresera
"Kwiaty i pięści" Bartosza Brzezińskiego
"Taka historya" Kamili Goszczyńskiej
"Żeby skraść Twoje serce" Sil Ky
"Motyl" Anny Jarockiej
"Symeon" Michała Widomskiego
Tak jak różni są Autorzy i Autorki, którzy napisali do tej antologii, tak i różne są gatunki opowiadań. Znajdziemy tu I obyczajówkę, trochę fantastyki, groteskę, nawet nieco filozoficzną nowelkę. Niektóre spowodują uśmiech, inne zdziwienie, jeszcze inne poruszą. Jak zawsze w antologiach- są lepsze i te troszkę mniej udane - ale to już też zależy od gustu czytelnika.
Wszystkie łączy ważny temat. I powiem Wam, że dały mi do myślenia. Miłość - wydawałoby się, że najwspanialsze uczucie na świecie. A tymczasem... Trochę mi smutno, jeszcze długa droga przed nami...
Wracając jednak do antologii - wybór opowiadań jest tu tak różnorodny, że każdy znajdzie coś dla siebie. Podoba mi się też sposób wydania - przed każdą nowelką jest kilka słów o jej twórcy/twórczyni, a także wprowadzenie do utworu.

uż sam tytuł sugeruje, że opowiadania dotyczą osób spod znaku tęczy - czyli społeczności LGBTQ. Mamy tu 10 krótkich form, które przedstawiają różne odcienie tęczowej miłości.
Na zbiór składają się
"Emotka" Alex Sand
"DDB. Dorosłe Dzieci Boga" Agaty Kasiak
"Przekleństwo jednorożca" Mateusza RM. Rogalskiego
"Plon" Kamila Zinczuka
"Tęcza o miod" Jacka Fleiszfresera
"Kwiaty...

Jest to moja pierwsza styczność z ich antologiami, więc do tej pory znałam tylko Bartosza Brzezińskiego i to przez jego opowiadanie zainteresowałam się całym przedsięwzięciem. Dzięki temu odkryłam całą gamę barw nowych autorów, którym będę się baczniej przyglądać. Całość antologii jak można się domyślić jest "tęczowa", choć mamy tu do czynienia z ograniczoną liczbą zagadnień queerowych. Czasem elementy queerowe są tylko akcentem, czasem chodzi głównie o zjawisko samej tęczy.

Opowiadania są maksymalnie różnorodne. Są takie, co do których miałam wątpliwości, ale okazywały się fantastyczne, inne początkowo miały ciekawy klimat, ale zupełnie rozczarowywały. Jedne sprawiły, że chciałam czytać więcej i historia nadawałaby się na książkę (@autor.bartosz.brzezinski totalnie przeczytałabym powieściową wersję historii florysty i boksera!),jeszcze inne prosiły się o więcej odpowiedzi na temat tego co, jak i dlaczego...

Zdarzyły się też takie, które mogłyby być potencjalne triggerujące dla niektórych osób queerowych - np. osoby s*x averse/repulsive na pewno się nie ucieszą z motywu "dziewica jest jak jednorożec, więc trzeba ją uwieść i zmienić w jednorożca", a kolejne z opowiadań przedstawiające queerowy świat krasnali i elfów jako ten z najgorszych stereotypów ciężko mi w ogóle określić - prześmiewczy wobec stereotypów, czy prześmiewczy wobec tęczowych osób? - dlatego warto byłoby przemyśleć w kolejnych takich przedsięwzięciach ostrzeżenia przed kwestiami mogącymi wywołać negatywne (triggerujące) odczucia czytelnika. Mimo wszystko tak wiele queerowych osób wysłuchuje wiele podobnych uwag i żartów wobec siebie codziennie.

Zdarzały się też opowiadania zupełnie w porządku, które miło się czytało, ale nic już z nich nie pamiętam.

Na pewno wrócę jeszcze z osobną recenzją opowiadania "Motyl", które było dla mnie najbardziej spójne i dobre do czytania w formie opowiadania. W mojej topce znalazły się też "Dorosłe Dzieci Boga" @agata.kasiak , "Kwiaty i Pięści", a rozpoczęcie całej antologii lekkim i przyjemnym "Emotkiem" @alex._.sand to super pomysł!

Jest to moja pierwsza styczność z ich antologiami, więc do tej pory znałam tylko Bartosza Brzezińskiego i to przez jego opowiadanie zainteresowałam się całym przedsięwzięciem. Dzięki temu odkryłam całą gamę barw nowych autorów, którym będę się baczniej przyglądać. Całość antologii jak można się domyślić jest "tęczowa", choć mamy tu do czynienia z ograniczoną liczbą...

Za mną lektura antologii i choć za nimi nie przepadam to czasem coś mnie do nich ciągnie. Tym razem mam za sobą coś zupełnie innego. Muszę przyznać się także,że to moja pierwsza tego typu antologia.

Od czego by tu zacząć? Przede wszystkim to nie jest typowa antologia o miłości. Oprócz tego te opowiadania są diametralnie różne nie tylko ze względu na treść ale i gatunek literacki. Jednocześnie łączą ja odcienie i kolory miłości. Każde z opowiadań to coś zupełnie innego. Są "zwykłe" opowiadania z nutką humoru, inne bardziej racjonalnie opisane, inne z nutką fantastyki. Są także zupełnie wykrywane w formie historii fantastycznej. Mamy także bardziej złożone, obsadzone w zupełnie innych realiach lub wspomnieniach, albo z nutą nostalgii czy psychologii.

Jeśli chodzi o bohaterów to mamy taki szeroki wachlarz różnych postaci od fantastycznych, po zwykłych ludzi młodych czy starszych. Każdy z nich pokazuje inne oblicze miłości, przeżywa wzloty i upadki. Jednak nie jest to antologia dla każdego bo wiem, że spore grono czytelników nie lubi motywów LGBT. Jednak warto po nią sięgnąć, by zrozumieć, że miłość, uczucia i wszystko, co się z nią wiąże nie jest tylko czarne lub białe.

Autorami tej antologii są w większości panowie. I powiem tak, gdyby tak nie patrzeć kto jest autorem danego opowiadania w życiu by tego nie odkrył. Szczerze c to nawet ja nie patrzyłam kto, jakie napisał. Oczywiście jak każda antologia ma swoje dobre i słabsze opowiadania w tej także mamy takie co zasługują na wyróżnienie, inne są fajne a są i takie, które nie do końca przypadły mi do gustu. Dużym plusem jest motyw, różnorodność tych opowiadań. Autorzy mają fajny punkt widzenia, świetnie wykreowali swoich bohaterów. Czasem zabrakło mi czegoś konkretnego innym razem było mi zdecydowania za mało historii. Jak to przy antologii opowiadania są krótkie, urywają się, brakuje nam cdn. A może kiedyś będą rozwinięte? Osobiście chętnie bym kilka przeczytała w wersji pełnej.

W antologii mamy dziesięć kompletnie różnych opowiadań, Które pokażą nam zupełnie inną stronę miłości niż to jest pokazywane w literaturze. Duże brawa za odwagę należą się autorom i wydawcy. Kochacie różnorodność? A może nie boicie się kontrowersji i tematów, które są tabu dla niektórych? Lubicie poznawać nowych autorów? Nie boicie się odkrywać czegoś nowego? Jeśli tak to ta antologia jest dla was. Sama wam ja gorąco polecam.

Ps. Wkrótce ukaże się recenzja jednego z opowiadań, bo szczególnie mnie urzekło

Za mną lektura antologii i choć za nimi nie przepadam to czasem coś mnie do nich ciągnie. Tym razem mam za sobą coś zupełnie innego. Muszę przyznać się także,że to moja pierwsza tego typu antologia.

Od czego by tu zacząć? Przede wszystkim to nie jest typowa antologia o miłości. Oprócz tego te opowiadania są diametralnie różne nie tylko ze względu na treść ale i gatunek...

Mimo różnic, łączy je wiele. Te historie spod pióra dziesięciu autorów nie bez przyczyny znalazły się w jednej antologii.

Jak sama nazwa wskazuje można w tym tytule znaleźć opowiadania o różnych kolorach tęczy. Reprezentacja osób queerowych jest bowiem naprawdę spora. Ale czy to jest najważniejsze? Niezupełnie, to jedynie łącznik między opowiadaniami, jednak każde z nich potrafi zaskoczyć czymś zupełnie innym i wzbudzić w nas skrajne emocje.

Dzięki antologii możemy zapoznać się z różnymi gatunkami i poznać kilka ciekawych punktów widzenia. A niezależnie od tego, czy historia osadzona została w naszym świecie czy fantastycznym, obiecuję, że nie braknie emocji.

Mimo różnic, łączy je wiele. Te historie spod pióra dziesięciu autorów nie bez przyczyny znalazły się w jednej antologii.

Jak sama nazwa wskazuje można w tym tytule znaleźć opowiadania o różnych kolorach tęczy. Reprezentacja osób queerowych jest bowiem naprawdę spora. Ale czy to jest najważniejsze? Niezupełnie, to jedynie łącznik między opowiadaniami, jednak każde z nich...