Skrupulatnie, rzeczowo i konkretnie napisana biografia Selmy Lagerlöf - królowej szwedzkiej literatury. Jednak zbyt skrupulatnie i rzeczowo, bo ciągle towarzyszyło mi wrażenie, że czytam rozbudowany opis encyklopedyczny. Wizerunek autorki jest wiarygodny, ale pozbawiony ducha i duszy.

Po lekturze tej biografii wiem, że Selma Lagerlöf miała mocną osobowość i nie tylko stawiała sobie cele, do których dążyła, ona te cele osiągała. I to w czasach, gdy kobiety należały do innej kategorii ludzi.

Z zainteresowaniem przeczytałam o kulisach przyznawania Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, gdy ta nagroda zaczęła być dopiero przyznawana. I również ciekawy był rozdział, w którym opisano nastroje w Szwecji po dojściu do władzy Adolfa Hitlera oraz to, jakie było na to zapatrywanie samej Selmy, której książki królowały na rynku wydawniczym III Rzeszy.

Na pewno sporym atutem tego wydania są zdjęcia i nie dziwię się, że Bengt Wanselius, zapewne dzięki fotograficznej kwerendzie, trafił na okładkę jako współautor. Niestety w czytniku większość zdjęć jest przepołowiona i przez to dużo się traci, bo mało się widzi.

Bardzo nie podobały mi się przekłady sonetów Selmy z jej czasów seminaryjnych, które to przekłady łamią kardynalne zakazy tłumaczeniowe Stanisława Barańczaka: „Nie tłumacz poezji na prozę” i „nie tłumacz dobrej poezji na złą”. Nie wiem jak poezja Selmy brzmiała w oryginale, ale ta przetłumaczona brzmi źle.

Mimo wszystkich niedostatków - polecam, ponieważ książka przedstawiając noblistkę ukazuje ciekawie tło historyczne, społeczne i kulturowe. Widzimy Szwecję od drugiej połowy XIX wieku, do lat 40. XX wieku.

Skrupulatnie, rzeczowo i konkretnie napisana biografia Selmy Lagerlöf - królowej szwedzkiej literatury. Jednak zbyt skrupulatnie i rzeczowo, bo ciągle towarzyszyło mi wrażenie, że czytam rozbudowany opis encyklopedyczny. Wizerunek autorki jest wiarygodny, ale pozbawiony ducha i duszy.

Po lekturze tej biografii wiem, że Selma Lagerlöf miała mocną osobowość i nie tylko...

Męcząca, przydługa, nieciekawa. Tak jakby ktoś pisał ją za karę. Wątki osobiste (proszę mnie nie posądzać o niezdrową ciekawość) potraktowane wręcz wrogo, na odczep się. Wielka szkoda. Bohaterka była wspaniałą osobowością literatury szwedzkiej. Co ważniejsze cechowała ją wielka determinacja w walce o życie na własnych, kobiecych zasadach. Autorzy całkiem deprecjonują jej determimację w walce o kobiece status quo. U schyłku XIX w. niepomiernie odważne i trudne zapewne było odnależć się samotnej kobiecie bez męskiego patrona za plecami w zawodowym świecie, zarobić na swoje i najbliższych utrzymanie. Mieć zmysł praktyczny i rozwagę finansową. A jednak dała radę, w zdominowanym zasadami męskimi ówczesnym świecie. Odwaga Selmy Lagerlof zachwyca i wzbudza szacunek. Jej bezpruderyjne życie osobiste intryguje i ciekawi. Jednak autorzy całkowicie je ignorują i gaszą ciekawe wątki. To zmarnowana lektura dla osób ktorych ciekawi los budzącej się kobiecej emancypacji i jej czołowych przywódczyń oraz przedstawicielek.

(Fatalna czcionka opisów zdjęć, bez lupy nie dałam rady).

Męcząca, przydługa, nieciekawa. Tak jakby ktoś pisał ją za karę. Wątki osobiste (proszę mnie nie posądzać o niezdrową ciekawość) potraktowane wręcz wrogo, na odczep się. Wielka szkoda. Bohaterka była wspaniałą osobowością literatury szwedzkiej. Co ważniejsze cechowała ją wielka determinacja w walce o życie na własnych, kobiecych zasadach. Autorzy całkiem deprecjonują...

Biografia Selmy Lagerlof to na pewno jedna z piękniej wydanych pozycji, po które miałam okazję sięgnąć w tym roku. To istna gratka dla estetów, bo mogą przebierać w licznych zdjęciach i nierzadko kolorowych ilustracjach, a wszystko mimo upływu czasu w świetnej jakości! Autorki z pewnością wykonały kawał mrówczej pracy, o czym świadczy szczegółowość zawartych w książce informacji. Mniej więcej w ostatniej 1/3 biografii zaczęło mi się jednak trochę nudzić, na co wpływ miały coraz liczniejsze odstępstwa od chronologicznej kolejności opisów, na przykład testament Selmy Lagerlof został opisany jeszcze przed jej śmiercią, a kwestia samego pogrzebu została praktycznie przemilczana. Warto jednak przeczytać "Nowoczesną Szwedkę", aby odkryć tą cały czas mam wrażenie słabo znaną w Polsce noblistkę.

Biografia Selmy Lagerlof to na pewno jedna z piękniej wydanych pozycji, po które miałam okazję sięgnąć w tym roku. To istna gratka dla estetów, bo mogą przebierać w licznych zdjęciach i nierzadko kolorowych ilustracjach, a wszystko mimo upływu czasu w świetnej jakości! Autorki z pewnością wykonały kawał mrówczej pracy, o czym świadczy szczegółowość zawartych w książce...

Książkę o Selmie Lagerlof zakupiłem pod wpływem impulsu. Spodobała mi się okładka i zdjęcia w środku. W ogóle styl tego wydania na pierwszy rzut oka robi wrażenie.
O samej pisarce niewiele wiem, niewiele wiedziałem. Poza kilkoma ogólnymi informacjami, że napisała Cudowną podróż Nilsa (którą będąc jeszcze dzieckiem obejrzałem jako animowaną bajkę),że zdobyła Nobla, i że często jej powieści były ekranizowane w epoce kina niemego.
Ponieważ z założenia jest to biografia pisarki, miałem ogromną nadzieję dowiedzieć się o niej czegoś więcej. Objętość stron i bogaty zasób ilustracji napawały mnie optymizmem. Niemniej - po lekturze - nie jestem usatysfakcjonowany sposobem przekazu tychże informacji biograficznych, jak i w ogóle jestem trochę zawiedziony samą treścią merytoryczną książki.
Może zabrzmi to głupio, ale spodziewałem się czegoś bardziej z pieprzem. Książka, choć często obfitująca w trywialne detale, zasadniczo skupia się raczej na wyliczaniu suchych faktów, Jest to bardziej kalendarium zdarzeń z życiorysu pisarki, niż ocena samej postaci. Moim zdaniem o Selmie tak naprawdę niewiele się dowiemy. Ani jaki miała charakter (osobowość),ani jakie żywiła uczucia, czy emocje. Ani tym bardziej nie dowiemy się jakie wiodła życie (prywatne!). Czy na przykład jej relacje z bliskimi przyjaciółkami to swoisty literacki (krepujący) eufemizm, czy zabieg dochowujący poprawności politycznej,. Czy de facto była to zaledwie miłość platoniczna. Kwestia jej orientacji seksualnej (poruszam ten temat jako pierwszy, bo sama autorka dyskretnie o tym mówi już na wstępie) pozostaje do samego końca w sferze domysłów. Choć wydaje mi się, że jest to szalenie ważne (być może najważniejsze!) i w znacznym stopniu determinujące jej działalność literacką, emancypacyjną. I w ogóle całą jej postać i spuściznę.
Dalej - dużo przytacza się listów pisanych do Selmy, jak i przez nią. Ale autorka biografii nie robi z nich większego pożytku. Nie buduje wokół nich żadnej nici emocjonalnej, która pozwoliła by czytelnikowi na lepsze zrozumienie pisarki. I ten sam zarzut odnosi się do materiałów literackich (omawiane dzieła). Śmiem twierdzić, że z kart tej biografii wyłania się nie człowiek z krwi i kości, ani jego autorskie przemyślenia, lecz jakiś zapracowany robot, któremu tylko odfajkowuje się kolejne sukcesy, wylicza dochody, zdobyte medale. Tymczasem wystarczyłoby od siebie coś więcej napisać, ocenić i przyrównać.
Właśnie porównując biografię Selmy i innego wielkiego Szweda - Bergmana - to tak jakby czytało się kiepskie czytadło sklecone na siłę, tak by nie skruszyć osiągniętej wielkości ani pomnika. I wypada po prostu blado w opozycji do bergmanowskiej symfonii emocji. A wydawało mi się, że mogło być między nimi dużo więcej wspólnych podobieństw (nie tylko w podobnej szacie graficznej wydania).
No i jeśli w ogóle mowa o wydaniu... Z jednej strony Osnova wykonało pierwszorzędną robotę przedrukowując tekst i zawarte na marginesie uwagi, opisy ilustracji, które są taką kwintesencją pięknego wydania, no ale... Niestety ktoś kto składał druk i pokusił się o wypuszczenie go w takiej formie powinien z miejsca stracić pracę (dostać naganę) jako osoba niechlujna i niekompetentna. Napisy z marginesów są nieczytelne, słabo wydrukowane i zwyczajnie zlewają się w zlepek bazgrołów. Żeby przeczytać tekst musiałem posiłkować się lupą (choć nie cierpię na wadę wzroku). Choć nawet to bywało nieraz problematyczne. Zwłaszcza gdy rozchodzi się o daty, gdzie cyferki nabiegają jedna na drugą. Dla mnie utrapienie, dla starszych oczu w ogóle dyskwalifikacja.
Na koniec napiszę coś na plus. No bo jednak są też zalety. Na pewno przysłowiowy laik dzięki tej lekturze dowie się odrobinę o epoce historycznej Szwecji końca XIX wieku i następującego po tym przełomu stuleci. Dowie się mniej o samej kulturze narodowej Szwedów, za to więcej o procesie emancypacji, o politycznych zawirowaniach, reformach obyczajowych i prawnych. A więc bardziej o tych aspektach, które skupiają się na Lagerlof pod kątem fenomenu socjologicznego i jej znaczenia dla ówczesnych obywateli Skandynawii. Przy pomocy licznych zdjęć obrazujących tamtą epokę będzie mógł wyobrazić sobie jak to wyglądało. Niemal wejść w kadr! To trochę jakby przenieść się do niektórych filmowych opowieści Bergmana (szczególnie miałem wrażenie, że to jakby klimat Poziomek). Choć jakościowo jest spora różnica. I nie wydaje mi się, żeby to była wina samej bohaterki - Lagerlof? Bardziej skłaniam się ku tezie, że autorka pisząc tą biografię nie chciała wychodzić poza spiżowa, pomnikową postać. I tego niestety kurczowo się trzymała. Co zaszkodziło bardziej niż by z pewnością chciała.
Podsumowując "Nowoczesna Szwedka" ma tendencję do bycia nienowoczesną lekturą, ale ma też kilka ciekawych akcentów. To książka, którą szybko się czyta, ale jednak przez cały czas czuć pewne niedociągnięcia i niedoskonałości.

Książkę o Selmie Lagerlof zakupiłem pod wpływem impulsu. Spodobała mi się okładka i zdjęcia w środku. W ogóle styl tego wydania na pierwszy rzut oka robi wrażenie.
O samej pisarce niewiele wiem, niewiele wiedziałem. Poza kilkoma ogólnymi informacjami, że napisała Cudowną podróż Nilsa (którą będąc jeszcze dzieckiem obejrzałem jako animowaną bajkę),że zdobyła Nobla, i że...

To nie tylko świetna biografia jednej z najważniejszych pisarek w historii literatury, lecz także fascynujący obraz epoki, w której żyła (ze szczególnym uwzględnieniem ruchu emancypacyjnego kobiet, rozwoju rynku wydawniczego i kinematografii). Całość dopełniają liczne (kilkaset!) zdjęcia. Dzięki nim podróż, w którą się wybieram razem z autorami, jest "cudowniejsza" niż cudowne przygody samego Nilsa Holgerssona. Wyjątkowa lektura!

To nie tylko świetna biografia jednej z najważniejszych pisarek w historii literatury, lecz także fascynujący obraz epoki, w której żyła (ze szczególnym uwzględnieniem ruchu emancypacyjnego kobiet, rozwoju rynku wydawniczego i kinematografii). Całość dopełniają liczne (kilkaset!) zdjęcia. Dzięki nim podróż, w którą się wybieram razem z autorami, jest "cudowniejsza" niż...