Nie... Dawno tak się nie męczyłam przy żadnej książce. Miałam ochotę ją porzucić i dotrwałam do końca tylko przez poczucie obowiązku. Nic mi tutaj nie grało. Bohaterowie byli irytujący, praktycznie żaden nie przypadł mi do gustu. Nie umiałam się z żadnym utożsamić czy chociażby komukolwiek kibicować. Wydarzenia były nudne i przewidywalne. Bardzo ciężko czytało mi się tę książkę. Brakowało jej polotu. Bardzo żałuję, że kiedyś się na nią skusiłam i ją kupiłam.

Nie... Dawno tak się nie męczyłam przy żadnej książce. Miałam ochotę ją porzucić i dotrwałam do końca tylko przez poczucie obowiązku. Nic mi tutaj nie grało. Bohaterowie byli irytujący, praktycznie żaden nie przypadł mi do gustu. Nie umiałam się z żadnym utożsamić czy chociażby komukolwiek kibicować. Wydarzenia były nudne i przewidywalne. Bardzo ciężko czytało mi się tę...

Skończyłam na dwóch częściach.

Skończyłam na dwóch częściach.

O matulu, czy ja nareszcie zebrałam się, żeby skończyć tą książkę? Tak! Czy zajęło mi to przeszło półtorej roku? Tak, tak, tak!

Pomysł na system magiczny jest świetny! Tak naprawdę lubiłabym tą książkę tysiąc razy bardziej, gdybym dostała trzy osobne tomy. I tak naprawdę jakby zliczyć dni, to zajęła mi ona jakieś 4-5 dni rozciągnięte na półtorej roku. Niestety, ale złożenie trzech tomów w jeden niejako wymusza na mnie ich czytania, a ja tego szczerze nienawidzę, stąd taka opieszałość. Nie do końca też podobała mi się druga połowa trzeciego tomu (choć sama końcówka już tak!).

No i mimo, że zajęło mi to tyle czasu, to przez większość tej książki naprawdę dobrze się bawiłam i trochę sobie przypomniałam, dlaczego tak bardzo kochałam książki Holly Black! Rozumiem też, czemu jest to jeden tom, bo to naprawdę czyta się jak jedną historię (nawet złapałam się na tym, że drugi się skończył, a ja nagle byłam gdzieś hen w trzecim i nawet nie wiem kiedy :D). Do tego mamy tu postacie, która naprawdę da się lubić, są różne i nie da się ich ze soba pomylić. Jako całość - jestem mega zadowolona, ale ta konkretna forma jednak do mnie nie trafia.

O matulu, czy ja nareszcie zebrałam się, żeby skończyć tą książkę? Tak! Czy zajęło mi to przeszło półtorej roku? Tak, tak, tak!

Pomysł na system magiczny jest świetny! Tak naprawdę lubiłabym tą książkę tysiąc razy bardziej, gdybym dostała trzy osobne tomy. I tak naprawdę jakby zliczyć dni, to zajęła mi ona jakieś 4-5 dni rozciągnięte na półtorej roku. Niestety, ale...

Dla mnie średniawka, przeczytałam, ale się męczyłam i nie umiałam wpasować się w świat, nie przeżywałam tej historii.
Plusy:
-świetny język, bardzo naturalny
-dokładnie opisane zdarzenia
-cała trylogia w jednej książce
Minusy:
-długie rozdziały
-brak punktów kulminacyjnych
-po prostu fabuła mi się niezbyt podobała
-akcja czasem się dłużyła

Dla mnie średniawka, przeczytałam, ale się męczyłam i nie umiałam wpasować się w świat, nie przeżywałam tej historii.
Plusy:
-świetny język, bardzo naturalny
-dokładnie opisane zdarzenia
-cała trylogia w jednej książce
Minusy:
-długie rozdziały
-brak punktów kulminacyjnych
-po prostu fabuła mi się niezbyt podobała
-akcja czasem się dłużyła

Dłużyła mi się ta cegiełka. Nie raz sięgałam w między czasie po inne pozycje, jakoś nie mogąc przebrnąć dalej przez pierwszą historię. Było w niej dużo chaosu i niewiadomych, które nie wzbudzały na tyle silnego zainteresowania, bym nie mogła się oderwać od lektury.

Wyszedł z tego całkiem całkiem kryminał. Miał ciężki początek, ale z upływem kartek zaczęło się rozkręcać, co mnie zaskoczyło po piórze Holly. Na pewno było to miłe zaskoczenie, a świat klątwiarzy zyskał moją aprobatę. Wkręciłam się już mocniej w drugą i trzecią historię, ale niestety bohaterowie mocno podziałali na niekorzyść tej książki. Główny bohater owinięty wokół palca każdego, potem odmieniony o 180 stopni, jego obiekt westchnień to po prostu chodzące nieporozumienie, a pozostali… nie wywarli na tyle pozytywnego bądź interesującego wrażenia, by uratować sytuację.

Ciekawy pomysł, ciekawy świat, ale wykreowane postacie odpychały mnie zamiast przyciągać. Jak na tak obszerną książkę jest to raczej spory minus, ale może to tylko ja mam o nich takie zdanie i ktoś inny jak najbardziej będzie zwolennikiem tych bohaterów.

Dłużyła mi się ta cegiełka. Nie raz sięgałam w między czasie po inne pozycje, jakoś nie mogąc przebrnąć dalej przez pierwszą historię. Było w niej dużo chaosu i niewiadomych, które nie wzbudzały na tyle silnego zainteresowania, bym nie mogła się oderwać od lektury.

Wyszedł z tego całkiem całkiem kryminał. Miał ciężki początek, ale z upływem kartek zaczęło się rozkręcać,...

Holly Black w takim wydaniu to istne spełnienie moich marzeń!! Osoby żyjące pośród nas rzucające klątwy, mroczny klimat i cała trylogia w jednej książce? Piszę się na to!
.
Nie spodziewałam się ze takiego grubasa przeczytam całkiem szybko. Jednak fabuła pochłonęła mnie do tego stopnia, że ledwo zauważałam kiedy kończy się jedna książka a zaczyna się następna. Mamy lekkie luki, ale gwarantuje wam, że nie zwrócicie na nue większej uwagi, bo Cassel skradnie wasze serca! Kłamca, ale i detektyw, od początku już czułam, że go bardzo polubię i voila! Uwielbiam tego chłopaka, porwał moje serce i ani myślę mu je odbierać! Samo klątwiarstwo i system magiczny są naprawdę ciekawe i w miarę dobrze przedstawione.
.
Czuć, że te książki były wydane ponad 10 lat temu, bo są tutaj stosowane rozwiązania fabularne charakterystyczne dla tamtych czasów, ale absolutnie nie ujmuje to tej trylogii. Przyjemnie wrócić do tych starszych książek bestsellerowych autorów o których już trochę zapomniano
.
Naprawdę jestem ogromnie oczarowana tą książką, pozwoliła mi się całkiem oderwać od rzeczywistości, zapomnieć o wszystkim i z przyjemnością śledzić losy niesfornego chłopaka!

Holly Black w takim wydaniu to istne spełnienie moich marzeń!! Osoby żyjące pośród nas rzucające klątwy, mroczny klimat i cała trylogia w jednej książce? Piszę się na to!
.
Nie spodziewałam się ze takiego grubasa przeczytam całkiem szybko. Jednak fabuła pochłonęła mnie do tego stopnia, że ledwo zauważałam kiedy kończy się jedna książka a zaczyna się następna. Mamy lekkie...

Ponad rok się z nią męczyłam. 2/10

Ponad rok się z nią męczyłam. 2/10

Książka zdecydowanie wymęczona. Może trochę przez jej grubość. Bohater jest nieustraszony i nietykalny. Zawsze spada na 4 łapy i pomimo tylu przygód omijają go konsekwencje jego czynów. Jak dla mnie fabuła abstrakcyjna. Gówniarz młodociany, popełnia morderstwa, liczne przestępstwa , nie za bardzo go to rusza i żyja jakby nic złego nie wydarzyło się. Po drugie - jego obiekt uczuć. Fatalnie zbudowana postać. Oderwana po całości od życia. Opuszcza 2 lata szkoły i właściwie brak zgłębienia wątku - jakie ponosi konsekwencje, jak wszystko nadrabia i musi cofnąć się te 2 klasy względem rówieśników. Zero traumy przez to, że była kimś innym przez te 2 lata.
Na pewno nie wrócę do książki.

Książka zdecydowanie wymęczona. Może trochę przez jej grubość. Bohater jest nieustraszony i nietykalny. Zawsze spada na 4 łapy i pomimo tylu przygód omijają go konsekwencje jego czynów. Jak dla mnie fabuła abstrakcyjna. Gówniarz młodociany, popełnia morderstwa, liczne przestępstwa , nie za bardzo go to rusza i żyja jakby nic złego nie wydarzyło się. Po drugie - jego obiekt...

Na reklamę Klątwiarzy natrafiłam przypadkiem. Opis skusił mnie białym kotem, który miał śnić się głównemu bohaterowi. Potem zerknęłam na okładkę i zobaczyłam nazwisko autorki. Jako fanka Holly Black, datę premiery zapisałam sobie w kalendarzu i gdy tylko książka się ukazała, popędziłam do księgarni. Z początku zdumiona objętością, później doczytałam, że to wydanie zbiorcze, trzy tomy trylogii w jednym. Po zakończeniu przygody z całością uważam, że trzy tomy to za mało. Chcę więcej!

Holly Black jest już znana dzięki swoim dwóm seriom i jednotomówce o elfach, których świat subtelnie przenika się ze światem współczesnych nam ludzi. Tutaj jednak zbudowała zupełnie inną rzeczywistość. W tej serii panują już nie elfy, ale Klątwiarze - ludzie posiadający nadnaturalne umiejętności, kryjący się wśród zwyczajnych obywateli. Zależnie od tego, jaka moc im się trafi, mogą manipulować uczuciami, zmieniać wspomnienia, zsyłać sny, a nawet zabijać samym dotykiem. Są zmuszeni ukrywać swoją tożsamość, a zagraża im wizja wprowadzenia prawa, które wymagałoby przejście testów na to, czy dana osoba ma moc. Wyniki miałyby znaleźć się w rządowych bazach danych. A że klątwiarze są przez świat uważani za ludzi spod ciemnej gwiazdy, wiecznie łamiących prawo i zarabiających brudne pieniądze gangsterów, ujawnienie tożsamości niosłoby dla nich ogromne zagrożenie. Ludzie się ich boją i są gotowi ich prześladować.

W takiej właśnie rzeczywistości był zmuszony dorastać Cassel Sharpe. Choć sam nie posiada żadnej umiejętności, to wychował się w ściśle klątwiarskiej rodzinie, której członkowie od zawsze byli zamieszani w brudne interesy. Wychowany na krętacza, ale bez mocy, pozostaje zawieszony między światem zwykłych ludzi, a klątwiarzy. A w dodatku dręczą go sny, w których objawia mu się biały kot.

To historia o próbach odnalezienia swojego miejsca w pełnym niebezpieczeństw świecie, walce o prawa odmiennej od reszty mniejszości,
trudnym życiu rodzinnym, utraconej miłości oraz okazja do refleksji dlaczego ci, którzy nie pasują do ogólnie przyjętej normy, odepchnięci przez społeczeństwo, z czasem naprawdę zaczynają przypominać potwory, i czy rzeczywiście tylko oni ponoszą za to odpowiedzialność.

Na reklamę Klątwiarzy natrafiłam przypadkiem. Opis skusił mnie białym kotem, który miał śnić się głównemu bohaterowi. Potem zerknęłam na okładkę i zobaczyłam nazwisko autorki. Jako fanka Holly Black, datę premiery zapisałam sobie w kalendarzu i gdy tylko książka się ukazała, popędziłam do księgarni. Z początku zdumiona objętością, później doczytałam, że to wydanie zbiorcze,...

Wszystkich ludzi na świecie obdarzono talentami. Czy zostały one sprawiedliwie rozdzielone? Co jeśli niektórych zdolności są troszkę bardziej ekstrawaganckie?

Pewnym ludziom zofiarowano dotyk, dzięki któremu potrafili wpłynąć na innego człowieka samym muśnięciem. Nazywali to talentami, jednak można je przyrównać do uroków, gdyż dotykiem byli w stanie kogoś rozkochać, zabić, zamienić w jakiś przedmiot, czy całkowicie wymazać mu pamięć. Było to na tyle niebezpieczne, że władze uznały to za nielegalne. Rody, które obdarzono taką magią, traktowano jak mafię, groźnych przestępców.

Caseel urodził się w takiej rodzinie, jednak jako jedyny nie został obdarzony takim talentem. Dlatego chce wieść normalne życie, jednak nie jest mu to dane. Całe jego życie zostaje zaburzone przez pewien drobny incydent.
Holly zbudowała świat, który jest bardzo fascynujący, tajemniczy a zarazem skomplikowany. Klątwiarze żyją po części w ukryciu, nie mogą korzystać z magii, ponieważ rząd szybko pomniejszyłby ich populację. Cassel mimo że należy do bardzo starego rodu. Od zarania dziejów jego członkowie są obdarzeni talentami, jednak go to nie dotyczy. Jednak mimo że urodził się bez mocy to nadrabiał swoim charakterem. Był znakomitym oszustem i kłamcą, a jego teksty były po prostu genialne.

Cassel początkowo wydał się być dosyć naiwny. Momentami miałam wrażenie, że nie ogarniał co się dzieje. Natomiast ja od razu przewidziałam co się stanie i to mnie zirytowało. Całe rozwiązanie sprawy było tak przewidywalne, że aż nudne. Na szczęście w późniejszej części książki Cassel okazał się dużo bardziej przebiegły i bezwzględny. Nastolatek był geniuszem przekrętu, rasowym kłamcą, a ja po ,,Szóstce wron" mam słabość do takich osobników, wiec swoim charakterem podbił moje serce.

Wszystkich ludzi na świecie obdarzono talentami. Czy zostały one sprawiedliwie rozdzielone? Co jeśli niektórych zdolności są troszkę bardziej ekstrawaganckie?

Pewnym ludziom zofiarowano dotyk, dzięki któremu potrafili wpłynąć na innego człowieka samym muśnięciem. Nazywali to talentami, jednak można je przyrównać do uroków, gdyż dotykiem byli w stanie kogoś rozkochać,...