Eseje Joan Didion to nie tylko skarbnica wiedzy o Stanach Zjednoczonych lat 1968 - 2000 ale przede wszystkim wgląd w amerykańskie postrzeganie rzeczywistości. Na przykładzie wybranych sytuacji politycznych, społecznych czy medialnych, poznajemy mentalność narodu i samej autorki, która jak się wydaje, nie potrafi przejść obok żadnej z nich bez refleksji.

Esej, artykuł, teza poparta własnymi przemyśleniami to moja ulubiona krótka forma, a Didion jest niewątpliwie jej mistrzynią. Może zgadzać się z pospolitym ruszeniem wielbiącym Martę Steward lub nie zgadzać się z dziennikarzami określającymi podziemną prasę burzliwych lat 60tych mianem śmieci, zawsze jednak znajdzie argumenty, które poruszą, zmuszą do refleksji, skłonią do zmiany zdania.
Poruszane kwestię bywają niezwykle istotne, jak prawo do dysponowania prywatnymi listami i notatkami Hemingwaya wbrew jego ostatniej woli lub pozornie błahe, jak dekoracyjna rola pewnej pierwszej damy (wtedy jeszcze gubernatorowej). Tak czy owak stanowią one tło dla wyrażania opinii popartych cytatami z wielkich filozofów i literatów lub zwyczajnie są obrazami ironii lub gniewu, które budzą takie a nie inne zachowania.

To, co czyni eseistykę Didion wyjątkową to wyśmienity, literacki język który sprawia, że należy ona do prekursorów łączenia faktów i komentarzy społeczno-politycznych z dbałością o piękno języka, wyrażania opinii w sposób, który nie odbiega od literatury pięknej. Jeśli zaś prócz przyjemności płynięcia z opowieścią zostanie w nas jeszcze refleksja nad poruszanymi kwestiami, nad niemal proroczym postrzeganiem rzeczywistości, myślę że cel Pani Didion i wydawcy jej esejów, zostanie osiągnięty.

Polecam dla walorów poznawczych i literackich. Płynność mądrej eseistyki to coś, co niewątpliwie znajdziemy w tym zbiorze. Poglądy i odczucia warto też porównać z obszerną przedmową Hilton Als, która nie tylko analizuje teksty ale i przybliża postać wyjątkowej dziennikarki, eseistki, autorki powieści i scenariuszy.
"Nie interesuje mnie droga środka - może dlatego, że wszyscy tam są."
Warto.

Pani_Ka Czyta
Dziękuję Wydawnictwu Relacja

Eseje Joan Didion to nie tylko skarbnica wiedzy o Stanach Zjednoczonych lat 1968 - 2000 ale przede wszystkim wgląd w amerykańskie postrzeganie rzeczywistości. Na przykładzie wybranych sytuacji politycznych, społecznych czy medialnych, poznajemy mentalność narodu i samej autorki, która jak się wydaje, nie potrafi przejść obok żadnej z nich bez refleksji.

Esej, artykuł, teza...