Ali Smith w powieści "Lato" pokazuje nam obraz dysfunkcyjnej rodziny, która boryka się z różnymi trudnościami i problemami. Autorka porusza też tematy takie jak pandemia Covid, migracja oraz ciemne strony polityki.
Autorka nie boi się poruszać trudnych tematów, ale ma lekkie pióro i przyjemny styl. Książkę czyta się szybko chociaż momentami jest trochę chaotyczna i nużąca.

Jeśli lubicie książki, które zmuszą Was do refleksji i zostawią z nutką nadziei oraz optymizmu to dobrze trafiliście.

To książka, którą można czytać nie tylko w lato.

Warto przeczytać. Ja na pewno przeczytam inne książki z cyklu PORY ROKU.

Polecam!

Ali Smith w powieści "Lato" pokazuje nam obraz dysfunkcyjnej rodziny, która boryka się z różnymi trudnościami i problemami. Autorka porusza też tematy takie jak pandemia Covid, migracja oraz ciemne strony polityki.
Autorka nie boi się poruszać trudnych tematów, ale ma lekkie pióro i przyjemny styl. Książkę czyta się szybko chociaż momentami jest trochę chaotyczna i...

Czasem pewne opowieści muszą trafić na odpowiedniego czytelnika i odpowiedni czas i nie są adresowane do wszystkich, tak było z Latem. Nie czuję się docelowym odbiorcom tej książki, pomimo, iż tak naprawdę nie mam się do czego przyczepić.
Lato składa się z kilku opowieści, które przeplatając między sobą meandrują wokół różnorodnej tematyki od II wojny światowej, brexit, po kryzys klimatyczny i pandemię. Czytałam i nijak nie układały mi się te historie w całość, jakby zabrakło wspólnego mianownika. Nie wszystkie prezentowane wątki mnie zaciekawiły, po niektórych ślizgałam się jak po lodowisku, czasem trafiały do mnie tylko pojedyncze zdania. Dużo tu zabawy słowem, różnych zabiegów formalnych, które czynią styl Ali Smith mocno indywidualnym. Całość wymaga zaangażowania i bieżącej analizy, inaczej łatwo się pogubić. Mocno specyficzna proza, nie dla każdego, owszem można ją czytać, lecz niewiele z tego rozumieć, mi się niestety nie udało wychwycić przesłania.
Nie jest to książka, którą mogę polecić, nie chcę również zniechęcać by po nią sięgnąć, do mnie nie trafiła. Nie umiałam się z tymi opowieściami w żaden sposób zsynchronizować.

Czasem pewne opowieści muszą trafić na odpowiedniego czytelnika i odpowiedni czas i nie są adresowane do wszystkich, tak było z Latem. Nie czuję się docelowym odbiorcom tej książki, pomimo, iż tak naprawdę nie mam się do czego przyczepić.
Lato składa się z kilku opowieści, które przeplatając między sobą meandrują wokół różnorodnej tematyki od II wojny światowej, brexit, po...

Czy trafiliście ostatnio na książkę, która delikatnie mówiąc Was nie zachwyciła?

Myślę,że każdy teraz pomyślał o innej . Ale to dobrze,bo jak wiadomo nie wszystko dla wszystkich.

Przy lekturze książki ze zdjęcia czułam się ,,zagubiona jak dziecko we mgle " próbując zrozumieć i poskładać słowa w sens całości.
Wiem ,że ta książka do łatwych nie należy .
Wiedziałam,że to ostatnia część teatrologii, która po research'u miała nie kolidować z brakiem znajomości innych pór roku.

Problemy przedstawione w książce od brexitu, po kryzys klimatyczny zaplątane w mniejsze dramaty osobiste bohaterów, które z ich perspektywy miały czasem większe bądź równe znaczenie z tymi większymi pokazywały jak postacie w różnym wieku podchodzą do różnych spraw .
Różnorodność poglądów pokazywała znaczące różnice pokoleniowe i sądzę ,że każdy do któregoś twierdzenia by się dokleił.

To książka przy której trzeba podumać, spokojnie się zastanowić by dalej ciągnąć lekturę.

Autorka w dość zawiły sposób, pokazuje że mimo różnych zdań i różnic razem możemy jeszcze naprawić ten świat .
Więc jeśli szukacie książki charakterystycznej, wyjątkowej w odbiorze z dużą dozą empatii dla świata i szarego człowieka sięgnij po tej cykl ,bądź jedną z nich i przekonaj się czy ta historia jest dla Ciebie.

Współpraca barterowa @wydawnictwo_wab

Czy trafiliście ostatnio na książkę, która delikatnie mówiąc Was nie zachwyciła?

Myślę,że każdy teraz pomyślał o innej . Ale to dobrze,bo jak wiadomo nie wszystko dla wszystkich.

Przy lekturze książki ze zdjęcia czułam się ,,zagubiona jak dziecko we mgle " próbując zrozumieć i poskładać słowa w sens całości.
Wiem ,że ta książka do łatwych nie należy .
Wiedziałam,że...

To moje pierwsze zetknięcie z piórem Ali Smith i co ciekawe, dopiero na finalnej części serii o Czterech Parach Roku. Zabierając się za książkę, na początku zrobiłam research, czy nie znając poprzednich książek, mogę sięgnąć po tę. Znalazłam sporo wzmianek, że faktycznie postaci i ich losy powtarzają się we wszystkich częściach, jednak na spokojnie można je czytać w dowolnej kolejności. 🥰

Opowieść, swoim głównym wątkiem zaciekawiła mnie już od pierwszych stron. Jednak największym, pozytywnym zaskoczeniem były wstawki popularnonaukowe oraz te bardziej filozoficzne, odnoszące się do takich osobistości jak Einstein, Dickens czy Shakespeare. Nie ukrywam, że z niecierpliwością na nie czekałam. ☺️

Pióro bardzo lekkie, ale jednocześnie mocno refleksyjne. Czy pasuje mi to? Oczywiście, że tak!

O samej autorce i jej twórczości słyszałam sporo skrajnych opinii, od zachwytów po rozczarowania i ustawienie książki w rankingu najgorszych książek w roku. Po „Lecie” wiem, że do tej drugiej grupy nie należę, ale czy zachwyciłam się… też nie wiem. Główny wątek przeplatany jest, zupełnie odmiennymi historiami (jak np. „relacja” z drugiej wojny światowej i zesłania do prac w obozach),które potrafiły wybić mnie z rytmu czytania. Sytuacja ta mogła być spowodowana moim ciagle trwającym zastoju czytelniczym i braku pełnego zaangażowania w czytaną opowieść.

To moje pierwsze zetknięcie z piórem Ali Smith i co ciekawe, dopiero na finalnej części serii o Czterech Parach Roku. Zabierając się za książkę, na początku zrobiłam research, czy nie znając poprzednich książek, mogę sięgnąć po tę. Znalazłam sporo wzmianek, że faktycznie postaci i ich losy powtarzają się we wszystkich częściach, jednak na spokojnie można je czytać w...

„Lato” to historia osadzona w czasie światowej pandemii i z tego względu sytuacje tu przedstawione oraz spostrzeżenia bohaterów wywołują wyjątkowe wspomnienia i poruszają czytelnika w specyficzny sposób. Książka ta opowiada zarówno o problemach z jakimi mierzy się cały świat jak i o codziennych sprawach, zwyczajnych ludzi. Bohaterowie są przedstawicielami różnych pokoleń, a także z różnymi poglądami co sprawia, że każdy znajdzie tu punkt odniesienia oraz postać, z którą się utożsami, a to czyni lekturę wyjątkową.

Sposób w jaki połączono tu sprawy podniosłe z tymi z pozoru błahymi bardzo mi się podobał. Lektura wymaga skupienia, ale gdy po kilku rozdziałach wdrożymy się w styl pisania autorki to odnajdziemy w niej wiele przyjemności. Poruszanie tematów ważnych, aktualnych to coś czego w książkach szukam i bardzo doceniam wszelkie odniesienia do Brexitu czy kryzysu klimatycznego. Autorka bardzo zgrabnie wplotła cały wachlarz aktualnych tematów w życie każdej z postaci. Podobała mi się kreacja bohaterów, która była niezwykle dokładna, byli oni wyraźni, a każde zachowanie uzasadnione. Co jest w tej historii najlepsze? Satysfakcja podczas czytania, a także po zakończeniu lektury. Odczułam dzięki niej spokój, zrozumienie, skłoniła do refleksji i dostarczyła wyjątkowych wrażeń. Ukazuje ona to jak możemy się różnić, spierać, ale znajdować także punkty, które powinny skłaniać nas do współpracy w walce o wspólne dobro. Jeśli nie boicie się emocji w książkach, szukacie czegoś o obecnych czasach co wywoła przyjemne ciepło na sercu by zaraz potem je zmrozić, to „Lato” będzie idealnym wyborem. Treść, forma i przekaz – wszystko było na odpowiednim miejscu i dostarczyło odpowiednich, dobrych wrażeń. Zapamiętam ją na długo ze względu na piękne sentencje przeplatane na jej kartach.

„Lato” to historia osadzona w czasie światowej pandemii i z tego względu sytuacje tu przedstawione oraz spostrzeżenia bohaterów wywołują wyjątkowe wspomnienia i poruszają czytelnika w specyficzny sposób. Książka ta opowiada zarówno o problemach z jakimi mierzy się cały świat jak i o codziennych sprawach, zwyczajnych ludzi. Bohaterowie są przedstawicielami różnych pokoleń, a...

„Lato” to czwarta i ostatnia część cyklu „Pór roku” Ali Smith. W tej części autorka również porusza ważne dla życia publicznego sprawy. Tym razem swoją opowieść umiejscowiła w czasie trwania pandemii Covid.
W tej części mamy subtelne nawiązania do trzech poprzednich części, do brexitu czy przytłaczającego i nierozwiązanego problemu uchodźców. Spotykamy niektóre osoby z poprzednich opowieści, niektóre sprawy się domykają i wyjaśniają, inne zostają niezakończone. Sposób, w jaki Ali Smith opowiada historie, nie jest łatwy. Czyta się trudno, nie zawsze wszystko jest zrozumiałe, jest dużo niedopowiedzeń. Ale też wyczuwamy bardzo dużo empatii i zrozumienia autorki dla problemów indywidualnego człowieka, dla społeczeństwa, ekologii i wydarzeń globalnych. Autorka daje nadzieję, że mimo wielu popełnianych błędów przez ludzkość w minionych czasach, jest szansa na lepsze jutro.
Jest to lektura ciekawa, inna i charakterystyczna dla Ali Smith.

„Lato” to czwarta i ostatnia część cyklu „Pór roku” Ali Smith. W tej części autorka również porusza ważne dla życia publicznego sprawy. Tym razem swoją opowieść umiejscowiła w czasie trwania pandemii Covid.
W tej części mamy subtelne nawiązania do trzech poprzednich części, do brexitu czy przytłaczającego i nierozwiązanego problemu uchodźców. Spotykamy niektóre osoby z...

Nie wiem, czy zrozumiałam do końca zamysł autorki. Czytanie sprawiało mi przyjemność, lecz były momenty znużenia i zagubienia. Niełatwa i nie dla wszystkich to seria.

Nie wiem, czy zrozumiałam do końca zamysł autorki. Czytanie sprawiało mi przyjemność, lecz były momenty znużenia i zagubienia. Niełatwa i nie dla wszystkich to seria.

Oscylująca wokół wojny, więźniów politycznych, ludzi ukrywających się przed okupantem.
Gdyby Smith pisała trochę "normalniej", byłaby jedną z moich ulubionych pisarek, natomiast jej poszatkowana fabularnie proza sprawia, że nad książką (i nad całą tetralogią) w pewnych momentach po prostu się męczyłam.
Ambitnie można by to określić słowami "proza Smith jest wymagająca".
Nie odradzam, nie zachęcam.

Oscylująca wokół wojny, więźniów politycznych, ludzi ukrywających się przed okupantem.
Gdyby Smith pisała trochę "normalniej", byłaby jedną z moich ulubionych pisarek, natomiast jej poszatkowana fabularnie proza sprawia, że nad książką (i nad całą tetralogią) w pewnych momentach po prostu się męczyłam.
Ambitnie można by to określić słowami "proza Smith jest wymagająca"....

Klucz się znalazł, a nawet kilka. Wszystkie pasują. Wątki się domykają, ale nie zatrzaskują z hukiem... Pozostawiają miejsce na własne dopowiedzenia. Niby brytyjsko, a uniwersalnie, żeby nie powiedzieć - proroczo. To jest mądra i piękna książka. Autorka nie pogrywa sobie z czytelnikiem, szanuje go i podchodzi doń poważnie. Czyli, i mowa tu o całym cyklu, jest to też uczciwa książka.

Klucz się znalazł, a nawet kilka. Wszystkie pasują. Wątki się domykają, ale nie zatrzaskują z hukiem... Pozostawiają miejsce na własne dopowiedzenia. Niby brytyjsko, a uniwersalnie, żeby nie powiedzieć - proroczo. To jest mądra i piękna książka. Autorka nie pogrywa sobie z czytelnikiem, szanuje go i podchodzi doń poważnie. Czyli, i mowa tu o całym cyklu, jest to też uczciwa...

8.5
Wspaniałe podsumowanie całej tetralogii. Bije z niego pewność, że te najprostrze rzeczy są najważniejsze. A ciężkie czasy jasno pokazują gdzie jest racja, którą niestety ciężko wybrać w życiu.

"Wszyscy mówili: no i?"

"... wrażenie było tak przyjemne - i usłyszała wtedy: to twoje wewnętrzne lato."

"Okaże się, że pan i ja razem wzięci to coś więcej niż tylko pan lub ja osobno..... Z nas powstaniemy my."

"Mój wierny lęku. Przyjacielu."

8.5
Wspaniałe podsumowanie całej tetralogii. Bije z niego pewność, że te najprostrze rzeczy są najważniejsze. A ciężkie czasy jasno pokazują gdzie jest racja, którą niestety ciężko wybrać w życiu.

"Wszyscy mówili: no i?"

"... wrażenie było tak przyjemne - i usłyszała wtedy: to twoje wewnętrzne lato."

"Okaże się, że pan i ja razem wzięci to coś więcej niż tylko pan lub ja...