"Na tle burzliwych lat 50. i 60. w Polsce i na świecie rozgrywa się historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Iza, młoda dziewczyna z dobrego domu, poznaje na dansingu przystojnego oficera z Warszawy. Urzeczona roztaczanym przez niego czarem jest całkowicie pod jego wpływem."
Po 3 spotkaniach Romanowicz proponuje młodej (17 lat) dziewczynie małżeństwo. Iza jest zaskoczona. Nie w głowie jej zamążpójście. Skupiona jest na zdaniu matury, a następnie udaniu się na studia, jednak mężczyzna otwarcie mówi, że skoro nie kocha go tak bardzo by wziąć z nim ślub muszą się pożegnać i zapomnieć o sobie.
Zakochana Iza nie wyobraża sobie stracić mężczyzny, którego kocha całym sercem, więc zgadza się na ślub.
Rodzice są przeciwni, znajomi ostrzegają ją przed człowiekiem o którym nie wie nic, a na dodatek jest od niej starszy 17 lat.
Iza głucha na wszelkie argumenty szantażuje rodziców, którzy dla dobra imienia rodziny oraz z miłości do jedynej córki zgadzają się na ślub, ale dopiero po zdaniu matury.
Iza jest jedynaczką. Dobrze wie, że zawsze dostanie to czego chce.
Do momentu zaślubin miałam ochotę nie raz tą książką rzucić o ścianę.
Jak mnie to dziewczę irytowało!!! Rodzice wcale nie lepsi. By nie widzieć łez córki spełniali każdą jej zachciankę.
Jednak czytałam książkę dalej i nie żałuję bo od momentu kiedy młodzi przenoszą się do Warszawy zaczyna się akcja.
Mąż Izy pokazał swoje prawdziwe oblicze. Dziewczyna trafiła do przysłowiowej klatki. Skazana jest na brutalnego męża, który bierze sobie ją siłą, używa przemocy fizycznej i psychicznej, izoluje ja od bliskich.
Romanowicz to sadysta o pięknej twarzy.
Myślałam że po kolejne tomy nie chwyce, a jednak jestem bardzo ciekawa co tam dalej się wydarzy.
Czy Iza uwolni się od tego potwora?
Pewnie tak, ale w jaki sposób tego muszę się dowiedzieć 😉

"Na tle burzliwych lat 50. i 60. w Polsce i na świecie rozgrywa się historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Iza, młoda dziewczyna z dobrego domu, poznaje na dansingu przystojnego oficera z Warszawy. Urzeczona roztaczanym przez niego czarem jest całkowicie pod jego wpływem."
Po 3 spotkaniach Romanowicz proponuje młodej (17 lat) dziewczynie małżeństwo. Iza jest...

Jedna błędna decyzja może zaważyć na całym życiu. Historia młodej, dobrze urodzonej, dziewczyny, która poddaje się fatalnemu zauroczeniu i podejmuje najgorszą decyzję w swoim życiu. Powieść ciekawa, również ze względu na wplatane tło historyczne lat 50/60, budząca dużo różnych emocji. Były momenty, gdy musiałam skończyć czytanie, bo chyba nie mogłabym zasnąć. Przeżywałam historię razem z główną bohaterką. Wielki plus za tło historyczne.

Jedna błędna decyzja może zaważyć na całym życiu. Historia młodej, dobrze urodzonej, dziewczyny, która poddaje się fatalnemu zauroczeniu i podejmuje najgorszą decyzję w swoim życiu. Powieść ciekawa, również ze względu na wplatane tło historyczne lat 50/60, budząca dużo różnych emocji. Były momenty, gdy musiałam skończyć czytanie, bo chyba nie mogłabym zasnąć. Przeżywałam...

Zachęcam do przeczytania tej książki, bardzo wciągająca i budząca wiele emocji.
Żal mi Izy, która zauroczona starszym od siebie mężczyzną, musiała przeżyć tak wiele złego. Traumatyczna historia, a wydawało się, że będzie cudownie.

Zachęcam do przeczytania tej książki, bardzo wciągająca i budząca wiele emocji.
Żal mi Izy, która zauroczona starszym od siebie mężczyzną, musiała przeżyć tak wiele złego. Traumatyczna historia, a wydawało się, że będzie cudownie.

Kochanków burzy uważam za lepszą książkę, a przede wszystkim bardziej oryginalną - tu historia jest stara jak świat i wyświechtana, ale podoba mi się osadzenie jej w realiach historycznych, niby bliskich, ale dla mnie już nieznanych. Styl momentami razi, całość pisana jest językiem stosownym dla dobrze wychowanej panny z czasów międzywojnia, a tu nagle pojawiają się soczyste przekleństwa, które, choć dodają realizmu, to nie zgrywają się z narracją.

Kochanków burzy uważam za lepszą książkę, a przede wszystkim bardziej oryginalną - tu historia jest stara jak świat i wyświechtana, ale podoba mi się osadzenie jej w realiach historycznych, niby bliskich, ale dla mnie już nieznanych. Styl momentami razi, całość pisana jest językiem stosownym dla dobrze wychowanej panny z czasów międzywojnia, a tu nagle pojawiają się...

Bardzo życiowa, czułam bezsilność jak można zmarnować swoje życie dokonując fatalnego wyboru. Książka bliska życiu. Sięgam po 2 tom.

Bardzo życiowa, czułam bezsilność jak można zmarnować swoje życie dokonując fatalnego wyboru. Książka bliska życiu. Sięgam po 2 tom.

Książka fajna, czyta się ją lekko i przyjemnie. Nawiązuje ona do wspomnień 18 letniej Izy, która swoje uczucia lokuje przy boku psychopaty. Jest to opowieść z wątkami historycznymi, choć kilka wydarzeń nie pokrywa się z rzeczywistością.
Mnie książka się podobała ze względu na prostotę. Ja polecam.

Książka fajna, czyta się ją lekko i przyjemnie. Nawiązuje ona do wspomnień 18 letniej Izy, która swoje uczucia lokuje przy boku psychopaty. Jest to opowieść z wątkami historycznymi, choć kilka wydarzeń nie pokrywa się z rzeczywistością.
Mnie książka się podobała ze względu na prostotę. Ja polecam.

109/52/22 „Fatalne zauroczenie” (tom 1),Elżbieta Gizela Erban- literatura obyczajowa, romans ze wstawkami historycznymi. Niewymagająca pozycja- taka akurat pomiędzy bardziej ambitnymi pozycjami. Fabułę spokojnie można by streścić na jednej stronie. Infantylna bohaterka- zakochana 18-stolatka, której emocje tak słabo są ukazane, że nawet jest jej nie żal mimo sytuacji w jaką się wpakowała. Do tego wstawki historyczne napisane stylem całkowicie odbiegającym od pozostałej części. Przedstawiona okiem bohaterki historia, jakoś mało pasujący styl do tego w jakim wieku jest i co przeżywa. Trochę mi się to gryzło. Sięgnij i przekonaj się sam/a.

109/52/22 „Fatalne zauroczenie” (tom 1),Elżbieta Gizela Erban- literatura obyczajowa, romans ze wstawkami historycznymi. Niewymagająca pozycja- taka akurat pomiędzy bardziej ambitnymi pozycjami. Fabułę spokojnie można by streścić na jednej stronie. Infantylna bohaterka- zakochana 18-stolatka, której emocje tak słabo są ukazane, że nawet jest jej nie żal mimo sytuacji w...

Cała seria bardzo przeciętna. Dużo wstawek historycznych. Niestety nie wszystkie dane są poprawne np. data śmierci Bieruta podana 14 marca, a w rzeczywistości to 12 marzec 1956 roku (niestety takich pomyłek jest więcej). Forma opowieści to zwierzenia 18 latki i taki jest też cały tekst ( ten poziom) "ku przestrodze" innych. Autorka rozwija wątki które nie mają znaczenia ( np. sprzątanie mieszkania koleżanki lekarki ),a pomija te które wyniosły by opowieść na wyższy poziom. Daję tej książce mocne 3 i tylko 3.

Cała seria bardzo przeciętna. Dużo wstawek historycznych. Niestety nie wszystkie dane są poprawne np. data śmierci Bieruta podana 14 marca, a w rzeczywistości to 12 marzec 1956 roku (niestety takich pomyłek jest więcej). Forma opowieści to zwierzenia 18 latki i taki jest też cały tekst ( ten poziom) "ku przestrodze" innych. Autorka rozwija wątki które nie mają znaczenia (...

Uff, udało mi dobrnąć do końca pierwszego tomu. Męczyłam się ponad dwa tygodnie. Historia ciekawa ale drażni mnie język , jakim została napisana . Główna bohaterka irytująca do granic możliwości. Cóż , nie każdy debiut jest udany. Skusiłam się na tę książkę zachęcona samymi zachwytami i niestety nie podzielam ich zupełnie.

Uff, udało mi dobrnąć do końca pierwszego tomu. Męczyłam się ponad dwa tygodnie. Historia ciekawa ale drażni mnie język , jakim została napisana . Główna bohaterka irytująca do granic możliwości. Cóż , nie każdy debiut jest udany. Skusiłam się na tę książkę zachęcona samymi zachwytami i niestety nie podzielam ich zupełnie.

Dawno nie miałam takiego dylematu w ocenie książki.

Wszystkie tomy skupione są na życiu głównej bohaterki. Nie polubiłam jej. Panienka z dobrego domu, absorbująca, nie przejmująca się nikim poza swoją osobą, dążąca do spełniania swoich pragnień. I chociaż życie jej nie oszczędza... niewiele się zmienia.
Książka wciąga, pomimo wielu powtórzeń, czyta się szybko i sprawnie. Mnie ciekawił historyczny rys, łatwiej mogłam sobie wyobrazić opisywane zdarzenia, nabierały realności.

Dawno nie miałam takiego dylematu w ocenie książki.

Wszystkie tomy skupione są na życiu głównej bohaterki. Nie polubiłam jej. Panienka z dobrego domu, absorbująca, nie przejmująca się nikim poza swoją osobą, dążąca do spełniania swoich pragnień. I chociaż życie jej nie oszczędza... niewiele się zmienia.
Książka wciąga, pomimo wielu powtórzeń, czyta się szybko i sprawnie....