Petarda nie książka. Tekst płynie i wciąga jak rwąca rzeka, i niesie aż do finału, który jest wodospadem.
Ta powieść to nie tylko dramatyczna historia osadzona w afrykańskich realiach i afrykańskiej kulturze, ale także wspaniała reinterpretacja biblijnego mitu o wygnaniu z raju i konsekwencjach nieposłuszeństwa wobec zakazu ojca - dziwię się, że te analogie, a jest ich kilka, umknęły i "zwykłym" czytelnikom, i znawcom.
Polecam gorąco tę książkę, ale uprzedzam, że nie będzie łatwo...

Petarda nie książka. Tekst płynie i wciąga jak rwąca rzeka, i niesie aż do finału, który jest wodospadem.
Ta powieść to nie tylko dramatyczna historia osadzona w afrykańskich realiach i afrykańskiej kulturze, ale także wspaniała reinterpretacja biblijnego mitu o wygnaniu z raju i konsekwencjach nieposłuszeństwa wobec zakazu ojca - dziwię się, że te analogie, a jest ich...

Realia Afryki w książkach - mentalność tchnie egzotyką. Książka o pewnym fatum. Jest też zabawny fragment, szkoda że nie więcej.

Realia Afryki w książkach - mentalność tchnie egzotyką. Książka o pewnym fatum. Jest też zabawny fragment, szkoda że nie więcej.

Wyjątkowa opowieść, napisana bardzo obrazowym językiem. Wzruszająca i poruszająca.

Wyjątkowa opowieść, napisana bardzo obrazowym językiem. Wzruszająca i poruszająca.

Jak czasem jedno słowo czy spojrzenie może odmienić nasz świat, czy jego postrzeganie. Szczególnie gdy jest to złowroga klątwa czy nieprzychylna nam przepowiednia. Oczywiście, że istotnym jest, czy wierzymy w takie "zabobony", czy raczej jesteśmy sceptyczni wobec takich sytuacyjnych zachowań.

Tutaj mamy Afrykę z jej wierzeniami, małą hermetyczną społeczność plemienną z jej własnymi regułami postępowania wobec swoich i obcych. Mamy też nigeryjską rodzinę z jej ojcowskim kodeksem surowych zasad, które niekoniecznie są nam bliskie czy akceptowalne, aczkolwiek w tej opowieści przyjęte za ogólnie dopuszczalne.

Rybacy to kolejna powieść z motywem niespełnionych marzeń rodzicielskich wobec swoich dzieci, które rozbijają się na drobne kawałeczki w wyniku dramatycznych wydarzeń doprowadzając do rodzinnej tragedii.

Piękny, bardzo barwny i plastyczny w swoich opisach język, relacja jednego z młodszych braci ocierająca się o realizm magiczny z elementami politycznych i historycznych wydarzeń afrykańskiej Nigerii, poetycka momentami enigmatyczna opowieść z morałem w tle.

Serdecznie polecam

Jak czasem jedno słowo czy spojrzenie może odmienić nasz świat, czy jego postrzeganie. Szczególnie gdy jest to złowroga klątwa czy nieprzychylna nam przepowiednia. Oczywiście, że istotnym jest, czy wierzymy w takie "zabobony", czy raczej jesteśmy sceptyczni wobec takich sytuacyjnych zachowań.

Tutaj mamy Afrykę z jej wierzeniami, małą hermetyczną społeczność plemienną z jej...

Opowieść o przeznaczeniu.

Czy mu podlegamy, czy je tworzymy? Czy przyszłość jest bardziej efektem sił chaosu czy może zapisana jest w teraźniejszości? Czy można ją przewidzieć czy tylko "odczytać".

A może po prostu jesteśmy igraszką duchów i sił natury?

Dla współczesnego Europejczyka odkrywcza.

Opowieść o przeznaczeniu.

Czy mu podlegamy, czy je tworzymy? Czy przyszłość jest bardziej efektem sił chaosu czy może zapisana jest w teraźniejszości? Czy można ją przewidzieć czy tylko "odczytać".

A może po prostu jesteśmy igraszką duchów i sił natury?

Dla współczesnego Europejczyka odkrywcza.

Niewiarygodnie poruszająca historia opowiedziana wprost, bijąca po oczach, często naturalistyczna, ale bez taniego sentymentalizmu i bez szczypania w duszę. To niełatwe, wymaga wielkiego talentu, który to talent Obioma niewątpliwie dostał od Stwórcy, i którego używa mądrze. Prócz opowieści o kolejach losu, i wyborach i braku wyboru dostajemy bardzo plastyczny i bardzo niewymuszony obraz Afryki, co prawda jednego kraju, ale ważnego i pod wieloma względami reprezentatywnego dla kultury tego kontynentu, a ten obraz dla wielu będzie ważniejszy od wydarzeń odmalowanych w powieści.
Szkoda, że Obioma pisze po angielsku, a nie w rodzimym Igbo, jednakże, bądźmy szczerzy, gdyby pisał w Igbo, to byśmy tego dziś nie czytali. Na szczęście dużo Igbo (i Joruba) jest w tekście, to mu dodaje prawdziwości. Obioma, naturalizowany Amerykanin, swojej Afryki się nie wstydzi, przeciwnie, pokazuje ją taką, jaka jest, z jej głębią i z jej płyciznami. I to jest, śmiem twierdzić, najwięsza wartość tej książki.

Niewiarygodnie poruszająca historia opowiedziana wprost, bijąca po oczach, często naturalistyczna, ale bez taniego sentymentalizmu i bez szczypania w duszę. To niełatwe, wymaga wielkiego talentu, który to talent Obioma niewątpliwie dostał od Stwórcy, i którego używa mądrze. Prócz opowieści o kolejach losu, i wyborach i braku wyboru dostajemy bardzo plastyczny i bardzo...

To opowieść o patriarchalnym świecie. O przemocy w rodzinie, w szkole, na ulicy, w państwie. Bardzo dobrze opowiedziana. I zmitologizowana. Ta mitologizacja przeszkadzała mi ogromnie. Przez wprowadzenie do opowieści fatum w postaci wariata/proroka autor zdejmuje z bohaterów odpowiedzialność za ich czyny, pozbawia możliwości wpływania na swój los. Zaciera genezę przemocy. Tymczasem starczyłoby, żeby rodzice nie bili dzieci.
Zastanawiałam się, czy Obioma rozumie to, co opisuje.
Spojler: Zapamiętam, że chłopcom jako pierwszy sposób morderstwa przyszło do głowy ukamienowanie, że matka dwóch zamordowanych chłopców, cieszy się na wieść że jakieś dzieci zabiły wariata, i obrzydliwą scenę bicia synów przez ojca.

To opowieść o patriarchalnym świecie. O przemocy w rodzinie, w szkole, na ulicy, w państwie. Bardzo dobrze opowiedziana. I zmitologizowana. Ta mitologizacja przeszkadzała mi ogromnie. Przez wprowadzenie do opowieści fatum w postaci wariata/proroka autor zdejmuje z bohaterów odpowiedzialność za ich czyny, pozbawia możliwości wpływania na swój los. Zaciera genezę przemocy....

Pozornie ta powieść niczego nie mówi, o czym byśmy nie wiedzieli: niesprawiedliwość, przemoc, potrzeba jakiejś metafizyki, żeby porządkować własne doświadczenie egzystencjalne. Jednak narracja i styl powodują, że ja spotykałem się z duchami nawiedzanymi przez głównych bohaterów, byłem ich pięścią i łzą. Nie znam oryginału, ale tłumaczenie wydaje się wspaniałe.

Pozornie ta powieść niczego nie mówi, o czym byśmy nie wiedzieli: niesprawiedliwość, przemoc, potrzeba jakiejś metafizyki, żeby porządkować własne doświadczenie egzystencjalne. Jednak narracja i styl powodują, że ja spotykałem się z duchami nawiedzanymi przez głównych bohaterów, byłem ich pięścią i łzą. Nie znam oryginału, ale tłumaczenie wydaje się wspaniałe.

Piękna książka, brawurowo napisana - tragedia dorastających braci rozgrywa się na tle politycznych wydarzeń w Nigerii. Mieszanka polityki, pierwotnych wierzeń, dorastania - dzięki cudownej narracji, dramatycznemu napięciu nie można porzucić tej książki w połowie czytania...Dla mnie mityczna.

Piękna książka, brawurowo napisana - tragedia dorastających braci rozgrywa się na tle politycznych wydarzeń w Nigerii. Mieszanka polityki, pierwotnych wierzeń, dorastania - dzięki cudownej narracji, dramatycznemu napięciu nie można porzucić tej książki w połowie czytania...Dla mnie mityczna.

”Rybacy” to jedna z tych książek, która wpadła mi w ręce podczas pobytu w bibliotece. I od razu napiszę, że było to bardzo pozytywne zrządzenie losu.
A skoro zahaczyłam już o los, to motyw ten idealnie pasuje do książki Obiome.
Historia, którą czytelnik poznaje na stronach debiutanckiej powieści pisarza, jest historią czterech braci, którzy na przekór planom swoich rodziców, bagatelizują szkołę na rzecz wypraw nad owianą złą sławą rzekę, w celu połowu ryb.
Z pozoru niewinne zachowanie, jest początkiem końca dotychczasowego życia braci. To nad rzeką chłopcy spotykają miejscowego szaleńca, który przepowiada jednemu z nich przyszłość. W tym momencie zaczyna się wręcz Makbetowski spektakl samoistnie spełniającej się przepowiedni, a zarazem jest to idealny moment, by przestać zdradzać fabułę książki.
Książka Obiome jest oknem na prawdziwe życie Nigeryjskich społeczności. Łączy w sobie pokoleniową wiarę w siły wyższe kierujące losem ludzi, wprowadza czytelnika w bogatą kulturę, ale i pokazuje ambicje ludzi mieszkających w tym kraju.
Nie dziwię się wcale, iż książka ta została z entuzjazmem przyjęta w literackim świecie, Obioma posiada talent do tworzenia złożonych, realnych bohaterów oraz wielowarstwowych historii, co mnie wystarczająco przekonuje do sięgnięcia po pozostałe utwory pisarza.

”Rybacy” to jedna z tych książek, która wpadła mi w ręce podczas pobytu w bibliotece. I od razu napiszę, że było to bardzo pozytywne zrządzenie losu.
A skoro zahaczyłam już o los, to motyw ten idealnie pasuje do książki Obiome.
Historia, którą czytelnik poznaje na stronach debiutanckiej powieści pisarza, jest historią czterech braci, którzy na przekór planom swoich...