Cienie dawnych grzechów

Twórczość Mieczysława Gorzka i Michała Śmielaka jest mi dobrze znana. Większość książek, które wyszły spod ich pióra, to prawdziwe perełki w gatunku thrillera. "Cienie dawnych grzechów" to pierwsza powieść, która została napisana wspólnie przez obu pisarzy. W mojej ocenie taki zabieg wyszedł dość przeciętnie.

Akcja książki toczy się we Wrocławiu podczas wyjątkowo gorącego lata. Miasto skąpane w słońcu ma jednak swoje ciemne zakamarki, gdzie budzi się zło. Od trzech lat nieuchwytny zabójca terroryzuje Wrocław, drwiąc z wysiłków policji. Inspektor Daniel Bednarz i komisarz Kalina Jadecka, przybywają z Warszawy, aby rozwiązać zagadkę i uporządkować niejasności w śledztwie.

Oboje mają swoje tajemnice i przeszłe grzechy, a ich cele są różne. Współpraca między nimi staje się niebezpieczną mieszanką. Ich relacje są napięte, a osobiste demony wciąż dają o sobie znać, co jeszcze bardziej komplikuje śledztwo. Tragicznych wydarzeń nie da się powstrzymać, bo zabójca cały czas obserwuje i manipuluje sytuacją. To on kieruje losami bohaterów, prowadząc ich do nieuniknionej konfrontacji z przeszłością i ich własnymi słabościami.

Mocną stroną książki była warstwa psychologiczna postaci oraz oryginalny pomysł na fabułę. Autorzy zdołali uchwycić złożoność ludzkich emocji i motywacji, co mogłoby stanowić solidną bazę dla naprawdę wciągającej historii. Niestety, z wykonaniem było gorzej. W pierwszej połowie powieści brakowało napięcia emocjonalnego, co sprawiło, że akcja toczyła się zbyt wolno i nie angażowała mnie jako czytelniczki. Druga połowa była znacznie lepsza pod względem tempa i napięcia, jednak nie do końca zdołała nadrobić wcześniejszych niedociągnięć.

Postaci były dość dziwne, a ich kreacja mnie nie przekonała. Choć potencjalnie interesujące, zabrakło im głębi i autentyczności. Ich działania często wydawały się nielogiczne, co utrudniało mi zrozumienie i polubienie bohaterów.

Najbardziej jednak rozczarował mnie audiobook. Choć z założenia miał być najmocniejszą stroną, okazał się słaby i pełen wad. Bardzo nierówno nagrane postacie – narrator był głośniejszy od bohaterów, a gdy w akcji brało udział kilka osób, głos głównego bohatera był bardzo mało słyszalny. Co więcej, odgłosy w tle często zagłuszały wypowiedzi bohaterów, co wprowadzało chaos i utrudniało śledzenie fabuły. Lektorzy również nie sprostali zadaniu, a ich interpretacja książki całkowicie mnie nie przekonała. Myślę, że jeden dobry lektor mógłby podbić niski poziom powieści i uratować choć trochę odbiór tej lektury.

Podsumowując, "Cienie dawnych grzechów" to książka z niewykorzystanym potencjałem. Chociaż miała interesujący pomysł na fabułę i dobrze zarysowaną warstwę psychologiczną, słabe wykonanie i kiepska jakość audiobooka znacznie obniżyły jej wartość. Mam nadzieję, że przyszłe wspólne projekty tych autorów będą bardziej dopracowane i przemyślane.

Mimo wszystko warto dać szansę autorom, gdyż widać w ich pracy przebłyski talentu i oryginalności. Liczę na to, że kolejne książki będą lepsze pod względem struktury, narracji i kreacji bohaterów. "Cienie dawnych grzechów" mogły być udanym thrillerem, gdyby autorzy bardziej dopracowali szczegóły i zadbali o bardziej spójną narrację. Mam nadzieję, że przyszłe projekty tych autorów pokażą, na co ich naprawdę stać.

Warto wspomnieć, że mimo licznych wad, książka ma swoje lepsze momenty. Niektóre fragmenty potrafiły mnie zaciekawić i trzymać w napięciu, choć niestety były to tylko przebłyski w morzu przeciętności. Jeśli autorzy zdecydują się na dalszą współpracę, mam nadzieję, że wyciągną wnioski z tej powieści i zaprezentują czytelnikom bardziej dopracowaną i angażującą historię. "Cienie dawnych grzechów" to lekcja, która może zaowocować w przyszłości lepszymi, bardziej spójnymi i emocjonującymi książkami.

Twórczość Mieczysława Gorzka i Michała Śmielaka jest mi dobrze znana. Większość książek, które wyszły spod ich pióra, to prawdziwe perełki w gatunku thrillera. "Cienie dawnych grzechów" to pierwsza powieść, która została napisana wspólnie przez obu pisarzy. W mojej ocenie taki zabieg wyszedł dość przeciętnie.

Akcja książki toczy się we Wrocławiu podczas wyjątkowo gorącego...

Bardzo dobry tytuł, chociaż te głosy męża skurwysyna są moim zdaniem nieco naciągane - zwłaszcza prawie pod koniec książki. Dosyć ciekawe zwroty akcji.

Bardzo dobry tytuł, chociaż te głosy męża skurwysyna są moim zdaniem nieco naciągane - zwłaszcza prawie pod koniec książki. Dosyć ciekawe zwroty akcji.

To moja pierwsza książka w formie audiobooka i nie mogłam lepiej trafić - wspaniale wyreżyserowane słuchowisko z wysokiej klasy aktorami, dobrze dobranym narratorem, który swoim tembrem głosu nadaje klimat tej tajemniczej i wciągającej opowieści.

To moja pierwsza książka w formie audiobooka i nie mogłam lepiej trafić - wspaniale wyreżyserowane słuchowisko z wysokiej klasy aktorami, dobrze dobranym narratorem, który swoim tembrem głosu nadaje klimat tej tajemniczej i wciągającej opowieści.

Superprodukcja "Cienie dawnych grzechów" stworzona przez Mieczysława Gorzkę i Michała Śmielaka to Wasz MUST HEAR! (i tak, wiem, ze można ją także przeczytać ale to TRZEBA USŁYSZEĆ!)

" Za grzechy trzeba kiedyś zapłacić. Nawet jeśli zostały zakopane pod ziemią, to wciąż mają długie cienie"

Akcja rozpoczyna się w ostatni dzień roku szkolnego (fun fact, tego dnia miała również premiera tej historii),który zazwyczaj jest początkiem długo oczekiwanych i beztroskich wakacji Jednak w tym okresie działa również bezwzględny seryjny morderca- Kanalarz-, który od kilku lat pozostaje nieuchwytny i terroryzuje Wrocław.

Po dość niespodziewanym obrocie spraw w śledztwie do stolicy Dolnego Śląska przyjeżdżają oddelegowani z Warszawy funkcjonariuszka Biura Spraw Wewnętrznych Kalina "Jędza" Jadecka oraz komisarz Daniel Bednarz, którzy po dość trudnym i oschłym pierwszym spotkaniu, wspólnie zgłębiają sprawę bezwzględnego i tajemniczego Kanalarza.

Zbrodnia jest tu główną osią fabularną jednak dla mnie to nie ona jest tu najważniejsza - Gorzka i Śmielak oddali w nasze ręce wybitną kreację bohaterów, w której do głosu dochodzą demony przeszłości czy mocno zakorzenione traumy, które naznaczają ich obecne życie.

Jednak aby doznać "finalnej eksplozji kreacji" należy tę historię PRZESŁUCHAĆ!

Słuchowiska/audioseriale/superprodukcje mają tą niesamowita umiejętność wrzucenia nas - i to dosłownie - w sam środek przedstawionej opowieści. Tym razem byłam nie tylko obserwatorem a towarzyszem w śledztwie, wewnętrznych rozterkach, trudnych moralnie wyborach, oraz uczestniczyłam w podróży do ukrytych i zapomnianych zakamarków przerażającej przeszłości.

Fizycznie czułam każdą towarzysząca bohaterom emocje, ich ból, cierpienie, chęć zemsty czy wołanie o pomoc.
Dobrze wiecie, że mam ogromną słabość do szarych moralnie postaci - więc moją ulubioną jest tu bez wątpienia Kalina, która za pośrednictwem Pauliny Holtz wdrapała się na szczyt mojego prywatnego rankingu ( a przyznam, że mało w nim kobiet, oj mało:)
Gorzka i Śmielak stworzyli niebanalną fabułę, która wciąga od samego początku a serwowane w trakcie plot twisty sprawiły, że kilka razy zbierałam buzię z podłogi - dawno nie zdarzyło mi się krzyczeć z wrażenia podczas poznawania danej historii.

Na pewno nie jest to emocjonalnie łatwa opowieść, porusza wiele nadal ukrywanych i niewygodnych elementów związanych z ludzką psychiką co jest także doskonałym zaproszeniem do dalszego zgłębiania tematyki samej traumy i jej wpływu na kreowanie naszego życia.
Czy fakt, że doznaliśmy krzywdy pozwala nam stać wyżej od innych? Czy działania w słusznej sprawie mogą przekraczać granice prawa?
"Cienie dawnych grzechów" to historia, która zmusza do wielu refleksji a odsłuchana staję się tą z gatunku niezapomnianych!
SŁUCHAJCIE, SŁUCHAJCIE, SŁUCHAJCIE!

Superprodukcja "Cienie dawnych grzechów" stworzona przez Mieczysława Gorzkę i Michała Śmielaka to Wasz MUST HEAR! (i tak, wiem, ze można ją także przeczytać ale to TRZEBA USŁYSZEĆ!)

" Za grzechy trzeba kiedyś zapłacić. Nawet jeśli zostały zakopane pod ziemią, to wciąż mają długie cienie"

Akcja rozpoczyna się w ostatni dzień roku szkolnego (fun fact, tego dnia miała...

Ta powieść jest: niebanalna, przyciągająca, frapująca, intrygująca, zajmująca, nietuzinkowa, emocjonująca nieszablonowa, wyborna, pierwszorzędnie napisana.

To było naprawdę wyjątkowe doświadczenie :)

Ta powieść jest: niebanalna, przyciągająca, frapująca, intrygująca, zajmująca, nietuzinkowa, emocjonująca nieszablonowa, wyborna, pierwszorzędnie napisana.

To było naprawdę wyjątkowe doświadczenie :)

Książka zaczyna się naprawdę przerażająco, we wrocławkich kanałach powoli poznajemy spaczoną psychikę zabójcy, który pastwi się nad swoją ofiarą. Dalej jest tylko straszniej i ciekawiej - szczególnie pod względem właśnie poznawania psychiki głównych bohaterów (policjantów i zabójcy).

Byłam totalnie zaskoczona kiedy okazało się, że "Cienie dawnych grzechów" to nie tylko zwykły audiobook, którą czyta jeden autor ale cała gama aktorów, pełna produkcja dźwięku i muzyka. Pamiętam, że Wiedźmina słuchałam i obie w ten sposób czyta się wspaniale. Taki sposób obcowania z książką to niesamowite doznanie.

Książka zaczyna się naprawdę przerażająco, we wrocławkich kanałach powoli poznajemy spaczoną psychikę zabójcy, który pastwi się nad swoją ofiarą. Dalej jest tylko straszniej i ciekawiej - szczególnie pod względem właśnie poznawania psychiki głównych bohaterów (policjantów i zabójcy).

Byłam totalnie zaskoczona kiedy okazało się, że "Cienie dawnych grzechów" to nie tylko...

We Wrocławiu grasuje seryjny morderca o pseudonimie Kanalarz. Początkowo sprawą zajmuje się komisarz Roman Biskupski wraz z partnerem podkomisarzem Markiem Kozubem. Splot pewnych tragicznych wydarzeń sprawia, że w sprawę zostają zaangażowani komisarz z biura spraw wewnętrznych Kalina Jadecka "Jędza" oraz inspektor z wydziału kryminalnego komendy stołecznej Daniel Bednarz.

Po tej powieści spodziewałam się bardzo wiele, gdyż powstała wskutek połączenia sił dwóch doświadczonych pisarzy kryminałów/thrillerów. Czuję się rozczarowana, ale nie przez samą historię, którą oceniam na mocne 8, a przez nieścisłości i braki fabularne. Wybaczyłabym to, gdyby powieść napisał debiutant. Obaj autorzy jawili mi się, jako twórcy dokładni, którzy poprzedzają spisanie historii researchem i skrupulatnie trzymają się realiów. Może jako czytelnik za rzadko przyjmowałam to za pewnik? Podczas czytania tej książki powiedziałam "sprawdzam". Pisarze pomieszali kilka zaburzeń psychicznych. Dysocjacja różni się od psychoz, a tu mamy osobę z postawioną diagnozą - "psychoza dysocjacyjna". Zaburzenie dodatkowo jest wytłumaczone jako PTSD, czyli zespół stresu pourazowego. Psychika bohaterów jest tak samo spójna, jak ich choroby.
Kompletnie niejasna była dla mnie burza mózgów, którą urządzili sobie Jędza z Bednarzem w rozdziale 5, podrozdziale 4. Stawiają w nim hipotezy, kto jest Kanalarzem i jakie były możliwe przebiegi wydarzeń. Zostaje im znaleźć dowody na poparcie teorii, po czym wyciągają nielogiczny wniosek, że to nie może być ten sprawca. Po skończeniu powieści cofnęłam się do tej dyskusji. Bogatsza o znajomość przebiegu wydarzeń, finału i po kilkukrotnym przeczytaniu fragmentu w końcu zrozumiałam, co pisarze mieli na myśli. Ale czy tak to powinno wyglądać? Czy dwaj pisarze nie powinni pokazać historii w bardziej przejrzysty sposób?

Koncept na historię uważam za trafiony. Powieść wciąga od samego początku i nie sposób się od niej oderwać, póki nie przewróci się ostatniej strony. Seryjnego mordercę można ustalić samemu, gdyż wszystkie postacie pojawiają się w pierwszych rozdziałach. Osobiście odkryłam, kto kryje się pod pseudonimem "Kanalarz", choć powiązania między bohaterami i przebieg wydarzeń był zaskoczeniem. Kreacja postaci nie wywołała we mnie większego efektu.

Oczekiwałam, że autorzy będą się uzupełniać, a mam wrażenie, że sobie przeszkadzali.

Czytałam ebook, więc interpretacja lektorów produkcji audio nie miała wpływu na odbiór.

We Wrocławiu grasuje seryjny morderca o pseudonimie Kanalarz. Początkowo sprawą zajmuje się komisarz Roman Biskupski wraz z partnerem podkomisarzem Markiem Kozubem. Splot pewnych tragicznych wydarzeń sprawia, że w sprawę zostają zaangażowani komisarz z biura spraw wewnętrznych Kalina Jadecka "Jędza" oraz inspektor z wydziału kryminalnego komendy stołecznej Daniel Bednarz....

Qrcze.. dla mnie trochę dziwna ale to trzeba samemu ocenić po przeczytaniu.

Qrcze.. dla mnie trochę dziwna ale to trzeba samemu ocenić po przeczytaniu.

Audiobook zrealizowany z dużym rozmachem, ciekawe, ale momentami mnie to wybijało z rytmu fabuły. Sama historia dobrze skonstruowana, ale nie powaliła mnie na kolana. Brakowało akcji, główna bohaterka bez wyrazu

Audiobook zrealizowany z dużym rozmachem, ciekawe, ale momentami mnie to wybijało z rytmu fabuły. Sama historia dobrze skonstruowana, ale nie powaliła mnie na kolana. Brakowało akcji, główna bohaterka bez wyrazu

Projekt obu autorów uważam za udany. Ciekawa intryga, nietuzinkowi bohaterowie, zwroty akcji, do tego, choć nie za często słucham audiobooków, to to słuchowisko bardzo dobrze mi się słuchało. Jedyne,czego było mi za dużo, to rozmowy Jędzy z głosem… Klimat mroczny, polecam!

Projekt obu autorów uważam za udany. Ciekawa intryga, nietuzinkowi bohaterowie, zwroty akcji, do tego, choć nie za często słucham audiobooków, to to słuchowisko bardzo dobrze mi się słuchało. Jedyne,czego było mi za dużo, to rozmowy Jędzy z głosem… Klimat mroczny, polecam!