Niebiańskie osiedle

Zapowiedziałam kiedyś, że nie wiem, co by się musiało stać, żebym za książkę pana Ćwirleja dała mniej niż 7.
No i stało się...
Powstało "Niebiańskie osiedle".
I muszę dać mniej niż 7.
Słaba jest. Po prostu.
Po rewelacyjnych milicjantach z PRL oraz serii z dwudziestolecia międzywojennego pan Ryszard stworzył chyba coś na szybko, bo terminy goniły.
Wtręty antykościelne irytują, choć jestem antyklerykałką.
Historia naciągana, przewidywalna, nudna.
Ech, jak teraz żyć panie Ryszardzie???

Zapowiedziałam kiedyś, że nie wiem, co by się musiało stać, żebym za książkę pana Ćwirleja dała mniej niż 7.
No i stało się...
Powstało "Niebiańskie osiedle".
I muszę dać mniej niż 7.
Słaba jest. Po prostu.
Po rewelacyjnych milicjantach z PRL oraz serii z dwudziestolecia międzywojennego pan Ryszard stworzył chyba coś na szybko, bo terminy goniły.
Wtręty antykościelne...

Nowa seria zaczyna się całkiem nieźle. Żeby łatwo zarobić kupę szmalu, wystarczy zarejestrować nową religię. Chętnych na wykup domku w niebie nie brakuje. Polecam, czyta się z przyjemnością.

Nowa seria zaczyna się całkiem nieźle. Żeby łatwo zarobić kupę szmalu, wystarczy zarejestrować nową religię. Chętnych na wykup domku w niebie nie brakuje. Polecam, czyta się z przyjemnością.

Takie czytatełdko z którego przebija się zdecydowany sentyment autora za minionym ustrojem i dość wyraźne poglądy antykościelne.

Całość można potraktować jako komedię kryminalną gdzie czarne charaktery za cel wzięły sobie naiwnych starszych ludzi wciskając im wizję spokojnego życia na niebiańskim osiedlu. Problem zaczyna się gdy wizja przeniesienia się na tamten świat w błogim otoczeniu oprócz znamion zwykłego naciągania na kasę nieco nabiera tempa za sprawą podłych bandziorów pomagających przyspieszyć ten proces.
Na szczęście do akcji wkracza rezolutna emerytowana milicjantka stanowiąca jedyną sensowną postać książki i paru nijakich pomagierów którzy z jakichś względów są ze staruszką związani.

Można przeczytać, ot taka luźna lektura na kilka chwil.

Takie czytatełdko z którego przebija się zdecydowany sentyment autora za minionym ustrojem i dość wyraźne poglądy antykościelne.

Całość można potraktować jako komedię kryminalną gdzie czarne charaktery za cel wzięły sobie naiwnych starszych ludzi wciskając im wizję spokojnego życia na niebiańskim osiedlu. Problem zaczyna się gdy wizja przeniesienia się na tamten świat w...

"Niebiańskie osiedle" wywleka na światło dzienne nasze wady, słabości narodowe - fałszywą , źle pojętą pobożność napędzaną niezdrowo na falach eteru i cwaniactwo. Bo czym innym jest fakt , że ktoś ( już my dobrze wiemy kto ) ŻERUJE na wierze zwykłych , prostych ludzi , omamia ich obiecując cuda po wniesieniu stosownej opłaty . Albo gdy ktoś inny obiecuje im bliskość Boga , gdy zamieszkają na określonym osiedlu i spełnią "drobne" warunki .
Jednak emerytowana pułkownik Milicji Obywatelskiej Matylda Kaczmarek nie daje się nabrać na takie plewy .
Autor " uzbraja " ją w uroczych trzech dżentelmenów , Marcina - dziennikarza , Franka - wnuka i przyjaciela z resortu.
Czyta się szybko , akcja pędzi , polecam .

"Niebiańskie osiedle" wywleka na światło dzienne nasze wady, słabości narodowe - fałszywą , źle pojętą pobożność napędzaną niezdrowo na falach eteru i cwaniactwo. Bo czym innym jest fakt , że ktoś ( już my dobrze wiemy kto ) ŻERUJE na wierze zwykłych , prostych ludzi , omamia ich obiecując cuda po wniesieniu stosownej opłaty . Albo gdy ktoś inny obiecuje im bliskość Boga...

Lekka komedia kryminalna -6/10.

Przyznam, że jestem trochę rozczarowana. Oczekiwałam kryminału/thrillera z prawdziwego zdarzenia. Zamiast tego, dostałam komedię kryminalną z zabawnymi odniesieniami do współczesnej polityki. Czysto się lekko, parę razy się zaśmiałam, ale nie tego oczekiwałam.

Najlepsza postać to bezsprzecznie Matylda - emerytowana funkcjonariuszka, nastawiona sceptycznie do katolicyzmu (zgadzam się z nią w 100%😁). Jest bystra, bardzo sprawna i dobrze posługuje się spluwą. Jest jak każda postać z tej książki - mało realna.

Lekka komedia kryminalna -6/10.

Przyznam, że jestem trochę rozczarowana. Oczekiwałam kryminału/thrillera z prawdziwego zdarzenia. Zamiast tego, dostałam komedię kryminalną z zabawnymi odniesieniami do współczesnej polityki. Czysto się lekko, parę razy się zaśmiałam, ale nie tego oczekiwałam.

Najlepsza postać to bezsprzecznie Matylda - emerytowana funkcjonariuszka,...

Zapowiada się nieźle, ale ogólnie jest słaba, plus dziecinne zakończenie. Najbardziej irytujące są poglądy autora na różne kwestie (m. in. wiara, szczepienia), które autor narzuca w sposób nachalny. Każdy ma prawo wierzyć w to co chce, a na podstawie tej książki osoby, które maja inne poglądy niż autor są uważane wręcz za zacofane... Powstaje paradoks: mamy XXI wiek więc miejmy umysły otwarte na wszystko..., ale jeśli myślimy inaczej niż każe autor to jesteśmy zacofani...

Zapowiada się nieźle, ale ogólnie jest słaba, plus dziecinne zakończenie. Najbardziej irytujące są poglądy autora na różne kwestie (m. in. wiara, szczepienia), które autor narzuca w sposób nachalny. Każdy ma prawo wierzyć w to co chce, a na podstawie tej książki osoby, które maja inne poglądy niż autor są uważane wręcz za zacofane... Powstaje paradoks: mamy XXI wiek więc...

Jak można się domyślić niebiańskie osiedle to nic innego jak niebo. Żerowanie na naiwności starszych ludzi, osamotnionych, ale tez fanatyków religijnych, którym nikt i nic nie przemówi "do rozumu".
Matyldę uwielbiam od pierwszej strony.

Jak można się domyślić niebiańskie osiedle to nic innego jak niebo. Żerowanie na naiwności starszych ludzi, osamotnionych, ale tez fanatyków religijnych, którym nikt i nic nie przemówi "do rozumu".
Matyldę uwielbiam od pierwszej strony.

Bardzo sympatyczna, lekka lektura z nutą PRL-owskiej nostalgii i dość gorzkim obrazem intelektualnego upadku społeczeństwa postprawdy. Uwaga: nie dla moherów!

Bardzo sympatyczna, lekka lektura z nutą PRL-owskiej nostalgii i dość gorzkim obrazem intelektualnego upadku społeczeństwa postprawdy. Uwaga: nie dla moherów!

Moją ulubioną serią, o poznańskich milicjantach, pan Ryszard bardzo wysoko postawił sobie poprzeczkę 🙂 dlatego spodziewałem się czegoś, co mnie rzuci na kolana. Tak niestety nie było.. „Niebiańskie osiedle” wydawało miś się przewidywalne, przez co nieco nudne.. Trochę w stylu książek pana Mroza..

Moją ulubioną serią, o poznańskich milicjantach, pan Ryszard bardzo wysoko postawił sobie poprzeczkę 🙂 dlatego spodziewałem się czegoś, co mnie rzuci na kolana. Tak niestety nie było.. „Niebiańskie osiedle” wydawało miś się przewidywalne, przez co nieco nudne.. Trochę w stylu książek pana Mroza..

Bardzo ciekawy pomysł choć trochę... niedorzeczny? Choć z drugiej strony mieszkamy w świecie gdzie metodą "na wnuczka" okradziono tysiące osób... to może jednak autor mógłby nie podpowiadać :-)
Ciekawi bohaterowie (babcia Matylda przypomina mi trochę Klementynę Kopp z zupełnie innej serii kryminałów) akcja dopiero po pewnym czasie (potrzebnym na poznanie bohaterów) zaczyna się rozkręcać. Trochę dużo zbiegów okoliczności ale kryminał ciekawy. Tylko trochę dziwnie czyta się Pana Ćwirleja bez wszechobecnej w jego książkach gwary poznańskiej.

Bardzo ciekawy pomysł choć trochę... niedorzeczny? Choć z drugiej strony mieszkamy w świecie gdzie metodą "na wnuczka" okradziono tysiące osób... to może jednak autor mógłby nie podpowiadać :-)
Ciekawi bohaterowie (babcia Matylda przypomina mi trochę Klementynę Kopp z zupełnie innej serii kryminałów) akcja dopiero po pewnym czasie (potrzebnym na poznanie bohaterów) zaczyna...