Ta niewielkich rozmiarów książka ma już ponad dwadzieścia lat, ale nie zestarzała się wcale.

W krótkim wycinku życia Martyny – zdolnej, inteligentnej, nowoczesnej i wrażliwej studentki anglistyki, poprzez jej, na pierwszy rzut oka banalne, perypetie miłosne i życiowe, odnajdujemy ponadczasowe prawdy o wartości przyjaźni, rodziny, wiary, ale przede wszystkim o miłości i relacjach damsko-męskich. A uczucie do partnera to nie zawsze euforia i motyle w brzuchu, bo jakże często wiąże się z tęsknotą, cierpieniem i bólem. Martynie przyszło doświadczyć wszystkiego...

To opowieść o podejmowaniu nie zawsze korzystnych i akceptowalnych społecznie życiowych wyborów, umiejętności radzenia sobie z błędnymi decyzjami, oswajania samotności, odrzucenia i stygmatyzacji.

Pisana prze kilka osób i zawierająca drugie, alternatywne zakończenia wszystkich historii może powodować pewien mętlik w głowie, może także stwarzać wrażenie niedopowiedzianej i niedokończonej, chociaż u mnie nie wywołała takiego odczucia.

Całkiem przyjemna lektura, chociaż tylko miejscami słodka, a miejscami gorzka i bolesna. Myśli i rozważania o życiu, których tu sporo, aż nadto dojrzałe jak na studentkę, zmuszają do głębokiej refleksji i podwyższają wartość książki, w tym moją ocenę.

Wiele z opisywanych wydarzeń rozgrywa się w studenckim pokoju i dlatego ta pozycja uruchomiła we mnie nostalgię za dawnym akademickim życiem. To był czas, kiedy i u mnie, podobnie jak u Martyny, przez pokój studencki przewijały się tabuny ludzi, a każdy z nich wnosił coś wartościowego w moje życie - rozpalał zainteresowania innym gatunkiem muzyki, kierował uwagę na jakiegoś pisarza, czy w końcu pozwalał wsłuchać się w brzmienie gitary...

Ta niewielkich rozmiarów książka ma już ponad dwadzieścia lat, ale nie zestarzała się wcale.

W krótkim wycinku życia Martyny – zdolnej, inteligentnej, nowoczesnej i wrażliwej studentki anglistyki, poprzez jej, na pierwszy rzut oka banalne, perypetie miłosne i życiowe, odnajdujemy ponadczasowe prawdy o wartości przyjaźni, rodziny, wiary, ale przede wszystkim o miłości i...

Ciekawy pomysł na napisanie książki. Inspiracja wspólnym myśleniem wielu osób na niby banalny temat, ale jakże aktualny: miłość, uczciwość, poszukiwanie własnej drogi, szczęścia....

Ciekawy pomysł na napisanie książki. Inspiracja wspólnym myśleniem wielu osób na niby banalny temat, ale jakże aktualny: miłość, uczciwość, poszukiwanie własnej drogi, szczęścia....

Andrzej mnie wzrusza, a Martyna jest bliska memu sercu.

Andrzej mnie wzrusza, a Martyna jest bliska memu sercu.

Eksperyment literacki - Wiśniewski zaczął, opublikował w Sieci, a ludzie mieli dopisywać ciąg dalszy. Wybrano najlepszych, sklecono z tego książkę. Dobra i ciekawa historia. W tej książce Wiśniewski pokazał swój kunszt, że nie boi się wyzwań i zabawy słowem. Do tego trzeba być dojrzałym.
Jednak minus za współtwórców. To naśladowcy Wiśniewskiego, ludzie, którzy kopiowali jego styl. Przez to książka jest mało oryginalna.

Eksperyment literacki - Wiśniewski zaczął, opublikował w Sieci, a ludzie mieli dopisywać ciąg dalszy. Wybrano najlepszych, sklecono z tego książkę. Dobra i ciekawa historia. W tej książce Wiśniewski pokazał swój kunszt, że nie boi się wyzwań i zabawy słowem. Do tego trzeba być dojrzałym.
Jednak minus za współtwórców. To naśladowcy Wiśniewskiego, ludzie, którzy kopiowali...

Czytałam ją w pociągu,którym podążałam w kierunku Krakowa, czyli 20 Targów Książki. W tym samym dniu udało mi się poznać losy mojej imienniczki oraz poznać samego autora utworu. "Martyna" choć kompletnie inna niż "Samotność w sieci" to i tak jest b. dobrym dziełem. Teraz przeczytana leży na półce wraz z autografem autora, ale kiedyś wiem, że jeszcze do niej wrócę. Bo jak się okazało, tytułowa bohaterka istnieje, pewna Martyna była pierwowzorem dla tej książki ;)

Czytałam ją w pociągu,którym podążałam w kierunku Krakowa, czyli 20 Targów Książki. W tym samym dniu udało mi się poznać losy mojej imienniczki oraz poznać samego autora utworu. "Martyna" choć kompletnie inna niż "Samotność w sieci" to i tak jest b. dobrym dziełem. Teraz przeczytana leży na półce wraz z autografem autora, ale kiedyś wiem, że jeszcze do niej wrócę. Bo jak...

Dziwny ten twór. Taki jakiś niedookreślony.
Projekt - jak to nazwane przez autorów powinien przynajmniej zawierać spis treści lub instrukcję kolejności czytania. Bo to mieszanka, czasoprzestrzeni, narracji, listów,e-maili.Gubiłam się w tej książce. Dużo przyjaźni i miłości. Nieoczekiwanej miłości, zaskakującej...
Historia zwykłej, a może niezwykłej młodej kobiety.

"Zatem było nas siedmioro... Ciało,Serce,Rozum,Tęsknota,Czekanie, Smutek,Zrozumienie.I ja. Chociaż miałam do powiedzeni najmniej. I jeszcze Dusza.Ale ona się nie liczy, bo leży potłuczona cicho w kącie."

Dziwny ten twór. Taki jakiś niedookreślony.
Projekt - jak to nazwane przez autorów powinien przynajmniej zawierać spis treści lub instrukcję kolejności czytania. Bo to mieszanka, czasoprzestrzeni, narracji, listów,e-maili.Gubiłam się w tej książce. Dużo przyjaźni i miłości. Nieoczekiwanej miłości, zaskakującej...
Historia zwykłej, a może niezwykłej młodej kobiety.

"Zatem...

pisanie z czytelnikami miało miejsce już na początku lat dwutysięcznych, nie jest to domena Miłoszewskiego, czy Dukaja, z tym że teraz oprawia się takie projekty, w ścieżkę audio, by było bardziej atrakcyjnie i dobrze.

Martyna to opowiadanie pod kierunkiem Wiśniewskiego (nadal go lubię, jest to bardzo inteligentny i oczytamy człowiek (i nawet nie chodzi mi tu o sferę naukową bo to większość osób wie, ale w ogóle) widać to również tutaj, co sprawia że opowieść mi się momentami nawet podoba.

Sama historia, jest marna, a nawet jeśli nie, to strasznie niedorobiona, tzn pełna luk i dziur, które kolą w oczy, bo jeśli już się zaczyna ciekawie, (choć np wątek romansu z wykładowcą jest przez autora wyświechtany na wszystkie strony) jest nagły stop i historie podejmujemy w innym miejscu, nie chodzi też o całkowity brak talentu współautorów.

Czyta się błyskawicznie

Martyna to podobno coś więcej niż samo pisanie, (i za to wielki +) ale nie chce mi się sprawdzać czy strona po tylu latach jeszcze istnieje.

pisanie z czytelnikami miało miejsce już na początku lat dwutysięcznych, nie jest to domena Miłoszewskiego, czy Dukaja, z tym że teraz oprawia się takie projekty, w ścieżkę audio, by było bardziej atrakcyjnie i dobrze.

Martyna to opowiadanie pod kierunkiem Wiśniewskiego (nadal go lubię, jest to bardzo inteligentny i oczytamy człowiek (i nawet nie chodzi mi tu o sferę...

bardzo lubię tego autora, dlatego kupiłam tą książkę.

bardzo lubię tego autora, dlatego kupiłam tą książkę.

Tytułowa Martyna to postać, w której można się łatwo odnaleźć. Kryje się za nią szereg problemów tak dobrze wszystkim znanych, że utożsamienie się z nią nie wymaga nadzwyczajnego wysiłku.
Wszystkie postacie tego projektu są przepięknie skonstruowane, a fabularnie (w każdej wersji, także alternatywnych)jest zaskakująco. Podstawowa funkcja "Martyny" to skłonienie do refleksji i zaszczepienie chęci przewartościowania, chociaż po części, swojego życia.
Dobrze trafiłam z wyborem lektury na Dzień Kobiet. Oddaję hołd twórcom i bohaterom. Polecam!

Tytułowa Martyna to postać, w której można się łatwo odnaleźć. Kryje się za nią szereg problemów tak dobrze wszystkim znanych, że utożsamienie się z nią nie wymaga nadzwyczajnego wysiłku.
Wszystkie postacie tego projektu są przepięknie skonstruowane, a fabularnie (w każdej wersji, także alternatywnych)jest zaskakująco. Podstawowa funkcja "Martyny" to skłonienie do...

Moim zdaniem opowieść jest zaskakująca,wciąga i jej główną wadą jest to że jest tak krótka. Kiedy się skończyła byłam zawiedziona i było mi smutno ,a to mi się rzadko zdarza.

Moim zdaniem opowieść jest zaskakująca,wciąga i jej główną wadą jest to że jest tak krótka. Kiedy się skończyła byłam zawiedziona i było mi smutno ,a to mi się rzadko zdarza.