Senność

Cóż za wspaniała literatura, cóż za mistrzowski język pełen ciekawie i efektownie użytych słów! Ale jednak ocena na 8 że względu na przekonania pisarza, których nie popieram. Poza tym super!

Cóż za wspaniała literatura, cóż za mistrzowski język pełen ciekawie i efektownie użytych słów! Ale jednak ocena na 8 że względu na przekonania pisarza, których nie popieram. Poza tym super!

Spodziewałam się większego efektu wow, ale to chyba dlatego, że dosyć długo nie mogłam jej zdobyć w bibliotece.
Początek trochę trudny do przebrnięcia, ale jak damy jej szansę to potem jest ok.

Spodziewałam się większego efektu wow, ale to chyba dlatego, że dosyć długo nie mogłam jej zdobyć w bibliotece.
Początek trochę trudny do przebrnięcia, ale jak damy jej szansę to potem jest ok.

Ta książka okazała się dla mnie dosyć bolesną lekturą, z uwagi na liczne zbieżności, nie tylko w imieniu jednego z bohaterów.

Senność jest powieścią obyczajowo-turpistyczną – liczne fragmenty dostarczają doznań niczym spacer boso po chlewiarni. (Tematyka patologii, degeneracji, umierania, przemocy, beznadziejności, sytuacji bez wyjścia... )

Kurczok ukazuje w sposób szyderczo-komiczny epidemię współczesności:

- dysfunkcyjne relacje rodzinne
- miałkość ludzkiej egzystencji bez wyższych celów
- trwonienie życia w pogoni za kasą, sławą, seksem

Epidemia ta pożera całe spektrum społeczne od elit, po patologiczne niziny. Od cynicznego małżeństwa aktorki z bankierem, po brudny seks na melinie za flaszkę wódki.

FABUŁA:

W Senności przeplatają się trzy główne historie:

- ex-pisarza Roberta, którego nie-życie w domu teściów zostaje nagle skrócone rakiem
- pięknej Róży i jej makiawelistycznego męża bankstera, ruchacza innych pipek
- geja Adama i jego miłości do młodocianego patusa-oportunisty

Historie te łączy dramat niemiłości w dysfunkcyjnych relacjach: inercji wypalonego małżeństwa, związku cynicznie zawartego dla osiągnięcia innych korzyści, tragizmu miłości nieodwzajemnionej, obsesja kontroli, lawirowanie, kłamstwa, zdrady, czyli melanż antytez tego co powinniśmy mieć w dobrym związku.

Antybohaterowie, pokiereszowani inercją złego życia, poddają się, są unoszeni z nurtem życia, zamiast stać się jego aktywnymi uczestnikami. Ich chybione wybory zamiast zapewnić im wymarzoną przyszłość, prowadzą siłą rozpędu na mielizny marazmu i rozpadu. Dopiero bunt przeciwko poddawaniu się staremu schematowi daje im szansę na zmianę ku lepszemu: wyjście z patologii, z toksycznej relacji i odnalezienie prawdziwej miłości.

(uwaga spoilery)

W wątku o Adamie dominuje sceneria śląskich obskurnych kamienic obszczanych przez psy i pijaków. Siedlisko patusów, alkusów, od drobnych złodziejaszków po psychopatycznych zwyrodnialców-kiboli. Tu wynajmuje nędzną garsonierę Adam – zagubiony wiejski chłopczyk, obecnie młody lekarz stażysta, ukrywający się gej, wiecznie zaabsorbowany wyidealizowanymi rojeniami o romansie z chłopcem. Lekarz Adam, nawet podając Robertowi diagnozę terminalnego raka, robi to jakby mimochodem, od niechcenia, z głową zajętą fantazjowaniem o swym młodocianym kochanku pięknisiu.
Piękniś – młody patus, żyjący w kamienicznej norze z matką-menelką, oddającą się starym pijakom za flaszkę wódki. Drobny pasożyt żyjący z wyrywania torebek na dworcu PKP i marzący o bogatym życiu ganstera. Początkowo oportunistycznie pozwala Adamowi obciągać, nim ostatecznie sam zagustuje w gejowskich uciechach i porzuci swą złodziejską profesję dla życia w roli utrzymanka doktorka.

W wątku o Robercie mamy obraz nudy i banału klasy średnio-elitarnej, żyjącej swoimi błahymi problemami. Ex-pisarz Robert, obecnie bez weny, trwoni czas na ciepłej posadce w suterynie sądowego archiwum, gdzie przez okienko na poziomie bruku podgląda nogi przechodniów w nadziei, że czasem ujrzy pod spódniczką jakąś szparkę bez majtek. Nie lubi powrotów do domu, wiec relaksuje się stojąc w ulicznych korkach dających mu odrobinę wolności. Mieszka z żoną w domu teścia lewicowego polityka żądnego sławy i teściowej wsłuchanej w radyjo-maryjo. Z małżeństwa już dawno uleciał gaz, a wraz z nim kreatywność Roberta. Żona pozbawiona pożytecznego zajęcia, stała się upierdliwą, męczącą pedantką z ADHD, stanami lękowymi, słowotokiem, alergią na kurz, męża i samą siebie. Robert lawiruje by unikać jej i zadań jakie mu wymyśla. Żyjąc w tym środowisku Robert powoli umiera, zarówno metaforycznie, jak w rzeczywistości na terminalnego raka. Wielostronicowe rozmyślania Roberta o nieuchronnym końcu, opisy lęku przed bólem, wizualizacje śmierci, wizyta na cmentarzu i wspomnienia pogrzebów bliskich, wywołują doznania jeszcze bardziej bolesne i ponure niż pierwsza historia gejowskiej relacji w patologicznym środowisku.

W najlżejszym wątku o Róży otrzymujemy oklepaną lekcję, że pieniądze szczęścia nie dają. Róża jest najpiękniejszą twarzą w mieście, aktorką, modelką z billboardów. Wysublimowana inteligentka pełna paradoksów, stroniąca od nizin społecznych, ugrzęzła w nieszczęśliwym małżeństwie z korposzczurem - bankierem bez skrupułów. Cyniczny związek zawarty z jego inicjatywy i kalkulacji, miał zapewnić jemu prestiż, a jej bezpieczeństwo finansowe. Róża żyje dostatnio, ale więdnie w tej pustej relacji bez miłości i szacunku, bezpardonowo zdradzana przez męża bankstera, wielbiciela kokainy i płatnych szparek.

STYL : Powieść powstała jako adaptacja scenariusza filmowego, więc brzmi specyficznie, bardziej jak scenariusz filmowy, niż górnolotne dzieło literackie. Narracja-relacja jest prosta, szydercza, nieraz grubiańska – jakby spisana przez średnio-lotnego psychola. Znacie ten typ: cham z drwiącym uśmieszkiem, nie znający świętości, litości i współczucia, gotów dosadnie wykpić każdego, wszystko, łącznie z niemocą agonii konania na raka w kwiecie wieku.

Reasumując, pozycja ciekawa, aczkolwiek fragmentami męcząca. Wiele scen wywoływało we mnie feerię negatywnych emocji, głównie uczucie żołądka podchodzącego pod gardło. Nużyły tasiemcowe opisy sytuacji nieistotnych. Parę razy zaśmiałem się, czasem całkiem głośno. Końcówka powieści jest najprzyjemniejsza i lekko się czyta. Daje poczucie nadziei na lepsze. Po dobrnięciu do końca powieści zaznałem ulgi, a serce pokrzepiła refleksja, że w moim życiu wprawdzie też nie było słodko, jednak nie zaznałem aż tyle sennego gnoju, co Kurczok zaserwował tym biednym bohaterom swojego dzieła.

A czy dla mnie los też przewidział happy-end? Czas pokaże.

Ta książka okazała się dla mnie dosyć bolesną lekturą, z uwagi na liczne zbieżności, nie tylko w imieniu jednego z bohaterów.

Senność jest powieścią obyczajowo-turpistyczną – liczne fragmenty dostarczają doznań niczym spacer boso po chlewiarni. (Tematyka patologii, degeneracji, umierania, przemocy, beznadziejności, sytuacji bez wyjścia... )

Kurczok ukazuje w sposób...

swietna ksiazka, dobrze napisana, bardzo ciekawie, i bardzo ciekawi bohaterowie.

swietna ksiazka, dobrze napisana, bardzo ciekawie, i bardzo ciekawi bohaterowie.

Wszystko byłoby fajnie, gdyby nie to, że autor tekstu myli podstawowe fakty na temat choroby jaką jest narkolepsja. Bohaterka która na nią choruje pod wpływem stresu doznaje upadków, zasypia, a potem nie pamięta co się działo. NARKOLEPSJA tak NIE WYGLĄDA. Proszę doczytać czym są katapleksje i jak różnią się od senności. Pobieżny opis choroby to jak widać za mało, żeby na tej podstawie pisać scenariusze.

Wszystko byłoby fajnie, gdyby nie to, że autor tekstu myli podstawowe fakty na temat choroby jaką jest narkolepsja. Bohaterka która na nią choruje pod wpływem stresu doznaje upadków, zasypia, a potem nie pamięta co się działo. NARKOLEPSJA tak NIE WYGLĄDA. Proszę doczytać czym są katapleksje i jak różnią się od senności. Pobieżny opis choroby to jak widać za mało, żeby na...

Róża,Adam i Robert. Troje bohaterów ,trzy warianty tej samej życiowej przypadłości. Róża znana aktorka- chora na narkolepsję, Adam- poszukujący miłości,odnajduje ja w drugim mężczyźnie,oraz Robert- pisarz który stracił moc pisania. Co łączy troje bohaterów? Emocjonalny letarg ,zastój ,przstoj,nicość .. ich życie toczy się schematycznie,mimo tego iż wiedzą czego im brakuje,domyślają się czego chcą,pozostają i trwają w tej swojej senności... Można by twierdzić że tak pozostaną gdyby nie impuls który pchnął ich do przodu.. Róża dowiaduje się o zdradzie męża...Adam poznaje Pięknego...Robert w ostatnich dniach życia doznał czystej miłości... Każde z nich zaczęło żyć z myślą o sobie ,pomimo przeciwności losu,impuls pomógł im również przezwyciężyć ,pogodzić się z zostawionym w tyle życiem. Jak wyglądała historia bohaterów ? Polecam i zapraszam do lektury...

Róża,Adam i Robert. Troje bohaterów ,trzy warianty tej samej życiowej przypadłości. Róża znana aktorka- chora na narkolepsję, Adam- poszukujący miłości,odnajduje ja w drugim mężczyźnie,oraz Robert- pisarz który stracił moc pisania. Co łączy troje bohaterów? Emocjonalny letarg ,zastój ,przstoj,nicość .. ich życie toczy się schematycznie,mimo tego iż wiedzą czego im...

Książka nieźle napisana, poruszające ważne egzystencjalne tematy. Jak dla mnie jednak trochę nazbyt stereotypowa i pełna politycznej poprawności. Dlatego ocena tylko na 6.

Książka nieźle napisana, poruszające ważne egzystencjalne tematy. Jak dla mnie jednak trochę nazbyt stereotypowa i pełna politycznej poprawności. Dlatego ocena tylko na 6.

Niezwykle cenię film "Senność" w reżyserii Magdaleny Piekorz, jest mi szczególnie bliski, ponieważ ściśle wiąże się z jednym z ważniejszych okresów w moim życiu. Kiedy zobaczyłam książkę na podstawie tego filmu, wiedziałam, że muszę ją przeczytać...
Och, jak wielkie rozczarowanie przeżyłam! 😔 Boli mnie tak bardzo zmarnowany potencjał trzech niezwykłych historii, które można było przedstawić w sposób ujmujący. Nieco ponad 200 stron, a moje serce (i wzrok) krwawiły coraz bardziej z każdą kolejną... Trudno jest czytać zdania długie na pół strony i pozbawione znaków interpunkcyjnych. Nie wiem czy to celowy zabieg, czy słaby kunszt pisarski autora, jednak efekt jest wysoce niezadowalający... 😔 Dwie gwiazdki wyłącznie za sympatię do samej historii i filmową okładkę...

Niezwykle cenię film "Senność" w reżyserii Magdaleny Piekorz, jest mi szczególnie bliski, ponieważ ściśle wiąże się z jednym z ważniejszych okresów w moim życiu. Kiedy zobaczyłam książkę na podstawie tego filmu, wiedziałam, że muszę ją przeczytać...
Och, jak wielkie rozczarowanie przeżyłam! 😔 Boli mnie tak bardzo zmarnowany potencjał trzech niezwykłych historii, które można...

Zastanawia mnie wysoka ocena tej powieści, ale są różne gusta. Polska obyczajówka czyli wszyscy smutni, szaro i nic się ciekawego nie dzieje. W przekombinowanym stylu z przekombinowaną narracją.

Zastanawia mnie wysoka ocena tej powieści, ale są różne gusta. Polska obyczajówka czyli wszyscy smutni, szaro i nic się ciekawego nie dzieje. W przekombinowanym stylu z przekombinowaną narracją.

Uczta.

Uczta.