Lektura nie należy do łatwych. Porusza intymne, traumatyczne przeżycia. Budzi dużo emocji. Okaleczona psychicznie przez bezwzględnych rodziców i innych "złych" ludzi bohaterka wkracza w dorosłe życie z bagażem niezaspokojonych potrzeb i trudnych doświadczeń. Czy poradzi sobie z krzywdami doznanymi w przeszłości? Czy będzie zdolna do nawiązywania wartościowych relacji, zbudowania „zdrowego” związku, uwolnienia się od roli ofiary?
Przyznam, że najbardziej zaskoczyły mnie dwa elementy: portret psychologiczny bohaterki i zakończenie.

Lektura nie należy do łatwych. Porusza intymne, traumatyczne przeżycia. Budzi dużo emocji. Okaleczona psychicznie przez bezwzględnych rodziców i innych "złych" ludzi bohaterka wkracza w dorosłe życie z bagażem niezaspokojonych potrzeb i trudnych doświadczeń. Czy poradzi sobie z krzywdami doznanymi w przeszłości? Czy będzie zdolna do nawiązywania wartościowych relacji,...

„Pułapka na motyla” to historia Joanny, której nieszczęściem było mieć okrutnych i bezlitosnych rodziców. To historia dziewczyny, która w swoim życiu spotkała naprawdę złych ludzi. Bogactwo wewnętrznego świata stało się jej antidotum na ból i cierpienie. W dorosłe życie weszła z tęsknotą za tym, czego nigdy wcześniej nie było dane jej zaznać. A los, niczym pan życia i śmierci, miał zdecydować o tym, co z tej tęsknoty się wypełni.

Hanna Samson napisała powieść o głodzie. Emocjonalnym, obezwładniającym i wyczerpującym głodzie. Tym, który bierze się z podstawowego braku, zaniedbania, ograbienia dziecka z tego, co z racji istnienia mu się należy. Napisała też o tym, jak trudno nasycić ten głód inną osobą, choć jednocześnie inne ścieżki wydają się być niedostępne. O tym, że bycie dla kogoś ratownikiem, księciem z bajki czy dobrą wróżką może sprawdza się właśnie w bajce, ale w realnym życiu potrzebujemy innego scenariusza. I jeśli nie odkryjemy tego odpowiednio wcześnie, ryzykujemy finałem, na który z losem się nie umawialiśmy.

„Pułapka na motyla” to historia Joanny, której nieszczęściem było mieć okrutnych i bezlitosnych rodziców. To historia dziewczyny, która w swoim życiu spotkała naprawdę złych ludzi. Bogactwo wewnętrznego świata stało się jej antidotum na ból i cierpienie. W dorosłe życie weszła z tęsknotą za tym, czego nigdy wcześniej nie było dane jej zaznać. A los, niczym pan życia i...

"Zimno mi, mamo" Hanny Samson mocno mną wstrząsnęło."Pułapka na motyle" to już nieco lżejszy ciężar - ale wciąż ciężar. Historia Joanny, od jej dzieciństwa aż po małżeństwo każe się zastanowić, w którym momencie kobieta z małej, krzywdzonej dziewczynki staje się dorosłą i odpowiedzialną za siebie i swoje życie. Czy w ogóle potrafi z tej pułapki bezradności uciec? Plus zaskakujące zakończenie, które pokazuje, do czego zdolna może być psychicznie okaleczona kobieta, gdy chce powiedzieć "dość".

"Zimno mi, mamo" Hanny Samson mocno mną wstrząsnęło."Pułapka na motyle" to już nieco lżejszy ciężar - ale wciąż ciężar. Historia Joanny, od jej dzieciństwa aż po małżeństwo każe się zastanowić, w którym momencie kobieta z małej, krzywdzonej dziewczynki staje się dorosłą i odpowiedzialną za siebie i swoje życie. Czy w ogóle potrafi z tej pułapki bezradności uciec? Plus...

Czytałam dość dawno, ale pamiętam, że zrobiła na mnie wrażenie. Druga część Zimno mi mamo. Losy dorosłej Joanny. Na pewno nie jest to łatwa lektura.

Czytałam dość dawno, ale pamiętam, że zrobiła na mnie wrażenie. Druga część Zimno mi mamo. Losy dorosłej Joanny. Na pewno nie jest to łatwa lektura.

Przeczytana w czasach liceum, pamietam ze wydawala mi sie dziwna, troche ciezka w odbiorze..ale to moze byc wplyw mlodego wieku :)

Przeczytana w czasach liceum, pamietam ze wydawala mi sie dziwna, troche ciezka w odbiorze..ale to moze byc wplyw mlodego wieku :)

W Hannie Samoson niesamowite jest to, że w klarowny sposób przenosi na papier to, co kryje się w ludzkiej głowie. Milion myśli, abstrakcyjnych i sprzecznych ze sobą, które czynią wewnętrzną walkę samym ze sobą, a także emocje, jakie się gotują w bohaterce podczas dramatycznych sytuacji opisuje tak, że czytając sama miałam wrażenie, że nieraz myślę podobnie, ale nigdy bym chyba nie potrafiła tego określić czy nawet opisać tak wiarygodnie.

Książka jest przesiąknięta ciężkimi losami, z którymi zmaga się bohaterka. Nie potrafiąca się bronić przed ludźmi, przed złem jej zagrażającym oraz przed otaczającą ją toksycznością. Tkwi w pułapce bezsilności wypowiadania się, jak i reagowania na własną krzywdę.

W Hannie Samoson niesamowite jest to, że w klarowny sposób przenosi na papier to, co kryje się w ludzkiej głowie. Milion myśli, abstrakcyjnych i sprzecznych ze sobą, które czynią wewnętrzną walkę samym ze sobą, a także emocje, jakie się gotują w bohaterce podczas dramatycznych sytuacji opisuje tak, że czytając sama miałam wrażenie, że nieraz myślę podobnie, ale nigdy bym...

Trzecia część książki - rewelacja!

Trzecia część książki - rewelacja!

Bardzo specyficzna, chyba bardziej dla wrazliwcow, ktorzy lubia i chca siegac w glab duszy. Dla mnie byla zacheta do poznania innych pozycji tej autorki.

Bardzo specyficzna, chyba bardziej dla wrazliwcow, ktorzy lubia i chca siegac w glab duszy. Dla mnie byla zacheta do poznania innych pozycji tej autorki.

Wspaniała, aczkolwiek ciężka książka, pokazująca wnętrze bohaterów. Bardzo psychologiczna, spójna, choć niepokojąca. Polecam miłośnikom psycho- i socjologii.

Wspaniała, aczkolwiek ciężka książka, pokazująca wnętrze bohaterów. Bardzo psychologiczna, spójna, choć niepokojąca. Polecam miłośnikom psycho- i socjologii.

Trudna książka, nie dla każdego, może się bardzo komuś nie spodobać z uwagi na wstrząsające opisy seksualne!
Dzieli się na 3 części, dzieciństwo, młodość i okres małżeński Joanny - głównej bohaterki.
Zakończenie mnie zaskoczyło, spodziewałam się czegoś zupełnie innego.
Książkę czyta się jednym tchem, pod warunkiem, że daje się radę.
Sam początek mnie odrzucił, ale nie zniechęcałam się i brnęłam dalej.
Czy polecam? Raczej nie :) Tylko dla twardzieli.

Trudna książka, nie dla każdego, może się bardzo komuś nie spodobać z uwagi na wstrząsające opisy seksualne!
Dzieli się na 3 części, dzieciństwo, młodość i okres małżeński Joanny - głównej bohaterki.
Zakończenie mnie zaskoczyło, spodziewałam się czegoś zupełnie innego.
Książkę czyta się jednym tchem, pod warunkiem, że daje się radę.
Sam początek mnie odrzucił, ale nie...