Ta niewielkich rozmiarów książka ma już ponad dwadzieścia lat, ale nie zestarzała się wcale.

W krótkim wycinku życia Martyny – zdolnej, inteligentnej, nowoczesnej i wrażliwej studentki anglistyki, poprzez jej, na pierwszy rzut oka banalne, perypetie miłosne i życiowe, odnajdujemy ponadczasowe prawdy o wartości przyjaźni, rodziny, wiary, ale przede wszystkim o miłości i relacjach damsko-męskich. A uczucie do partnera to nie zawsze euforia i motyle w brzuchu, bo jakże często wiąże się z tęsknotą, cierpieniem i bólem. Martynie przyszło doświadczyć wszystkiego...

To opowieść o podejmowaniu nie zawsze korzystnych i akceptowalnych społecznie życiowych wyborów, umiejętności radzenia sobie z błędnymi decyzjami, oswajania samotności, odrzucenia i stygmatyzacji.

Pisana prze kilka osób i zawierająca drugie, alternatywne zakończenia wszystkich historii może powodować pewien mętlik w głowie, może także stwarzać wrażenie niedopowiedzianej i niedokończonej, chociaż u mnie nie wywołała takiego odczucia.

Całkiem przyjemna lektura, chociaż tylko miejscami słodka, a miejscami gorzka i bolesna. Myśli i rozważania o życiu, których tu sporo, aż nadto dojrzałe jak na studentkę, zmuszają do głębokiej refleksji i podwyższają wartość książki, w tym moją ocenę.

Wiele z opisywanych wydarzeń rozgrywa się w studenckim pokoju i dlatego ta pozycja uruchomiła we mnie nostalgię za dawnym akademickim życiem. To był czas, kiedy i u mnie, podobnie jak u Martyny, przez pokój studencki przewijały się tabuny ludzi, a każdy z nich wnosił coś wartościowego w moje życie - rozpalał zainteresowania innym gatunkiem muzyki, kierował uwagę na jakiegoś pisarza, czy w końcu pozwalał wsłuchać się w brzmienie gitary...

Ta niewielkich rozmiarów książka ma już ponad dwadzieścia lat, ale nie zestarzała się wcale.

W krótkim wycinku życia Martyny – zdolnej, inteligentnej, nowoczesnej i wrażliwej studentki anglistyki, poprzez jej, na pierwszy rzut oka banalne, perypetie miłosne i życiowe, odnajdujemy ponadczasowe prawdy o wartości przyjaźni, rodziny, wiary, ale przede wszystkim o miłości i...

Andrzej mnie wzrusza, a Martyna jest bliska memu sercu.

Andrzej mnie wzrusza, a Martyna jest bliska memu sercu.

Eksperyment literacki - Wiśniewski zaczął, opublikował w Sieci, a ludzie mieli dopisywać ciąg dalszy. Wybrano najlepszych, sklecono z tego książkę. Dobra i ciekawa historia. W tej książce Wiśniewski pokazał swój kunszt, że nie boi się wyzwań i zabawy słowem. Do tego trzeba być dojrzałym.
Jednak minus za współtwórców. To naśladowcy Wiśniewskiego, ludzie, którzy kopiowali jego styl. Przez to książka jest mało oryginalna.

Eksperyment literacki - Wiśniewski zaczął, opublikował w Sieci, a ludzie mieli dopisywać ciąg dalszy. Wybrano najlepszych, sklecono z tego książkę. Dobra i ciekawa historia. W tej książce Wiśniewski pokazał swój kunszt, że nie boi się wyzwań i zabawy słowem. Do tego trzeba być dojrzałym.
Jednak minus za współtwórców. To naśladowcy Wiśniewskiego, ludzie, którzy kopiowali...

Czytałam ją w pociągu,którym podążałam w kierunku Krakowa, czyli 20 Targów Książki. W tym samym dniu udało mi się poznać losy mojej imienniczki oraz poznać samego autora utworu. "Martyna" choć kompletnie inna niż "Samotność w sieci" to i tak jest b. dobrym dziełem. Teraz przeczytana leży na półce wraz z autografem autora, ale kiedyś wiem, że jeszcze do niej wrócę. Bo jak się okazało, tytułowa bohaterka istnieje, pewna Martyna była pierwowzorem dla tej książki ;)

Czytałam ją w pociągu,którym podążałam w kierunku Krakowa, czyli 20 Targów Książki. W tym samym dniu udało mi się poznać losy mojej imienniczki oraz poznać samego autora utworu. "Martyna" choć kompletnie inna niż "Samotność w sieci" to i tak jest b. dobrym dziełem. Teraz przeczytana leży na półce wraz z autografem autora, ale kiedyś wiem, że jeszcze do niej wrócę. Bo jak...

Dziwny ten twór. Taki jakiś niedookreślony.
Projekt - jak to nazwane przez autorów powinien przynajmniej zawierać spis treści lub instrukcję kolejności czytania. Bo to mieszanka, czasoprzestrzeni, narracji, listów,e-maili.Gubiłam się w tej książce. Dużo przyjaźni i miłości. Nieoczekiwanej miłości, zaskakującej...
Historia zwykłej, a może niezwykłej młodej kobiety.

"Zatem było nas siedmioro... Ciało,Serce,Rozum,Tęsknota,Czekanie, Smutek,Zrozumienie.I ja. Chociaż miałam do powiedzeni najmniej. I jeszcze Dusza.Ale ona się nie liczy, bo leży potłuczona cicho w kącie."

Dziwny ten twór. Taki jakiś niedookreślony.
Projekt - jak to nazwane przez autorów powinien przynajmniej zawierać spis treści lub instrukcję kolejności czytania. Bo to mieszanka, czasoprzestrzeni, narracji, listów,e-maili.Gubiłam się w tej książce. Dużo przyjaźni i miłości. Nieoczekiwanej miłości, zaskakującej...
Historia zwykłej, a może niezwykłej młodej kobiety.

"Zatem...

pisanie z czytelnikami miało miejsce już na początku lat dwutysięcznych, nie jest to domena Miłoszewskiego, czy Dukaja, z tym że teraz oprawia się takie projekty, w ścieżkę audio, by było bardziej atrakcyjnie i dobrze.

Martyna to opowiadanie pod kierunkiem Wiśniewskiego (nadal go lubię, jest to bardzo inteligentny i oczytamy człowiek (i nawet nie chodzi mi tu o sferę naukową bo to większość osób wie, ale w ogóle) widać to również tutaj, co sprawia że opowieść mi się momentami nawet podoba.

Sama historia, jest marna, a nawet jeśli nie, to strasznie niedorobiona, tzn pełna luk i dziur, które kolą w oczy, bo jeśli już się zaczyna ciekawie, (choć np wątek romansu z wykładowcą jest przez autora wyświechtany na wszystkie strony) jest nagły stop i historie podejmujemy w innym miejscu, nie chodzi też o całkowity brak talentu współautorów.

Czyta się błyskawicznie

Martyna to podobno coś więcej niż samo pisanie, (i za to wielki +) ale nie chce mi się sprawdzać czy strona po tylu latach jeszcze istnieje.

pisanie z czytelnikami miało miejsce już na początku lat dwutysięcznych, nie jest to domena Miłoszewskiego, czy Dukaja, z tym że teraz oprawia się takie projekty, w ścieżkę audio, by było bardziej atrakcyjnie i dobrze.

Martyna to opowiadanie pod kierunkiem Wiśniewskiego (nadal go lubię, jest to bardzo inteligentny i oczytamy człowiek (i nawet nie chodzi mi tu o sferę...

Tytułowa Martyna to postać, w której można się łatwo odnaleźć. Kryje się za nią szereg problemów tak dobrze wszystkim znanych, że utożsamienie się z nią nie wymaga nadzwyczajnego wysiłku.
Wszystkie postacie tego projektu są przepięknie skonstruowane, a fabularnie (w każdej wersji, także alternatywnych)jest zaskakująco. Podstawowa funkcja "Martyny" to skłonienie do refleksji i zaszczepienie chęci przewartościowania, chociaż po części, swojego życia.
Dobrze trafiłam z wyborem lektury na Dzień Kobiet. Oddaję hołd twórcom i bohaterom. Polecam!

Tytułowa Martyna to postać, w której można się łatwo odnaleźć. Kryje się za nią szereg problemów tak dobrze wszystkim znanych, że utożsamienie się z nią nie wymaga nadzwyczajnego wysiłku.
Wszystkie postacie tego projektu są przepięknie skonstruowane, a fabularnie (w każdej wersji, także alternatywnych)jest zaskakująco. Podstawowa funkcja "Martyny" to skłonienie do...

Moim zdaniem opowieść jest zaskakująca,wciąga i jej główną wadą jest to że jest tak krótka. Kiedy się skończyła byłam zawiedziona i było mi smutno ,a to mi się rzadko zdarza.

Moim zdaniem opowieść jest zaskakująca,wciąga i jej główną wadą jest to że jest tak krótka. Kiedy się skończyła byłam zawiedziona i było mi smutno ,a to mi się rzadko zdarza.

bardzo lubię tego autora, dlatego kupiłam tą książkę.

bardzo lubię tego autora, dlatego kupiłam tą książkę.

Ciekawy pomysł na napisanie książki. Inspiracja wspólnym myśleniem wielu osób na niby banalny temat, ale jakże aktualny: miłość, uczciwość, poszukiwanie własnej drogi, szczęścia....

Ciekawy pomysł na napisanie książki. Inspiracja wspólnym myśleniem wielu osób na niby banalny temat, ale jakże aktualny: miłość, uczciwość, poszukiwanie własnej drogi, szczęścia....