Książka z kategorii literatura młodzieżowa, która na początku do mnie nie przemawiała, ale za to bardzo irytowała mnie główna bohaterka czyli 16-letnia Amelia.
Jednak później zmieniłam nastawienie co do tej książki oraz bohaterki i uważam, że każda nastolatka powinna ją przeczytać.

Dziewczyna wraz z rodzicami przeprowadza się do innego miasta, ponieważ rodzice tam dostali pracę. Amelia jest zrozpaczona. Musi zostawić miejsce w którym czuję się bezpieczna, swoich przyjaciół i chłopaka Alfiego. Nastolatkowie uważają, że związek na odległość nie ma sensu więc kończą go, ale mają nadzieję, że za dwa lata wrócą do siebie i wyruszą razem na studia.
Dziewczyna od samego początku książki tylko płacze. Ryczy i ma spazmy rozpaczy.
To było irytujące. Z byle powodu dziewczyna płakała.
W nowej szkole poznaje Reese'a chłopaka który ma kapele, jest przystojny, pewny siebie i którego prawie wszyscy uwielbiają. Poznają się podczas konkursu talentów w szkole. Dziewczyna lubi śpiewać. Jednak przez to, że jest nieśmiała i nie wierzy zbytnio w siebie każdy występ wiąże się nerwami, stresem i strachem. Strachem przed publicznością, dziewczyna boi się że zostanie wyśmiana, że ją wybuczą, że się ośmieszy. Przed każdym występem czuję silny ból i przerażenie. Najczęściej towarzyszą temu wymioty. Jednak na scenie, kiedy tylko szarpnie strunę cały jej niepokój ulatuje.
Po jej występie chłopak podchodzi do niej by się przedstawić i zaczyna czarować ją swoim wdziękiem. Na początku dziewczyna ma dystans, ale po tygodniu uganiania się chłopaka za nią zmienia zdanie i postanawia umówić się z nim na randkę. Temu również towarzyszy płacz. Płacze i ma spazmy bo wie że złamie serce swojemu byłemu i to ją boli.
Amelia coraz bardziej jest oczarowana nowym chłopakiem. Zaczyna widzieć tylko jego. Nic innego się dla niej nie liczy tylko on.
Na początku jak to w związkach jest cukierkowo. Później zaczynają się schody.
U Amelie zaczęły się bardzo szybko. Chłopak zniszczył ją psychicznie. Za wszystko co było złe w związku obwiniała siebie, wina zawsze leżała po jej stronie. Chłopak wmówił jej, że jest żałosną świruską. Stała się ona wrakiem człowieka. Opuściła się w nauce, nie uczęszczała na zajęcia.
Dziewczyna postanawia zrobić mapę pamięci. Mapę miejsc w których przez Reese'a płakała. Wie, że będzie to bardzo bolesne, ale wie również, że tylko tak uda jej się wygrzebać z bagna w którym przez niego się znalazła. Chce zrozumieć czemu chłopak zachowywał się tak a nie inaczej wobec niej oraz, że za wszytsko co złe w związku nie tylko ona ponosi winę. Amelia za namową rodziców i nauczycielki zapisuje się do psychologa, tam też zaczyna zauważać, że to co czuła do chłopaka to nie miłość. Reese manipulował dziewczyną, skrzywdził ją i wykorzystał. Wykorzystał ją psychicznie. Dziewczyna musiała obchodzić się z nim jak z jajkiem, poniżał ją i obwiniał za wszystko.
Amelia potrzebowała kilkumiesięcznej terapii żeby zaakceptować ten fakt, fakt że została wykorzystana i skrzywdzona psychicznie.
Pomogła jej również wyprawa do miejsc w których płakała.
Dziewczynie udaje się wyjść z sieci uroku chłopaka.
Książka idealnie pokazuje jak wygląda toksyczny związek i jakie są jego konsekwencje.

Książka z kategorii literatura młodzieżowa, która na początku do mnie nie przemawiała, ale za to bardzo irytowała mnie główna bohaterka czyli 16-letnia Amelia.
Jednak później zmieniłam nastawienie co do tej książki oraz bohaterki i uważam, że każda nastolatka powinna ją przeczytać.

Dziewczyna wraz z rodzicami przeprowadza się do innego miasta, ponieważ rodzice tam dostali...

Mam dość mieszane odczucia do tej książki. Była na prawdę specyficzna, czasami nudna ale porusza ważny temat toksycznego związku, oddaje emocje bohaterki i pokazuje jej próbę uwolnienia się od wpływów chłopaka. Dość często czytało mi się ją po prostu ciężko, nie zachwyciła mnie jakoś bardzo i była na prawdę specyficzna. Napisana jest w sposób z którym spotykam się pierwszy raz, bo większość to po prostu opis wspomnień bohaterki z jej wtrąceniami. Nie jest to książka która zostanie ze mną na zawsze i już kilka dni po przeczytaniu jej niewiele pamiętam.

Mam dość mieszane odczucia do tej książki. Była na prawdę specyficzna, czasami nudna ale porusza ważny temat toksycznego związku, oddaje emocje bohaterki i pokazuje jej próbę uwolnienia się od wpływów chłopaka. Dość często czytało mi się ją po prostu ciężko, nie zachwyciła mnie jakoś bardzo i była na prawdę specyficzna. Napisana jest w sposób z którym spotykam się pierwszy...

Książka niesie ze sobą bardzo ważne przesłanie. Opowiada o toksycznym związku i konsekwencjach związanych z trwaniem w takiej relacji. 😬 Myślę, że przeczytanie jej może pomóc wielu osobom, w ujrzeniu pewnych kwestii i ruszeniu do przodu, a także w zrozumieniu, że warto prosić o pomoc specjalistów. 🥺 Całość czytało mi się dość przyjemnie i mogę przyznać, że historia Amelie mi się spodobała. Mimo wszystko nie związałem się z nią, czy innymi bohaterami na tyle mocno, jak ma to zazwyczaj miejsce. ☹️ Były również momenty, że zaczynałem się nudzić pewnym fragmentem i chciałem jak najszybciej przejść dalej. Dodatkowo zakończenie pozostawia mi niedosyt. Jestem ciekaw, jak sprawy potoczyły się dalej. 😩 Mimo wszystko uważam, że to bardzo wartościowa książka, którą warto przeczytać.

Książka niesie ze sobą bardzo ważne przesłanie. Opowiada o toksycznym związku i konsekwencjach związanych z trwaniem w takiej relacji. 😬 Myślę, że przeczytanie jej może pomóc wielu osobom, w ujrzeniu pewnych kwestii i ruszeniu do przodu, a także w zrozumieniu, że warto prosić o pomoc specjalistów. 🥺 Całość czytało mi się dość przyjemnie i mogę przyznać, że historia Amelie...

Bardzo dobra książka ukazująca jak nie powinien wyglądać związek dwojga ludzi. Studium toksycznej relacji, uzależnienia od drugiej osoby i manipulacji w pełnej krasie. Osobom dorosłym pewne zachowania głównej bohaterki wydadzą się głupie i naiwne, ale trzeba pamiętać, że to książka o nastolatkach i taka jest jej grupa docelowa. Na pewno może być przestrogą.

Bardzo dobra książka ukazująca jak nie powinien wyglądać związek dwojga ludzi. Studium toksycznej relacji, uzależnienia od drugiej osoby i manipulacji w pełnej krasie. Osobom dorosłym pewne zachowania głównej bohaterki wydadzą się głupie i naiwne, ale trzeba pamiętać, że to książka o nastolatkach i taka jest jej grupa docelowa. Na pewno może być przestrogą.

Dokładny i bardzo autentyczny opis wchodzenia w toksyczną relację.

Inteligentna, zdolna, wrażliwa, choć nieśmiała i introwertyczna dziewczyna spotyka na swojej drodze typowego przedstawiciela narcystycznych zaburzeń osobowości.

Reese mógłby posłużyć jako żywy egzemplarz tego wszystkiego czego w związkach należy unikać, a czerwonymi flagami upstrzone są niemal wszystkie jego zachowania.
Posklejany z zaburzeń niczym emocjonalny frankenstein, momentami wydawał mi się nieco przerysowany. Z drugiej jednak strony ta książka, napisana została przez osobę, która przez wiele lat zajmowała się doradztwem nastolatkom i śmiało można ją nazwać historią przypadków i powieścią ku przestrodze.

Nieprzewidywalność, nadużycia, psychiczna i fizyczna przemoc...
Choć mało kto chyba spotkał na swej drodze osobnika tak popapranego jak Reese, to już zachowania i odczucia Amelie wydadzą wam się znajome.

Kiedy ma się przed sobą człowieka rozchwianego emocjonalnie, który postępuje wobec nas w sposób mocno losowy łatwo wpaść w spirale uzależnienia od tych nielicznych pozytywnych wibracji i myślę ze jest to cierpienie dosyć powszechne, gdyż nasz ośrodek nagrody jest tak skonstruowany, żeby powtarzać pozytywne bodźce bez względu na cenę.

Dopiero psychoterapia pozwala Amelie na stopniowe wychodzenie z traumy z całą, właściwą jej, bolesną paletą emocji i zachowań - zaprzeczeń, złudzeń i chęci powrotu do doświadczonego raz, wynoszącego w kosmos hajpu.

To terapia jest w stanie wysupłać ją z siebie i pozwolić na perspektywę, która uświadomi i uwolni ją od lepkiego, toksycznego więzienia.

Dokładny i bardzo autentyczny opis wchodzenia w toksyczną relację.

Inteligentna, zdolna, wrażliwa, choć nieśmiała i introwertyczna dziewczyna spotyka na swojej drodze typowego przedstawiciela narcystycznych zaburzeń osobowości.

Reese mógłby posłużyć jako żywy egzemplarz tego wszystkiego czego w związkach należy unikać, a czerwonymi flagami upstrzone są niemal wszystkie...

Trudna książka ukazująca rzeczywistość nastoletniej miłości. Często nastolatkowie są tak zaślepieni, że nie widzą swojej toksycznej relacji. Historia Ameli pokazuje skutki takich relacji.

Trudna książka ukazująca rzeczywistość nastoletniej miłości. Często nastolatkowie są tak zaślepieni, że nie widzą swojej toksycznej relacji. Historia Ameli pokazuje skutki takich relacji.

Wow… Książka kompletnie mnie poruszyła, zostawiając w moim sercu mocny ślad. Podczas lektury nieustannie towarzyszyła mi chęć potrząśnięcia Amelie i kopnięcia w tyłek Reese’a (który posłużył za fantastyczny opis osobowości narcystycznej). Z każdą stroną budziło się we mnie coraz większe współczucie i smutek dla tej dziewczyny. Złość i żal nie pozwoliły mi przeczytać książki „na raz”.

Wow… Książka kompletnie mnie poruszyła, zostawiając w moim sercu mocny ślad. Podczas lektury nieustannie towarzyszyła mi chęć potrząśnięcia Amelie i kopnięcia w tyłek Reese’a (który posłużył za fantastyczny opis osobowości narcystycznej). Z każdą stroną budziło się we mnie coraz większe współczucie i smutek dla tej dziewczyny. Złość i żal nie pozwoliły mi przeczytać książki...

Poruszająca i bardzo potrzebna pozycja. Wiele młodych osób powinno przeczytać tę książkę.

Cytaty:

Czasami wymyślamy sobie scenariusze "jak powinno być", a później wpadamy w złość, że życie nie toczy się zgodnie z planem. Bywa także, że bawimy się w ,,wyobraźmy sobie najgorsze i udawajmy, że to prawda", nawet nie sprawdzając, czy nasze czarnowidztwo ma jakiekolwiek oparcie w rzeczywistości. Zatracenie się w mrocznych majakach "jeśli tylko" i ,,na pewno się nie uda" sprawia ból. Wszystkim.

To miej­sca, w któ­rych pła­ka­łam,
łez potok, co oczy po­zła­ca,
czas, kiedy tak się sta­ra­łam...
Weź wszyst­ko i już nie wra­caj.
Moja jest wio­sna, z nią wzra­stam
i uczę się śpie­wać – w tym tłu­mie,
bo prze­szłość moja zbyt cia­sna
i wresz­cie „nie” mówić umiem.

Publiczne występy zawsze mnie przerażały, ale nauczyłam się, że życie szykuje nam dużo bardziej przerażające wyzwania.

(...) jest pierwszą osobą, która mnie dostrzegła, zatrzymała się i spytała, czy dobrze się czuję. Bo przecież jeśli ktoś zalewa się łzami w miejscu publicznym, na pewno nie czuje się dobrze
Otwieram usta.
I zaczynam mówić.

Poruszająca i bardzo potrzebna pozycja. Wiele młodych osób powinno przeczytać tę książkę.

Cytaty:

Czasami wymyślamy sobie scenariusze "jak powinno być", a później wpadamy w złość, że życie nie toczy się zgodnie z planem. Bywa także, że bawimy się w ,,wyobraźmy sobie najgorsze i udawajmy, że to prawda", nawet nie sprawdzając, czy nasze czarnowidztwo ma jakiekolwiek oparcie...

Świetna forma narracji i fabuły. Główna bohaterka łączy teraźniejszość ze wspomnieniami próbując przepracować traumę po toksycznym związku podążając po mapie wspomnień od miejsca do miejsca gdzie wylewała swoją wrażliwość łzami.

Autorka opisuje trudy pierwszych miłości, kiedy to cały świat przestaje istnieć i myślimy tylko o tym jednym jedynym chłopaku, nie potrzeba nam innych przyjaciół, ignorujemy wiele i nie dostrzegamy nic poza nim, jesteśmy w stanie zrobić dla niego wszystko zapominając o własnej wartości.

Dobra nauka dla młodych dziewczyn, że takie sytuacje w życiu się zdarzają i można sobie z nimi poradzić. Że relacje miłosne potrafią być trudne a my nie powinnyśmy się na to godzić bo miłość nie polega na dostosowywaniu się do drugiego człowieka. A każda dorosła kobieta w tej książce odnajdzie nutkę wspomnień z młodzieńczych emocji.

Świetna forma narracji i fabuły. Główna bohaterka łączy teraźniejszość ze wspomnieniami próbując przepracować traumę po toksycznym związku podążając po mapie wspomnień od miejsca do miejsca gdzie wylewała swoją wrażliwość łzami.

Autorka opisuje trudy pierwszych miłości, kiedy to cały świat przestaje istnieć i myślimy tylko o tym jednym jedynym chłopaku, nie potrzeba nam...

Bardzo fajna młodzieżówka, która porusza poważne tematy.

Bardzo fajna młodzieżówka, która porusza poważne tematy.