Uwielbiam! Brandon Mull jak zwykle na swoim wysokim poziomie.
Lektura wciąga od samego początku, bohaterowie się rozwijają (choć w tym przypadku głównie ci nowi),a Kendra i Seth pokazują wszystkie swoje najlepsze strony.
Jestem oczarowana, bo nie spodziewałam się, że przy książkach młodzieżowych będę się tak dobrze bawić.

Uwielbiam! Brandon Mull jak zwykle na swoim wysokim poziomie.
Lektura wciąga od samego początku, bohaterowie się rozwijają (choć w tym przypadku głównie ci nowi),a Kendra i Seth pokazują wszystkie swoje najlepsze strony.
Jestem oczarowana, bo nie spodziewałam się, że przy książkach młodzieżowych będę się tak dobrze bawić.

Bardzo mi się podoba pomysł umieszczenia listy tematów do dyskusji na koniec każdej książki. Jako mama mieszkająca za granicą mam fantastyczne przykłady tematów dla dzieci do pisania i dyskutowania po polsku. Doceniam również tłumaczenie. Dobra robota!

Bardzo mi się podoba pomysł umieszczenia listy tematów do dyskusji na koniec każdej książki. Jako mama mieszkająca za granicą mam fantastyczne przykłady tematów dla dzieci do pisania i dyskutowania po polsku. Doceniam również tłumaczenie. Dobra robota!

Bardzo dobra i wciągająca kontynuacja. Ciekawa fabuła. Jedyne do czego mogę się przyczepić to powielanie schematu nieodpowiedzialnego bohatera wkładającego wszędzie ręce. Końcówka mega zachęcająca do czytania kolejnych tomów.

Bardzo dobra i wciągająca kontynuacja. Ciekawa fabuła. Jedyne do czego mogę się przyczepić to powielanie schematu nieodpowiedzialnego bohatera wkładającego wszędzie ręce. Końcówka mega zachęcająca do czytania kolejnych tomów.

Nie przekonuje mnie zakończenie tej części, ale równocześnie bardzo jestem ciekawa co będzie dalej z bohaterami.

Nie przekonuje mnie zakończenie tej części, ale równocześnie bardzo jestem ciekawa co będzie dalej z bohaterami.

Zdziwiłam się nawet, że całkiem to było dobre. Zmęczyłam jakoś ze swoimi latoroślami cykl Baśniobór dziwiąc się jego popularności i w związku z ich życzeniem zaczęliśmy cykl Smocza Straż. Zdecydowanie dojrzewający bohaterowie, dość bolesne konsekwencje totalnej beztroskiej bezmyślności plus groza smoków, nowe rejony i rasy azylu, tajemnicza klątwa na zamku niedostępnym od wieków. Całkiem się wciągnęłam, tylko... Nadal mam silne przekonanie, że bohaterowie powinni mieć po minimum kilka lat więcej i nie jest to książka ani dla dzieci ani dla młodszej młodzieży, ale mój niespełna 10-latek wciągnął się przez nią w czytanie, więc w sumie może się mylę.

Zdziwiłam się nawet, że całkiem to było dobre. Zmęczyłam jakoś ze swoimi latoroślami cykl Baśniobór dziwiąc się jego popularności i w związku z ich życzeniem zaczęliśmy cykl Smocza Straż. Zdecydowanie dojrzewający bohaterowie, dość bolesne konsekwencje totalnej beztroskiej bezmyślności plus groza smoków, nowe rejony i rasy azylu, tajemnicza klątwa na zamku niedostępnym od...

Jako kompletny laik, jeśli chodzi o fantastykę, jestem zachwycona! Zarówno wykreowanym światem, pełnym cudownych magicznych istot, jak i wątkiem przygodowo-obyczajowym. Z każdym tomem robi się coraz mroczniej, a bohaterowie nabierają charakterów. W tym tomie mamy już więcej super napisanego Ronodina. Czekam na więcej!

Jako kompletny laik, jeśli chodzi o fantastykę, jestem zachwycona! Zarówno wykreowanym światem, pełnym cudownych magicznych istot, jak i wątkiem przygodowo-obyczajowym. Z każdym tomem robi się coraz mroczniej, a bohaterowie nabierają charakterów. W tym tomie mamy już więcej super napisanego Ronodina. Czekam na więcej!

Drugi tom nadal utrzymuje wysoki poziom poprzedniej części. Fabuła robi się odrobinę bardziej skomplikowana, a niebezpieczeństwo większe. Bohaterowie muszą powstrzymać upadek Gadziej Opoki, w czym nie pomaga fakt, że mają przeciwko sobie praktycznie wszystkie smoki w azylu. O ile też pierwsza część należała do dość delikatnych, wiedzieliśmy, że bohaterom się uda i wszystko będzie dobrze, o tyle tutaj wzrasta już niepewność, a stawka staje się wyższa. Nadal jest to książka skierowana przede wszystkim ku młodszej części młodzieży, ale fabuła przestaje być tak „grzeczna”. Szczególnie końcówka jest tu genialna i autentycznie smutna, przynajmniej moim zdaniem. Mull pokazuje, jak wiele trzeba poświęcić, by nie dopuścić do upadku magicznego rezerwatu, jeśli jest się jego opiekunem w tak trudnych czasach. A czasem poświęcić trzeba wszystko, nawet samego siebie. 

W tej części poznajemy też bliżej Ronodina, mrocznego jednorożca, kuzyna Paprota, który w poprzednim tomie był jedynie wspomniany. I chociaż pierwsza rozmowa między nim a bohaterami okazała się naprawdę zabawna i zdołała już nieco ukazać charakter bohatera, który zdecydowanie jest sprytnym draniem, absolutnie nie mogę zrozumieć, dlaczego tyle osób go wręcz uwielbia (spojler – po lekturze trzeciej części nadal tego nie pojmuję). Moooże uda mu się przekonać mnie do siebie w ostatnich tomach, ale coś wątpię.

„Gniew Króla Smoków” pozwala nam lepiej poznać Gadzią Opokę, a przede wszystkim żyjące tam istoty. Świat wykreowany przez Mulla jest absolutnie magiczny.

Ku mojemu zaskoczeniu, ale i radości w tej części pojawił się na chwilę Patton, który jest jedną z moich ulubionych postaci. Trochę większą sympatię mam też do Kendry oraz Knoxa, choć moim faworytem nadal pozostaje Seth. Dzięki niemu, Dorenowi oraz Nowelowi w tekście wciąż mamy sporą dawkę humoru, który świetnie wpasowuje się w całość.

Wiecie, co jeszcze mi się spodobało? Celebrant. Sorry not sorry, oceniając dotychczas przeczytane tomy, uważam go za ciekawszego antagonistę niż Ronodina (i po trzeciej części nadal podtrzymuję tę opinię). Celebrant jest zdeterminowany, dumny i bezwzględny, a przy tym należy do sprytnych. Co prawda, nie do końca rozumiem to, że on i jego podwładny nie dali rady rozwiązać jednej z zagadek w grze przed Kendrą, ale da się to jakoś wytłumaczyć i nie razi to w oczy wyjątkowo bardzo. W każdym razie jestem bardzo zadowolona z tego, jak wykreował go Mull. Ani trochę nie kibicuję Celebrantowi, ale w jakiś pokrętny sposób go polubiłam.

W ramach podsumowania – „Gniew Króla Smoków” uważam za naprawdę świetną książkę, lepszą nawet trochę od pierwszego tomu. Czytało się ją naprawdę szybko i przyjemnie. Mimo małych nielogiczności powieść jest po prostu świetna, z niesamowitym magicznym klimatem i bohaterami, których trudno nie polubić. To doskonała historia dla dzieci i młodzieży, a i ci starsi powinni się przy niej dobrze bawić.


Pełna recenzja: https://iurecenzje.blogspot.com/2022/08/recenzja-ksiazki-smocza-straz-gniew.html

Drugi tom nadal utrzymuje wysoki poziom poprzedniej części. Fabuła robi się odrobinę bardziej skomplikowana, a niebezpieczeństwo większe. Bohaterowie muszą powstrzymać upadek Gadziej Opoki, w czym nie pomaga fakt, że mają przeciwko sobie praktycznie wszystkie smoki w azylu. O ile też pierwsza część należała do dość delikatnych, wiedzieliśmy, że bohaterom się uda i wszystko...

Na szczęście mam przy sobie następny tom bo po takim zakończeniu muszę wiedzieć co będzie dalej się działo

Na szczęście mam przy sobie następny tom bo po takim zakończeniu muszę wiedzieć co będzie dalej się działo

Po raz kolejny wracam do Baśnioboru, a teraz właściwie już do Smoczego Azylu i przyznam, że jestem wręcz zmuszona natychmiast sięgnąć po kolejny tom po takim zakończeniu!
Całość akcji jest dynamiczna, fabularnie dosyć rozbudowana, jednak wciąż pojawiają się nam dobrze znane postacie. Mam odrobinę niedosyt brakiem Paprota, ale mam nadzieję, że w kolejnych częściach będzie go odrobinę więcej.
Natomiast Seth dorósł na prawdziwego wymiatacza rangi swojego przodka!
Bardzo podobała mi się koncepcja konkursu, w którym wzięli udział, ale dla dobra przyszłych czytelników, nie zdradzę żadnego szczegółu.

Po raz kolejny wracam do Baśnioboru, a teraz właściwie już do Smoczego Azylu i przyznam, że jestem wręcz zmuszona natychmiast sięgnąć po kolejny tom po takim zakończeniu!
Całość akcji jest dynamiczna, fabularnie dosyć rozbudowana, jednak wciąż pojawiają się nam dobrze znane postacie. Mam odrobinę niedosyt brakiem Paprota, ale mam nadzieję, że w kolejnych częściach będzie go...

Kolejna książka cyklu rozgrywa się przede wszystkim w Wrymroost, jednym ze Smoczych Sanktuariów. Wcześniej raczej trzymaliśmy się Baśnioboru i Gadziej Opoki, teraz możemy zobaczyć więcej rezerwatu. Ale możemy też doświadczyć jak bardzo wydorośleli nasi bohaterowie. Decyzja, którą podjął Seth na końcu była zupełnie do niego niepodobna i niesamowicie szokująca. Także Kendra naprawdę zaczyna sobie radzić i jest również bardziej pewna swoich umiejętności.


Ciekawym zabiegiem jest wprowadzeni na scenę także kuzynów Setha i Kendry, a także miniaturowego pomocnika Setha, nypsika Calvina. Będą oni przemierzać zamkowe korytarze pewnego magicznej budowli, w której ma znajdować się potężny talizman. Dosłownie po piętach deptają im po piętach smoki. Kto zdobędzie talizman pierwszy, ten zapanuje nad wszystkimi. Jednak po wejściu do zamkowej fortecy, niezłomna moc pozbawia wszystkie magiczne istoty ich mocy. Nawet smoki pozbywają się swoich ciał na rzecz ludzkich powłok. To jednak nie wszystko, bo okazuje się, że nie dość, że o ten talizman już kiedyś trzech braci toczyło boje, to jeszcze cena za jego uzyskanie jest naprawdę wysoka. To jeden z lepszych mim zdaniem cliffhangerów całej serii!
Świetna seria dla nastolatków i fanów fantasy.
Więcej na: https://konfabula.pl/smocza-straz/
Gandalf.com.pl Gandalf.com.pl

Kolejna książka cyklu rozgrywa się przede wszystkim w Wrymroost, jednym ze Smoczych Sanktuariów. Wcześniej raczej trzymaliśmy się Baśnioboru i Gadziej Opoki, teraz możemy zobaczyć więcej rezerwatu. Ale możemy też doświadczyć jak bardzo wydorośleli nasi bohaterowie. Decyzja, którą podjął Seth na końcu była zupełnie do niego niepodobna i niesamowicie szokująca. Także Kendra...