Lato w Pensjonacie pod Bukami

Przyjemne historię o miłości i jej odcieniach. Czyta się szybko i przyjemnie.

Przyjemne historię o miłości i jej odcieniach. Czyta się szybko i przyjemnie.

Na „Lato w pensjonacie pod Bukami” trafiłam po przeczytaniu zimy w tym samym miejscu. Ta część mi się bardziej podobała, miała w sobie dużo bardziej poruszające opowieści. Wprost nie mogłam się oderwać. Polecam, na wyciszenie.

Na „Lato w pensjonacie pod Bukami” trafiłam po przeczytaniu zimy w tym samym miejscu. Ta część mi się bardziej podobała, miała w sobie dużo bardziej poruszające opowieści. Wprost nie mogłam się oderwać. Polecam, na wyciszenie.

🏞️
Książka została podzielona na 10 rozdziałów. Każdy z nich opowiada o innych osobach, z innym charakterami i innymi upodobaniami. Powieść ta została napisana przez wiele utalentowanych autorek! Wiele różnych historii połączone w jedną całość i oto jest wynik.

Bardzo szybko czytało mi się te książkę, ze względu na duże litery jak i lekki sposób napisania, a gdy tylko kończył się jeden rozdział, od razu bez myślenia leciałam dalej . Naprawdę! Mimo, że ta pozycja ma 515 stron to Nim się obejrzałam za mną była już cała książka!
🌄

🏞️
Opisy pensjonatu, lasu, szumiące drzewa naprawdę bardzo mnie urzekły i śmiało się przyznam, że już od pierwszej strony wpadłam w ten wspaniały, pełen przyrody świat i za żadną cenę nie mogłam się oderwać od tej książki!

Lekka, wspaniała obyczajówka, która rozkocha w sobie nie jedną osobę!
🏞️
Będę wspominać tą powieść jako wielką przygodę i moje serce na zawsze zostanie w jakże magicznym :Pensjonacie pod Bukami”
🌄

🏞️
Książka została podzielona na 10 rozdziałów. Każdy z nich opowiada o innych osobach, z innym charakterami i innymi upodobaniami. Powieść ta została napisana przez wiele utalentowanych autorek! Wiele różnych historii połączone w jedną całość i oto jest wynik.

Bardzo szybko czytało mi się te książkę, ze względu na duże litery jak i lekki sposób napisania, a gdy tylko...

Lubię czytać antologie, które połączone są jednym wspólnym wątkiem. W książce "Lato w Pensjonacie pod Bukami" takim spoiwem jest tytułowy pensjonat w Bieszczadach, którego właścicielką jest pani Róża. Kobieta jest dobrą duszą właściwie, każdego opowiadania. Niestety same historie nie przypadły mi do gustu. Większość autorek postawiła na motyw powrotu po latach, z lepszym bądź gorszym skutkiem.
Warto jednak przeczytać tę książkę i wyrobić sobie własne zdanie.

Lubię czytać antologie, które połączone są jednym wspólnym wątkiem. W książce "Lato w Pensjonacie pod Bukami" takim spoiwem jest tytułowy pensjonat w Bieszczadach, którego właścicielką jest pani Róża. Kobieta jest dobrą duszą właściwie, każdego opowiadania. Niestety same historie nie przypadły mi do gustu. Większość autorek postawiła na motyw powrotu po latach, z lepszym...

„W górach jest wszystko co kocham. Wszystkie wiersze są w bukach. W górach”

„I gdy tak idę, myśląc, co ja tu robię, dlaczego nie siedzę w kapciach przed telewizorem z piwem na brzuchu, tylko dźwigam plecak, co roku z większym trudem, czuję nagle, że krok za mną idzie Wojtek. […] Idziemy tak sami a ja jestem niewiarygodnie, nieziemsko szczęśliwy… "

„Każdego dnia ograniczają nas wymagania jakie stawia przed nami współczesny świat. Nie robimy tego na co mamy ochotę, ale to, czego się od nas oczekuje”

„Podobno, aby żyć niesłabnącą energią, trzeba naprawić swoje emocje i uporządkować swoje uczucia. Jeśli się tego nie zrobi, nigdy nie będzie się żyło pełnią życia”.

Opowiadania w książce „Lato w Pensjonacie pod Bukami” czyta się z ogromnym zaciekawieniem. Pochłania się stronę za stroną, poznając bohaterów kolejnych opowiadań. Żadna z autorek nie daje złotej recepty na lepsze życie. Ale jeśli będziemy dokładnie czytać Ich opowiadania dowiemy się, że być może należy na dłuższą chwilę opuścić dom, rodzinę, pracę i gdzieś tam z dala od szumu i gwaru miast. W zaciszu bieszczadzkich lasów mogą spojrzeć na swoje problemy z innej, innej perspektywy. Opowiadania są piękne i refleksyjne, mają w sobie jasny przekaz.

Z przyjemnością przypomniałam sobie teksty Stachury, czytając słuchałam SDM :)

„W górach jest wszystko co kocham. Wszystkie wiersze są w bukach. W górach”

„I gdy tak idę, myśląc, co ja tu robię, dlaczego nie siedzę w kapciach przed telewizorem z piwem na brzuchu, tylko dźwigam plecak, co roku z większym trudem, czuję nagle, że krok za mną idzie Wojtek. […] Idziemy tak sami a ja jestem niewiarygodnie, nieziemsko szczęśliwy… "

„Każdego dnia...

Jest to idealna lektura na leniwe dni, upalne letnie wieczory czy jesienne siedzenie pod kocem. Idealna aby oderwać sie od dnia codziennego i pozwolić sie sobie zreflektować. Opowiadania są napisane bardzo prostym i przyjaznym językiem. Zbiór życiowych historii bohaterów dzięki któremu można zastanowić się nad swoim życiem, wyciągać wnioski. Mnie osobiście poruszyła jedna historia która zapadła mi głęboko w pamięci.

Jest to idealna lektura na leniwe dni, upalne letnie wieczory czy jesienne siedzenie pod kocem. Idealna aby oderwać sie od dnia codziennego i pozwolić sie sobie zreflektować. Opowiadania są napisane bardzo prostym i przyjaznym językiem. Zbiór życiowych historii bohaterów dzięki któremu można zastanowić się nad swoim życiem, wyciągać wnioski. Mnie osobiście poruszyła jedna...

10 autorek, 10 opowiadań,różne historie, a te same klimaty i ten sam pensjonat. Dużo o Bieszczadach, odniesienia do Stachury i Białoszewskiego - poetycko i klimatycznie. Po przeczytaniu wypożyczonej z biblioteki, kupiłam własną, żeby móc do niej wracać!

10 autorek, 10 opowiadań,różne historie, a te same klimaty i ten sam pensjonat. Dużo o Bieszczadach, odniesienia do Stachury i Białoszewskiego - poetycko i klimatycznie. Po przeczytaniu wypożyczonej z biblioteki, kupiłam własną, żeby móc do niej wracać!

Każdy chyba chciałby trafić do takiego klimatycznego pensjonatu i zostać ugoszczony przez sympatyczną Panią Różę. Opowiadania czyta się przyjemnie. Pensjonat jest oazą dla nieszczęśliwie zakochanych ,zagubionych, tęskniących za szczerym uczuciem miłośników górskich wycieczek. Polecam

Każdy chyba chciałby trafić do takiego klimatycznego pensjonatu i zostać ugoszczony przez sympatyczną Panią Różę. Opowiadania czyta się przyjemnie. Pensjonat jest oazą dla nieszczęśliwie zakochanych ,zagubionych, tęskniących za szczerym uczuciem miłośników górskich wycieczek. Polecam

Czy moje pokolenie wie kim był Edward Stachura? - Niestety nie.
Ale zdarza się, że ktoś zabłądzi i natrafi na Stare Dobre Małżeństwo.
Jeśli jesteś osobą, która czasem błądzi, a może i nawet celowo szuka SDM, to warto również zabłądzić tak bardzo by trafić do Pensjonatu pod bukami. Polecam :)

Czy moje pokolenie wie kim był Edward Stachura? - Niestety nie.
Ale zdarza się, że ktoś zabłądzi i natrafi na Stare Dobre Małżeństwo.
Jeśli jesteś osobą, która czasem błądzi, a może i nawet celowo szuka SDM, to warto również zabłądzić tak bardzo by trafić do Pensjonatu pod bukami. Polecam :)

Wakacyjne historie turystów wynajmujących pokoje w pewnym bieszczadzkim pensjonacie. Książka z cyklu „lekka i przyjemna” na letni relaks. Po książkę sięgnęłam dlatego, że tło tych opowiadań stanowiły moje ukochane góry. Niestety już od samego początku przez całą książkę towarzyszył mi pewnie zgrzyt, bo właścicielka pensjonatu – pani Róża nijak nie pasowała mi do bieszczadzkiego klimatu. Opisana jako osoba zawsze elegancko ubrana w sukienki, pantofelki, srebrne naszyjniki z nienaganną fryzurą i manierami jawiła mi się bardziej jako właścicielka szlacheckiego dworku a nie górskiego pensjonatu. Dla mnie wręcz momentami denerwująca. Mimo to duży plus za cytaty z poezji Stachury. W końcu to Bieszczady.
Jeśli chodzi o same opowiadania … niektóre też niestety bardzo słabe, aż ciężko było czytać z powodu wylewającej się na kolejne strony naiwności, przewidywalności i przesłodzenia. Szczególnie historia o dwóch siostrach – sztywnej i nudnej pani doktor, do której ukochany mówi wierszem oraz jej młodszej siostry - gwiazdy Instagrama, która nie wyobraża sobie 5 minut bez podłączenia do sieci i która to spotyka „bieszczadzkiego drwala” i absolutnie nie przeszkadza im, że są z dwóch różnych światów – fizycznie i mentalnie. O rany, takie miłości to tylko w książkach!
Ale jest też kilka naprawdę ciekawych i wciągających historii: o niełatwej relacji matki z córką, byłym mężem i jego nową partnerką; o pewnym introwertyku, który pomaga obcej kobiecie odszukać zaginioną córkę; o wnuczce, co odwiedza po wielu latach swojego dziadka. I ostatnie opowiadanie dające nadzieję, że kobiety potrafią docenić stabilizację w związku a nie tylko gonić za romantycznymi uniesieniami.
Generalnie polecam dla osób szukających lekkiej literatury na lato. Myślę, że każdy znajdzie coś dla siebie.

Wakacyjne historie turystów wynajmujących pokoje w pewnym bieszczadzkim pensjonacie. Książka z cyklu „lekka i przyjemna” na letni relaks. Po książkę sięgnęłam dlatego, że tło tych opowiadań stanowiły moje ukochane góry. Niestety już od samego początku przez całą książkę towarzyszył mi pewnie zgrzyt, bo właścicielka pensjonatu – pani Róża nijak nie pasowała mi do...