Kiedy czytałam pierwszą książkę o Auschwitz czułam się przytłoczona bezmiarem nieszczęścia więźniów i bestialstwem esesmanów. Czytając kolejne i łącząc ze sobą opowieści niedowierzanie i przerażenie doświadczanych emocji nie mogłam wręcz uwierzyć w tak bezkresną nienawiść, pogardę i upodlenie. Teraz- po kilkunastu lekturach dotyczących tego piekła na ziemii wyłania się dla mnie obraz nie historii a ludzi, którzy ją tworzyli. Zwyczajnych, miłych i gburowatych, z krwi i kości. To dla mnie bardzo bolesne, szczególnie, że mam wrażenie, że świat znowu trwa w napiętym oczekiwaniu.
Choć "Czerń i purpura" przejawia przecież odruchy "ludzkie", uczucia nie tylko z gamy wzgardy i nienawiści, mam przed oczami obraz bohaterów - zniszczonych, zniewolonych, niewyobrażalnie silnych, jednak wciąż ludzi zwykłych, których żyjąc 80 lat temu mogłabym spotkać na ulicy.
Ta książka daje mi do myślenia. Jest doskonałym przykładem, że jedna mała rzecz, decyzja, nieroztropność lub nawet słowo mogą poruszyć lawinę, której nie da się zatrzymać, od której nie będzie już odwrotu.
Choć jesteśmy tylko ludźmi pamiętajmy, że nimi jesteśmy.

Kiedy czytałam pierwszą książkę o Auschwitz czułam się przytłoczona bezmiarem nieszczęścia więźniów i bestialstwem esesmanów. Czytając kolejne i łącząc ze sobą opowieści niedowierzanie i przerażenie doświadczanych emocji nie mogłam wręcz uwierzyć w tak bezkresną nienawiść, pogardę i upodlenie. Teraz- po kilkunastu lekturach dotyczących tego piekła na ziemii wyłania się dla...

Przyznam, że są to bardzo ciężkie i wymagające pozycje. Głównie ze względu na to, że koszmar jaki musieli każdego dnia przeżywać więźniowie sprawia, że aż czuje ból w sercu.

Nie inaczej było z książką " czerń i purpura" Pana Wojciecha Dutki. Z tym, że prócz opisów przerażającej kaźni można było tam doświadczyć...miłości.

Nie byle jakiej, bo miłości SS-manna do młodej żydówki, więźniarki obozu Auschwitz.

Mamy tam dwie perspektywy, zderzenie dwóch różnych światów. Widzimy ogrom okrucieństwa ale i walkę o przetrwanie.

Książkę przeczytałam ekspresowo, podczas jednego wieczoru. Mimo, że jak wcześniej wspominałam, takie książki czyta się mi ciężko. Nie przeczytałam jej szybko dlatego, że była krótka, bo do takich nie należy a dlatego, że po prostu nie dało się jej odłożyć. Czytelnik z każdą kartka chciał poznać dalsze losy bohaterów.

Jestem pewna, że ta historia na długo zagości w mojej głowie.

Przyznam, że są to bardzo ciężkie i wymagające pozycje. Głównie ze względu na to, że koszmar jaki musieli każdego dnia przeżywać więźniowie sprawia, że aż czuje ból w sercu.

Nie inaczej było z książką " czerń i purpura" Pana Wojciecha Dutki. Z tym, że prócz opisów przerażającej kaźni można było tam doświadczyć...miłości.

Nie byle jakiej, bo miłości SS-manna do młodej...

Piękna, ale i smutna powieść. Musiałam słuchać jej na raty, ponieważ ogrom nieszczęścia i niesprawiedliwości nie pozwalał mi na słuchanie bez przerwy i chwili nostalgii. Głos Filipa Kosiora niezwykle buduje tę powieść. Zdecydowanie jest to książka do przeczytania i zadumy, co człowiek zrobił drugiemu człowiekowi i jaka ogromna moc ma miłość do drugiego człowieka.

Piękna, ale i smutna powieść. Musiałam słuchać jej na raty, ponieważ ogrom nieszczęścia i niesprawiedliwości nie pozwalał mi na słuchanie bez przerwy i chwili nostalgii. Głos Filipa Kosiora niezwykle buduje tę powieść. Zdecydowanie jest to książka do przeczytania i zadumy, co człowiek zrobił drugiemu człowiekowi i jaka ogromna moc ma miłość do drugiego człowieka.

Powieść troszke moze złagodziła pieklo Auschwitz pokazując przede wszystkim miłość kata do żydówki, ale pamietajmy ze to tylko powieść oparta na faktach, a nie dokument. Zresztą dobrze wiedzieć że nawet tam mogło się pojawic takie gorace uczucie i wpłynąć na zmianę esesmana w człowieka. Szczerze az chciałoby się żeby tych dwoje w końcu mogło być razem, ale jak wspomina autor kilkukrotnie... Auschwitz ich połączyło i Auschwitz ich rozdzieliło... na zawsze. Piekna książka.

Powieść troszke moze złagodziła pieklo Auschwitz pokazując przede wszystkim miłość kata do żydówki, ale pamietajmy ze to tylko powieść oparta na faktach, a nie dokument. Zresztą dobrze wiedzieć że nawet tam mogło się pojawic takie gorace uczucie i wpłynąć na zmianę esesmana w człowieka. Szczerze az chciałoby się żeby tych dwoje w końcu mogło być razem, ale jak wspomina...

Przepiękna historia miłości uwieczniona na zawsze w tej książce. Po przeczytaniu tej pozycji nie miałam już nadziei, że przeczytam jeszcze coś tak ciekawego i poruszającego, tym bardziej, że oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. To pierwsza książka, która zachęciła mnie do sięgnięcia po kolejne i kolejne, które okazywały się o dziwo nawet lepsze... Pozycja ta jednak na zawsze będzie w czołówce moich ulubionych książek <3

Przepiękna historia miłości uwieczniona na zawsze w tej książce. Po przeczytaniu tej pozycji nie miałam już nadziei, że przeczytam jeszcze coś tak ciekawego i poruszającego, tym bardziej, że oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. To pierwsza książka, która zachęciła mnie do sięgnięcia po kolejne i kolejne, które okazywały się o dziwo nawet lepsze... Pozycja ta jednak na...

"Bog jest miloscia i wszystko, co zostanie uczynione z milosci, jest zawsze ponad zlem."
str. 437

"Bog jest miloscia i wszystko, co zostanie uczynione z milosci, jest zawsze ponad zlem."
str. 437

Tego na lekcji historii wam nie powiedzą.

Tego na lekcji historii wam nie powiedzą.

Cudowna historia o miłości esesmana do Żydówki

Cudowna historia o miłości esesmana do Żydówki

Z uwagą śledziłam losy bohaterów, których historia była pełna napięcia.
Autor spisał się bardzo dobrze przedstawiając tak przerażającą opowieść.
Horror, który panował w obozach sprawiał, że ogarniał mnie smutek i wściekłość. Cieszyłam się na momenty buntu i podziwiałam odwagę ludzi. Kiedy pojawił się moment, w którym dzielna kobieta, zastrzeliła swoich oprawców w obronie bliskiej osoby, byłam z niej dumna.
Obrzydliwe zachowania i kłamstwa esesmanów wprowadzały w stan pełnego niedowierzania szoku - jak łatwo przychodziło im bycie potworami, to na zawsze będzie przyprawiać o mdłości.
Kontemplowanie o śmierci i wierze w Boga czy o ludzkiej moralności było bardzo ważnym punktem w tej książce i niosło ze sobą wiele przemyśleń.

Z uwagą śledziłam losy bohaterów, których historia była pełna napięcia.
Autor spisał się bardzo dobrze przedstawiając tak przerażającą opowieść.
Horror, który panował w obozach sprawiał, że ogarniał mnie smutek i wściekłość. Cieszyłam się na momenty buntu i podziwiałam odwagę ludzi. Kiedy pojawił się moment, w którym dzielna kobieta, zastrzeliła swoich oprawców w obronie...

To historia, której nie uczą w szkole!
To historia, która podczas czytania, tak .bardzo boli. Za każdym razem, kiedy stykam się z taką historią, to mam tylko jedną myśl " dlaczego człowiek, czlowiekowi zgotował taki los?"
Polecam wszystkim!

To historia, której nie uczą w szkole!
To historia, która podczas czytania, tak .bardzo boli. Za każdym razem, kiedy stykam się z taką historią, to mam tylko jedną myśl " dlaczego człowiek, czlowiekowi zgotował taki los?"
Polecam wszystkim!