Gdy w 1990 roku, mając siedem lat, w moje szczenięce łapki wpadł pierwszy album ze Smerfami, byłem w siódmym niebie. Komiks pozostał ze mną przez te wszystkie lata i ocalał z pożogi, jaka strawiła wiele innych serii, które zbierałem latach 90-tych. Teraz na fali wznowienia serii przez Egmont, wróciłem do tego tomu i nie żałuję. Bawi nadal tak samo jak wtedy gdy miałem siedem lat i szedłem do podstawówki. "Czarne Smerfy" bo o nich mowa, to jedna z ciekawszych przygód niebieskich skrzatów, jakie dane było mi przeczytać. Wydana w oryginale w 1963 roku, późno do nas zawitała, choć z wiadomych powodów, niemniej nic się nie postarzała. Oto powody dla których warto sięgnąć po ten album.

Album zawiera trzy historyjki, z których pierwsza i ostatnia nakreślają nam w bardzo ogólny sposób historię Smerfów. "Czarne Smerfy" na starcie pokazują nam krainę w której żyją te wesołe skrzaty, opisując najważniejsze dla ich wioski miejsca. W tym zaporę oraz pobliskie jezioro i góry. Mapa nie uwzględnia ludzkich siedlisk, gdyż te znajdują się daleko poza opisywanym przez nią obszarem. Sama geneza zrodzenia się Smerfów nie jest jednak znana. Warto w tym miejscu zaznaczyć, ze komiks nie łączy się na tym polu z serialem oraz inną serią komiksową autorstwa Peyo, gdzie Smerfy pojawiły się po raz pierwszy, stworzone przez czarodzieja Omnibusa. Zresztą sama postać Omnibusa występuje w komiksie o Smerfach bardzo późno.

Trzecia historyjka też nie rozwiewa wątpliwości odnośnie pochodzenia skrzatów, bo ilość zawartych tam informacji na ten temat jest bardo skąpa. Skupia się na to na ukazania sylwetki głównego antagonisty Smerfów, czyli Gargamela i jego kota Klakiera. Opisuje dlaczego czarnoksiężnik zaczął polować na te skrzaty, jak burzliwe było jego pierwsze spotkanie z nimi, co ostatecznie uzmysławia czytelnikowi czemu tak zaciekle na nie poluje przez całą serię. Co do Klakiera to w praktyce robi za dodatek, choć odgrywa jedną z ważniejszych ról przez krótki czas. Wracając do "Czarnych Smerfów" to ich historia jest dość ciekawa przedstawia innego, pomniejszego antagonistę naszych milusińskich, który jak się szybko okazuje potrafi być dużo bardziej niebezpieczny od Gargamela.

Album zawiera jeszcze jedną historyjkę, nie powiązaną w żaden sposób z genezą Smerfów. Niemniej to ona dostarcza najwięcej śmiechu. Oto jeden ze smerfów postanawia, że nauczy się latać i będzie Latającym Smerfem. Jedno trzeba przyznać maluchowi - ma ogromne pokłady determinacji, choć jednocześnie to ona sprawia, że mieszkańcy wioski maja go po dziurki w smerfie i wzbiera w nich chęć przysmerfienia winowajcy. Kilkukrotnie wręcz płakałem ze śmiechu podczas lektury tego odcinka. Tak, jest to wyborny kawał komedii.

Pierwszy tom Smerfów nadal przykuwa uwagę czytelnika, zarówno młodego jak i tego starszego. Pierwszy może poznać ich historię napisaną niezależnie od serialu, a drugi powspominać stare dzieje. Mi się ta podróż w przeszłość bardzo podobała i choć obecnie trochę wyrosłem ze Smerfów, przerzucając się ponownie na Lucky Luke'a, to cieszę się, że przypomniałem sobie ten komiks. Poczułem na nowo ducha dzieciństwa, a przy tym było wesoło i bardzo smerfnie. Czego chcieć więcej?

Gdy w 1990 roku, mając siedem lat, w moje szczenięce łapki wpadł pierwszy album ze Smerfami, byłem w siódmym niebie. Komiks pozostał ze mną przez te wszystkie lata i ocalał z pożogi, jaka strawiła wiele innych serii, które zbierałem latach 90-tych. Teraz na fali wznowienia serii przez Egmont, wróciłem do tego tomu i nie żałuję. Bawi nadal tak samo jak wtedy gdy miałem...

Rzadko się zdarza żeby humorystyczna seria potrafiła rozśmieszyć i nie dawać się pomylić z niczym innym od samego początku, Peyo i jego Smerfom się to udało. (Smerfy miały łatwiej, bo to spin-off, ale wciąż). Historie mają sporo fajnych gagów, przesłanie, przepiękne rysunki i świat, Gargamela itd. Jeżeli ktoś ma do niebieskich skrzatów sentyment, niech sięga po komiksy, a nie kreskówkę, bo ta zestarzała się dużo bardziej, w komiksach znajdziemy nawet żarty zrozumiałe lepiej przez dorosłych (a nawet satyrę). Naprawdę smerfna seria.

Rzadko się zdarza żeby humorystyczna seria potrafiła rozśmieszyć i nie dawać się pomylić z niczym innym od samego początku, Peyo i jego Smerfom się to udało. (Smerfy miały łatwiej, bo to spin-off, ale wciąż). Historie mają sporo fajnych gagów, przesłanie, przepiękne rysunki i świat, Gargamela itd. Jeżeli ktoś ma do niebieskich skrzatów sentyment, niech sięga po komiksy, a...

Przygody Smerfów :)

Niesamowicie przyjemna niespodzianka dla wszystkich wielbicieli smerfnych stworków, oto bowiem dostajemy od Egmont Polska wznowienie pierwszego komiksowego tomu ich przygód! :) Smerfną zabawę czas więc zacząć :)

Tom zawiera trzy historyjki: "Czarne Smerfy", "Latający Smerf" oraz "Łowca Smerfów". Komiksy te poniekąd definiują fabularną linię wszystkich historii znanych przez lata pod szyldem "Smerfy", poznajemy w nich bowiem niebieskich bohaterów, ich codzienność, zainteresowania, perypetie, a także ich największego wroga - Gargamela. Warto więc po te komiksy sięgnąć :)

"Czarne Smerfy" to komiksowe streszczenie kreskówki, w której pewna mucha gryzie jednego ze Smerfów, przemieniając go w stworzenie chcące tylko i wyłącznie gryźć inne Smerfy - całej wiosce grozi zagłada... Małą konsternację budzi jednak fakt, że komiks to wierne odwzorowanie kreskówki, jednak różnica między nimi jest taka, że w komiksie gryząca mucha i przemienione Smerfy są czarne, w kreskówce zaś - fioletowe... Ciężko jest się trochę przestawić oglądając najpierw kreskówkę ;) ... "Latający Smerf" to - zgodnie z tytułem - historyjka o lataniu (podobna trochę do innego komiksu z serii pod tym samym tytułem). W "Łowcy Smerfów" poznamy z kolei największego wroga Smerfów, bez którego seria istnieć by nie mogła - Gargamela!

Naprawdę warto po ten komiks sięgnąć. Choćby z ciekawości, ot tak, żeby poznać początki komiksowego żywota niebieskich stworków. Dobra zabawa jest przy tym poniekąd w pakiecie, nie będzie to więc czas stracony ;)

Gorąco polecam!

Więcej na: https://egmont.pl/Czarne-Smerfy.-Tom-1,14595074,p.html

Dziękuję Egmont Polska za egzemplarz recenzencki.

https://cosnapolce.blogspot.com/2019/03/czarne-smerfy-peyo.html

Przygody Smerfów :)

Niesamowicie przyjemna niespodzianka dla wszystkich wielbicieli smerfnych stworków, oto bowiem dostajemy od Egmont Polska wznowienie pierwszego komiksowego tomu ich przygód! :) Smerfną zabawę czas więc zacząć :)

Tom zawiera trzy historyjki: "Czarne Smerfy", "Latający Smerf" oraz "Łowca Smerfów". Komiksy te poniekąd definiują fabularną linię wszystkich...

Smerfy wymyślił belgijski rysownik i scenarzysta, działający pod pseudonimem Peyo. Jego historie zyskały taką popularność, że na kanwie popularności powstał serial – znany również u nas, a także ostatnio także filmy łączące animowane postaci z żywymi aktorami. Ostatnio wznowiono pierwszy album jaki ukazał się w Polsce. Chodzi tutaj o „Czarne Smerfy”.

Na stronie wydawnictwa możemy przeczytać :
Pierwszy tom sławnej serii o przygodach uwielbianych przez dzieci niebieskich skrzatów! Album zawiera trzy opowieści: Czarne Smerfy, Latający Smerf i Łowca Smerfów. Smerfy żyją w wiosce położonej za górami, za lasami. Przewodzi im mądry i znający magię Papa Smerf, ale nawet on nie może przewidzieć wszystkich niebezpieczeństw...

Pewnego dnia jeden z małych bohaterów zostaje ugryziony przez muchę bze-bze i zmienia się w czarnego stwora, którego jedynym celem jest pokąsanie innych Smerfów! Mieszkańców wioski czeka bitwa z rosnącą armią czarnych istot. Później poznamy wynalazcę, który marzy o lataniu w przestworzach, a w kolejnej historii dojdzie do pierwszego spotkania Smerfów z ich największym wrogiem – czarownikiem Gargamelem!

Słowem podsumowania. I ten album sprawi że czytelnik uśmiechnie się nieraz śledząc kolejne zwariowane przygody niebieskich stworków. Szczególnie w pierwszej historyjce jest dużo powodów do śmiechu. Groźny owad zamieniający smerfy w złośliwe stwory i Papa Smerf, który robi wszystko aby ocalić swoich towarzyszy. W tej historyjce możemy zobaczyć także, co przywódca niebieskich stworków ma pod czapką. A jest po prostu łysy. Smerfy bez czapek bardzo rzadko występują, a więc jest okazja…

Smerfy wymyślił belgijski rysownik i scenarzysta, działający pod pseudonimem Peyo. Jego historie zyskały taką popularność, że na kanwie popularności powstał serial – znany również u nas, a także ostatnio także filmy łączące animowane postaci z żywymi aktorami. Ostatnio wznowiono pierwszy album jaki ukazał się w Polsce. Chodzi tutaj o „Czarne Smerfy”.

Na stronie wydawnictwa...

POCZĄTEK SMERFÓW

Kiedy jakiś czas temu, przy okazji recenzowania jednego z poprzednich tomów „Smerfów”, pisałem, że mam nadzieję na wznowienie przez Egmont starych komiksów z ich przygodami, nie sądziłem, że słowa te okażą się prorocze. A jednak, po zaserwowaniu nam zarówno najnowszych tomów kontynuatorów spuścizny Peyo oraz wypełnienia luk poprzez publikację nigdy nie wydanych klasycznych albumów, nadszedł czas na przypomnienie klasycznych części. Na pierwszy ogień idą „Czarne Smerfy”, pełnoprawny debiut małych niebeskich stworków, który pierwotnie ukazał się w roku 1963. I cóż tu można powiedzieć na jego temat, jak nie to, że to po prostu kawał rewelacyjnego komiksu, który bawi dużych i małych, i po który sięgnąć powinien każdy szanujący się miłośnik opowieści obrazkowych?

Na „Czarne Smerfy” składają się trzy opowieści. W tytułowej po raz pierwszy poznajemy małe niebieskie istoty, które żyją w wiosce za górami, za lasami, a ich społeczności przewodzi mądry Papa Smerf. Ich sielankę przerywa jednak pewne niezbyt miłe wydarzenie. Gdy jeden ze Smerfów zostaje ugryziony przez muchę bze-bze, jego kolor skóry zmienia się na czarny a on sam staje się zagrożeniem dla innych. Czarny Smerf ma tylko jeden cel: pogryźć współtowarzyszy i przenieść tym samym zarazę. Niebieskie stworki będą musiały przetrwać starcie z rosnącą armią zarażonych i znaleźć sposób na poradzenie sobie z kryzysem.
W dwóch kolejnych historiach czekają na nich nie mniejsze wyzwania. Na początek pewien Smerf za wszelką cenę będzie chciał się wzbić w powietrze: ale czy jego starania przyniosą w końcu upragniony efekt? Na koniec zaś po raz pierwszy pojawia się największy wróg niebieskich stworków, Gargamel, który zaczyna na nie polować, by stworzyć kamień filozoficzny…

Całość mojej recenzji na blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/02/przygody-smerfow-1-czarne-smerfy-peyo.html

POCZĄTEK SMERFÓW

Kiedy jakiś czas temu, przy okazji recenzowania jednego z poprzednich tomów „Smerfów”, pisałem, że mam nadzieję na wznowienie przez Egmont starych komiksów z ich przygodami, nie sądziłem, że słowa te okażą się prorocze. A jednak, po zaserwowaniu nam zarówno najnowszych tomów kontynuatorów spuścizny Peyo oraz wypełnienia luk poprzez publikację nigdy nie...

Mimo, że to pierwszy tom przygód Smerfów dopiero teraz miałam okazję go przeczytać. Z trzech historyjek, które są w tomie znałam tylko jedną i na dodatek pod zmienionym tytułem - o czarnych smerfach, które w serialu animowanym są fioletowe. Wszystkie historyjki miło mi się czytało, smerfy to smerfy - zawsze potrafią wywołać uśmiech na twarzy :)

Mimo, że to pierwszy tom przygód Smerfów dopiero teraz miałam okazję go przeczytać. Z trzech historyjek, które są w tomie znałam tylko jedną i na dodatek pod zmienionym tytułem - o czarnych smerfach, które w serialu animowanym są fioletowe. Wszystkie historyjki miło mi się czytało, smerfy to smerfy - zawsze potrafią wywołać uśmiech na twarzy :)

Zawiera 3 opowiadania. Smerfy zombie, wielki wynalazca i poznajemy też Gargamela.

Zawiera 3 opowiadania. Smerfy zombie, wielki wynalazca i poznajemy też Gargamela.

Zabawne i wciągające historie, błyskotliwy humor, a czasem zaskakujące zwroty akcji. To zdecydowanie ciekawa lektura dla mniejszych i ale też tych większych dzieci.

Zabawne i wciągające historie, błyskotliwy humor, a czasem zaskakujące zwroty akcji. To zdecydowanie ciekawa lektura dla mniejszych i ale też tych większych dzieci.