Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Można się dąsać że książka została wydana o kilkadziesiąt lat za późno, że Nie przedstawia wartości w warunkach obecnego kapitalizmu, który się zautomatyzował, zcyfryzował, a sam rewolucyjny syndykalizm przeżył kilka zmian w układzie sił na świecie. Jednak nie jest to podręcznik ani instrukcja, a raczej dzieło publicystyczne, tytułowa teoria skupia się na ideałach jakimi hołdowali członkowie ruchu robotniczego, a także syntetyzuje w paru akapitach myli klasyków jak Godwin, Owen, Proudhon, Bakunin, czy Kropotkin, a "praktyka" to zarazem opis metod jakimi posługiwali się (i do dziś posługują) organizacje syndykalistyczne jak i przykłady w postaci bardziej znaczących strajków i powstałych organizacji zrzeszających pracowników w walce o własne intersey (wiee z nich istnieje do dziś). Rocker próbuje czasem coś tam przewidzieć z perspektywy 38. r. (oraz 46. w posłowiu, już po II wojnie światowej), ale nie próbuje wyrokować, dzięki czemu ów "Wstęp do tematu, któremu wojna w Hiszpanii nadała wielki rozgłos" nie zestarzał się aż tak.

Można się dąsać że książka została wydana o kilkadziesiąt lat za późno, że Nie przedstawia wartości w warunkach obecnego kapitalizmu, który się zautomatyzował, zcyfryzował, a sam rewolucyjny syndykalizm przeżył kilka zmian w układzie sił na świecie. Jednak nie jest to podręcznik ani instrukcja, a raczej dzieło publicystyczne, tytułowa teoria skupia się na ideałach jakimi...

Sobodni jeźdźcy powrócili - starsi, dojrzalsi, ale wciąż zdrowo szurnięci, chcę więcej!

Sobodni jeźdźcy powrócili - starsi, dojrzalsi, ale wciąż zdrowo szurnięci, chcę więcej!

Ostatnie dwa tomy czytałem już zagubiony. Może to wina mojej nieuwagi, albo długich przerw między tomami lub Azzarello zawiódł jako scenarzysta, tak czy siak pogubiłem się w tym który Minuteman chce zarżnąć kogo z Trustu, jaki ma w tym interes, do końca nie dowiedziałem się jak wygląda "programowanie" Minutemanów a końcówka jakby taka domykające wszystko zbyt szybko (a czasu było sporo). Za to aż do ostatniego numerów gangsterską opowieść śledzi się z fascynacją - noir w najlepszym wydaniu.

Ostatnie dwa tomy czytałem już zagubiony. Może to wina mojej nieuwagi, albo długich przerw między tomami lub Azzarello zawiódł jako scenarzysta, tak czy siak pogubiłem się w tym który Minuteman chce zarżnąć kogo z Trustu, jaki ma w tym interes, do końca nie dowiedziałem się jak wygląda "programowanie" Minutemanów a końcówka jakby taka domykające wszystko zbyt szybko (a...