Harda horda

Dokonałam ostatnio odkrycia. Nic tak dobrze nie robi moim czytelniczym zastojom, jak zbiory opowiadań. Nawet kiedy odrzuca mnie od książek, to przeczytanie tego jednego opowiadanka dziennie daje mi poczucie satysfakcji, odsuwa wyrzuty siemienia, a jednocześnie pozwala poznać jakąś historię od deski do deski. Zdecydowanie przekonałam się do krótkiej formy i na radarze mam teraz mnóstwo większych i mniejszych zbiorów pojedynczych autorów i nie tylko. Bo na przykład taka jedna Harda Horda też się tam znalazła.

O każdej z autorek z Hordy coś już słyszałam, choć nie od każdej coś czytałam. Na prowadzeniu oczywiście jest Jadowska, której prawdopodobnie przeczytam wszystko, co tylko ta kobieta napisze, bo jej proza jest dla mnie czystą kwintesencją cosy czytanka. Zbiór Hardej Hordy miałam na swojej liście do przeczytania od wielu lat, ale naprawdę nie było mi po drodze z opowiadaniami. Bardzo się cieszę, że to się zmienia, a ta książka miała w tym swój spory udział.
Króciutko o każdym opowiadaniu:
▪️ Jawor – Marta Kisiel / Bardzo klimatyczne i niepokojące, z wyczuwalną nutą grozy. Nie pozostawia niedomówień, choć kilka rzeczy autorka przemyca czytelnikowi między wierszami. Świetny start!
▪️ Dróżniczka – Aleksandra Janusz / Ukazanie niedalekiej przyszłości oczami starszej kobiety, która ma mocne poczucie obowiązku i ze wszystkich sił stara utrzymać wagę „dawnego”, choć to jest już wspomnieniem, o czym wbrew jej woli wciąż przypomina jej wnuk. Zakończenie takie z gatunku wzruszających, do popłakania dla emocjonalnego serduszka.
▪️ Tylko nie w głowę – Ewa Białołęcka / Chyba mój ulubieniec tego zbioru! Zombie, kot, Biedronka za oknem, blokowisko i laska, która przespała koniec świata. Cudeńko, przezabawne, przemyślane od początku do końca. Tak sobie wyobrażam siebie, gdyby nagle na ulicach rozpoczął się zombiakowy Armagedon. Jeżeli macie przeczytać tylko jedno opowiadanie z tego zbioru, to niech to właśnie będzie to Ewy Białołęckiej.
▪️ Dokąd odeszły cienie – Magdalena Kubasiewicz / Bardzo ciekawe opowiadanie (trochę) grozy, którego akcja dzieje się w fantastycznym świecie, gdzie magia, duchy i nekromancja jest chlebem powszednim. Zakończenie, które mnie zaskoczyło, choć wydawało mi się, że domyśliłam się go na samym początku (naiwna ja). Bardzo podoba mi się pióro autorki, więc po jej książki sięgnę chyba znacznie wcześniej, niż zamierzałam.
▪️ Po drugie – Aleksandra Zielińska / Pierwsze opowiadanie, które czytałam trochę na siłę. Jest przejmujące, ale…sama nie wiem, jakoś nie pasowało mi stylem i tematyką do reszty. Ten dobry vibe, który miałam podczas lektury poprzednich opowiadań, gdzieś uleciał i choć jest do dobrze skonstruowany tekst, to po prostu odstający dość mocno od reszty.
▪️ Z góry nie patrzą – Anna Hrycyszyn / Opowiadanie z gatunku science fiction o dziewczynie, której przyszło żyć w świecie, w którym katastrofa klimatyczna już się wydarzyła i ma swoje poważne skutki. Większość świata znajduje się pod wodą, a z jakiegoś powodu ludzkość kompletnie straciła łączność ze swoimi satelitami. Hankę to intryguje i chętnie dowiedziałaby się, co takiego się stało. Ale rozwiązanie zagadki może znajdować się bardzo, bardzo głęboko…
▪️ Zielona zemsta – Aneta Jadowska / No klasa, wiadomo! Moje pierwsze spotkanie z Maliną z rodu Koźlaków. W tym roku jak nic czeka nas kolejne!
▪️ Szanowny panie M. – Anna Kańtoch / Im mniej będziecie wiedzieć o fabule tego opowiadania przed lekturą, tym większą satysfakcję będziecie z niego czerpać. Co ciekawe, podobnie jak tekst Zielińskiej ono też odstaje tematyką od reszty, ale tutaj jakoś bardziej mnie wciągnęło, zaintrygowało i byłam bardzo ciekawa jego zakończenia.
▪️ Bezduch – Martyna Raduchowska / Opowiadanie stanowi spin-off do cyklu autorki zatytułowanego "Szamanka od umarlaków". Świetny tekst! Z lekka niepokojący, z trzymającą w napięciu fabułą, ale i niepozbawiony humoru. Zaraz po lekturze dodałam wspomniany cykl do listy do przeczytania, świetne!
▪️ Lot wieloryba – Milena Wójtowicz / Tekst z potencjałem. Gdyby zrobić na bazie fabuły tego opowiadania pełnoprawną powieść ta okazałaby się świetna, jestem tego pewna. W krótszej formie sporo interesującego mięska gdzieś umyka, niestety.
▪️ Jest nad zatoką dąb zielony – Agnieszka Hałas / Kolejne opowiadanie, które totalnie wybiło mnie z rytmu. Z mojej perspektywy chyba najmniej interesujące w całym zbiorze, na pewno takie, które zaangażowało mnie najmniej. Zakończenie chyba miało wzruszać, ja po prostu cieszyłam się, że wreszcie dobiliśmy do brzegu.
▪️ Ognisty warkocz – Anna Nieznaj / Podobnie jak w przypadku "Lotu wieloryba" byłaby to świetna historia opowiedziana w dłuższej formie. Bardzo spodobał mi się pomysł na fabułę i chętnie przeczytałabym więcej.

Podsumowując, to bardzo dobry zbiór, z małymi wyjątkami mniej wciągających mnie historii. Żadnego z tekstów nie określiłabym jednak jako słabego, więc gorąco zachęcam Was do sięgnięcia. Przede mną teraz "Harde baśnie" od tej drużyny…czuję, że będzie pysznie!

Dokonałam ostatnio odkrycia. Nic tak dobrze nie robi moim czytelniczym zastojom, jak zbiory opowiadań. Nawet kiedy odrzuca mnie od książek, to przeczytanie tego jednego opowiadanka dziennie daje mi poczucie satysfakcji, odsuwa wyrzuty siemienia, a jednocześnie pozwala poznać jakąś historię od deski do deski. Zdecydowanie przekonałam się do krótkiej formy i na radarze mam...

Książka "Harda horda" mnie nie zachwyciła. Niektóre opowiadania ciekawe, inne (większość) nurzące, niepotrzebnie skomplikowane, ale bez takiej komplikacji, która wciąga, tylko z taką, że nie chce się czytać dalej.

Książka "Harda horda" mnie nie zachwyciła. Niektóre opowiadania ciekawe, inne (większość) nurzące, niepotrzebnie skomplikowane, ale bez takiej komplikacji, która wciąga, tylko z taką, że nie chce się czytać dalej.

Z zainteresowaniem sięgnęłam po tę antologię, ponieważ chciałam poznać nowe autorki i ich twórczość. Niestety większość opowiadań mnie nie przekonała - były zbyt skomplikowane lub ekscentryczne, nawet jak na gatunek fantasy. Jednakże, nie mogłam się oprzeć urokowi i wzruszeniu, które wywołało we mnie opowiadanie Agnieszki Hałas. Cieszę się, że będę miała okazję zapoznać się z więcej treściami autorstwa Agnieszki Jadowskiej, a Martę Kisiel podziwiam od lat. Niestety, nie pamiętam już reszty opowiadań i nie czuję potrzeby do nich wracać.

Z zainteresowaniem sięgnęłam po tę antologię, ponieważ chciałam poznać nowe autorki i ich twórczość. Niestety większość opowiadań mnie nie przekonała - były zbyt skomplikowane lub ekscentryczne, nawet jak na gatunek fantasy. Jednakże, nie mogłam się oprzeć urokowi i wzruszeniu, które wywołało we mnie opowiadanie Agnieszki Hałas. Cieszę się, że będę miała okazję zapoznać się...

Książka jest bardzo „nierówna”. Obok świetnych opowiadań, których z chęcią poznałabym kontynuacje w formie całych książek znajdują się mierne opowiadania, które z fantastyką nie mają zbyt wiele wspólnego. Jedno opowiadanie nie ma wręcz żadnego motywu fantastycznego i nie mam pojęcia, dlaczego trafiło do tej książki.
Niemniej jednak cieszę się, że sięgnęłam po ten zbiór opowiadań, ponieważ w fantastycznym świecie zaczynam dopiero raczkować, a dzięki tej książce znalazłam kilka świetnych autorek, po których książki z wielką przyjemnością sięgnę. Głównie z tego wynika moja ocena.

Książka jest bardzo „nierówna”. Obok świetnych opowiadań, których z chęcią poznałabym kontynuacje w formie całych książek znajdują się mierne opowiadania, które z fantastyką nie mają zbyt wiele wspólnego. Jedno opowiadanie nie ma wręcz żadnego motywu fantastycznego i nie mam pojęcia, dlaczego trafiło do tej książki.
Niemniej jednak cieszę się, że sięgnęłam po ten zbiór...

Świetny zbiór opowiadań. Tworzony przez grupę polskich autorów. Gorąco polecam

Świetny zbiór opowiadań. Tworzony przez grupę polskich autorów. Gorąco polecam

Różne historie, tak jak różne są autorki. Jak to antologie opowiadania jedne gorsze, drugie lepsze. Część autorek znam z innych dzieł, ale staram się nie patrzeć na nie przez pryzmat innych opowieści. Każde opowiadanie pokrótce bym opisała:

1. Kisiel. Lekkie, przyjemne, trzymające w napięciu z dramatycznym końcem. Dawało nieco dziecięcej radości, poucza że w każdej baśni jest ziarno prawdy.
2. Janusz. Nijakie, sci-fi, troszkę wylew emocjonalny. Główna bohaterka ma hard ducha do końca.
3. Białołęcka. Humorystyczna apokalipsa, niezbyt drastyczna, świetna główna bohaterka, chciałoby się o tym całą książkę. Zdobyła moje serduszko i uśmiech.
4. Kubasiewicz. Ciekawa historia, wciągająca, w napięciu trzymająca, ale dziwnym językiem napisana.
5. Zielińska. Historia opisana oczami dziecka. Historia zranionego dziecka. Stopniowo czujemy powód jej odrzucenia przez świat. Zakończenie zmroziło mi serce.
6. Hrycyszyn. Bardzo chaotyczna opowieść. Spodobał mi się motyw urwanego listu i startych słów. Cała historia średnio się klei, za dużo zdarzeń za mało miejsca. Wykreowana opowieść i świat byłaby dobra w formie osobnej książki.
7. Jadowska. Ponownie powala swoją dawką humoru. Zemsta smakuje najlepiej na zimno i to ze szczyptą szaleństwa powoduje że pokochałam to opowiadanie. Mimo że przeskoki czasu są tu duże akcja świetnie się trzymała trzonu. Prosta w zrozumieniu z dawką sarkazmu i masą humoru zdobyła moje serce.
8. Kańtoch. Opowiadanie w formie listu. Dużo nijakich wypowiedzi. Nic się z tego nie wywnioskowało. Nie wiadomo kto jest głównym złym charakterem. Bohaterka walczyła o swój hard ducha ale nic z tego nie wyszło. Nie trafiło do mnie wcale.
9. Raduchowska. Świetnie zaplanowana historia. Wciągająca akcja. Pełna rozterek i emocjonująca. Po prostu wciągnęło do końca.
10. Wójtowicz. Dużo humoru, ciekawy świat. Miłe opowiadanko, ale nieco zbyt płytko opisane. Co jakiś czas jakby brakowało połączenia między scenami. Jest jak wspaniały sen, który umyka nad ranem i pamięta się ogół bez szczegółów.
11. Hałas. Długie, rozbudowane, poruszające. Po prostu piękne. Sci-fi przeplatane scenami z historii dziejów. Historie mierzenia się ze śmiercią teraz i w czasach naszych przodków. Nie lubię takich historii, ale ta zdobyła moje serce, a bohaterowie pokazali hard ducha.
12. Nieznaj. Chaotyczne sci-fi. Brakuje w niej kilku elementów z racji zbyt krótkiego opisania świata. Główny motyw jest niejasny aż do ostatnich akapitów.

Mimo wszystko ta antologia jako całość podobała mi się i wciągnęła mnie.

Różne historie, tak jak różne są autorki. Jak to antologie opowiadania jedne gorsze, drugie lepsze. Część autorek znam z innych dzieł, ale staram się nie patrzeć na nie przez pryzmat innych opowieści. Każde opowiadanie pokrótce bym opisała:

1. Kisiel. Lekkie, przyjemne, trzymające w napięciu z dramatycznym końcem. Dawało nieco dziecięcej radości, poucza że w każdej baśni...

Pewnie nie napiszę nic odkrywczego, ale jak to bywa ze zbiorami opowiadań, jakość opowieści jest zróżnicowana. Szczególnie przypadły mi do gustu: "Jawor", "Dróżniczka", "Dokąd odeszły cienie", "Jest nad zatoką dąb zielony" oraz "Z góry nie patrzą". Pozostałe teksty były dobre, chociaż albo nie zachęcił mnie sposób prowadzenia historii albo język, którym posługiwała się dana autorka. Myślę, ze warto przeczytać, szczególnie jeśli poszukujemy nowych ciekawych autorów.

Pewnie nie napiszę nic odkrywczego, ale jak to bywa ze zbiorami opowiadań, jakość opowieści jest zróżnicowana. Szczególnie przypadły mi do gustu: "Jawor", "Dróżniczka", "Dokąd odeszły cienie", "Jest nad zatoką dąb zielony" oraz "Z góry nie patrzą". Pozostałe teksty były dobre, chociaż albo nie zachęcił mnie sposób prowadzenia historii albo język, którym posługiwała się...

Dobra antologia, być może, ale nic ponadto. Czytałam kolejne opowiadania w nadziei na to COŚ ale w sumie się nie doczekałam. Moją uwagę zwróciły tylko dwa opowiadania - na samym początku "Jawor" (naprawdę doskonały, niesamowity, duszny klimat!) oraz, tym razem raczej negatywnie, opowiadanie "Jest nad zatoką dąb zielony" na sam koniec, które jest dla mnie jednym z tych, które żerują na chorobie i nieszczęściu małego dziecka. W sensie że nic innego tam czytelnika nie chwyta. Tak że, podsumowując, antologia niestety dość przeciętna. Wiem, że nie jest łatwo napisać dobre opowiadanie. Ale jednak chciałoby się więcej.

Dobra antologia, być może, ale nic ponadto. Czytałam kolejne opowiadania w nadziei na to COŚ ale w sumie się nie doczekałam. Moją uwagę zwróciły tylko dwa opowiadania - na samym początku "Jawor" (naprawdę doskonały, niesamowity, duszny klimat!) oraz, tym razem raczej negatywnie, opowiadanie "Jest nad zatoką dąb zielony" na sam koniec, które jest dla mnie jednym z tych,...

Wybija sie wyłącznie kubasiewicz :/ oczekiwania były spore mimo wszystko

Wybija sie wyłącznie kubasiewicz :/ oczekiwania były spore mimo wszystko

szkoda drzew, czasu i pieniędzy

szkoda drzew, czasu i pieniędzy