Żertwa

Seria osobliwych morderstw ma miejsce we Wrocławiu. Kogo nie zaciekawi wisielec bez sznura, albo pobieranie krwi od niczego nieświadomych osób? Pytanie tylko kto za tym wszystkim stoi, jak do tego podejść. Czy rację będą mieli śledczy i okaże się, że sprawcami są handlarze organami, czy też tajemnicza dziewczyna twierdząca, że ma to związek z wyznawcami jednego ze słowiańskich bożków?

Drugi tom Opowieści z Wieloświata to bardzo dobre połączenie fantastyki i kryminału. Od pierwszych stron mamy do czynienia z niewyjaśnionymi morderstwami, co jest pierwszą z różnic, jeśliby porównywać tą część z poprzednią. Znowu spotykamy pełno postaci związanych z mitologią słowiańską, jednak tym razem są one lepiej opisane. Nadal uważam, że im mniej tym lepiej, aczkolwiek nie odczuwa się aż takiego przepełnienia przez to, że każda pojawiająca się osoba ma jakiś udział w historii. Więcej elementów słowiańskich natomiast czyni całą książkę bardziej wciągającą i moim zdaniem ciekawą. Kto by przecież nie chciał poczytać o naszych dawnych wierzeniach? Tego również brakowało mi w Wiedźmie, wtedy nastawiłam się na tą słowiańskość i jej nie dostałam, tu aż wychodzi poza strony.

Największy minus to brak bohaterki (lub też bohatera) pokroju Jasnej, mam wrażenie, że chociaż napotykamy charakterne postacie, żadna z nich nie przyciąga, tak jak robiła to tytułowa wiedźma. Są jednak zabawne i dadzą się lubić, więc te niedociągnięcia da się przełknąć. Zastanawiające jest to, że drugi tom z serii nie ma zupełnie nic wspólnego z pierwszym, poza miejscem akcji, motywami mitologicznymi oraz pobieżnymi nawiązaniami. Wydaje mi się, że nadal możemy mieć do czynienia z wprowadzeniem do historii, tylko po co jest ono tak obszerne? Jest to na pewno dobra wiadomość dla osób chcących przeczytać część drugą bez znajomości pierwszej, nie widzę żadnych przeciwskazań, jest to jak najbardziej możliwe.

Mimo tego, że książka ta nie jest porywająca, mnie się podobała. To pozycja lekka, miejscami ciekawa, idealna dla osób lubiących wątki mitologiczne. Polecam ten tytuł dla odstresowania się, lub zwyczajnie dla odpoczynku od cięższej literatury. Sama chętnie sięgnę po następny tom.

Seria osobliwych morderstw ma miejsce we Wrocławiu. Kogo nie zaciekawi wisielec bez sznura, albo pobieranie krwi od niczego nieświadomych osób? Pytanie tylko kto za tym wszystkim stoi, jak do tego podejść. Czy rację będą mieli śledczy i okaże się, że sprawcami są handlarze organami, czy też tajemnicza dziewczyna twierdząca, że ma to związek z wyznawcami jednego ze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

druga czesc serii, która niema nic wspólnego z pierwszą. Przynajmniej ja nie widzę pokrewieństwa, masakra jakaś. Pierwsza taka seria mam nadzieję, że ostatnia.strars kasy

druga czesc serii, która niema nic wspólnego z pierwszą. Przynajmniej ja nie widzę pokrewieństwa, masakra jakaś. Pierwsza taka seria mam nadzieję, że ostatnia.strars kasy

Pokaż mimo to

Po rozpoczesciu tomu drugiego powstaje konsternacja! Zaraz czy to ta sama seria? Bo mamy zupelnie innych bohaterow a ksiazka nawet nie przypomina swoja budowa poprzedniej czesci. Jest po powiesc w wiekszosci bardziej ''policyjno-detektywistyczna'' niz ''mistyczna''. Wciaz spotykamy sie w powiesci z postaciami z pogranicza swiatow rownoleglych a sprawa z ktora musi zmierzyc sie komisarz Majka(Majka to nazwisko jakbyscie byli ciekawi) ma podloze slowianskie. Slowianskie rytualy etc. Jednak jest to tak oderwane od poprzedniego tomu iz mialam moment zawachania czytajac te ksiazke.
Spodobala mi sie postac wolchwy A.Omyk i komisarza. Szkoda, ze koniec koncow miedzy nimi nic wiecej nie zaszlo. Znowu- mam nadzieje, ze w tomie trzecim sie to jakos naprostuje i wroci na dobre tory.
Kolejny raz ksiazka konczy sie raczej nieszczesliwie i dosc dolujaco, choc moze to moje odczucie. Czytalo sie niezle, ale w 2/3 objetosci historia mnie zmeczyla. Czegos mi tu brakuje. Moze za malo tego mistycyzmu, za malo fantazji i odniesien do tego posmiertnego-demonicznego swiata.
Chcialoby sie zatopic w tym magicznym bycie a my ledwo co go tu lizniemy.
Postac Baby Jagi jest rozbudowana, czego brakowalo mi w tomie 1, spotykamy sie rowniez z historia jej zycia (chyba bo w rozdziale nie ma imienia bohaterki wiec to nasze domysly, ze to o nia chodzi).

Podsumowujac.
NIby styl przyjemny, bez dluzyzn, bohaterowie roznorodni a w fabule sie dziele, ale brakuje mi tu czegos co by dodalo historii kopa i pieprzyku. Zmeczylam sie cala fabula i az musze sobie zrobic przerwe. Dlatego z tomem trzecim, poczekam. Podobno powstal juz tom czwarty. NIe wiem czy go przeczytam bo na razie moj entuzjazm do calej tej historii opada.

Po rozpoczesciu tomu drugiego powstaje konsternacja! Zaraz czy to ta sama seria? Bo mamy zupelnie innych bohaterow a ksiazka nawet nie przypomina swoja budowa poprzedniej czesci. Jest po powiesc w wiekszosci bardziej ''policyjno-detektywistyczna'' niz ''mistyczna''. Wciaz spotykamy sie w powiesci z postaciami z pogranicza swiatow rownoleglych a sprawa z ktora musi zmierzyc...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Odłożyłam na 3 rozdziale. Byłam ciekawa czy wątki z pierwszej książki będą pociągnięte.. nie dotrwałam do nich.
Może kiedyś wrócę.

Odłożyłam na 3 rozdziale. Byłam ciekawa czy wątki z pierwszej książki będą pociągnięte.. nie dotrwałam do nich.
Może kiedyś wrócę.

Pokaż mimo to

Nie wciągnęła mnie jak część poprzednia. Za dużo postaci plus trochę skakania po akcji książki.

Nie wciągnęła mnie jak część poprzednia. Za dużo postaci plus trochę skakania po akcji książki.

Pokaż mimo to

Co się w tym Wrocławiu działo, wilkodłaki, wąpierze, łapiduchy, czorty zyskali na sile i szaleli w mieście i okolicy. Działo się coś niedobrego. Jaką misję ma krupierka Anastazja Omyk? Pojawiła się szczelina między światem żywych a zaświatami na Ślęży. Czy poradzą coś zmora Nina, szaman Dawid, anioł śmierci Szarak i obudzona po latach wiedźma Jasna? Historia wciągająca w świat słowiańskich wierzeń

Co się w tym Wrocławiu działo, wilkodłaki, wąpierze, łapiduchy, czorty zyskali na sile i szaleli w mieście i okolicy. Działo się coś niedobrego. Jaką misję ma krupierka Anastazja Omyk? Pojawiła się szczelina między światem żywych a zaświatami na Ślęży. Czy poradzą coś zmora Nina, szaman Dawid, anioł śmierci Szarak i obudzona po latach wiedźma Jasna? Historia wciągająca w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Już pierwsza część za bardzo mnie nie pochłonęła, ale chciałam się dowiedzieć jak potoczą się losy głównych bohaterów, dlatego bardzo się zawiodłam gdy okazało się że w drugiej części to nie oni "grają pierwsze skrzypce".
Poza tym, według mnie książka bardzo niechlujnie jest napisana , przez co bardzo ciężko się czyta.
Strasznie mi się nie podobała, może jedynie poza wątkiem kryminalnym, który niestety i tak został w pewnym momencie zepsuty.
Nie polecam.

Już pierwsza część za bardzo mnie nie pochłonęła, ale chciałam się dowiedzieć jak potoczą się losy głównych bohaterów, dlatego bardzo się zawiodłam gdy okazało się że w drugiej części to nie oni "grają pierwsze skrzypce".
Poza tym, według mnie książka bardzo niechlujnie jest napisana , przez co bardzo ciężko się czyta.
Strasznie mi się nie podobała, może jedynie poza...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Sama nie wiem jak ocenić...Z jednej strony lubię tematykę ,ale moim zdaniem autorka nie podołała poprzeczce ,którą sama sobie podniosła. Czym mnie zraziła w tej części autorka? Jakieś bezsensowne komentarze ni z gruszki ni z pietruszki.Diabły przedstawione tu nie straszą,nie kuszą to jaka jest ich rola? Czy znajduje plusy? Po przeanalizowaniu...nie. Książka często odkładana bo nie wciąga,nie zatrzymuje. Przeczytam ostatnią część ale niestety niesmak czuje po tej serii.

Sama nie wiem jak ocenić...Z jednej strony lubię tematykę ,ale moim zdaniem autorka nie podołała poprzeczce ,którą sama sobie podniosła. Czym mnie zraziła w tej części autorka? Jakieś bezsensowne komentarze ni z gruszki ni z pietruszki.Diabły przedstawione tu nie straszą,nie kuszą to jaka jest ich rola? Czy znajduje plusy? Po przeanalizowaniu...nie. Książka często odkładana...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tom 2 podobał mi się bardziej od 1. O wiele mocniej pachniał paranormal fantasy, czego spodziewałam się od początku serii. A to zdecydowanie podniosło moją ocenę.
Niestety wszystko byłoby lepiej, gdyby opisy postaci, to jak wyglądają, pojawiłyby się wraz z ich pierwszą prezentacją. A tak... Poznawałam charaktery ludzi i upiorów bez twarzy. Szkoda.

Tom 2 podobał mi się bardziej od 1. O wiele mocniej pachniał paranormal fantasy, czego spodziewałam się od początku serii. A to zdecydowanie podniosło moją ocenę.
Niestety wszystko byłoby lepiej, gdyby opisy postaci, to jak wyglądają, pojawiłyby się wraz z ich pierwszą prezentacją. A tak... Poznawałam charaktery ludzi i upiorów bez twarzy. Szkoda.

Pokaż mimo to

Całkiem przyjemny kryminał, z motywami mitologii słowiańskiej.
Trochę senny, bardziej niż "Wiedźma", ale czytało się dobrze.
Interesujący eksperyment z trzynastozgłoskowcem w jednym rozdziale.

Całkiem przyjemny kryminał, z motywami mitologii słowiańskiej.
Trochę senny, bardziej niż "Wiedźma", ale czytało się dobrze.
Interesujący eksperyment z trzynastozgłoskowcem w jednym rozdziale.

Pokaż mimo to