Zaczęłam czytanie od części 3,4,5, a teraz przeczytałam drugą i uważam, że do tej pory ta część jest najlepsze z tych czterech. Akcja toczy się szybko trudno oderwać się od czytania. Pomysł ciekawy. Polecam.

Zaczęłam czytanie od części 3,4,5, a teraz przeczytałam drugą i uważam, że do tej pory ta część jest najlepsze z tych czterech. Akcja toczy się szybko trudno oderwać się od czytania. Pomysł ciekawy. Polecam.

Bardzo polubiłam twórczość autorki i ten cykl bardzo mi się podoba.

Bardzo polubiłam twórczość autorki i ten cykl bardzo mi się podoba.

Lepiej niż w część pierwszej. Aczkolwiek kilka wątków jest odrobinę grubymi nićmi szyte. No i ta "kochliwość" beskidzkich policjantów jest nieco niepokojąca ;)

Lepiej niż w część pierwszej. Aczkolwiek kilka wątków jest odrobinę grubymi nićmi szyte. No i ta "kochliwość" beskidzkich policjantów jest nieco niepokojąca ;)

Przypadkiem zaczęłam od drugiego tomu i w trakcie się zorientowałam. Polecono mi cykl jako wspaniałe kryminały, ja jednak nazwałabym to "romansem z wątkiem kryminalnym". Bohaterowie przeżywają rozterki duszno-sercowe, a gdzieś w tle plączą się trupy. Czyta się szybko i przyjemnie- jednak nie jest to lektura dla wielbicieli kryminałów z krwi i kości. Raczej średni harlequin, po który można sięgnąć dla zabicia czasu na plaży.
Nie będę czytać pierwszego tomu ani nie sięgnę po kolejne.

Przypadkiem zaczęłam od drugiego tomu i w trakcie się zorientowałam. Polecono mi cykl jako wspaniałe kryminały, ja jednak nazwałabym to "romansem z wątkiem kryminalnym". Bohaterowie przeżywają rozterki duszno-sercowe, a gdzieś w tle plączą się trupy. Czyta się szybko i przyjemnie- jednak nie jest to lektura dla wielbicieli kryminałów z krwi i kości. Raczej średni...

Słabo, nie jestem fanem.

Słabo, nie jestem fanem.

Po “Uśpionych królowych” książka “Cynamonowe dziewczyny” mile mnie zaskoczyła. Myślę, że autorka nieco się już wyrobiła literacko, bo w tej książce dialogi dało się czytać bez żenady i akcja powieści wciągnęła mnie bardziej niż w poprzedniej. Hanna Greń kontynuuje losy dwóch przyjaciółek - Petry i Zeny oraz ich życiowych partnerów wplatając wątek kryminalny. Tu również mamy seryjnego mordercę, którego poszukują policjanci z kilku miejscowości. I tu też dużą pomoc w wykryciu przestępcy otrzymują od Petry. Kobieta zmaga się z przeżyciami związanymi z utratą dziecka, co również odbija się na wzajemnych relacjach z mężem - Konradem. Jest więc coś z powieści obyczajowej, jak i kryminał.

Po “Uśpionych królowych” książka “Cynamonowe dziewczyny” mile mnie zaskoczyła. Myślę, że autorka nieco się już wyrobiła literacko, bo w tej książce dialogi dało się czytać bez żenady i akcja powieści wciągnęła mnie bardziej niż w poprzedniej. Hanna Greń kontynuuje losy dwóch...

Kocham cynamon ❤
Uwielbiam jabłka z cynamonem, uwielbiam cynamonowe bułeczki, a teraz do cynamonowej kolekcji dołączam Cynamonowe Dziewczyny

Kocham cynamon ❤
Uwielbiam jabłka z cynamonem, uwielbiam cynamonowe bułeczki, a teraz do cynamonowej kolekcji dołączam Cynamonowe Dziewczyny

Nie wiem, co jest ze mną nie tak, że nie pieję nad twórczością Hanny Greń. Dobrze czytało mi się tę powieść, niemniej najbardziej, co mnie w niej urzekło, to umiejscowienie historii. Nie powiem, żeby książka była zła, ale mnie ona nie do końca podeszła. Ciekawa historia, ale. Mam jakieś ale, które mi przeszkadza w odbiorze. Może to styl?

Nie wiem, co jest ze mną nie tak, że nie pieję nad twórczością Hanny Greń. Dobrze czytało mi się tę powieść, niemniej najbardziej, co mnie w niej urzekło, to umiejscowienie historii. Nie powiem, żeby książka była zła, ale mnie ona nie do końca podeszła. Ciekawa historia, ale. Mam jakieś ale, które mi przeszkadza w odbiorze. Może to styl?

Nie bardzo wiem, kiedy to się stało, ale jestem właśnie po lekturze drugiej książki z serii "W Trójkącie Beskidzkim".
Tym razem ofiarami bezwzględnego mordercy stają się tytułowe "Cynamonowe dziewczyny".
W pierwszym tomie dużo narzekałam na zbyt dużą ilość seksu, szybkie zakochiwanie się w sobie bohaterów i interakcje Petry z jej mężem Konradem.
Co sądzę o drugim tomie? Jest ciut lepszy od poprzedniego: seksu jest nieco mniej, policjanci zaczynają wreszcie myśleć, choć i tak bez Petry zajęłoby im to wieki, tożsamość mordercy dosyć ciekawie wymyślona i poprowadzona co zaliczam na zdecydowany plus. Dostajemy nowych bohaterów do spółki z już nam doskonale znanymi: Tamara i Daniel "Wolverine" Laszczak, kolejna "zakochana od pierwszego wejrzenia para" serio to zaczyna być już irytujące, Yellowknifer czyli nowy zabójca zbyt na mój gust oczywisty, Witek - kuzyn Tamary, a zarazem specjalista od "otwierania cudzych drzwi", oraz Zuzanna, która ma szansę być jedną z lepszych postaci w serii, mam nadzieję, że się przekonam.
Ostateczna ocena 6,5 / niecałe 7.

Nie bardzo wiem, kiedy to się stało, ale jestem właśnie po lekturze drugiej książki z serii "W Trójkącie Beskidzkim".
Tym razem ofiarami bezwzględnego mordercy stają się tytułowe "Cynamonowe dziewczyny".
W pierwszym tomie dużo narzekałam na zbyt dużą ilość seksu, szybkie zakochiwanie się w sobie bohaterów i interakcje Petry z jej mężem Konradem.
Co sądzę o drugim tomie?...

"Cynamonowe dziewczyny" to drugi tom serii "W Trójkącie Beskidzkim" Hanny Greń. Drugi i zarazem nieco lepszy od pierwszego, choć równie naiwny, denerwujący i miejscami żenujący. Miałem skończyć tą serię na pierwszej książce ale, pomimo minusów tego kryminału lub romansidła - jak kto woli, historia wciąga. Głównych bohaterów - policjantów z Wisły i Bielska-Białej i ich partnerki oraz postacie drugoplanowe poznaliśmy już w części pierwszej. Wydziwaczone dialogi, koszmarnie krindżowe ksywki bohaterów i sceny miłosne godne pikantnych historyjek dla "ryczących pięćdziesiątek" lub grzecznych panienek to tutaj norma. Normą jest tu też ujawnianie szczegółów śledztwa osobom trzecim, jak żony i partnerki stróżów prawa i angażowanie się pań w samo śledztwo. Na plus zasługują opisy mordercy, jego psychiki i jego dzieciństwa, co jest charakterystyczne dla tej pisarki. Ogólnie polecam osobom lubiącym romanse z dreszczykiem.

"Cynamonowe dziewczyny" to drugi tom serii "W Trójkącie Beskidzkim" Hanny Greń. Drugi i zarazem nieco lepszy od pierwszego, choć równie naiwny, denerwujący i miejscami żenujący. Miałem skończyć tą serię na pierwszej książce ale, pomimo minusów tego kryminału lub romansidła - jak kto woli, historia wciąga. Głównych bohaterów - policjantów z Wisły i Bielska-Białej i ich...