Cynamonowe dziewczyny

Słabo, nie jestem fanem.

Słabo, nie jestem fanem.

Po “Uśpionych królowych” książka “Cynamonowe dziewczyny” mile mnie zaskoczyła. Myślę, że autorka nieco się już wyrobiła literacko, bo w tej książce dialogi dało się czytać bez żenady i akcja powieści wciągnęła mnie bardziej niż w poprzedniej. Hanna Greń kontynuuje losy dwóch przyjaciółek - Petry i Zeny oraz ich życiowych partnerów wplatając wątek kryminalny. Tu również mamy seryjnego mordercę, którego poszukują policjanci z kilku miejscowości. I tu też dużą pomoc w wykryciu przestępcy otrzymują od Petry. Kobieta zmaga się z przeżyciami związanymi z utratą dziecka, co również odbija się na wzajemnych relacjach z mężem - Konradem. Jest więc coś z powieści obyczajowej, jak i kryminał.

Po “Uśpionych królowych” książka “Cynamonowe dziewczyny” mile mnie zaskoczyła. Myślę, że autorka nieco się już wyrobiła literacko, bo w tej książce dialogi dało się czytać bez żenady i akcja powieści wciągnęła mnie bardziej niż w poprzedniej. Hanna Greń kontynuuje losy dwóch...

Kocham cynamon ❤
Uwielbiam jabłka z cynamonem, uwielbiam cynamonowe bułeczki, a teraz do cynamonowej kolekcji dołączam Cynamonowe Dziewczyny

Kocham cynamon ❤
Uwielbiam jabłka z cynamonem, uwielbiam cynamonowe bułeczki, a teraz do cynamonowej kolekcji dołączam Cynamonowe Dziewczyny

Nie wiem, co jest ze mną nie tak, że nie pieję nad twórczością Hanny Greń. Dobrze czytało mi się tę powieść, niemniej najbardziej, co mnie w niej urzekło, to umiejscowienie historii. Nie powiem, żeby książka była zła, ale mnie ona nie do końca podeszła. Ciekawa historia, ale. Mam jakieś ale, które mi przeszkadza w odbiorze. Może to styl?

Nie wiem, co jest ze mną nie tak, że nie pieję nad twórczością Hanny Greń. Dobrze czytało mi się tę powieść, niemniej najbardziej, co mnie w niej urzekło, to umiejscowienie historii. Nie powiem, żeby książka była zła, ale mnie ona nie do końca podeszła. Ciekawa historia, ale. Mam jakieś ale, które mi przeszkadza w odbiorze. Może to styl?

Nie bardzo wiem, kiedy to się stało, ale jestem właśnie po lekturze drugiej książki z serii "W Trójkącie Beskidzkim".
Tym razem ofiarami bezwzględnego mordercy stają się tytułowe "Cynamonowe dziewczyny".
W pierwszym tomie dużo narzekałam na zbyt dużą ilość seksu, szybkie zakochiwanie się w sobie bohaterów i interakcje Petry z jej mężem Konradem.
Co sądzę o drugim tomie? Jest ciut lepszy od poprzedniego: seksu jest nieco mniej, policjanci zaczynają wreszcie myśleć, choć i tak bez Petry zajęłoby im to wieki, tożsamość mordercy dosyć ciekawie wymyślona i poprowadzona co zaliczam na zdecydowany plus. Dostajemy nowych bohaterów do spółki z już nam doskonale znanymi: Tamara i Daniel "Wolverine" Laszczak, kolejna "zakochana od pierwszego wejrzenia para" serio to zaczyna być już irytujące, Yellowknifer czyli nowy zabójca zbyt na mój gust oczywisty, Witek - kuzyn Tamary, a zarazem specjalista od "otwierania cudzych drzwi", oraz Zuzanna, która ma szansę być jedną z lepszych postaci w serii, mam nadzieję, że się przekonam.
Ostateczna ocena 6,5 / niecałe 7.

Nie bardzo wiem, kiedy to się stało, ale jestem właśnie po lekturze drugiej książki z serii "W Trójkącie Beskidzkim".
Tym razem ofiarami bezwzględnego mordercy stają się tytułowe "Cynamonowe dziewczyny".
W pierwszym tomie dużo narzekałam na zbyt dużą ilość seksu, szybkie zakochiwanie się w sobie bohaterów i interakcje Petry z jej mężem Konradem.
Co sądzę o drugim tomie?...

Jest morderca-psychopata, ale są też słodcy policjanci. Pogoń za mordercą dostarcza nam emocji, ale życie prywatne policjantów, mające być przeciwwagą jest trochę zbyt przesłodzone i zdecydowanie zbyt przegadane. Słodki kryminałek, takie dwa w jednym.

Jest morderca-psychopata, ale są też słodcy policjanci. Pogoń za mordercą dostarcza nam emocji, ale życie prywatne policjantów, mające być przeciwwagą jest trochę zbyt przesłodzone i zdecydowanie zbyt przegadane. Słodki kryminałek, takie dwa w jednym.

Fajna napisana, ciekawi bohaterowie i ich niecodzienne metody rozwiązywania spraw.

Fajna napisana, ciekawi bohaterowie i ich niecodzienne metody rozwiązywania spraw.

Mam wypożyczone z biblioteki wszystkie tomy tego cyklu. Ale już wiem, że znajomość z bohaterami kończę na tomie drugim (niedokończonym zresztą). Przykro mi, ale ten cykl to jakieś nieporozumienie. Nie wiem, jak to lepiej napisać- te książki są po prostu głupie. Uwierzcie, szkoda czasu.

Mam wypożyczone z biblioteki wszystkie tomy tego cyklu. Ale już wiem, że znajomość z bohaterami kończę na tomie drugim (niedokończonym zresztą). Przykro mi, ale ten cykl to jakieś nieporozumienie. Nie wiem, jak to lepiej napisać- te książki są po prostu głupie. Uwierzcie, szkoda czasu.

Jedynie co przyciąga wzrok to okładka i ciekawy tytuł książki. Przeczytałam już kilka książek Hanny Gren, ale tym razem czuje totalne zmęczenie materiału. Pierwsza część z Trójkąta Beskidzkiego uszła choć za dużo było prywatnych dram niż samej pracy policjantów. Ale tutaj jak na samym początku przeczytałam jak policjant caluje kobietę co włamała się do jego mieszkania to uznałam, że to już gruba przesada. Nie skończyłam tej książki bo szkoda mi czasu na kiepskie halerquiny.

Jedynie co przyciąga wzrok to okładka i ciekawy tytuł książki. Przeczytałam już kilka książek Hanny Gren, ale tym razem czuje totalne zmęczenie materiału. Pierwsza część z Trójkąta Beskidzkiego uszła choć za dużo było prywatnych dram niż samej pracy policjantów. Ale tutaj jak na samym początku przeczytałam jak policjant caluje kobietę co włamała się do jego mieszkania to...

Kategoria "kryminał, sensacja" i ponad 7 gwiazdek, a do tego silna promocja ze strony wydawnictwa.
Nie dajcie się na to nabrać. To klasyczny harlequin z plastikowymi bohaterami i niewiarygodną akcją.
Jestem zażenowana.

Kategoria "kryminał, sensacja" i ponad 7 gwiazdek, a do tego silna promocja ze strony wydawnictwa.
Nie dajcie się na to nabrać. To klasyczny harlequin z plastikowymi bohaterami i niewiarygodną akcją.
Jestem zażenowana.