Cynamonowe dziewczyny

42/100/2020
Pewnie autorka znowu zebrała cięgi za nastolatkowe podejście bohaterów do seksu (jeszcze nie czytałam opinii na LB, zawsze to robię po napisaniu swojej).
Psychopatyczny morderca, kilka ofiar i brak tropów. Do czasu, aż cyborg Petra ruszy głową :-) Ta kobieta mi się podoba coraz bardziej, i jak dla mnie to ona jest najważniejszym detektywem tej serii.
Wątek kryminalny nie jest jedyny, poza nim dostajemy (jak zwykle u Greń) porcję obyczajówki. I to mi się podoba: poza szukaniem psychola mamy jeszcze inne wydarzenia w życiu bohaterów. W tym aspekcie Greń mi się kojarzy z Chmielewską - tam też trup był niejako na marginesie, a na pierwszym planie perypetie głównych bohaterów.
A co do seksu, to nawiązań do niego mogłoby nie być, ale z drugiej strony, jeżeli sceny w książce miałyby się ocierać o porno (jak to się zdarza w czytaj od czasów Greya literaturze), to już wolę to nastolatkowe podejście. Tym bardziej, że właściwie już się takiego w książkach nie spotyka.
Polecam :-)

42/100/2020
Pewnie autorka znowu zebrała cięgi za nastolatkowe podejście bohaterów do seksu (jeszcze nie czytałam opinii na LB, zawsze to robię po napisaniu swojej).
Psychopatyczny morderca, kilka ofiar i brak tropów. Do czasu, aż cyborg Petra ruszy głową :-) Ta kobieta mi się podoba coraz bardziej, i jak dla mnie to ona jest najważniejszym detektywem tej serii.
Wątek...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak zawsze z tą autorką dobrze spędzony czas

Jak zawsze z tą autorką dobrze spędzony czas

Pokaż mimo to

Bardzo ciekawy cykl,no i główni bohaterowie. Wątek kryminalny bardzo wciągający szczególnie końcówka. Polecam wszystkim, którzy lubią i dreszczyk emocji i się pośmiać.

Bardzo ciekawy cykl,no i główni bohaterowie. Wątek kryminalny bardzo wciągający szczególnie końcówka. Polecam wszystkim, którzy lubią i dreszczyk emocji i się pośmiać.

Pokaż mimo to

Historia ciekawa jednak ginie w gąszczu harlequinowych przeżyć głównych bohaterów. Dialogi są słabe, sztuczne. Rozmowy dwóch policjantów o ich uczuciach do żon prowadzone w drodze na miejsce odkrycia zwłok (???!!) Zbyt kobieca ksiazka jak na kryminał. Z drugiej strony wiele zbyt brutalnych opisów zbrodni i wulgaryzmów jakby autorka próbowała zrównoważyć przesłodzone sceny..

Historia ciekawa jednak ginie w gąszczu harlequinowych przeżyć głównych bohaterów. Dialogi są słabe, sztuczne. Rozmowy dwóch policjantów o ich uczuciach do żon prowadzone w drodze na miejsce odkrycia zwłok (???!!) Zbyt kobieca ksiazka jak na kryminał. Z drugiej strony wiele zbyt brutalnych opisów zbrodni i wulgaryzmów jakby autorka próbowała zrównoważyć przesłodzone sceny..

Pokaż mimo to

Drugi tom serii w Trójkącie Beskidzkim równie interesujący jak poprzedni. Bardzo dobrze i szybko się czyta, ja niemal połknęłam książkę. Ponownie mamy do czynienia z seryjnym zabójcą, bohaterami z pierwszego tomu i ich problemami. I ponownie znane mi dobrze okolice :)

Drugi tom serii w Trójkącie Beskidzkim równie interesujący jak poprzedni. Bardzo dobrze i szybko się czyta, ja niemal połknęłam książkę. Ponownie mamy do czynienia z seryjnym zabójcą, bohaterami z pierwszego tomu i ich problemami. I ponownie znane mi dobrze okolice :)

Pokaż mimo to

Druga część serii W Trójkącie Beskidzkim zdecydowanie zasługuje na lepszą ocenę w porównaniu z pierwszą częścią. Czyta się lekko, historia seryjnego zabójcy wciąga i przeraża zarazem. Główni bohaterowie poznani w części pierwszej można rzec " stali się normalni " bo ich dialogi i infantylne zachowania zostały przez autorkę porzucone. Kupuję kolejne części bo ciekawią mnie dalsze losy poznanych policjantów.

Druga część serii W Trójkącie Beskidzkim zdecydowanie zasługuje na lepszą ocenę w porównaniu z pierwszą częścią. Czyta się lekko, historia seryjnego zabójcy wciąga i przeraża zarazem. Główni bohaterowie poznani w części pierwszej można rzec " stali się normalni " bo ich dialogi i infantylne zachowania zostały przez autorkę porzucone. Kupuję kolejne części bo ciekawią mnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobra książka. Autorka pisze w bardzo przystępny sposób, fabuła jest interesująca. Trochę zbyt dużo informacji o życiu osobistym nadkomisarza. Pod koniec nie mogłam się już oderwać.

Dobra książka. Autorka pisze w bardzo przystępny sposób, fabuła jest interesująca. Trochę zbyt dużo informacji o życiu osobistym nadkomisarza. Pod koniec nie mogłam się już oderwać.

Pokaż mimo to

Lubię styl Pani Hanny.Wciąga.Zamierzam przeczytać kolejne części.Jedyny minus -za dużo ekscesów łóżkowych Petry i Konrada.W normalnym życiu tak to nie wygląda.Co chwilę idą do łóżka,gdzie tu czas na inne rzeczy... ;)

Lubię styl Pani Hanny.Wciąga.Zamierzam przeczytać kolejne części.Jedyny minus -za dużo ekscesów łóżkowych Petry i Konrada.W normalnym życiu tak to nie wygląda.Co chwilę idą do łóżka,gdzie tu czas na inne rzeczy... ;)

Pokaż mimo to

Rewelacyjna książka, czyta się jednym tchem. W niczym nie ustępuje zagranicznym autorom.Pochłonęłam ją w jeden dzień. Zdecydowanie polecam!!!

Rewelacyjna książka, czyta się jednym tchem. W niczym nie ustępuje zagranicznym autorom.Pochłonęłam ją w jeden dzień. Zdecydowanie polecam!!!

Pokaż mimo to

Spośród dużego grona polskich pisarzy specjalizujących się w powieściopisarstwie kryminalnym Hanna Greń wyróżnia się talentem do konstruowania ciekawych portretów psychologicznych swoich bohaterów, zarówno zbrodniarzy, jak i policjantów i ich bliskich. Fabuła prowadzona jest tak, że nie chodzi o odkrycie, kto zabił, bo to wiemy lub domyślamy się dość szybko, ale o śledzenie sposobu myślenia psychopatycznego mordercy i rozgrywki, jaką toczy ze śledczymi. Autorka zna się na sposobach budowania napięcia, ciekawie relacjonuje także kolejne kroki prowadzące do odkrycia motywów i sprawcy zbrodni.
W "Cynamonowych dziewczynach" opisana jest historia seryjnego mordercy kobiet, zwanego Yellowknifer. To ktoś okrutny, szalony, mocno zaburzony emocjonalnie, ale ,jak to zwykle bywa, korzenie tego tkwią w młodości bohatera i upokorzeniu, które wówczas przeżył. Konrad Procner, Daniel, Petra i inni bohaterowie prowadzą śledztwo i po kolei gromadzą informacje, a czytelnik poznaje fakty w innej kolejności. Czasem jest trochę do przodu, czasem do tyłu, ale zawsze zaangażowany. I dlatego polecam serię Trójkąt Beskidzki wszystkim miłośnikom kryminałów z wyrazistym tłem obyczajowym.

Spośród dużego grona polskich pisarzy specjalizujących się w powieściopisarstwie kryminalnym Hanna Greń wyróżnia się talentem do konstruowania ciekawych portretów psychologicznych swoich bohaterów, zarówno zbrodniarzy, jak i policjantów i ich bliskich. Fabuła prowadzona jest tak, że nie chodzi o odkrycie, kto zabił, bo to wiemy lub domyślamy się dość szybko, ale o śledzenie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to