Cytat dnia
Nie zależało mi na tym, żeby być inny, po prostu nie chciałem być taki jak reszta.
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2018
2007
Dziki Guillermo Arriaga 
Książka jest historią nastolatka żyjącego w ubogiej dzielnicy miasta Meksyk. Akcja dzieje się na przełomie lat 60tych i 70tych. Bohater - Juan Guillermo w tragicznych okolicznościach traci brata, a ta śmierć pociąga za sobą kolejne. Jego historia przeplatana jest opowieścią o pół Inuicie, myśliwym opętanym obsesją na punkcie wielkiego wilka (ta część bardzo przypomina mi "Truposza" Jarmuscha - genialny film, gdzie Williama Blake'a prowadzi Nobody, a w książce Amaruk za przewodnika ma ducha swojego dziadka). Całość jest przetykana mitologiami ze wszystkich zakątków świata, historiami pisarzy, mistrzów szachowych, przywódców, jednak mimo to pozostaje spójna. Książka zahacza o wszystkie wielkie tematy literatury - miłość, nienawiść, wojnę, podróż, śmierć, przyjaźń, pożądanie, rozpacz i nadzieję. Jest niesamowicie sensualna w opisach, mięsista. Pozbawiona dłużyzn, czyta się szybko.
Dziki Guillermo Arriaga
Ależ to było gęste, gorące i mętne. Niczym przeludnione slamsy Tijuany w samo południe.
Są takie historie, które ilością detali przykuwają uwagę, mimo iż te detale uwierają i na dobrą sprawę wcale nie chciało się ich poznać. Guillermo Arriaga potrafi grać takimi kartami i czuje się z nimi w ręku komfortowo. Zwraca uwagę zawodowy, jak na scenarzystę filmowego przystało, montaż. Przypomina mi czytany niedawno „Apeirogon” Colluma McCanna. Podobna koncepcja wplatania luźnych dygresji, które z czasem łączą się płynnie z fabułą. Ta zaś z zaburzoną chronologią wiruje naprzemiennie w dwóch wątkach wokół tematu śmierci. Ale znalazł też Arriaga miejsce dla motywów od śmierci trzymających się daleko, bo to męskie granie rozpisane w różnych tonacjach. I choć występ pod koniec zaczyna się dłużyć, a wokal miejscami trafia w fałszywą nutę (nazbyt dojrzały i wyszczekany ten nastolatek za mikrofonem),to gitarowe riffy, efektowna scenografia i wyrazisty refren udanie te wady rekompensują.
