Shirley

Nie zawiodłam się. Bronte tak fantastycznie ukazuje XIX-wieczne realia, że czuję się, jakbym sama się tam znajdowała. Jakbym była sąsiadką Caroline i Shirley, spotykała je i dzieliła się z nimi swoim życiem. Tyle pięknych słów, doprawdy. Nie ma tutaj żadnych niesamowitych zwrotów akcji, wielu rzeczy nie trudno się domyślić, jednak nie znaczy to, że jest to lektura nudna, bo tak nie jest. Postać Shirley jest absorbująca - z jednej strony polubiłam ją ogromnie, z drugiej jednak widziałam w niej cechy, które nie do końca leżą w mojej naturze. Caroline to samo dobro. No generalnie bohaterowie wykreowani są fantastycznie i na tym chyba zakończę. Polecam bardzo - przeniesienie w fascynującą XIX-wieczną Anglię gwarantowane.

Nie zawiodłam się. Bronte tak fantastycznie ukazuje XIX-wieczne realia, że czuję się, jakbym sama się tam znajdowała. Jakbym była sąsiadką Caroline i Shirley, spotykała je i dzieliła się z nimi swoim życiem. Tyle pięknych słów, doprawdy. Nie ma tutaj żadnych niesamowitych zwrotów akcji, wielu rzeczy nie trudno się domyślić, jednak nie znaczy to, że jest to lektura nudna, bo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

✨ „Shirley” w swej prostocie jest książką bardzo rozbudowaną, lecz niestety zbyt duże nagromadzenie niepotrzebnych wątków bardzo ujmuje tejże historii. Mam wrażenie, że już żaden klasyk z literatury romantycznej nie przebije emocji jakie towarzyszyły mi podczas czytania „Dziwnych losów Jane Eyre”.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej dlaczego ostatecznie całość oceniłam na 7/10 to zapraszam Cię na mój książkowy instagram @ksiazka_z_pazurkiem :)!
https://www.instagram.com/p/CDqH52uBsWq/?igshid=13i9p2tvf762w

✨ „Shirley” w swej prostocie jest książką bardzo rozbudowaną, lecz niestety zbyt duże nagromadzenie niepotrzebnych wątków bardzo ujmuje tejże historii. Mam wrażenie, że już żaden klasyk z literatury romantycznej nie przebije emocji jakie towarzyszyły mi podczas czytania „Dziwnych losów Jane Eyre”.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej dlaczego ostatecznie całość oceniłam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

✨ „Shirley” w swej prostocie jest książką bardzo rozbudowaną, lecz niestety zbyt duże nagromadzenie niepotrzebnych wątków bardzo ujmuje tejże historii. Mam wrażenie, że już żaden klasyk z literatury romantycznej nie przebije emocji jakie towarzyszyły mi podczas czytania „Dziwnych losów Jane Eyre”.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej dlaczego oceniłam tą książkę na 7/10 to zapraszam Cię na mój książkowy instagram @ksiazka_z_pazurkiem :)!
https://www.instagram.com/p/CDqH52uBsWq/?igshid=13i9p2tvf762w

✨ „Shirley” w swej prostocie jest książką bardzo rozbudowaną, lecz niestety zbyt duże nagromadzenie niepotrzebnych wątków bardzo ujmuje tejże historii. Mam wrażenie, że już żaden klasyk z literatury romantycznej nie przebije emocji jakie towarzyszyły mi podczas czytania „Dziwnych losów Jane Eyre”.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej dlaczego oceniłam tą książkę na 7/10...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka, którą chyba najlepiej określić jako piękną. Dla mnie nie była niestety interesująca, ale oczywiście nie mogę nie docenić innych walorów dzieła. Bo to jest dzieło. Klasyka, z którą warto się zapoznać.

Książka, którą chyba najlepiej określić jako piękną. Dla mnie nie była niestety interesująca, ale oczywiście nie mogę nie docenić innych walorów dzieła. Bo to jest dzieło. Klasyka, z którą warto się zapoznać.

Pokaż mimo to

Piękny utwór spod pióra utalentowanej Charlotte Brontë, w którym autorka poruszyła problem podziałów w społeczeństwie na płaszczyźnie relacji międzyludzkich i pracy. Główni bohaterowie pokazują, że przyjaźń i miłość to uczucia, które zrodzić się mogą niezależnie od zajmowanej pozycji wśród ludzi. ,,Shirley" to utwór napisany charakterystycznym stylem autorki, pełen jest pięknych opisów, które na pewno urzekną szczególnie wielbicieli twórczości Brontë oraz prozy dziewiętnastowiecznej.

Piękny utwór spod pióra utalentowanej Charlotte Brontë, w którym autorka poruszyła problem podziałów w społeczeństwie na płaszczyźnie relacji międzyludzkich i pracy. Główni bohaterowie pokazują, że przyjaźń i miłość to uczucia, które zrodzić się mogą niezależnie od zajmowanej pozycji wśród ludzi. ,,Shirley" to utwór napisany charakterystycznym stylem autorki, pełen jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wspaniała książka! Po prostu.

Wspaniała książka! Po prostu.

Pokaż mimo to

XIX-wieczna historia pełna niespodzianek, ale też szczęśliwych zdarzeń. Najważniejsze, jak dla tego typu książek, jest zakończenie z dwoma ślubami. Czyta się dość dobrze, ale nie porywająco.

XIX-wieczna historia pełna niespodzianek, ale też szczęśliwych zdarzeń. Najważniejsze, jak dla tego typu książek, jest zakończenie z dwoma ślubami. Czyta się dość dobrze, ale nie porywająco.

Pokaż mimo to

Książka byłaby o wiele lepsza, gdyby usunąć z niej rozważania autorki. Opisy bardo długie, przez co czytelnik może zagubić się w przebiegu akcji. Zakończenie też mnie rozczarowało.

Książka byłaby o wiele lepsza, gdyby usunąć z niej rozważania autorki. Opisy bardo długie, przez co czytelnik może zagubić się w przebiegu akcji. Zakończenie też mnie rozczarowało.

Pokaż mimo to

Po przeczytaniu „Shirley” podtrzymuję swoją opinię, że żaden współczesny pisarz, choćby nie wiem jak się starał, nie jest w stanie „podrobić” oryginalnej dziewiętnastowiecznej prozy. Te emocje, które targają bohaterami na wszystkie możliwe strony, te duchowe przeżycia, które dosłownie przeżerają dusze zarówno kobiet, jak i mężczyzn, to wewnętrzne rozedrganie, które nie pozwala ludziom spać po nocach, wszystko to zdaje się należeć do zupełnie innego świata. Świata, który przeminął bezpowrotnie.
No i te dialogi pomiędzy postaciami! Nie to, żebym chciała krytykować obecnych twórców, ale jestem przekonana, że w żadnej powieści, której akcja dzieje się w XIX wieku, a została napisana współcześnie, nie znajdziemy tylu niedopowiedzeń, tylu subtelnych aluzji, tylu delikatnych i dyplomatycznych sformułowań, no i co tu dużo pisać, takiego owijania w bawełnę, jak w oryginalnym tekście. Najlepszym z przykładów takiego mistrzowskiego dialogu jest jedna z końcowych rozmów pomiędzy bohaterami, którzy będąc w sobie zakochani po uszy starają się tak to przekazać tej drugiej stronie, by jednak nie powiedzieć za wiele, a już nie daj Boże, aby wyznać to otwarcie.
Przyznaję, że nie jestem specjalną fanką twórczości sióstr Brontë, głównie właśnie z powodu rozwlekłości języka, kwiecistych opisów i braku konkretów, ale i tak muszę docenić artyzm i bogactwo słownictwa, jakim operują. No i po przefiltrowaniu treści nie sposób odmówić ich spostrzeżeniom słuszności.
W „Shirley” mamy przeciwstawienie dwóch skrajnie różnych damskich charakterów. Jedna z dam jest cichą, spokojną i ubogą panienką. Druga to przebojowa, śmiała i bogata dziedziczka ziemska. Lecz choć pozornie nic ich nie łączy, to w ostatecznym rozrachunku dochodzimy do konkluzji, iż każda z nich stanowi tylko mniej lub bardziej pożądany kąsek na rynku matrymonialnym, żadna z nich nie może swobodnie decydować o sobie i swojej przyszłości, a ich przeznaczeniem (i najlepszą dla nich opcją) jest zamążpójście. Bez męża przy boku żadna z nich, niezależnie od zajmowanej pozycji społecznej nie jest pełnowartościowym członkiem społeczeństwa. A po wyjściu za mąż niejako z automatu musi się poddać władzy małżonka. I jego poglądy stają się ich poglądami.
Cóż, z dzisiejszej perspektywy wydaje się to lekko… przerażające.
Generalnie akcja książki toczy się dosyć powoli, pełno w niej opisów przyrody i stanów duchowych bohaterek (przeżycia panów są ciut mniej akcentowane), w efekcie otrzymaliśmy niezłą „cegłę”, którą jednak mimo wszystko czyta się przyjemnie i w miarę szybko. Fanom pisarskiego trio z pewnością przypadnie do gustu, reszta może spróbować się zmierzyć z „Shirley”.

Po przeczytaniu „Shirley” podtrzymuję swoją opinię, że żaden współczesny pisarz, choćby nie wiem jak się starał, nie jest w stanie „podrobić” oryginalnej dziewiętnastowiecznej prozy. Te emocje, które targają bohaterami na wszystkie możliwe strony, te duchowe przeżycia, które dosłownie przeżerają dusze zarówno kobiet, jak i mężczyzn, to wewnętrzne rozedrganie, które nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wielokrotnie przeze mnie czytana, ale nigdy nie zrecenzowana "Shirley". Postanowiłam teraz to zmienić.

Mimo,że tytuł sugeruje jedną osobę mamy do czynienia z dwiema. Z dwiema niezwykłymi kobietami o zupełnie odmiennych charakterach i zapatrywaniach. Obie cechuje siła, wierność zasadom , skromność , niebywała uroda i wreszcie towarzysząca emocjom wręcz posągowa powściągliwość- to siła przypominająca morze w czasie sztormu, nikt nie zdołałby odgadnąć o czym myślą.

Pierwszą ze wspomnianych kobiet jest tytułowa Shirley Keeldar. Młoda, powabna z ognistym temperamentem wzbudzająca podziw i pożądanie, dziedziczka włości Fieldhead. Otaczająca ją fortuna tworzy wokół niej swoistą aurę przyciągającą chytrych , a odstraszającą wartościowych niekiedy i ubogich dżentelmenów. Shirley posiada w sobie jednak niesłychane pokłady miłości romantycznej i gorącej, czego nie pokaże w tej powieści. W skrytości obdarzyła uczuciem swego byłego nauczyciela Louisa.

Louis Moore - niezamożny guwerner zajmujący posadę w rodzinie jej wuja. Z uwagi na dzielącą ich różnicę klas mężczyzna, choć odwzajemniający uczucie dziedziczki nie dopuszcza do siebie słabości pod postacią choćby dotknięcia jej ręki. Wygórowana ambicja i świadomość swego niższego wobec niej położenia nie pozwalają mu się do tego przyznać.

Caroline Helstone, bratanica proboszcza w parafii Briarfield, jest drugą odgrywającą główną rolę postacią w powieści Pani Bronte. Całkowicie zależna od swego wuja i stosunkowo niezamożna mieszka wraz z nim w malowniczej posiadłości. Jeszcze będąc dzieckiem Caroline umiera ojciec i opuszcza matka. Obowiązek opieki spada na barki brata ojca dziewczynki, proboszcza Helstona. Nie lubiący kobiet i uważający je za istoty ubogie umysłowo mające obowiązek dobrze prowadzić dom i być posłuszne , odcina młodą Caroline od przyjaciół i chęci nauki. Prowadząca życie mniszki pewnego dnia zaczyna się buntować. Zacznie pobierać lekcje francuskiego u swej kuzynki Hortensji. Mademoiselle staje się furtką do stojącego przed nieśmiałą Caroline szczęścia w postaci jej brata Roberta Moor'a , któremu dziewczyna oddała swe serce.

Robert Moore, borykający się z przeciwnościami losu młody przedsiębiorca, to właściciel fabryki sukna. Dający zatrudnienie wielu ludziom pragnie iść z duchem czasu i sprowadzić do fabryki nowoczesne maszyny. Niezadowoleni pracownicy bojący się stracić posady zapowiadają protest przeciwko unowocześnieniu, co prowadzić będzie do niemałego sporu pomiędzy nimi a ich pracodawcą. Bynajmniej nie zniechęci to Moor'a. Fabrykant poprzysiągł sobie wydźwignięcie rodzinnego interesu z niegdysiejszej ruiny. Niestety, nie wszystkie plany pójdą po jego myśli. Przewrotne życie powoli będzie go doświadczać. Nauczy tego dumnego i zimnego wobec innych człowieka pokory. Robert jakby się zdawać mogło nie jest bez serca. To mężczyzna o silnej osobowości, wpływowy i przystojny. Dla swych bliskich gotowy na wszystko. On także zakochany jest w pięknej Caroline, jednakże ślepa duma i ambicja każą mu za wszelką cenę ratować podupadającą spuściznę po ojcu. Uknuł wobec tego okrutny plan. Zamierza on bowiem poślubić majętną pannę Keeldar.

Wzruszająca, nie pozbawiona smutku pełna pasji opowieść rozgrywająca się wśród wrzosowisk północnej Anglii na tle wojen napoleońskich. Opowieść o konflikcie klas, płci i pokoleń.Wyraziście nakreślony krajobraz XIX wieku. Będziemy świadkami rozwoju przemysłu i techniki. Historia przedstawiona w książce jest nostalgiczna i mało w niej miłości. Takie połączenie sprawia,że powieść porusza w nas najczulsze struny, wypełniona jest chyba wszystkimi znanymi mi emocjami. Świetnie ukazane postaci mistrzowsko wpasowują się w całość. Gawędziarstwo autorki, jej charakterystyczne pióro i humor trafiają w sedno. Jestem zauroczona każdą jej powieścią. Bezapelacyjnie kradną moje serce raz po raz. Każdy, kto już trochę mnie zna wie, że kocham takie klimaty. Zawsze polecam.

Wielokrotnie przeze mnie czytana, ale nigdy nie zrecenzowana "Shirley". Postanowiłam teraz to zmienić.

Mimo,że tytuł sugeruje jedną osobę mamy do czynienia z dwiema. Z dwiema niezwykłymi kobietami o zupełnie odmiennych charakterach i zapatrywaniach. Obie cechuje siła, wierność zasadom , skromność , niebywała uroda i wreszcie towarzysząca emocjom wręcz posągowa...

więcej

mniej

Pokaż mimo to