Ależ gniot.

Ależ gniot.

Ciekawa lektura o nagłym, zakazanym uczuciu, przemocy, alkoholizmie oraz o tym, jak splatając czyjś los z naszym, zmieniamy wiele żyć.

Ciekawa lektura o nagłym, zakazanym uczuciu, przemocy, alkoholizmie oraz o tym, jak splatając czyjś los z naszym, zmieniamy wiele żyć.

W ekscytujący romans z ogromną różnicą wieku wdaje się proza życia. Interpretacja p. Schejbaja początkowo mnie irytowała, ale z każdą kolejną godziną zyskiwała mój szacunek - niełatwe wspomnienia o życiu minionym wymagają westchnień.

W ekscytujący romans z ogromną różnicą wieku wdaje się proza życia. Interpretacja p. Schejbaja początkowo mnie irytowała, ale z każdą kolejną godziną zyskiwała mój szacunek - niełatwe wspomnienia o życiu minionym wymagają westchnień.

Spoiler…
Zaskoczenie, bo nie byłam pewna jak potoczą się losy dwóch kochanków…. Studium choroby, studium miłości…
Ze względu na temat - książka nie należy do łatwych.
Autor zwinnie wchodzi w role swoich bohaterów

Spoiler…
Zaskoczenie, bo nie byłam pewna jak potoczą się losy dwóch kochanków…. Studium choroby, studium miłości…
Ze względu na temat - książka nie należy do łatwych.
Autor zwinnie wchodzi w role swoich bohaterów

Myślę, że ta książka przeczytana w odpowiednim momencie życia :) będzie wspaniała, w nieodpowiednim, no cóż, po prostu… nudnawa.

Myślę, że ta książka przeczytana w odpowiednim momencie życia :) będzie wspaniała, w nieodpowiednim, no cóż, po prostu… nudnawa.

Od dawna chcialam i planowalam przeczytac cos Juliana Barnesa. W koncu, calkiem przypadkiem, zdjelam z polki "Jedyna historie" i nie potrafilam odlozyc. Zaczelo sie od klimatu rodem z wakacji. To opowiesc przede wszystkim o milosci, ale rowniez w duzej mierze o pamieci i szczesciu, ktorego jedni maja wiecej inni mniej. Tematow jest tu jeszcze kilka, ale chyba lepiej jest nie wiedziec, siegajac po te ksiazke. Juz nie moge sie doczekac kolejnej opowiesci Barnesa.

Od dawna chcialam i planowalam przeczytac cos Juliana Barnesa. W koncu, calkiem przypadkiem, zdjelam z polki "Jedyna historie" i nie potrafilam odlozyc. Zaczelo sie od klimatu rodem z wakacji. To opowiesc przede wszystkim o milosci, ale rowniez w duzej mierze o pamieci i szczesciu, ktorego jedni maja wiecej inni mniej. Tematow jest tu jeszcze kilka, ale chyba lepiej jest...

To moje pierwsze spotkanie z Barnesem i niestety niekoniecznie udane. Ta niepozorna książeczka jest napisana pięknym językiem, można wyłuskać z niej sporo cytatów, prawie jak u Coelho ;). Język "Jedynej historii" natchnął wielu do pisania opinii patetycznym językiem, co świadczy o nastroju tej prozy. Historia opowiedziana w książce jest smutna, frustrująca i nieszczęśliwa. Czyżby autor był przekonany, że w życiu liczy się tylko ta jedna historia, jedna miłość? Czy jesteśmy skazani na tą jedyną za cenę szczęśćia? Hm... Może i tak jest. Może tylko ta jedna jest warta opowieści. Nie mnie to oceniać. Zupełnie nie dla mnie to literatura. Mam nadzieję, że inne książki Barnesa będą lepsze, bo zamierzam je przeczytać. Tej mówię: nie.

To moje pierwsze spotkanie z Barnesem i niestety niekoniecznie udane. Ta niepozorna książeczka jest napisana pięknym językiem, można wyłuskać z niej sporo cytatów, prawie jak u Coelho ;). Język "Jedynej historii" natchnął wielu do pisania opinii patetycznym językiem, co świadczy o nastroju tej prozy. Historia opowiedziana w książce jest smutna, frustrująca i nieszczęśliwa....

Słuchałam tej książki i stwierdzam, że to był błąd.
Według mnie jest to książka do czytania.
Do refleksyjnego, niespiesznego poznawania jedynej historii bohatera i narratora zarazem, który prowadzi czytelnika przez trzy rozdziały miłości swojego życia.

Śledząc koleje wielkiej miłości Paula, równocześnie poznajemy jego przemyślenia i spostrzeżenia na jej temat, na temat małżeństwa, bycia w związku i życia w ogóle.

Mnie, bardzo podobała się druga część utworu, w której pokazana jest proza życia i to, jak nasze wydawałoby się ziszczone marzenia zaczynają rodzić problemy, bo „miłość nawet najbardziej żarliwa i szczera może pod naporem odpowiedniego ataku ściąć się w mieszaninę politowania i gniewu”.

Jerzy Schejbal, który czytał ten tekst, najpierw mnie zniechęcił do słuchania poprzez „westchnieniowe” wstawki (hmm i ha),ale potem, ta jego nieco senna interpretacja i tak od niechcenia opowiadana historia (z ograniczonym już hmm i ha),wciągnęła i mnie w ten pełen nostalgicznych rozważań świat.

Dzięki tej książce wiem, jaką rolę na Malcie pełnił oparty o dom wiernych rower księdza. 😉

WYZWANIE CZYTELNICZE IV 2022
Przeczytam książkę z kwiatem na okładce lub w tytule

Słuchałam tej książki i stwierdzam, że to był błąd.
Według mnie jest to książka do czytania.
Do refleksyjnego, niespiesznego poznawania jedynej historii bohatera i narratora zarazem, który prowadzi czytelnika przez trzy rozdziały miłości swojego życia.

Śledząc koleje wielkiej miłości Paula, równocześnie poznajemy jego przemyślenia i spostrzeżenia na jej temat, na temat...

Chyba każdy z nas ma w swojej pamięci wspomnienie miłości jedynej, tej absolutnie najważniejszej. Czy zadaliście sobie kiedyś pytanie czy "wolelibyście kochać bardziej i bardziej cierpieć czy mniej kochać i mniej cierpieć?" Czy zdaliście sobie sprawę z tego, że miłości nie można kontrolować, nie można nad nią zapanować a jej poziom często ulega niespodziewanej zmianie.
Każdy z nas ma do opowiedzenia tą jedyną prawdziwą historię, często bardzo osobistą i bardzo bolesną.
Bylo to moje pierwsze spotkanie z autorem. Początkowo myślałam, że to głupiutka historia romansu podstarzałej nieszczęśliwej kobiety z młodym chłopcem. Jakże mylna opinia, ta powieść jest genialna i czyta się ją z zapartym tchem. Dla takich książek właśnie warto czytać.
Autor opisał tragiczną historię miłości zakazanej, nieakceptowanej przez społeczeństwo, miłości wstydliwej. Dla naszego bohatera była to pierwsza miłość, która "układa życie na zawsze..."
To tragiczna historia kobiety dojrzałej, znoszącej bicie ze strony niekochanego męża. "Mężczyzna uderza kobietę, mąż uderza żonę, pijak uderza trzeźwą małżonkę. Nie mieli oni nic na obronę i nie było żadnych okoliczności łagodzących." To smutne życie dorosłych ludzi i ich tragiczna historia. Gdzie alkoholizm doprowadza do klęski, a miłość przeradza się w politowanie i gniew. Tragiczne jest to że nawet zła miłość zawiera w sobie wspomnienie prawdziwej miłości. " W miłości wszystko jest jednocześnie prawdą i fałszem, to jedyny temat, na który nie da się powiedzieć nic absurdalnego."
Każdy z nas ma swoją historię miłości, szczęśliwej lub nie, prawdziwej lub mniej i to jest właśnie ta jedyna historia. Polecam gorąco, przepiekna literatura.

Chyba każdy z nas ma w swojej pamięci wspomnienie miłości jedynej, tej absolutnie najważniejszej. Czy zadaliście sobie kiedyś pytanie czy "wolelibyście kochać bardziej i bardziej cierpieć czy mniej kochać i mniej cierpieć?" Czy zdaliście sobie sprawę z tego, że miłości nie można kontrolować, nie można nad nią zapanować a jej poziom często ulega niespodziewanej zmianie....

Znam świetne "Poczucie kresu", miałam więc spore oczekiwania i do tej powieści. Trochę się zawiodłam. Podzielona na trzy części opowieść o związku dziewiętnastoletniego Paula z dwukrotnie starszą od niego Susan, mężatką i matką dwóch dorosłych córek zainteresowała mnie najbardziej w części pierwszej, gdzie narratorem jest główny bohater. Potem, gdy narracja przechodzi w drugoosobową, zaczyna być nudno, za wiele tu dla mnie nużących refleksji, przemyśleń, analizowania przeszłości, filozofowania. W części trzeciej, gdzie zabiera głos narrator w trzeciej osobie, jest jeszcze trudniej przedzierać się przez dorosłe życie Paula i rozważania, jaki wpływ na niego miały minione zdarzenia.
Barnes pisze pięknie, pamięć i czas dominują w powieści, podobnie jak w "Poczuciu kresu", ale tu, mam wrażenie, autor zanadto analizuje odczucia Paula i próby układania sobie życia. Może wolałabym, aby to właśnie on sam do końca miał głos.

Znam świetne "Poczucie kresu", miałam więc spore oczekiwania i do tej powieści. Trochę się zawiodłam. Podzielona na trzy części opowieść o związku dziewiętnastoletniego Paula z dwukrotnie starszą od niego Susan, mężatką i matką dwóch dorosłych córek zainteresowała mnie najbardziej w części pierwszej, gdzie narratorem jest główny bohater. Potem, gdy narracja przechodzi w...