Mikrotyki
7,0 / 10
- Data wydania:
- 2017-10-11
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-10-11
- Liczba stron:
- 144
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788380495869
- Wydawnictwo:
- Czarne
- Tagi:
- literatura polska obyczajowość opowiadania prowincjonalne miasteczko relacje międzyludzkie uczucie wspomnienia życie codzienne
- Kategoria:
- literatura piękna
- Data wydania:
- 2017-10-11
- Liczba stron:
- 144
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788380495869
- Tagi:
- literatura polska obyczajowość opowiadania prowincjonalne miasteczko relacje międzyludzkie uczucie wspomnienia życie codzienne
- Inne
W pewnym mieście po prawej stronie rzeki wciąż stoi bar Stokrotka, w którym profesor Kruk opowiada, jak nokautować tomem Iwaszkiewicza. Anka, uczennica szkoły fryzjerskiej, wciąż żartuje, starając się nie myśleć o swej twarzy. Nieopodal niedbale oparty o huśtawkę stoi wielki jak hala Marian, co bije swoje kobiety, ma nóż i kij bejsbolowy w bagażniku i wszyscy wiedzą, że lepiej go omijać. W tym mieście wciąż grają Modern Talking, Limahl, Shakin Stevens, Lionel Richie i cała reszta, a chłopaki ćmią sobieki.
Opowiadania Pawła Sołtysa "Mikrotyki" są raczej krótsze niż dłuższe, w większości realistyczne, sensacji w nich niewiele, trupów kilka, scen erotycznych nie ma prawie wcale. Są jak piosenki z naszej młodości – nie można ich zapomnieć.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Książki autora
Podobne książki
Recenzje oficjalnych recenzentów
Obrazki z życia
I już tylko nie ma tego
Kto by to dobrze spisał
Pablopavo „Sobota”
Marek Nowakowski, Marek Hłasko, Jan Himmilsbach, w Czechosłowacji Bohumil Hrabal, Bukowski w Stanach– oni schodzili na margines, oni podróżowali peryferiami, zakazanymi uliczkami, wśród zapitych i niechcianych obrazków z życia. Może jeszcze Stasiuk podróżujący za prawdą na marginesy Europy, na styk Europy i Azji. Przyglądali się tym, których z reguły omijamy szerokim łukiem, żeby poznać ich historie. Pisarze ci schodzili na margines rzeczywistości, poza marzenia, karierę, wielkość, by odkrywać przed naszymi oczami prawdę o człowieku. Prawdę, która nie wita nas z okładek kolorowych czasopism, pełnych celebrytów lub programów o gwiazdach. Pablopavo pisał o Marku Nowakowskim w swojej piosence „Sobota”:
I już tylko nie ma tego
Kto by to dobrze spisał
Książę się w noc
Książę się w noc
W powidok się książę wypisał
Pisał to po jego śmierci Pablopavo, czyli Paweł Sołtys – autor tomiku „Mikrotyki”, książeczki mikrej ale ważnej.
Marek Nowakowski w poszukiwaniu prawdy schodził na manowce, na marginesy, na peryferie. PRL-owska propaganda sukcesu to był, jak pisał Adam Zagajewski, „świat nieprzedstawiony”. Taki właśnie „świat nieprzedstawiony” ukazuje w swoich opowiadaniach Paweł Sołtys. Czyż nasza kolorowa pozłotka z sukcesów i landrynkowego piękna nie jest kolejną fałszywą wersją rzeczywistości, tyle że wolnorynkowej. Świat zawsze pełen jest tych, którzy się spóźnili i nie pozostaje im nic innego jak czekanie w w tanim barze przy tanim piwie. Ale przecież, jak pisał Hrabal, „ten świat jest opętańczo piękny, nie dlatego, że jest, ale dlatego, że ja go tak widzę”.
Jest dla mnie w tym luksusowym świecie fit jakaś ściema niesamowita, jakieś rozmijanie się z prawdą, co wyłazi jak polska słoma z butów co jakiś czas i boli tych, co to europejscy, czyści, ładni i zdrowi. Ten skłamany obraz domaga się kontry i tacy są bohaterowie opowiadań Pawła Sołtysa – skrzywieni, ułomni, biedni, ale prawdziwi tą prawdą, którą omijamy szerokim łukiem w drodze do „nowego wspaniałego świata”. I z tego względu są „Mikrotyki” książką potrzebną, żebyśmy nie przespali tego trudnego piękna z zakazanych zakamarków, gdzie rządzi ból, który tak nas obraża.
Tej prozie patronują pospołu Hrabal i Marek Nowakowski, ale bardziej Marek, bo to jednak proza z Warszawy i okolic. Takie powidoki z życia naszego powszedniego, niezauważalnego, peryferyjnego. Że „cud zdarza się co dnia". To proza z szaro-mętnych miejsc, gdzie jeszcze nie wyblakły prawdziwe kolory życia. To nie są opowieści o „biednych Polakach”, to opowieści o pięknych i prawdziwych ludziach.
Sławomir Domański
16 Popieram
Link do recenzji
1740
215
182
Oceny
Dyskusje
Książka na półkach
- 1 288
- 931
- 320
- 128
- 58
- 47
- 41
- 16
- 15
- 15
Wypożycz z biblioteki
Cytaty
Niektóre historie się pamięta, a niektóre pamiętają ciebie i wyciągają rękę, żeby cię poddusić w najmniej spodziewanych chwilach.
Zobacz więcejLudzie zatrzymali przy sobie koty chyba po to, by mieć na co dzień trochę tajemnicy, czegoś, co nie będzie wielką religią, tylko powszednim obcowaniem z niepewnością. Może zastępują im domow...
Rozwiń
Zobacz więcej
Wydałem się sobie bardzo elegancki, a śmiechy kolegów ułożyłem tam, gdzie wcześniejsze docinki i krzywe spojrzenia, w cichym schowku na późniejsze nerwice.
Zobacz więcej
Opinie [184]
Chyba nie moja bajka. Opowieść człowieka z gonitwą chaotycznych myśli, który wspomina dzieciństwo, młodość, ludzi, którzy stanęli na jego drodze lub o których słyszał. Opowiada na przykład o blokowisku, przyjaźni dwójki pokiereszowanych życiowo sąsiadów, o paczce starych listów zanim strawi je ogień, opuszczonym mieszkaniu, chłopakach z osiedla, akwariowej rybce, która...
więcejSołtys swój świat w "Mikrotykach" skleja ze skrawków przeszłości, nieco chaotycznie i dość poetycko. Miejscami ta poetyka sprawia, że się toto ciągnie. Ale nie za często. Nie do końca ten świat mnie wciągał, ale i nie odstręczał.
Pokaż mimo toStraszliwe grafomaństwo. Zestaw pomysłów, czerpanych prawdopodobnie z życia samego autora, nie zawsze porywających i w niezbyt udolny sposób zrealizowanych. Autor próbuje popisywać się językiem ale wszystko jest jakieś takie miałkie. No ale jeśli do tej pory czytało się opowiadania gigantów krótkiej formy, trudno się dziwić, że takie pisadełko nie sprosta wyzwaniu. Jedyny...
więcejJakiś rok temu mama mojej dziewczyny dala mi do poczytania, z grzeczności przyjąłem jednak odłożyłem na półkę ponieważ nie byłem przekonany że to pozycja dla mnie. Wczoraj przeglądając półkę wziąłem do ręki stwierdziłem, że krótka forma jest w sam raz na teraz, a przy okazji będzie "z głowy". Miłe pozytywne zaskoczenie, w najlepszych fragmentach Paweł Sołtys przypominał mi...
więcejNuda przeciętnej codzienności osnuta pięknym językiem. Plus za język, minus za nudę.
Pokaż mimo toPoezja codzienności prozą pisana. Trudne (choć pisane lekko i przystępnie), piękne (choć dużo opisuje smutku, starości i szarugi) i bardzo bliskie poezji (choć pisane prozą). Zaskakuje rozmiarem i objętością, a miażdzy glębokością i intymnością. Piękna rzecz. Paweł Sołtys udowadnia brawurowo, że ma nieprzeciętny talent. Rozpocząłem lekturę, szukając czytadła, a znalazłem...
więcejDotarłem do niej podążając drogą: VAVAMUFFIN->PABLOPAVO->PAWEŁ SOŁTYS - jak pewnie wielu!
więcejWiadomo, niektóre z opowiadań zdawały mi się bliższe, inne trochę mniej. W każdym razie podobały mi się. Jestem niewiele młodszy od P. Sołtysa, jednakże klimat jak najbardziej mój i przemyślenia, powroty, wnioski również jak najbardziej moje. Fajnie się było cofnąć raz jeszcze w...
Migawki od pablo pavo, bardzo spoko, chociaż pierwsze 2-3 mi nie weszły, potem było coraz lepiej. Autor chłop wrażliwy, sercowo i językowo, poetyckie wycieczki do późnego PRL, naszego dzieciństwa (dwa lata starszy jestem od Sołtysa).
więcejFajne formalnie, umie (i lubi) teleportować czytelnika niepostrzeżenie, dygresyjnie, nostalgicznie.
Fragment opowiadania pt "Rano" (to nie...
Język jakim pisze Sołtys, mnie urzekł. Nie ma tu jednego zbędnego czy fałszywego słowa. Całość opowiadań niezwykle spójna, wspaniale oddaje klimat warszawskich zakamarków z teraz i paru lat wstecz.
Pokaż mimo toZbiór wspaniałych opowiadań - wymagających uważnego, skupionego czytania. Język pełen ornamentów, lekkości i uroku, a zarazem skondensowany, przepełniony metaforami. Skąd ludzie znają taki język? Jak można nauczyć się tak mówić? Łatwo nabrać się, że to książeczka niegruba - ale nie łudźmy się, że na jeden wieczór. Tyle w niej zdarzeń, ludzkich losów, ładunku emocji, że na...
więcej