Książka mnie mega pozytywnie zaskoczyła.
Pierwsze strony - zastanawiałam się co to i gdzie i kim ja jestem?! Potem okazuje się, że jestem w mózgu osoby chorej. Dla mnie mega. Nie raz człowiek zastanawiał się jak to jest być w ciele osoby chorej psychicznej, a tu autor pozwala nam wejść i poczuć to. Poruszać się, czuć i widzieć świat osoby chorej psychicznie w świecie ludzi zdrowych, w świecie, który nas otacza.

Książka mnie mega pozytywnie zaskoczyła.
Pierwsze strony - zastanawiałam się co to i gdzie i kim ja jestem?! Potem okazuje się, że jestem w mózgu osoby chorej. Dla mnie mega. Nie raz człowiek zastanawiał się jak to jest być w ciele osoby chorej psychicznej, a tu autor pozwala nam wejść i poczuć to. Poruszać się, czuć i widzieć świat osoby chorej psychicznie w świecie ludzi...

"Umwelt" Przemysława Żarskiego to ciężki i nieco chaotyczny kryminał, który szybko wywołał u mnie skrajne emocje.
Z jednej strony mamy intrygującą, mocno tajemniczą i nieprzewidywalną fabułę , nieuchwytnego mordercę oraz zaskakujące zakończenie. Z drugiej zaś irytującego bohatera głównego, pamiętnik schizofrenika, który wprowadził zamęt w owej historii, a który nic a nic nie przyczynił się do rozwiązania najważniejszej zagadki tej powieści, a także mało treściwe opisy policyjnego dochodzenia. Mimo to całość czytałam z ogromną ciekawością i napięciem. Jak na debiut literacki, to jest to bardzo dobra książka.

"Umwelt" Przemysława Żarskiego to ciężki i nieco chaotyczny kryminał, który szybko wywołał u mnie skrajne emocje.
Z jednej strony mamy intrygującą, mocno tajemniczą i nieprzewidywalną fabułę , nieuchwytnego mordercę oraz zaskakujące zakończenie. Z drugiej zaś irytującego bohatera głównego, pamiętnik schizofrenika, który wprowadził zamęt w owej historii, a który nic a nic...

"Wzory na skrzydłach niektórych motyli istnieją dla przedstawicieli tego gatunku, ale są nieczytelne dla innych organizmów...
(...)
Człowiek funkcjonuje w narzuconych przez umysł ramach".

Policja znajduje w parku ciało młodej nauczycielki. Jedynym śladem, jaki zabójca pozostawia na miejscu zbrodni, jest motyl, wciśnięty do kieszeni płaszcza ofiary. Sprawą z ramienia policji zajmuje się doświadczony śledczy, Adam Berger. To mężczyzna po przejściach, indywidualista z intrygującą i bolesną przeszłością. Przed dwoma laty stracił żonę, prowadząc samochód po kilku lampkach wina.
Wkrótce miastem wstrząsają kolejne zabójstwa, które odciskają zaskakująco silne piętno na życiu młodego lekarza Tomasza Witkowskiego. Ingerują w jego uporządkowany świat i sprawiają, że obsesyjnie zaczyna dążyć do poznania prawdy. Stopniowo zaczyna nabierać podejrzeń, że rozwiązania zagadki musi szukać nie tylko w świecie rzeczywistym, ale i tym, który wypełnia jego sny. Problem w tym, jak te dwa światy odróżnić...

Ależ mi ta książka namieszała w głowie 😱😱 chyba sama potrzebuję teraz porady jakiegoś specjalisty..
No i naprawdę trudno mi uwierzyć że to był debiut autora..
Żarski poprowadził nas za rączkę przez meandry chorego umysłu (umysłów? 🤔) i zasiał ziarno niepewności, czy aby na pewno to, co widzimy, jest zgodne z rzeczywistością..
Doskonale uknuta intryga nie pozwala nam się nudzić, a kolejne tropy pokazują jedynie ślepe uliczki. Nic tutaj nie jest jednoznaczne i jednocześnie wszystko jest ważne.
I nawet już nie chodzi o to, kto ostatecznie jest zabójcą.. ja rozpływałam się w jakże trafnych porównaniach, pięknych metaforach, uczuciach targających zarówno ofiarami, podejrzanymi, jak i śledczymi.
Autor zaserwował nam tu etiudę złożoną z emocji!!

"Wzory na skrzydłach niektórych motyli istnieją dla przedstawicieli tego gatunku, ale są nieczytelne dla innych organizmów...
(...)
Człowiek funkcjonuje w narzuconych przez umysł ramach".

Policja znajduje w parku ciało młodej nauczycielki. Jedynym śladem, jaki zabójca pozostawia na miejscu zbrodni, jest motyl, wciśnięty do kieszeni płaszcza ofiary. Sprawą z ramienia...

Po przeczytaniu pierwszych rozdziałów "Umwelt" miałam  ochotę rzucić tę książkę w kąt. Ponieważ szanuje książki i grzecznie odkładam je na półki zamiast nimi rzucać i uparta jestem strasznie, dałam tej lekturze szansę.
Dlaczego początek mnie tak zniechęcił? Bo jest bardzo schematyczny. Młoda dziewczyna wraca wieczorem do domu. Orientuje się, że ktoś ją śledzi. Próbuję mu uciec. Oczywiście upada i daje się złapać mordercy. Morderca zostawia na miejscu zbrodni swój znak rozpoznawczy. Później jest rozdział pisany kursywą,  który automatycznie uznałam za zapis myśli mordercy. I kolejny rozdział tym razem z mrukliwym policjantem profilerem. 
Męczyły mnie również patetyczne, nazbyt rozbudowane opisy, jak: " Czarny orszak burzowych chmur sunął po niebie jak niekończący się kondukt czyśćcowych dusz". 
Czytając "Umwelt", pomyślałam sobie, że czas już chyba odpocząć od czytania kryminałów.
Dopiero w połowie książki odkryłam przyjemność z czytania tego tytułu. To co wydawało się schematyczne jednak okazało się nie tak oczywiste i banalne. Chciałam wiedzieć co będzie dalej, czym autor moze mnie jeszcze zaskoczyć Zniknęły też nadmiernie ubarwiony, przesycony metaforami język.
"Umwelt" namieszał mi w głowie. Wywołał tyle sprzecznych uczuć. Gdyby nie ten słaby początek, na pewno oceniłabym książkę wyżej. Problemem jest dla mnie też niespójny sposób przedstawienia mordercy i jego funkcjonowania w świecie. Wszyscy w koło są ślepi? Czy można tak doskonałe grać? Jak to się ma do wcześniejszych rozdziałów, w których wyłania się zupełnie inny obraz mordercy?
Jak widać "Umwelt" nie pozostawia obojętnym. 

Po przeczytaniu pierwszych rozdziałów "Umwelt" miałam  ochotę rzucić tę książkę w kąt. Ponieważ szanuje książki i grzecznie odkładam je na półki zamiast nimi rzucać i uparta jestem strasznie, dałam tej lekturze szansę.
Dlaczego początek mnie tak zniechęcił? Bo jest bardzo schematyczny. Młoda dziewczyna wraca wieczorem do domu. Orientuje się, że ktoś ją śledzi. Próbuję mu...

Z książkami autora spotkałem się za sprawą trylogii o Robercie Kreft, która bardzo spodobała mi się. Postanowiłem po niej sięgnąć jak będę miał okazje po jeszcze inną książkę i trafiło na debiut Umwelt. Zapowiadał się na ciekawy kryminał ze zwrotami akcji i świetnym klimatem. Dotychczas nie zawiodłem się i miałem nadzieje, że tym razem mimo debiutu autor także podoła stworzyć wciągający kryminał.
Policja zostaje wezwana do makabrycznego morderstwa, gdzie przy ofierze znajdują motyla, który został pozostawiony przez mordercę. Do zadania zostaje przydzielony śledczy Adam Berger, który za wszelką cenę chce powstrzymać sprawcę. Gdy miastem wstrząsa wiadomość o morderstwie lekarz Tomasz Witkiewicz chce dowiedzieć się prawdy. W tym czasie komisarz Adam Berger poszukuje nieuchwytnego mordercy, który może uderzyć w każdej chwili zostawiając na miejscu zbrodni swój podpis.

Śledztwo prowadzące przez komisarza Adama Bergera zostało przedstawione bardzo dobrze przez autora, który nie szczędzi zwrotów akcji przynoszących co rusz coś nowego. Makabryczne morderstwo dokonane przez nieuchwytnego mordercy rozpoczyna dochodzenie bohatera w sprawie powstrzymania go za wszelką cenę. Autor umiejętnie prowadzi wątek śledztwa przynoszący wiele niespodzianek po drodze i niewiadomych. Zaangażowani policjanci sprawdzają każdy trop, zdobyta informacje i poszlakę, aby poznać motywy i powstrzymać sprawcę. Przesłuchują świadków i zbierają ślady z miejsca zbrodni. Najważniejszym z nich jest pozostawiony podpis mordercy w postaci motyla. Wszystko tutaj może okazać się ważne jeśli chodzi o sprawdzenie każdej możliwości mającej wpływ na śledztwo. Autor świetnie radzi sobie z myleniem i podsuwaniem fałszywych tropów jakie dostałem w czasie czytania. Nie odkrywa za szybko kart i dlatego dopiero pod koniec poznajemy prawdę. Podejrzanych mamy kilku, którzy mogą mieć coś wspólnego z morderstwami. Jednak wytypowanie sprawcy było naprawdę trudne ze względu na rzucanie podejrzeń na wiele osób przez cały czas. Komisarz zostaje wciągnięty w grę z psychopatycznym i nieuchwytnym mordercą pozostawiającym na miejscu zbrodni swój podpis w postaci motyla. Takim sposobem wątek kryminalny jest prowadzony ciekawie i wciągająco od samego początku.

Kolejnym wątkiem są rozdziały poświęcone lekarzowi Tomaszowi Witkiewiczowi, który zafascynowany zbrodniami chce się dowiedzieć prawdy. Ciekawy pomysł miał autor, aby przedstawić z pozoru zwykłego męża mającego rodzinę cierpiącego na dziwne wizje było świetnym pomysłem. Świat schizofrenii w tym przypadku w retrospekcjach przedstawiony został świetnie i nadaje wszystkiemu klimatu niepokoju. Nie odróżnienia jest co faktycznie jest prawdziwe, a co ma znamiona urojenia. Autor w świetny sposób przedstawia oba stany, które mieszają się ze sobą tworząc rzeczywistość z pogranicza jawy i snu. Wydarzenia w tym przypadku przeplatają się z rodzinnymi obrazami z retrospekcjami przynoszącymi dziwne stany w jakich jest bohater chcący poznać prawdę o nich. Potęguje to klimat niepokoju i pewnych niedomówień, bo nie do końca wiadomo w nich o co tak naprawdę chodzi. Same retrospekcje przynoszą pewne odpowiedzi na pytania po dłuższym czasie przybliżając do poznania prawdy, która może okazać się dla nas zaskoczeniem.

Książka Umwelt jest kryminałem nietypowym, bo zamiast utartych ścieżek jeśli chodzi o fabułę i samego bohatera dostajemy dobry kryminał z niebagatelną zagadką kryminalną. Przede wszystkim autor nie bawi się w tworzenie kolejnego bohatera mającego problemy i nadużywającego alkoholu. Adam Berger jest doświadczonym śledczym mającym swoje zdanie, bywa arogancki i irytuje swoim zachowaniem. Jednak pomimo tego nie można mu odmówić dokładności i umiejętności składania otrzymanych wskazówek w całość. Jednak początkowo mnie irytował bardzo ze swoim podejściem i zachowaniem. W drugiej części książki wypadł trochę lepiej i już tak bardzo jego postać mnie nie irytowała. Dlatego mimo wszystko trudno mi było poczuć sympatie lub polubić go. Pozostali bohaterowie wypadają dobrze i mają do odegrania rolę w fabule. Autor stworzył niejednowymiarowe postacie, ale posiadające głębie. Mają własne cechy charakteru, zachowania i są zarysowani pod względem psychologicznym bardzo dobrze. Relacje pomiędzy bohaterami ciekawe i wciągające. Dialogi sprawnie napisane i wypadają dobrze.

Książka Umwelt jest kolejną powieścią autora po jaką sięgnąłem i zarazem jego debiutem, który okazał się mimo pewnych niuansów dobrym sposobem spędzenia czasu. Same śledztwo jest wciągające i prowadzone umiejętnie przez cały czas. Pojawiające się poszlaki, ślady, tropy i informacje są badane przez policje. Wszystko może mieć znaczenie i nawet przesłuchania mogą dać rezultaty. Bardzo dobrym pomysłem było przedstawienie świata schizofrenii za pomocą retrospekcji, dziwnych stanów i urojeń jakie miał jeden z bohaterów. Z połączenia głównych wątków wraz z pobocznymi pojawia się obraz niepokojący, bo nie wiadomo do końca kto jest sprawcą. Jakimi motywami się kierował przy popełnieniu morderstwa. Wszystko jest poplątane ze sobą i początkowo wydaje nam się, że nic tego może nie łączyć się ze sobą, lecz w miarę rozwoju sytuacji zazębiają się poszczególne elementy wątków ze sobą. Dopiero przy końcu wychodzą pewne poszlaki i finał potrafił zaskoczyć niespodziewanym obrotem sprawy. Takiego zakończenia nie spodziewałem się i jestem zadowolony, że takie otrzymałem.

Książka Umwelt jest powieścią, która spodobała mi się, bo autor świetnie czuje się w klimacie kryminału. Potrafi mimo wszystko mieć własny pomysł na wymyślanie kolejnych zagadek kryminalnych z całkiem nowym podejściem do nich. Sięgając w tym przypadku po Umwelta bałem się jego debiutu, bo niekiedy pierwsza książka ma swoje wady i zalety. Główny bohater był irytujący z powodu swojego zachowania i może jakieś niuanse miała, lecz sam pomysł okazał się świetny na ciekawy kryminał. Akcja nie zwalnia tempa i przez cały czas coś dzieje się. Wydarzenia toczą się w różnym tempie w zależności od potrzeby. Raz wolniej, innym razem szybciej, lecz nie nudziłem się w czasie czytania. Umwelt świetnie czyta się bez problemu i wciąga od pierwszych stron. Kryminał trzyma w napięciu i proponuje coś nowego niż zazwyczaj dostajemy. Autor potrafił stworzyć ciekawą intrygę i samą zagadkę kryminalną mocno osadzić w rzeczywistości. Umwelt okazał się dobrym wyborem, przy którym spędziłem miło i przyjemnie czas. Zaskakując mnie innym podejściem pod względem kryminału, podejmowanym tematem schizofrenii, wciągającą zagadką i ciekawym śledztwem. Po kolejne książki autora sięgnę na pewno jeśli będę miał taką możliwość i przeczytam, bo polubiłem jego kryminały jakie pisze.

Z książkami autora spotkałem się za sprawą trylogii o Robercie Kreft, która bardzo spodobała mi się. Postanowiłem po niej sięgnąć jak będę miał okazje po jeszcze inną książkę i trafiło na debiut Umwelt. Zapowiadał się na ciekawy kryminał ze zwrotami akcji i świetnym klimatem. Dotychczas nie zawiodłem się i miałem nadzieje, że tym razem mimo debiutu autor także podoła...

Czytało się naprawdę dobrze. Udany debiut4😮😲👌

Czytało się naprawdę dobrze. Udany debiut4😮😲👌

Na początku chcę wspomnieć, że okładka jak dla mnie jest genialna ! 🔥 Jednak środek nie zachwyca, a szkoda . 🤷🏼‍♀️

Mam problem z tą historią bo niby wiem o czym była ale tak naprawdę sama nie wiem czy jednak wiem . 😅 Tak właśnie czułam się podczas czytania tej historii, skołowana jej chaosem .. .

Komisarz Adam Berger to totalny cham. I wiem, że komisarze muszą mieć twardą dupę, tak niestety ale z niego chwilami wychodził totalny BUC ! Nie polubiłam go, w sumie to nawet przez większość książki średnio prowadził te śledztwo, dopiero gdzieś tak po połowie ruszył dupsko .. !

Motyw zbrodni, albo ze mnie taka blondi i go nie zrozumiałam, albo gdzieś smyrnełam jedną stronę za daleko i przeleciałam ten ważny moment, ale za chuja nie wiem o co chodzi 😅

Historia jest dwutorowa z jednej strony widzimy pościg za mordercą, z drugiej zaś wchodzimy do głowy pacjenta schizoidalnego który zwodzi nas swoimi opowieściami, wizjami czy przeżyciami.

Autor podsuwa nam w połowie co się mogło wydarzyć, domysły wysnute przeze mnie były trafne, domyśliłam się kto był mordercą bo tego nie dało się nie domyslić 😅

Reasumując, dupy mi nie urwało . Dlatego czas chyba odpuścić książki od Pana Przemysława bo to nie to flow . Jak to teraz się mówi nie ten vibe .

Na początku chcę wspomnieć, że okładka jak dla mnie jest genialna ! 🔥 Jednak środek nie zachwyca, a szkoda . 🤷🏼‍♀️

Mam problem z tą historią bo niby wiem o czym była ale tak naprawdę sama nie wiem czy jednak wiem . 😅 Tak właśnie czułam się podczas czytania tej historii, skołowana jej chaosem .. .

Komisarz Adam Berger to totalny cham. I wiem, że komisarze muszą mieć...

Po pierwsze zaznaczam że ta pozycja to debiut Żarskiego! Trochę trzeba się na tej książce czytając skupić by się nie pogubić .Mamy morderstwa,komisarza i dwutorowa akcje. Książka dobra ale trochę męcząca,jednakże świetnie ukazująca rozwijanie się warsztatu pisarskiego autora.
Umysł człowieka to niesamowita zagadka , niezbadany posiada niesamowite właściwości ,potrafi być realny -rzeczywisty zaskakujący ,potrafi również stworzyć coś co nie ma racji bytu i nie powinno się ono znajdować w świecie rzeczywistym. A co jeśli rzeczywistość silnie połączy się z wyimaginowaną bytnością? Odpowiedź znajdziecie w książce.

Po pierwsze zaznaczam że ta pozycja to debiut Żarskiego! Trochę trzeba się na tej książce czytając skupić by się nie pogubić .Mamy morderstwa,komisarza i dwutorowa akcje. Książka dobra ale trochę męcząca,jednakże świetnie ukazująca rozwijanie się warsztatu pisarskiego autora.
Umysł człowieka to niesamowita zagadka , niezbadany posiada niesamowite właściwości ,potrafi być...

Dobra książka! Pozytywnie mnie zaskoczyła

Dobra książka! Pozytywnie mnie zaskoczyła

książka specyficzna, ale wywarła na mnie bardzo dobre wrażenie, szczególnie, że to debiut. polecam

książka specyficzna, ale wywarła na mnie bardzo dobre wrażenie, szczególnie, że to debiut. polecam