Mam mieszane uczucia wobec tej książki.
Po pierwsze, trochę przydługa. Po drugie, zbyt dużo wątków. Po trzecie, nie wiadomo co to za gatunek literacki. Ale ten trzeci zarzut może być i zaletą, jeśli ktoś lubi tego typu konglomerat różnych typów literatury. Bo mamy tu mix chyba wszystkiego, no, poza horrorem tylko.
Na plus na pewno też to, że fajnie książka napisana, ciekawe dialogi, i forma powieści taka "współczesna".
Ale... chyba raczej nie polecałbym.

Mam mieszane uczucia wobec tej książki.
Po pierwsze, trochę przydługa. Po drugie, zbyt dużo wątków. Po trzecie, nie wiadomo co to za gatunek literacki. Ale ten trzeci zarzut może być i zaletą, jeśli ktoś lubi tego typu konglomerat różnych typów literatury. Bo mamy tu mix chyba wszystkiego, no, poza horrorem tylko.
Na plus na pewno też to, że fajnie książka napisana, ciekawe...

Przypadkiem trafiłam na tę książkę w bibliotece, zaintrygował mnie tytuł oraz okładka i opis wydawcy. Rekomendacja Mariusza Czubaja miała również w tym swój udział. Pan Mariusz napisał, że jest to "Petarda z Łodzi", lecz moim zdaniem to powiedzenie nieco na wyrost.
Być może tak odebrałam tę książkę, że to po jej przeczytaniu dowiedziałam się, iż to drugi tom i powinno się przeczytać w odpowiedniej kolejności, lecz nie ma w mojej bibliotece pierwszej części a dodatkowo nigdzie nie znalazłam adnotacji, że jest to kontynuacja jakiejś serii.


" Kwiaty są pięknem samym w sobie. Tylko głupcy próbują to zmieniać."


W książce "Ogrodnik" autorka opowiada nam dwie różne historie umiejscowione w w różnych okresach. Pierwsza z nich tocząca się obecnie, to zabójstwo nastolatki znalezionej w parku, która ułożona była na płatkach róż, policja prowadząc śledztwo kreśli coraz większe koło podejrzeń i powiązanych ze sobą faktów i osób, które mogłyby mieć cokolwiek wspólnego z dziewczyną. Fabuła drugiej historii ma miejsce w odległej Samarkandzie w latach 60-tych, opowiada nam o niezwykłej miłości, zakazanej miłości, o różnicach kulturowych. Co maja ze sobą wspólnego te dwie opowieści? Aby się tego dowiedzieć, musimy przeczytać te dość pokaźnych rozmiarów książkę...


"A przecież miłość to nie jest łatwe uczucie. Każdy ma wady i słabości. Nie ma związków idealnych, w których panuje błoga sielanka. Miłość wymaga ciągłej walki o przetrwanie. I trzeba mieć dużo siły, by temu sprostać."


Moim zdaniem, to książka ta bardziej jest powieścią obyczajową z kryminalnym wątkiem, a nie kryminałem, gdyż zbyt dużo uwagi autorka poświęciła jednej z bohaterek, wątek Julki zajmuje niepotrzebnie zbyt dużo miejsca sprawiając, że powieść staje się zagmatwana. Owszem, historia jest związana z właścicielką kawiarni Julią i jej wspólniczką Manią, ale czasem niektóre opisy nie były potrzebne.
Początkowo czytając, często gubiłam się gdyż pani Agnieszka nie dzieli książki na rozdziały, a czasem nie ma zbyt dużej przerwy między poszczególnymi wydarzeniami, które autorka przedstawiała z perspektyw kilku bohaterów, zmiennie. Lubię taką narrację, lecz powinna być jakoś odznaczona, choćby gwiazdką. Może się czepiam, lecz takie miałam odczucia podczas tej lektury. Tym bardziej, że książka wydaje się nierówna, momentami nawet nużąca, lecz za chwilkę bardzo wciągająca. Najbardziej rozczarowało mnie zakończenie, które właściwie nie przyniosło wyjaśnień niektórych wątków.

Przypadkiem trafiłam na tę książkę w bibliotece, zaintrygował mnie tytuł oraz okładka i opis wydawcy. Rekomendacja Mariusza Czubaja miała również w tym swój udział. Pan Mariusz napisał, że jest to "Petarda z Łodzi", lecz moim zdaniem to powiedzenie nieco na wyrost.
Być może tak odebrałam tę książkę, że to po jej przeczytaniu dowiedziałam się, iż to drugi tom i powinno się...

Mój pierwszy kryminał, nie mam porównania. Wspaniała i polecam. Podobało mi się, szybka akcja, bez zbędnych opisów. Fajnie napisane. Ale! Za dużo tych tajemnic, za bardzo i na siłę przemilczane, trzeba było czekać na rozwiązanie sekrecików długo. W zakończeniu zabrakło mi rozwinięcia o Julce i jej ojcu, urwany wątek, szkoda, bo w sumie to było najciekawsze. Piękna miłość z Jasmin rozciągnięta na kartkach książki, to najpiękniejszy wątek. Prześliczny. Zbrodnia ciekawa..... Polecam!

Mój pierwszy kryminał, nie mam porównania. Wspaniała i polecam. Podobało mi się, szybka akcja, bez zbędnych opisów. Fajnie napisane. Ale! Za dużo tych tajemnic, za bardzo i na siłę przemilczane, trzeba było czekać na rozwiązanie sekrecików długo. W zakończeniu zabrakło mi rozwinięcia o Julce i jej ojcu, urwany wątek, szkoda, bo w sumie to było najciekawsze. Piękna miłość z...

Zachęcona dobra rekomendacja Mariusza Czubaja ( jednego z moich ulubionych autorów) siegnełam po nieznana mi dotąd autorkę - i niestety - ale to nie dla mnie. Agnieszka Płoszaj w "Ogrodniku" przypomina mi nieco kryminały PRL-owskiej kórólowej kryminału Joanny Chmielewskiej. Tu i tam bohaterkami sa dwie przyjaciólki, które maja talent do pakowania sie w kłopoty, tu i tam jedna z nich zakochana jest w przedstawicielu organów ścigania. Oczywiście u Chmielewskiej wszystko jest bardziej z przymruzeniem oka, nawet przestepcy, ale wątek obyczjowo-romansowy i tu i tam jest bardzo obecny. Nieżle pomyślane i napisane, ale nie dla mnie.

Zachęcona dobra rekomendacja Mariusza Czubaja ( jednego z moich ulubionych autorów) siegnełam po nieznana mi dotąd autorkę - i niestety - ale to nie dla mnie. Agnieszka Płoszaj w "Ogrodniku" przypomina mi nieco kryminały PRL-owskiej kórólowej kryminału Joanny Chmielewskiej. Tu i tam bohaterkami sa dwie przyjaciólki, które maja talent do pakowania sie w kłopoty, tu i tam...

Dalsze po Czarodziejce przygody Julki, Tomka, Kuby. Książkę naprawdę czyta się rewelacyjnie. Świetnie wpleciony wątek obyczajowy. Może i stron jest sporo, ale nie sposób się oderwać. Polecam.

Dalsze po Czarodziejce przygody Julki, Tomka, Kuby. Książkę naprawdę czyta się rewelacyjnie. Świetnie wpleciony wątek obyczajowy. Może i stron jest sporo, ale nie sposób się oderwać. Polecam.

"Ogrodnik" opowiada dwie historie. Pierwsza to sprawa zamordowanej nastolatki. Druga zaś dotyczy życia, przeszłości i pochodzenia Julii. Obie te opowieści przetykane są wspomnieniami z Samarkandy.

Jak łączą się te historie?

Na początku byłam przekonana, że będzie to historia kolejnego przebiegłego mordercy, który chce pokazać światu swoją błyskotliwość i przekazać wiadomość. Później rozwinięty został wątek Julki, jej problemów, związku, przyjaciółki. W międzyczasie poznajemy zaś Jasmin i Rafiego, którzy w Samarkandzie lat 60. poznają smak zakazanej miłości. Wszystkie te wątki posiadały ogromny potencjał, który niestety w mojej ocenie nie został w pełni wykorzystany. Miejscami książka faktycznie porywała i z rosnącym zainteresowaniem "połykałam" kolejne strony, ale niestety często akcja się dłużyła, przeciągała, a wątki nie do końca kleiły. Zakończenie mnie zawiodło. Nic nie zostało wyjaśnione, a wątki, które były budowane przez całą książkę nie zostały zakończone. Wiem, że wszystko prawdopodobnie zostanie wyjaśnione w kolejnym tomie, ale mimo wszystko czuję duży niedosyt. Zaletę stanowią intrygujący bohaterowie, z wyrazistymi charakterami i ciekawą przeszłością, chociaż czasami drażniła mnie infantylność głównej bohaterki.

Podsumowując, "Ogrodnik" to ciekawa powieść, którą czyta się z przyjemnością, chociaż sama jako czytelnik zauważam w niej pewne wady.

"Ogrodnik" opowiada dwie historie. Pierwsza to sprawa zamordowanej nastolatki. Druga zaś dotyczy życia, przeszłości i pochodzenia Julii. Obie te opowieści przetykane są wspomnieniami z Samarkandy.

Jak łączą się te historie?

Na początku byłam przekonana, że będzie to historia kolejnego przebiegłego mordercy, który chce pokazać światu swoją błyskotliwość i przekazać...

🌹 RECENZJA 🌹

Agnieszka Płoszaj: Ogrodnik tom 2

Bardzo polubiłam obie dziewczyny i ich niebywałą umiejętność pakowania się w tarapaty.
Mocno stąpająca po ziemi Julia i wiecznie roztrzepana Mania to duet idealny 😉
Gdy w mieście pojawi się jakiś trup - wiadomo, że będzie to w jakiś sposób powiązane z tą dwójeczką.

Wydarzenia w tej części są płynną kontynuacją części pierwszej. Ktoś włamuje się do kawiarni prowadzonej przez dziewczyny a niedługo potem przebija opony w samochodzie Mańki. To robota Kenta, jej byłego chłopaka, który wrócił do gry.

W parku znaleziono zwłoki młodej dziewczyny ułożone na kobiercu z kwiatów. Sposób i motyw rodzą wiele pytań, na które muszą odpowiedzieć Tomek z Kubą. Wiedzą tylko, że przeszła ona aborcję a jej najlepsza przyjaciółka to Anita, stażystka w kawiarni dziewcząt.

Nielegalne aborcje, szemrane towarzystwo, lewe kredyty, stare niedokończone sprawy, gangsterzy i seryjny morderca. Znowu wiele wątków, które udało się autorce zgrabnie połączyć. Nie odczuwam żadnego dyskomfortu czy też poczucia chaosu, mimo że akcja przeskakuje z wątku na wątek i cały czas coś się dzieje.
Wiele dzieje się w prywatnym życiu Julii, oprócz tego, że jej związek z Tomkiem rozwija się, na jaw zaczną wychodzić tajemnice z jej przeszłości. Również Kuba wda się w gorący romans, który bardzo szybko i niespodziewanie dla niego się zakończy. A miłość i uczucia będą mieć ogromny wpływ, również na życie zawodowe obu panów.
Jedno mogę powiedzieć zżyłam się z bohaterami a moja sympatia wzrasta wprost proporcjonalnie z każdym przeczytanym tomem. Poznaję ich i wciąż odkrywam, a czego dowiem się w kolejnej części?

🌹 RECENZJA 🌹

Agnieszka Płoszaj: Ogrodnik tom 2

Bardzo polubiłam obie dziewczyny i ich niebywałą umiejętność pakowania się w tarapaty.
Mocno stąpająca po ziemi Julia i wiecznie roztrzepana Mania to duet idealny 😉
Gdy w mieście pojawi się jakiś trup - wiadomo, że będzie to w jakiś sposób powiązane z tą dwójeczką.

Wydarzenia w tej części są płynną kontynuacją części...

spodziewałam się więcej i lepiej.... akcja zbyt rozwlekła, nużąca. Na plus na pewno główna bohaterka - bardzo wyrazista i charakterna, na minus wielowątkowość i bohaterownie poboczni, niezwiązani z głównym wątkiem, nic nie wnoszą do fabuły.

spodziewałam się więcej i lepiej.... akcja zbyt rozwlekła, nużąca. Na plus na pewno główna bohaterka - bardzo wyrazista i charakterna, na minus wielowątkowość i bohaterownie poboczni, niezwiązani z głównym wątkiem, nic nie wnoszą do fabuły.

Rozczarowana jestem tą książką bardzo nużąca nie wciągnęła mnie,nie doczytałam do końca,słaba lektura.

Rozczarowana jestem tą książką bardzo nużąca nie wciągnęła mnie,nie doczytałam do końca,słaba lektura.

Bardzo nierówna książka. Momentami nużąca, a chwilami bardzo wciągająca. Nie wiem jak mam ją ocenić. Nie zaintrygowała mnie całościowo na 100 %. Mogło być dużo lepiej, bo potencjał autorka ma spory.

Bardzo nierówna książka. Momentami nużąca, a chwilami bardzo wciągająca. Nie wiem jak mam ją ocenić. Nie zaintrygowała mnie całościowo na 100 %. Mogło być dużo lepiej, bo potencjał autorka ma spory.