Ojciec chrzestny

Genialna klasyka gatunku. Książka przeleżała na półce pół roku zanim po nią sięgnęłam. Powodem był film, który wręcz uwielbiam i bałam się, że książka nie przypadnie mi do gustu. Nic bardzo mylnego. Na pewno wrócę do niej nie raz. Gorąco polecam.

Genialna klasyka gatunku. Książka przeleżała na półce pół roku zanim po nią sięgnęłam. Powodem był film, który wręcz uwielbiam i bałam się, że książka nie przypadnie mi do gustu. Nic bardzo mylnego. Na pewno wrócę do niej nie raz. Gorąco polecam.

Pokaż mimo to

Tak właśnie powinna wyglądać książka o tematyce mafii. Nie ma tutaj modnej teraz groteski, niepotrzebnej wulgarności czy przerysowanej brutalności. Czyta się to dobrze, losy postaci śledzi się z zapartym tchem i co najważniejsze każdy rozpoczęty w książce wątek ma satysfakcjonujące zakończenie. Polecam.

Tak właśnie powinna wyglądać książka o tematyce mafii. Nie ma tutaj modnej teraz groteski, niepotrzebnej wulgarności czy przerysowanej brutalności. Czyta się to dobrze, losy postaci śledzi się z zapartym tchem i co najważniejsze każdy rozpoczęty w książce wątek ma satysfakcjonujące zakończenie. Polecam.

Pokaż mimo to

Dobra powieść, jednakże nie umywa się do fenomenalnego i najlepszego filmu z lat 70-tych o tej samej nazwie. Chociaż zgadzam się z tą tezą, że jak ktoś tego nie czytał to niczego nie czytał w życiu. Ale do rzeczy: Don Vito Corleone jest mafiozem i kochającym ojcem rodziny - tym niemniej nie jest wcale taki szlachetny, jak mogłoby się wydawać. Tak samo jest z jego synem, Michaelem Corleone. Najbardziej mi się podobała fenomenalna kreacja Marlona Brando i niewiele gorszego Ala Pacino. Wtapianie w to wysp sycylijskich tylko podkręciło gangsterską atmosferę i chęci udania się do Włoch. Dorzućmy do tego muzykę Nino Roty, którą polecam zapuszczać sobie podczas czytania tej książki. Chapeu bas, Mario Puzo i ogromne ukłony dla Francisa Forda Coppoli.

Dobra powieść, jednakże nie umywa się do fenomenalnego i najlepszego filmu z lat 70-tych o tej samej nazwie. Chociaż zgadzam się z tą tezą, że jak ktoś tego nie czytał to niczego nie czytał w życiu. Ale do rzeczy: Don Vito Corleone jest mafiozem i kochającym ojcem rodziny - tym niemniej nie jest wcale taki szlachetny, jak mogłoby się wydawać. Tak samo jest z jego synem,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pozwolę sobie na pewną teorię:
Kto tego nie czytał, ten niczego w życiu nie czytał.
O!

Pozwolę sobie na pewną teorię:
Kto tego nie czytał, ten niczego w życiu nie czytał.
O!

Pokaż mimo to

Po przecztyaniu ogarnęła mnie złość i żal- że to już koniec oraz że ja nie znam Dona, któryby rozwiązał moje problemy.
Świetna pozycja.

Po przecztyaniu ogarnęła mnie złość i żal- że to już koniec oraz że ja nie znam Dona, któryby rozwiązał moje problemy.
Świetna pozycja.

Pokaż mimo to

Genialna!

Genialna!

Pokaż mimo to

Lektura 'Ojca chrzestnego' miała mi pomóc podczas pobytu na Sycylii wczuć się w klimat i zrozumieć funkcjonowanie mafii i tę rolę wykonała znakomicie. Można zarzucić Mario Puzo idealizowanie mafii i uromantycznianie zepsutego od podstaw środowiska dla potrzeby książki, można także doczepić się o niektóre nieudane i zbędne wątki jak na przykład ten o syclijskiej żonie Michaela, ale nie można mu odmówić jednego. Napisał, w oczywiście mojej subiektywnej opinii, jedną z najlepszych powieści sensacyjnych w historii literatury. Książka trzyma w napięciu od początku do końca, postaci są wyjątkowo żywe, krwiste i kościste a powieść, mimo tego, że to niezła 'cegła' czyta się szybko i bardzo, bardzo dobrze. Wielokrotnie planowałem obejrzenie filmu powstałego na podstawie dzieła Mario Puzo ale jakoś nigdy nie udało mi się do tego zabrać, odstraszała mnie przytłaczająca długość ekranizacji 'Ojca chrzestnego'. Dobrze się stało, dzięki temu czytając mogłem jeszcze lepiej przeżywać akcję i cieszyć się każdym jej zwrotem. Fakt faktem nie jest to książka do poszukiwania uniwersalnej prawdy o życiu, nie otwiera żadnych nowych horyzontów filozfii ale, cholera, fenomenalnie się to czyta! Chyba każdy facet podczas poznawania losów rodziny Corleone pomyślał o tym jak zajebiście byłoby prowadzić życie syclijskiego mafiozy. I chyba o to w tym wszystkim powinno chodzić.

Lektura 'Ojca chrzestnego' miała mi pomóc podczas pobytu na Sycylii wczuć się w klimat i zrozumieć funkcjonowanie mafii i tę rolę wykonała znakomicie. Można zarzucić Mario Puzo idealizowanie mafii i uromantycznianie zepsutego od podstaw środowiska dla potrzeby książki, można także doczepić się o niektóre nieudane i zbędne wątki jak na przykład ten o syclijskiej żonie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Sam nie wiem dlaczego pozycja ta nie wpadła wcześniej w moje ręce. Jeżeli lubisz klimaty szeroko pojętej mafii, książki gdzie trup ściele się gęsto, lojalność oraz braterstwo, przebiegłość i wyrafinowanie to cechy które cenisz i bezwzglednie przestrzegasz zasady Omertà. To tytuł zdecydowanie dla Ciebie, znajdziesz tu również, bezwzględne zasady, honor oraz brutalne akty niczym nieuzasadnionej przemocy, ale i takie wynikające z wyrachowanej vendetty. Do tego bardzo buzujące krew w żyłach wątki erotyczne, zdecydowanie niewulgarne a sprawiające, że krew w żyłach przyspiesza swój nurt. Wciąż jestem pod wrażeniem jak ważna dla tych Włochów jest rodzina, życie kogoś z poza niej to dla nich nic nieznaczący pryszcz, gdy wisi na szali z jakimś jej członkiem. Jednak los najsłabszych wcale nie jest taki obojętny dla wielkiego Dona.
A może dobrze, że zostawiłem sobie na deser arcydzieło porównywalne z celnością Lupary....

Sam nie wiem dlaczego pozycja ta nie wpadła wcześniej w moje ręce. Jeżeli lubisz klimaty szeroko pojętej mafii, książki gdzie trup ściele się gęsto, lojalność oraz braterstwo, przebiegłość i wyrafinowanie to cechy które cenisz i bezwzglednie przestrzegasz zasady Omertà. To tytuł zdecydowanie dla Ciebie, znajdziesz tu również, bezwzględne zasady, honor oraz brutalne akty...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Uwielbiam:) jedna z książek do której mogę wracać ;)

Uwielbiam:) jedna z książek do której mogę wracać ;)

Pokaż mimo to

Nie mogło być inaczej,niż maksymalna nota dla takiego Wielkiego dzieła,gdzie właśnie "Ojcem Chrzestnym"(tej książki:) stał się Mario Puzo.

W moim przypadku było odwrotnie,jak to się mówi "od dupy strony",film oglądałem już kilkakrotnie,ale nie czytałem książki do dzisiaj,trochę wstyd,ale cóż,taka prawda...i nie zawiodłem się absolutnie...

Książka dosłownie porywa czytelnika od pierwszych stron,aż trudno się oderwać.
Wszystko jest tu przemyślane,nic nie jest przypadkowe,klimat,akcja,napięcie,rozbudowanie każdej postaci...miód,malina,MAJstersztyk na najwyższym poziomie.
Wspaniała historia Rodziny Corleone.

Film sam w sobie jest mistrzowskim obrazem z gwiazdorską obsadą...lecz muszę przyznać osobiście,że książka w mojej ocenie wygrała!
I nie byłem zniechęcony też tym,że najpierw obejrzałem film...na nowo poznałem mafijną historię Corleone.

Takich książek nie zapomina się po miesiącu,bo ta pamięć powraca często,o takich Dziełach.

Pozycja mocno obowiązkowa.

Nie mogło być inaczej,niż maksymalna nota dla takiego Wielkiego dzieła,gdzie właśnie "Ojcem Chrzestnym"(tej książki:) stał się Mario Puzo.

W moim przypadku było odwrotnie,jak to się mówi "od dupy strony",film oglądałem już kilkakrotnie,ale nie czytałem książki do dzisiaj,trochę wstyd,ale cóż,taka prawda...i nie zawiodłem się absolutnie...

Książka dosłownie porywa...

więcej

mniej

Pokaż mimo to