Ojciec chrzestny

Historię rodziny Corleone poznałam po raz pierwszy i niesamowicie się w nią wciągnęłam. Nigdy nie oglądałam filmu i miałam zupełnie inne wyobrażenie o tej książce. Zawsze myślałam, że tytułowy Ojciec Chrzestny to bezduszny mafiozo, którego głównym zadaniem jest zastraszanie i zabijanie innych. A dostałam obraz człowieka honoru i głowy rodziny, który dba ( co prawda niekoniecznie w konwencjonalny sposób) o swoich najbliższych. Chętnie spełnia prośby przyjaciół, oczekując w zamian, by traktowano go jak członka rodziny. Oczywiście dostaje w zamian kartę przetargową w postaci długu wdzięczności.

Akcja przybiera nieco inny obrót, gdy Don ląduje w szpitalu. Władzę przejmuje jego syn i dochodzi do wojny Rodzin. Nie jest on jednak tak rozważny jak jego ojciec, nie ma też takiej pozycji i siły, która pozwalałaby zakończyć bój w sposób zadowalający wszystkie Rodziny. Podejmuje działania, które są tragiczne w konsekwencjach zarówno dla niego jak i jego najbliższych.

Mario Puzo poprowadził opowieść tak, że bardzo dokładnie poznajemy każdego bohatera, jego życie nieraz od czasów dzieciństwa, aż po drogę jaką przeszedł zanim poznajemy go w momencie pisania książki. Dzięki temu bardziej jesteśmy w stanie zrozumieć ich postępowanie, a nieraz nawet zmienić o nim zdanie.

Jedyne czego można żałować, to tego, że akcja dzieję się w Nowym Jorku. Brakowało mi tam prawdziwej, pięknej Sycylii.

Historię rodziny Corleone poznałam po raz pierwszy i niesamowicie się w nią wciągnęłam. Nigdy nie oglądałam filmu i miałam zupełnie inne wyobrażenie o tej książce. Zawsze myślałam, że tytułowy Ojciec Chrzestny to bezduszny mafiozo, którego głównym zadaniem jest zastraszanie i zabijanie innych. A dostałam obraz człowieka honoru i głowy rodziny, który dba ( co prawda...

Od pierwszego przeczytania za dzieciaka pozostanie na zawsze w serduszku.

Od pierwszego przeczytania za dzieciaka pozostanie na zawsze w serduszku.

Od kiedy w dzieciństwie pierwszy raz zobaczyłam film, totalnie zafascynował mnie ten wykreowany, mafijny świat.
Książka mnie w tym mocniej utwierdziła💙

Powieść opowiada o nowojorskiej mafijnej rodzinie Corleone.
Jej głową jest don Vito Corleone - on decyduje o jej losach i o wszelkich interesach. Niestety wraz z upływającym czasem, zbliża się moment, gdy na czele rodu będzie musiał stanąć jeden z jego synów.
Niedługo po weselu swej córki, don Corleone wplątuje się w pewien tragiczny w skutkach konflikt. Przez to jego synowie, którzy do tej pory nie byli w pełni wtajemniczani w rodzinne interesy, w jednej chwili zostają już na dobre związani z porachunkami ojca...
W tej sytuacji też najmłodszy syn, Michael, który miał być odsunięty od brudnych interesów, zostaje wciągnięty w rodzinne sprawy. Praktycznie tylko on może uratować rodzinę i jej przyszłość!

Bardzo podobają mi się opisy porachunków mafijnych, pokazujące jak rodzina Corleone działa w białych rękawiczkach oraz ukazujących to, jakim potężnym mafjozem jest don Corleone!
Akcja jest wciągająca i wartka - przez utwór się płynie!
Styl jakim autor się posługuje, jest doprawdy wybitny - nie ma długich i barwnych opisów, wszystko jest napisane wprost, co dodaje tej książce charyzmy i tajemniczości.

Ogromnie doceniam to, że jedna z części książki (księga 3) w całości poświęcona jest Vito Corleone - pokazuje jak młody chłopak z pewnych przyczyn ląduje w USA, jak uczył się tam życia, jak dbał o byt rodziny. Widać też w jaki sposób rozpoczął i rozwijał potęgę nazwiska Corleone
Pozwala to lepiej poznać całą historię i docenić Vito Corleone, który od zera stał się jedną z bardziej wpływowych osób w mafijnym półświatku

Polecam każdemu sięgnąć po tę książkę!
Ocena: 10/10

Instagram: @sailing_among_books

Od kiedy w dzieciństwie pierwszy raz zobaczyłam film, totalnie zafascynował mnie ten wykreowany, mafijny świat.
Książka mnie w tym mocniej utwierdziła💙

Powieść opowiada o nowojorskiej mafijnej rodzinie Corleone.
Jej głową jest don Vito Corleone - on decyduje o jej losach i o wszelkich interesach. Niestety wraz z upływającym czasem, zbliża się moment, gdy na czele rodu...

O fabule TEJ książki chyba opowiadać nie trzeba. Ludzie dzielą się na tych, którzy albo już ją znają, albo powinni samodzielnie przeczytać. Ja wracam do niej regularnie i za każdym razem to doskonała rozrywka.

O fabule TEJ książki chyba opowiadać nie trzeba. Ludzie dzielą się na tych, którzy albo już ją znają, albo powinni samodzielnie przeczytać. Ja wracam do niej regularnie i za każdym razem to doskonała rozrywka.

Do tej pory nie obejrzałem filmu, uwierzycie? Sięgnąłem po książkę, kiedy robiłem porządki na strychu, i mówiąc szczerze: podoba mi się!

Słusznie mafia wymyśliła, by rodzinę trzymać z dala od interesów, bo to tylko wróży pewne kłopoty. Urzekła mnie ta powieść, gdyż mówi to, co powinna wiedzieć większość z nas: Nikt nie rodzi się wielkim, wielki to się stajesz, to kwestia wyborów, jakich dokonujesz i czy trzymasz się zasad, które nabyłeś przez życie.

Zdrada, spiski, wojny gangów, jest akcja, nie można się oderwać.

Jeden człowiek zjednał sobie ludzi i uczynił ich rodziną. Nawet jak na kryminalną historie, bohaterzy mieli system wielkich wartości, wkładali serce w to, co robią i moim zdaniem jest uwydatnieniem ich wyjątkowej roli w świecie.

Historia braci? Niezależnie jacy byli, kto był za ojcem, kto przeciw niemu, nie odwrócili się przeciwko sobie, gdyż byli rodziną. Sonny, Fredy i Mike.

Polecam każdemu.

Do tej pory nie obejrzałem filmu, uwierzycie? Sięgnąłem po książkę, kiedy robiłem porządki na strychu, i mówiąc szczerze: podoba mi się!

Słusznie mafia wymyśliła, by rodzinę trzymać z dala od interesów, bo to tylko wróży pewne kłopoty. Urzekła mnie ta powieść, gdyż mówi to, co powinna wiedzieć większość z nas: Nikt nie rodzi się wielkim, wielki to się stajesz, to kwestia...

Prawdopodobnie wynik tego, że najpierw – i to o wiele lat wcześniej, jeszcze jako dzieciak – obejrzałem film i się w nim zakochałem. Książkę przeczytałem, doceniłem to, że film nie był jej w stu procentach wierny, dzięki czemu ma ona motywy i wątki, których wcześniej się nie znało, ale mimo wszystko trochę się z nią męczyłem.

Prawdopodobnie wynik tego, że najpierw – i to o wiele lat wcześniej, jeszcze jako dzieciak – obejrzałem film i się w nim zakochałem. Książkę przeczytałem, doceniłem to, że film nie był jej w stu procentach wierny, dzięki czemu ma ona motywy i wątki, których wcześniej się nie znało, ale mimo wszystko trochę się z nią męczyłem.

+
- elementy zaskoczenia. Wiele wydarzeń było dla mnie czymś zaskakujących, ponieważ autor nie sugeruje, nie podpowiada i nie zwraca czytelnikowi uwagi na pewne aspekty.
- wielowątkowość. Jest to i minus i plus. Z jednej strony dzięki pobocznym postaciom możemy zobaczyć jak daleko sięga władza Dona i jaki nacisk może wywierać na innych aleeee....
- mamy zarys początków imperium Corleone. Często w książkach pomijana jest taka informacja , jak nasz bohater zaczynał, co doprowadziło do jego zwycięstwa/klęski. Tu autor nie zapomniał opisać młodości Dona, dzięki czemu mieliśmy większą wiedzę w jaki sposób i dlaczego tak postępuje.
- zakończenie. BOMBA. Rodzinna Corleone postanowiła spłacić długi a także pokazała pazury. Każda zdrada została odpowiednio nagrodzona, przez co nabrałam szacunku do Dona ;).
- więzi rodzinne. Jedno stoi za drugim a szacunek i zaufanie to największa waluta.
BONUS
/FILM/ dla mnie na plus ponieważ wypowiedzi aktorów nieraz są dosłowną kopią bohaterów z książki. Reżyser dzielnie trzyma się fabuły, niewiele rzeczy zmieniając a sporo odpuszczając. Dzięki temu otrzymaliśmy samą esencje "Ojca chrzestnego" (wszystkie wątki poboczne nie zostały przedstawione w filmie). Jedynie musze przyznać, że film jest nużący i obejrzałam go bez przerw tylko dlatego, że byłam zachwycona tym jak wiernie przedstawia on wydarzenia z książki.

-
- wielowątkowość. Szkoda ze fabuła nie skupia się tylko na rodzinnych interesach i ich najbliższych. Coś tam dowiadujemy się jak to wszystko działa, ale zabrakło mi takiej głębi. Samego Dona jest mało.
- sceny gdzie opisywane są stosunki seksualne. Niepotrzebne lub po prostu za długie. Nie wiem czy autor chciał uświadomić innym, jakie problemy kobieta może mieć z waginą, czy o co chodzi. Dla mnie nie potrzebne, ale być może dzięki temu ktoś się do edukuje.


Ojciec chrzestny w moim odczuciu jest ok. Czasem trochę nużył, czasem człowiek nie wiedział po co niektóre wydarzenia poznaje, ale cos jest w tej książce, że nie można się oderwać a zwroty akcji są naprawdę ciekawe i zaskakujące.

+
- elementy zaskoczenia. Wiele wydarzeń było dla mnie czymś zaskakujących, ponieważ autor nie sugeruje, nie podpowiada i nie zwraca czytelnikowi uwagi na pewne aspekty.
- wielowątkowość. Jest to i minus i plus. Z jednej strony dzięki pobocznym postaciom możemy zobaczyć jak daleko sięga władza Dona i jaki nacisk może wywierać na innych aleeee....
- mamy zarys początków...

Zastanawiałem się przez cały okres czytania tej klasyki jaką ocenę w końcu wystawić. Myślałem nad 9/10 i 8/10, bo jednak znalazły się wątki i postacie, które niezbyt mnie obchodziły i uważałem, że wspominanie o tym nie będzie potrzebne w przyszłej fabule. Myliłem się. Wszystko co zostało tam opisane ma jak największy sens. Przez sam pomysł stworzenia czegoś takiego Mario Puzo powinien dostać literacką nagrodę nobla. Te wszystkie plot twisty jakie się znalazły, decyzję dona i Sycylia... piękność. Muszę przyznać nawet, że rozdziały kiedy to Michael został "wygnany" do Włoch zrobiły na mnie tak ogromne wrażenie, że aż sprawdziłem tanie loty i podstawowe słowa w języku włoskim, żeby sam nacieszyć się pięknością największej wyspy na Morzu Śródziemnym. Mimo niebezpieczeństw można było poczuć ten wręcz perfekcyjny klimat Sycylijskich wiosek i zapach jaki się tam unosił (przyjemny owocowy). Co by dużo nie mówić jedna z najlepszych książek jakie czytałem i na pewno niedługo napiszę coś o kontynuacjach. Miejmy nadzieje, że będą tak samo idealne jak "Ojciec Chrzestny".

Zastanawiałem się przez cały okres czytania tej klasyki jaką ocenę w końcu wystawić. Myślałem nad 9/10 i 8/10, bo jednak znalazły się wątki i postacie, które niezbyt mnie obchodziły i uważałem, że wspominanie o tym nie będzie potrzebne w przyszłej fabule. Myliłem się. Wszystko co zostało tam opisane ma jak największy sens. Przez sam pomysł stworzenia czegoś takiego Mario...

Klimatyczna. To pierwsze słowo, które przychodzi mi do głowy. Świetne ujęcie diaspory w USA, zderzenia tradycji z nowoczesnością + obraz Włoch. Postacie zostały nakreślone tak dobrze, że trudno ich nie zapamiętać. Fabuła pokazuje jak ważna jest rodzina i dlaczego warto być w życiu uczciwym.

Klimatyczna. To pierwsze słowo, które przychodzi mi do głowy. Świetne ujęcie diaspory w USA, zderzenia tradycji z nowoczesnością + obraz Włoch. Postacie zostały nakreślone tak dobrze, że trudno ich nie zapamiętać. Fabuła pokazuje jak ważna jest rodzina i dlaczego warto być w życiu uczciwym.

Geniusz literatury!

Geniusz literatury!