Muszę przyznać, że ta część była dla mnie zdecydowanie najgorsza z całej serii. Oczywiście to nie znaczy, że książka była zła, ale w stosunku do wcześniejszych tomów, poziom był niższy. Dopiero druga połowa wynagrodziła trudy czytania pierwszej, ta liczba życia też jakoś niespecjalnie do mnie trafiła.

Zobaczymy co będzie dalej, bo ta część to tylko drobną skaza na tle fantastycznej serii.

Muszę przyznać, że ta część była dla mnie zdecydowanie najgorsza z całej serii. Oczywiście to nie znaczy, że książka była zła, ale w stosunku do wcześniejszych tomów, poziom był niższy. Dopiero druga połowa wynagrodziła trudy czytania pierwszej, ta liczba życia też jakoś niespecjalnie do mnie trafiła.

Zobaczymy co będzie dalej, bo ta część to tylko drobną skaza na tle...

To już szóste spotkanie ze Skazańcem. Wydawałoby się, że nadejdzie w pewnym momencie przesycenie, ile można pisać o pobycie w więzieniu. Jednak ku mojej olbrzymiej radości zabawa trwa na całego. Skazaniec zostaje jednym z moich ulubionych cykli.
Plusy:
- zmieniają się czasy, zmieniają się dowódcy, nadzorcy, przyjaciele, koledzy, a skazaniec ciągle trwa na stanowisku;
- ciekawa koncepcja na tzw. liczbę życia, poczułem dreszczy emocji, sprawdziłem, zgadza się, moja liczba życia to 2;
- pokazanie, że człowiek dostosuje się do zmian, żeby tylko przetrwać;
- kolejne wzloty i upadki Ropucha, jego sukcesy i porażki;
- daje się odczuć, że Stefan staje się coraz bardziej sentymentalny;
- Johnny Alcatraz, jego pojawienie się po prostu mnie zachwyciło;
- wyjaśnienie zakończenia jedynej wielkiej miłości Ropucha;
- obojętność na zmiany polityczne w Polsce i na świecie (co to obchodzi skazańca);
- jak zwykle zakończenie z wielkim zaskoczeniem, i co dalej.
Minusy:
- czytałem trochę o zwyczajach w więzieniu i nie do końca jestem przekonany o takim czy innym zachowaniu grypserów, gitów, itp.
Ogółem książka bardzo dobra.

To już szóste spotkanie ze Skazańcem. Wydawałoby się, że nadejdzie w pewnym momencie przesycenie, ile można pisać o pobycie w więzieniu. Jednak ku mojej olbrzymiej radości zabawa trwa na całego. Skazaniec zostaje jednym z moich ulubionych cykli.
Plusy:
- zmieniają się czasy, zmieniają się dowódcy, nadzorcy, przyjaciele, koledzy, a skazaniec ciągle trwa na stanowisku;
-...

Obsesyjna analiza liczby życia, to jeden z najbardziej zaskakujących wątków. Ropuch właśnie popadł w taką obsesje.

Obsesyjna analiza liczby życia, to jeden z najbardziej zaskakujących wątków. Ropuch właśnie popadł w taką obsesje.

Kontynuacja niesamowitych przygód i zmagań z trudami więziennego życia głównego bohatera.

Kontynuacja niesamowitych przygód i zmagań z trudami więziennego życia głównego bohatera.

Super

Super

W tym tomie poznajemy slang więzienny, który do złudzenia przypomina ten młodzieżowy. Czyli nasza droga młodzież czerpała inspirację w tych kręgach. Nie słabnący mój entuzjazm do tej serii podsycają kolejne oblicza Ropucha i jego kamratów z paki. Bez wahania sięgam po kolejny tom serii by dotrzeć do mi znanych czasów.

W tym tomie poznajemy slang więzienny, który do złudzenia przypomina ten młodzieżowy. Czyli nasza droga młodzież czerpała inspirację w tych kręgach. Nie słabnący mój entuzjazm do tej serii podsycają kolejne oblicza Ropucha i jego kamratów z paki. Bez wahania sięgam po kolejny tom serii by dotrzeć do mi znanych czasów.

Kolejna świetna odsłona serii. Tym razem poznajemy więzienną subkulturę grypsujących. Ilość informacji i ciekawostek na ten temat imponuje a sposób ich podania jest jak zwykle bezbłędny. Książka jest bardzo wciągająca, czyta się płynnie i szybko. Zakończenie nie wbija w fotel jak w poprzednich częściach ale nie zmienia to oceny ogólnej. Polecam!

Kolejna świetna odsłona serii. Tym razem poznajemy więzienną subkulturę grypsujących. Ilość informacji i ciekawostek na ten temat imponuje a sposób ich podania jest jak zwykle bezbłędny. Książka jest bardzo wciągająca, czyta się płynnie i szybko. Zakończenie nie wbija w fotel jak w poprzednich częściach ale nie zmienia to oceny ogólnej. Polecam!

Kolejne wspomnienia pana Żabikowskiego. Jak zwykle ciekawe, z poczuciem humoru, brutalne. A motyw z liczbą życia i aspirantem Szumskim mistrzowski.

Kolejne wspomnienia pana Żabikowskiego. Jak zwykle ciekawe, z poczuciem humoru, brutalne. A motyw z liczbą życia i aspirantem Szumskim mistrzowski.

Wciągająca jak cała seria. Może nie tak super jak początkowe książki, ale trzyma bardzo wysoki poziom. Gorąco polecam.

Wciągająca jak cała seria. Może nie tak super jak początkowe książki, ale trzyma bardzo wysoki poziom. Gorąco polecam.

Wciąga jak wcześniejsze części, może nie tyle się działo co wcześniej, ale Pan Krzysztof trzyma poziom. Ropuch poznaje nowych kolegów Cyferkę, Johnego, liczbę swojego życia i nieoczekiwanie zostaje emerytem.

Wciąga jak wcześniejsze części, może nie tyle się działo co wcześniej, ale Pan Krzysztof trzyma poziom. Ropuch poznaje nowych kolegów Cyferkę, Johnego, liczbę swojego życia i nieoczekiwanie zostaje emerytem.